- ยานีรจนา -

-๐ แผ่วแผ่วเพียงแว่วยิน (แม่วงก์สะอื้น) ๐-

๑.

แม่เอยอกสะอื้น

ทุกค่ำคืนสะอื้นครวญ

สัตว์ส่ำก็กำสรวล

ด้วยโศกศัลย์ที่ซ่านซึม

ไม้ใหญ่ยั่งยืนหยัด

ยืนสงัดอย่างเงียบงึม

ทั่วเถื่อนฟุบเฟือนทึม

ดุจทบท่าวแทบไผท

แสงสูรย์อาดูรแสง

กับเปลี่ยนแปลงที่เป็นไป

เร้นลาอย่างอาลัย

ด้วยดวงจิตที่จ่อมจม

๒.

แม่วงก์หากวอดวาย

วาบสลายกับสายลม

โตรกตรวยก็ตรอมตรม

ต่อน้ำเงินที่งอกงาม

เสียงโก่ที่โห่ก้อง

คือขื่นข้องใช่ขื่นขาม

เสียงครวญทุกเขตคาม

คือขุ่นแค้นทุกชั่วคน

เสียงสื่อที่สื่อสาร

จักจดจารด้วยใจจน

เนิ่นนานมิจำนน

คงขานขับ.. ทุกวันคืน ฯ

๓.

งามเอย.. งามนัก

งามประจักษ์จากใจมิใช่ฝืน

แม่นั้นมีแต่ให้ไม่กักกลืน

ยามแม่ขื่นแม่ไข้.. ใครจักมอง ๚ะ๛

:

.

- Black Sword -

 (มยุรธุชบูรพา)

ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2557 10:59:51 น.		2 comments
Counter : 1415 Pageviews.
Share Tweet