-๐ พัก(เสริมแรงใจ) ๐-

๑. หากชีวิตเหนื่อยนักหยุดพักก่อน

ล้าแรมรอนเรี่ยวแรงอาจแห้งโหย

แจ้วแจ้วเสียงสกุณาบุปผาโปรย

เรื่อยเรื่อยโรยแว่วหวานธารน้ำใจ

๒. หมู่ผีเสื้อเจือจินต์บินสดชื่น

ละมุนคลื่นเมฆขาวพราวสดใส

พรมหญ้าเขียวเรียวลัดระบัดใบ

ปลอบโยนให้กลับฟื้นคืนกำลัง

๓. เย็นลมอ่อนอ้อนโบก กรูโกรกพัด

ราวขจัดหมองหม่นแต่หนหลัง

ปัดเป่าทุกข์สารพันอันประดัง

ต่อเติมหวังวาดไว้ในวิญญาณ์

๔. แมกไม้งามรายทางมิวางเฉย

ต่างเอื้อนเอ่ยสารพันแต่สรรหา

กรุ่นกรุ่นกลิ่นรินรื่นชื่นอุรา

ดั่งวาจาปิยมิตรชิดใจกัน

๕. หมู่หินกร้าวแกร่งกล้ามายิ้มให้

เชื่อมั่นในพลังแฝงแห่งความฝัน

ด้วยศรัทธาความดีที่ผลักดัน

อย่าเหหันคลาดเคลื่อนหรือเลือนลับ

๖. สุรีย์สาดแสงส่องครรลองกว้าง

เปิดเส้นทางอำไพให้กระหยับ

สื่อรังสีรุ้งรางอย่างระยับ

รู้ตรองตรับด้วยสติที่มั่นคง

๗. ทางที่เห็นเป็นไปอย่างไรบ้าง

ทุกสิ่งอย่างมีค่าอย่าลืมหลง

บอกหัวใจมั่นถือเพียงซื่อตรง

ปล่อยปลดปลงพ้นเบี่ยงเลี่ยงอบาย

๘. คีตศิลป์พิณเพลงบรรเลงแว่ว

กระซิบแผ่วเบาบางมิห่างหาย

ลุกขึ้นเดินมุ่งหน้าอย่างท้าทาย

สู่จุดหมายฝั่งฝันอันพริ้งพราว

๙. หากชีวิตเหนื่อยนักหยุดพักก่อน

ท่ามทิศทางหว่างจรอาจร้อนผ่าว

หรือเย็นเยือกสลับบ้างบางครั้งคราว

พักเพียงก้าวเพื่อก้าวใหม่ ไม่ล้าเกิน ๚ะ๛

-Black Sword -

(มยุรธุชบูรพา)

ขอบคุณภาพจาก Internet