-๐ สะพานสรวง๐-
๑. เมื่อฝนพรายสายพรำลำนำพร่าง
ก่อจัดวางทำนองคล้องสายฝัน
สายลมล้อห่อห้อมมาพร้อมกัน
สายฟ้านั้นแล่นเลื้อยระเริงรำ
๒. ระเริงเล่นเย็นสายอยู่รายริ้ว
บางครั้งลิ่วราวโกรธวิโรธกล้ำ
บางครั้งผ่อนอ่อนช้อยค่อยพราวพรำ
บางครั้งทำเหมือนจะหยุดสิ้นสุดลง
๓. สิ้นสายซาฟ้าพร่างกระจ่างแจ้ง
แดดก็แยงยียับส่องรับส่ง
ล้อละอองผ่องเพริศเกิดภุชงค์
ทอดรูปทรงเลื่อมสีเคล้าคลีคลอ
๔. คล้ายสะพานผ่านห้วงสรวงสวรรค์
หัวหางหันเหโค้งบรรจงจ่อ
ปร่าประกายฉายฉาบทิวทาบทอ
อวดแสงยอเยี่ยมหล้าอ่าอำไพ
๕. ดุจจะก้าวเท้าเดินดำเนินล่วง
เด็ดดอกดวงจากฤดีมาคลี่ใส่
ด้วยดอกดินถิ่นด้าวดั่งดาวใด
ถวายไว้วางวาดอย่าคลาดคลา
๖. อย่าแคล้วเคลื่อนเลือนรั้งยั้งสถิต
ขอเพลินพิศก่อนเปลี่ยนเวียนวรรษา
อย่าคล้อยเคลื่อนคลายคลี่ลาศลีลา
ก่อนชีวาลับหายได้จดจาร
๗. หมายจะกอบเกี่ยวความงามฉะนี้
ปลอบชีวีหมองหม่นให้พ้นผ่าน
วาสนาฟ้าดินอินทร์ประทาน
พาดสะพานถิ่นแถนและแดนชน
๘. เมื่อรุ้งราวพราวฉายประกายทิพย์
บรรจงจิบอำมฤตผลิตผล
จวบชีพชื่นรื่นล้ำฉ่ำกมล
ค่อยเร้นตนลับร่างอย่างอาวรณ์
๙. ใจจึงกอบเกี่ยวความงามฉะนั้น
พากย์รำพันพลีบัดประภัสสร
ว่าครั้งหนึ่งพึงพบประสบจร
ภุชงค์ช้อนเชื่อมร่าง..หว่างฟ้าดิน ๚ะ๛
:
.
- Black Sword -
(มยุรธุชบูรพา)
ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet