กลบท จตุรงคยมก..-๐ มายา ๐- - กลบท จตุรงคยมก - -๐ มายา ๐- ๑. ทุกข์ทับโถมจมหายกี่หลายครั้ง ที่ถาถั่งทาบทาเป็นบ่าสาย เสพสุขีคลีคลอเริงล้อราย โศกเศร้าคงคลับคล้ายมิวายเว้น ๒. เกิดร้าวดับกลับกลอกเหมือนหยอกเย้า เกินรู้ได้หมายเดาหรือเข้าเข่น เกินจะย้ำกำหนดเนื้อกฏเกณฑ์ เกินจะเย้ยหยันเล่นแล้วชีวิต ๓. ชั่วขณะย่างเท้าทุกก้าวผ่าน ชัดขนานเคียงคู่รับรู้ติด ไร้จีรังอย่างใดชวนให้คิด รู้จริตก้าวก้ำทุกย่ำเดิน ๔. เหมือนเมฆหมอกมุ่นเหมยเอื้อนเอ่ยอ้าง เมื่อหม่นหมางหมองไปไม่ขัดเขิน วูบวาบไหววางจิตเพ่งพิศเพลิน เวียนว่าย'วนดำเนินอยู่ร่ำไร ๕. เมื่อมองเห็นเป็นจริงทุกสิ่งสรร ไม่มุ่งเหเร่หันรำพันไขว่ รู้ต่างตื่นดื่นดาษอาจรู้ไป รู้ตัวตน ค้นใจ อย่าไม่รู้ ๖. หลากเรื่องโหมจมหายกี่หลายหน หลายเรื่องเห็นป่ายปนสับสนอยู่ สิ่งที่คว้าไขว่คิดตรองพิศดู สิ่งที่คว้าไว้อยู่.. อาจไม่จริง ? ๚ะ๛ : . - Black Sword -  (มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet ๐-------------------๐ กลบท จตุรงคยมก ข้อบัญญัติ : บังคับพิเศษจากกลอนทั่วไป คือ      ๑.) บังคับให้ ๓ คำต้นวรรคของวรรค ๑ กับ วรรค ๒ เล่นสัมผัสอักษรกัน (วรรคสดับ กับ วรรครับ)      ๒.) บังคับให้ ๓ คำต้นวรรคของวรรค ๓ กับ วรรค ๔ เล่นสัมผัสอักษรกัน (วรรครอง กับ วรรคส่ง) อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์"   Create Date : 03 มิถุนายน 2557 6 comments Last Update : 3 มิถุนายน 2557 14:22:11 น. Counter : 1610 Pageviews. Share Tweet

คุณหมู ขอ "เบอกามอท" ขวดเดะ   โดย: ศรีเปรื่อง IP: 202.28.119.240 13 มิถุนายน 2557 14:22:18 น.

ฮั่นแน่ ๆๆ ขืนใช้เดี๋ยวไม่มีหัวเหม่งนะครับคุณเปรื่อง เอิ๊ก ๆๆๆ ^o^   โดย: มยุรธุชบูรพา IP: 119.46.232.242 18 มิถุนายน 2557 8:55:26 น.

น้องเห็นตั้งนานแล้วอ่า พี่เปรื่องมาขอ "เบอกามอท" ทำไม พึ่งกระจ่างนี่เอง ว่าที่นี่ไม่มีหัวเหม่ง ^^   โดย: ลิตเติลเกิร์ล IP: 27.55.217.206 22 มิถุนายน 2557 18:58:04 น.

ฮ่าๆๆๆ ที่นี่ไม่เหม่งจ้ะ เอิ๊ก ๆๆๆ   โดย: มยุรธุชบูรพา IP: 119.46.232.242 28 มิถุนายน 2557 15:49:51 น.

บางส่วนจากต้นแบบปฐมบท "กลอนกลบท จตุรงคยมก " โดย หลวงศรีปรีชา (เซ่ง) ผู้แรกคิดประดิษฐ์กลบทนี้ขึ้นมา จากตำรากลบท ศิริวิบุลกิตติ์ หน้า ๗๘ ลำดับที่ ๕๔ (ตะรุวะ)นะคะหะเณ (ตะรุวะ)เนเทเวศไม่เข็ดขาม (๑) [สิงสถิต]อยู่ในป่าวนาราม [สุดแสนถาม]ถึงฤทธิ์มิหิศรา (เชิดชมชู)อยู่ดงไพรพงหลวง (โชติชัดช่วง)ล่วงฤทธิ์ทุกทิศา [ล้วนล้ำเลิศ]ฦๅในแดนไพรป่า [เลื่องฦๅหล้า]เลิศจบพิภพใน (เคหะวัต)ถุมหิเขตเต (เคหะเว)เทวาอสงไขย [จักนับนั้น]สุดที่จะพิไร [จรเนาใน]เคหารายนานั้น (ทุกเทพไท)ถ้วนหน้าจงมานี่ (ทั้งเทพธิดา)ที่เลิศประเสริฐสรรพ์ [สุกแสงส่อง]ศรีกายพรายพรรณ์ [แสงศรีสรรพ์]สุกใสก็ไพบูลย์ ภุมมาจายันตุเทวา ภุมมะจาเจ้าที่บดีสูร อารักษ์เรืองฤทธิ์เดชเกศสกูล อันเรืองรูญรังสีระวีวร เนาเหนือในปัถพีภูมีภพ นิ้วน้อมนบมานั่งฟังสลอน จงแจ้งจิตรใจเถิดหนาว่าเราร้อน เจตใจจรจิตรมุ่งพระโพธิญาณ ชะละถะละวิสะเม ชะละเถเทวะท้าวห้าวหาญ สถิตถิ่นลุ่มดอนแดนดินดาล ทุกถิ่นถานแถวท่าชลาลัย ........ ฯลฯ ........ (๑) หนังสือสมุดไทยเลขที่ ๑๘ ว่า “ตะรุวะเนเทเวศไนเขตคาม”   โดย: มยุรธุชบูรพา 7 ตุลาคม 2557 9:30:27 น.

** ข้อควรระวัง : การสัมผัสอักษร คือการเล่นอักษรที่ออกเสียงพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน ฉะนั้น คำเดี่ยวสัมผัสกับคำเดี่ยวเท่านั้น // คำควบกล้ำสัมผัสกับคำควบกล้ำเท่านั้น มิอาจใช้ร่วมกันได้ และ ร. เล่นสัมผัสได้กับ ร.และ ฤ เท่านั้น // ล. เล่นสัมผัสได้กับ ล. และ ฦ เท่านั้น ผู้เขียนกลชนิดสัมผัสอักษรพึงรอบคอบ   โดย: มยุรธุชบูรพา 17 ตุลาคม 2557 10:38:49 น.