[Anime Review] Hyouka อนิเมอบอุ่นที่ทำให้รู้สึกว่าถ้าไม่ได้ดูต้องเสียใจแน่ๆ!
Hyouka 
อยากจะบอกว่าเรื่องนี้ตัดสินใจดูก็เพราะรีวิวแท้ๆ ทั้งที่เพื่อนก็บอกว่ามันไม่ค่อยน่าสนใจ แต่พอได้ดูจริงๆแล้ว รู้สึกดีมากๆที่ได้ตัดสินใจดูเรื่องนี้ จริงๆแล้วเป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์กับการดูอนิเมตามซีซั่นเท่าไหร่ เพราะไม่ชอบตาม เพราฉะนั้นจะดูช้ากว่าคนอื่นก็ไม่เป็นไร หรือจะดูเรื่องที่คนอื่นเค้าไม่ได้ดูกันแล้วก็ไม่เป็นอะไรเหมือนกัน แต่อนิเมที่เล็งๆไว้ตอนนี้ก็เป็นอนิเมที่ยังไม่จบทั้งนั้น เพราะมันยาวกินช่วงสองซีซั่นนั่นเอง ก็เลยพักไว้ก่อน มาหาอะไรที่จบไปแล้วดูดีกว่า



เลยมาลงที่ Hyouka ;)
จริงๆแล้วตอนเริ่มดูก็ไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ เราไม่ใช่คนที่ตามอนิเมอยู่แล้ว แค่ดูเป็นครั้งคราวก็เท่านั้น พวกนักพากย์ หรือบริษัทที่ผลิตก็ไม่ใช่ปัจจัยในการเลือกเลย แต่เรื่องนี้ถ้านับตามสเปคของเราก็ถือว่าผ่านหมดทุกอย่าง คือ ไม่โมเอะ ไม่ฮาเรม ไม่เซอร์วิส ไม่มาจากเกมจีบหญิง เรื่องที่ดูก่อนหน้านี้คือ Clannad(ช้ามั้ยล่ะ 55) แถมดูไม่จบอีกต่างหาก ดูไปแค่สี่ตอนก็ขอถอยล่ะ ไม่ชอบอนิเมที่ออกแนวฮาเรมแถมมาจากเกมจีบหญิง แถมยังดำเนินเรื่องเอื่อยๆแบบไม่มีอะไรอีกต่างหาก แม้จะได้ยินคนพูดถึงมาเยอะ แต่ก็ขอพักไว้ก่อนละนะ 



มาพูดถึง Hyouka บ้าง ตอนนี้เพิ่งดูไปแค่ห้าตอน เลยจะพูดถึงในฐานะคนที่ดูไปห้าตอนก่อน
ข้อดีที่เห็นชัดๆเลยก็คือ มันเป็นอนิเมที่มีคุณภาพมาก ภาพสวย แสงสวย รายละเอียดเนี้ยบสุดๆ แม้กระทั่งกิริยาท่าทางของตัวละคร ก็ยังเป็นธรรมชาติและมีรายละเอียดที่ครบถ้วน เช่น การกางร่ม การเก็บร่มเมื่อเดินอยู่ฝั่งที่ร่ม การจับปอยผมทัดหู มันธรรมชาติไปหมด ถือเป็นข้อดีใหญ่ๆของเรื่องนี้เลยล่ะ

อีกเรื่องก็คือ ซาวน์ประกอบอ่ะ แบบเพราะมากกกกกกก เป็นเพลงคลาสสิคแบบที่เราชอบเลยล่ะ ฟังแล้วนึกถึง Departures ทุกทีเลย

อีกอย่างก็คือ ตัวละคร ตัวละครที่เราชอบที่สุดคือพระเอก และแน่นอนว่า เรื่องนี้มีมุมมองจากพระเอกอีกด้วย ทำให้มีเอกลักษณ์ดี
เราชอบที่พระเอกมีความเป็นธรรมชาติ ทั้งวิธีการคิด วิธีการพูด บุคลิก ดูเป็นคนที่มีอยู่จริง เดินตามท้องถนนทั่วไปนี่ล่ะ
มีคนบอกว่า อนิเมเรื่องนี้เหมือนหนังสือนิยาย ...แน่ล่ะ มันทำมาจากหนังสือนิยายนี่นา แต่เราชอบการอุปมาอุปมัยในเรื่อง อย่างตอนที่นางเอกจ้องตาพระเอก พระเอกรู้จักเหมือนถูกมัดไว้ และถูกบังคับให้ทำคำสั่งอย่างหลีกหลี่ยงไม่ได้ มันเป็นอะไรที่แบบ ว้าววว! หรือการถูกตัวหนังสือหล่นทับ เราชอบฉากที่นางเอกมาขอให้ช่วยเรื่องลุง แล้วพระเอกถามว่าจะสารภาพรักเหรอ แล้วตุ้มนาฬิกาบนผนังกลายเป็นรูปหัวใจอ่ะ ...มันแบบ โอ้ยยย อะไรจะดีขนาดนี้ เราชอบมากๆเลยล่ะ



เราชอบการสืบคดีในเรื่องด้วย ที่มีภาพขึ้นมาให้เข้าใจง่ายๆ ... เรื่องนี้ทำให้เราคิดว่า แหม น่าจะเรียนภาษาญี่ปุ่นต่อนะ จะได้อ่านออก ไม่ใช่อ่านออกแค่ฮิรากะนะ คาตากะนะแบบที่เป็นอยู่นี่ 555

พระเอกเป็นคนที่แม้จะดูเฉื่อยชา ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากเสียพลังงานกับการทำนู่นนี่ แต่ว่าเป็นคนที่จริงๆ แล้วเก่งเลยล่ะ ช่างสังเกตเอามากๆ 

ส่วนเนื้อเรื่องของห้าตอนแรกน่ะ เราชอบมากเลย เรื่องของลุงของนางเอก ที่ถูกบังคับให้เสียสละตัวเองเพื่อส่วนรวม วีรบุรุษที่ไม่เต็มใจ เราชอบภาพตอนเฉลยความหมายของ Hyouka มากๆ ที่เป็นกระต่ายถูกกินน่ะ พอมองกลับไปแล้วเพื่อนๆกระต่ายที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาต่างเมินหน้าหนี ไม่มีใครยอมช่วย... ชอบความหมายของ Hyouka มากๆ I Scream 



แล้วก็นะ ตอนแรกน่ะ กะจะดูคั่นเวลาแค่ตอนสองตอนเท่านั้น แต่ตอนนี้คงไม่ได้แล้วล่ะ คิดว่าบางทีอาจจะดูจบในคืนนี้เลยก็ได้ 

ตอนที่หกเป็นตอนที่ปัญหาเล็กมากๆก็ยังอุตส่าห์เอมาทำอนิเมได้ตั้งหนึ่งตอน กับแค่คุณครูสอนผิดเรื่องเท่านั้นแหละ จิตันดะก็สงสัยได้ทุกเรื่องจริงๆนะ เราว่าเรื่องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนการอ่านการ์ตูนโชโจดีๆยาวๆสักชุดนึง



จริงๆเราอ่านมาว่าการ์ตูนเรื่องนี้สร้างมาจากหนังสือชุด แต่อนิเมก็ทำเนื้อเรื่องครอบคลุมทุกเล่ม ดูจากอนิเมก็น่าจะเป็นอย่างนั้นเพราะมีอีเว้นใหญ่ๆมาเป็นระยะๆเช่น สืบคดีเฮียวกะ งานคันยะ สืบคดีถ่ายหนัง เป็นต้น 

มันอบอุ่น เป็นธรรมชาติ ค่อยๆทำความรู้จักตัวละครไปทีละตัว อย่างไม่รีบ ช้าๆ แต่คนดูนี่ล่ะรีบ เรื่องนี้เป็นหนึ่งในอนิเมไม่กี่เรื่องในช่วงหลายปีหลังๆที่เราห่างๆจากการดูอนิเม ที่เราดูแบบมาราธอนไม่ได้หยุด ตอนแรกก็ว่าจะหลับมาเขียนทุกๆห้าตอน แต่ว่ารู้ตัวอีกที ก็อยู่ตอนที่ 22 ซะแล้ว 555 แล้วสุดท้ายเราก็ไม่อยากพูดอะไรมาก อยากให้ทุกๆคนไปดูเองมากกว่า ตอนแรกอาจจะต้องทำความเข้าใจนิดนึง แต่ถ้าไปสักห้าหกตอนแล้วชอบล่ะก็ ต้องชอบเรื่องนี้มากๆแน่ๆค่ะ



จนตอนสุดท้ายเราก็ยังคิดว่าอนิเมเรื่องนี้ยังคงมาตรฐานที่สร้างไว้ได้ดีค่ะ ก็คือ ยังภาพสวย เพลงเพราะเหมือนเดิม แม้ว่าบางครั้งจังหวะเพลงและการพูด ภาพนิ่งๆชวนให้นึกถึง Drama CD อยู่บ่อยๆ 55

มันเป็นหนึ่งในเรื่องที่เราชอบมากที่สุดเลยล่ะ เป็นเรื่องที่ทำให้ยิ้มได้ตลอด เป็นแนวสืบสวนสอบสวนที่แปลกใหม่ สดใส เป็นธรรมชาติ เปรียบกับขนมคงเป็นสตรอเบอรี่ชอกโกแลตฟองดูที่หวานอมเปรี้ยว อบอุ่น หอม ให้ความรู้สึกสดใหม่ และหยุดกินไม่ได้ 555
ความรักในเรื่อง(ที่หวังว่าคงไม่ใช่คนดูคิดไปเองหรอกนะ 55)ก็อบอุ่นมากๆ การดำเนินเรื่องแบบ School Life ที่เราชอบที่สุด ตอนจบก็นะ เราว่าโฮเรกิเปลี่ยนไปจริงๆ คิดอะไรแบบที่เราไม่คิดว่าโอเรกิจะคิดอีกต่างหาก >//< เขินนนนแทนนน

สรุปเรื่องนี้เพอร์เฟกนะ เพอร์เฟก จริงๆ ;) จนคิดว่าถ้ามีใครได้ LC แล้วอยากซื้อเก็บเลยล่ะ ถ้าเกิดว่ามันทำจากมังงะ(ซึ่งเปล่า)เราก็ตงไปหามังงะมาเก็บแล้วเหมือนกัน 555 ชอบจริงๆ 555



สุดท้ายเรารู้สึกว่านี่เป็นรีิวิวที่ไม่เป็นระเบียบที่สุดที่เคยทำมา อารมณ์อยากเขียนอะไรก็เขียน ไม่มีพูดถึงบุคลิกตัวละครหรืออะไรเลย 555+ ก็อยากให้ไปดูเองมากกว่าน่ะค่ะ แล้วจะรู้ว่ามันดีขนาดไหนนนนน!!! 555 (แล้วจะมารีวิวทำไม 55+)





Create Date : 20 มกราคม 2556
Last Update : 20 มกราคม 2556 14:18:10 น.
Counter : 13900 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

marina_rain
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [?]



ติดต่อทางอีเมลได้ที่ wasineechann@gmail.com
มกราคม 2556

 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31