ชุดนี้เป็นแนวโรมานซ์แบบ Paranormal ค่ะ ก็แฟนตาซีกรีกที่ติดเรทนั่นเอง 5555 เป็นผลงานของ Sherrilyn Kenyon ออกตัวก่อนว่าเราไม่ใช่แฟนนิยายโรมานซ์ ไม่ค่อยอ่านบ่อยนักค่ะ คิดว่าเมื่อสิบปีก่อนอาจจะชอบ แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกชืดชาไปมากแล้ว ขนาด 50 shades of grey ก็ยังอ่านไม่จบ

นี่คือช่วงนี้อ่านนิยายจีนจนอิ่มตัว เริ่มคิดว่าไม่สนุกแล้ว ก็เลยเปลี่ยนแนวค่ะ ถือว่าไปอ่านแนวที่ไม่ค่อยได้จับเลยล่ะกัน

สำหรับชุดนี้จะขอแบ่งรีวิวนะคะ อาจจะบลอกนึงสักสามสี่เรื่องแล้วแต่ แต่จะรีวิวเรียงลำดับเรื่องไปเรื่อยๆค่ะ คือสำนักพิมพ์แก้วกานต์จะแยกออกเป็นสองซีรีย์อ่ะ คือ มีพรานราตรี (Dark Hunter) กับ พรานล่าฝัน (Dream Hunter) ซึ่งจริงๆในชุดฮันเตอร์มีทั้งหมด 3 หมวด ก็คือ 1.Dark 2.Were 3.Dream แต่สนพแก้วกานต์จะพิมพ์ Dark กับ were รวมกันในพรานราตรีเลยโดยเรียงตามลำดับการเกิดเรื่อง(ลำดับการแต่ง) ส่วน Dream จะแยกออกมาเป็นพรานล่าฝัน ส่วนตัวเราว่าไม่เห็นต้องแยกเลย เราคิดว่าเราจะอ่านตามลำดับการเกิดเรื่องแบบไม่แยกซีรีย์นะคะ

เรื่องนี้โดยรวมคือ ยำรวมเทพเจ้ามาก แต่ไม่ต้องการความรู้อะไรมาก ส่วนมากเน้นเทพกรีก แต่ก็มีอารยธรรมอื่นๆด้วย อย่างดรูอิดของพวกเคลติก (ประหลาดดีค่ะ เราไม่ค่อยเห็นพวกดรูอิดในนิยาย) ไวกิ้ง เทพเจ้านอร์ส อารยธรรมสุเมเรียน แล้วก็เรื่องพารานอมอลทั้งหลายอย่างแวมไพร์ หมาป่า (แต่ไม่เด่นเท่าไหร่นะในเล่มแรกๆ)

หนังสือชุดนี้ออกทุกปี แล้วก็อ่านแยกได้ อ่านเดี่ยวได้ จะเลิกอ่านตอนไหนก็ได้ หรือข้ามตอนก็ยังได้ 555 ส่วนตัวเราอ่านชุดนี้เพื่อจอมเทพแอชรอนเลยค่ะ มีคนบอกว่าสนุกมาก ก็เลยมาอ่านตั้งแต่ต้น

แล้วเรื่องนี้ก็ยังมี spin-off เป็น chronicle of nick ที่ถ้าใครอ่านชุดนี้ นั่นแหละค่ะ มีนิคอยู่คนเดียว นิคคนนั้น นิค โกรเทียร์ เป็นแนว Young adult

เล่มนี้เป็นเล่มแรกของชุดค่ะ ขอเล่าเรื่องย่อแบบคร่าวๆก็คือ พระเอกเป็นนักรบชาวมาซิโดเนียที่เป็นลูกชายนอกสมรสของวีนัสหรืออะโฟรไดต์ค่ะ (เอาจริง อะไรคือลูกชายนอกสมรสของอะโฟรไดต์ ถ้าพูดแบบนี้ลูกที่ไม่ใช่ของเฮเฟสตัสก็เป็นหมดน่ะสิ) กลับมาที่พระเอกค่ะ พระเอกคือ จูเลียนแห่งมาเซดอน ที่ถูกขังอยู่ในหนังสือด้วยคำสาป ถ้าเกิดมีใครเรียกชื่อสามครั้ง จะต้องออกมาบำเรอกาม (55555 เราหัวเราะออกมาเลยตอนเขียนคำนี้ แต่มันก็จริงนี่นา) ให้กับคนที่เรียกชื่อเป็นเวลาหนึ่งเดือน ซึ่งนางเอกของเรา คุณหมอเกรซก็ได้ทำการเรียกพระเอกมาแบบเล่นๆ แล้วก็ตกหลุมรักพระเอก คิดจะช่วยพระเอกออกจากหนังสือ ซึ่งวิธีการช่วยก็คือการมีอะไรกับพระเอกในวันที่ 30 

เฮ้อออ...อ่านไปแล้วก็รู้สึกขำๆนิดหน่อยกับพลอตเรื่อง 5555 แล้วเราก็รู้สึกว่าอืมม เรื่องมันไม่ค่อยมีอะไรแต่แอบหนานะ คือ 500 หน้าโดยประมาณ ด้วยความหนาระดับนี้สามารถพาแฮร์รี่ทัวร์ห้องแห่งความตายได้สองรอบ หรือโรเบิร์ต แลงดอนตะลุยทั่ววาติกันได้รอบนึง

คือใน 500 หน้านี้ คิดว่า 200 หน้าหมดไปกับการชมโฉมพระเอก หล่อเหลา เซกซี่ ก้นแน่น น่ามอง น่ากิน บลาๆ จริงๆมันก็มีเนื้อเรื่องนะคะ แต่ว่าคนเขียนไม่ค่อยได้ขยี้ปมดราม่าอะไรมาก หมดไปกับการนัวเนียซะมาก

ก็ถือว่าอ่านแก้เบื่อได้ค่ะ สำหรับคนที่อยากเปลี่ยนแนวบ้าง ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะเราไม่ชินกับแนวนี้ก็ได้ ต้องรอลองอ่านไปเรื่อยๆว่าจะสนุกขึ้นมั้ยในเล่มถัดๆไป

ปล.จูเลียนแห่งมาเซดอน จงดีใจซะที่ไม่เคยมีผู้ชายเรียกออกมานะจ้ะ ไม่งั้นก็กลายเป็นนิยายวายติดเรทได้เลย

จริงๆถ้าดูจากใน wiki หรือ Goodreads เล่มนี้ถือเป็นเล่มแรกของชุด Dark-Hunter ค่ะ เพราะเนื้อเรื่องที่เกี่ยวกับพรานราตรีจะเริ่มตรงนี้ เล่มที่แล้วของจูเลียนกับเกรซไม่เกี่ยวข้องมากนัก แต่เราว่าถ้าจะอ่านอ่านตามลำดับก็ดี เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นตามลำดับ ในเรื่องนี้เราก็จะได้เจอเกรซกับจูเลียนด้วย

พระเอกเรื่องนี้คือ ไคเรียนแห่งเทรซ เพื่อนสนิทของจูเลียนในสมัยสปาตาร์ เป็นเจ้าชายแห่งเทรซที่ถูกขับไล่ออกจากราชวงศ์เพราะแต่งงานกับโสเภณี สุดท้ายก็ถูกโสเภณีคนนั้นทรยศจนตาย หลังจากนั้นไคเรียนก็มาเป็นดาร์กฮันเตอร์ ก็คือขุนพลของอทีมิสที่เธอคัดเลือกมาจากผู้มีความแค้น โดยจะให้เวลาแก้แค้น 24 ชม.หลังจากนั้นอทีมิสจะมอบชีวิตอมตะให้ โดยแลกกับวิญญาณ ดาร์กฮันเตอร์ที่อยากจะมีชีวิตปกติมีความรักแล้วก็ตายได้นั้นจะต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่าง

ส่วนนางเอกก็คือ อแมนด้า ก็เป็นคนในกลุ่มคนรู้จักของเกรซนั่นแหละค่ะ

เราคิดว่าเรื่องนี้สนุกกว่า Fantasy Lover นะ แบบดูมีอะไรกว่า ปมก็โอเคกว่า สนุกดีค่ะ ประมาณว่าอแมนด้าจะช่วยไคเรียนที่ไม่มีวิญญาณแล้วได้ยังไง เธอต้องทำอะไรบ้าง แลกอะไร เราว่าสนุกดี แบบฉากต่อสู้ก็ไม่ได้มันส์มาก แต่ก็ไม่ได้แย่นะ

พระเอกเรื่องนี้คือทาลอนค่ะ พอทาลอนได้เป็นพระเอกปุ้บ เราก็รู้แล้วว่า ผู้ชายหล่อทุกคนที่โผล่มาในเรื่องนี้ต้องเป็นพระเอกแน่นอน หมายถึงฮันเตอร์ทุกคนที่ยังไม่ตายน่ะนะรวมถึงเหล่าเผ่าพันธ์อื่นด้วย

โอเค ทาลอนเป็นพวกเคลท์ เป็นเจ้าชายที่แต่งงานกับลูกสาวชาวประมง นีเนีย สุดท้ายก็โดนญาติตัวเองฆ่าตายเพื่อราชบัลลังก์ แล้วทาลอนก็มาเป็นดาร์กฮันเตอร์ โดนมีคำสาปติดตัวมาด้วยคือทุกคนที่อยู่ใกล้จะตาย ส่วนซันไชน์ก็เป็นนีเนียกลับชาติมาเกิด

เรื่องนี้ให้สนุกพอๆกับไคเรียนก็แล้วกันค่ะ ไม่ได้น่าเบื่อ สนุกดี ทาลอนกับซันไชน์ก็รักกันดีแบบมีเหตุผลเพราะเป็นคู่กันอยู่แล้ว (อ่าฮะ เหมือนพวกหมาป่าหรือแวมไพร์ในเรื่องอื่นๆเลย)

โอเค เรื่องนี้คือสนุกขึ้นทุกเล่ม เล่มนี้เทียบกับเล่มแรกความเข้มข้นเหมือนหน้ามือเป็นหลังมือเลยล่ะ เราชอบเล่มนี้ที่สุดตั้งแต่อ่านมาสี่เล่ม

ซาเร็คเป็นทาสชาวโรมันที่จริงๆเป็นเจ้าชาย แต่มีแม่เป็นทาส พ่อก็เลยไม่ยอมรับ แม่ก็ไม่รัก ซาเร็คเลยเป็นแค่ทาส เป็นคนรับโบย ถูกทรมานต่างๆนานา จนคนไม่อยากจะมองเพราะแทบไม่เหมือนคนอีกแล้ว สุดท้ายก็ถูกทุบตีจนตาย นั่นทำให้ซาเร็คเป็นพวกโหดเหี้ยม ก้าวร้าว เย็นชา ไม่เชื่อใจใคร และไม่หวังอะไรทั้งนั้น แม้กระทั่งมาเป็นฮันเตอร์เองก็ยังไม่คบค้าสมาคมกับใครอยู่คนเดียวเหงาๆที่อลาสกา ถ้าอ่านมาตั้งแต่เรื่องทาลอนคงคุ้นเคยกับซาเรคอยู่แล้ว เพราะซาเรคเป็นคนที่ช่วยซันไชน์เพราะเธอให้ชามเขามาหนึ่งใบ

เรื่องนี้เราชอบพระเอกค่ะ รู้สึกว่าอืม มีอะไรดี แล้วความรักของพระเอกนางเอกก็ไม่ใช่แบบกระโจนเข้าหากันแบบอย่างทาลอนกับซันไชน์ เพราะว่าซาเรคกลัวที่จะรักใครสักคน สนุกดีเรื่องนี้ แบบว่ามีเนื้อเรื่องเยอะ ดราม่าใช้ได้ แล้วก็เปิดเผยเรื่องของแอชรอนมากขึ้นด้วย

ตอนพิเศษคริสมาสต์ก็น่ารักมาก นี่อยากให้กัลลาเกอร์คู่กับซีมี่เลย

ส่วนเมื่ออ่านเล่มนี้แล้วก็รู้สึกว่า แอชรอนจะคู่กับใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่อาทีมิส 5555

ปล.เราเกลียดหน้าปกทุกเล่มเลย แบบถือออกไปข้างนอกไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแนวโรแมนซ์ 5555555 แต่เห็นหลังๆหน้าปกก็สวยขึ้นอย่างของจอมเทพแอชรอน กับ พรานสาวอเมซอน

ปล.2 โดยรวมมันสนุกกว่าที่เราคิดพอสมควรนะ โดยเฉพาะเล่ม dance with the devil เราว่าอ่านเพลินๆได้ดีเลย แบบไม่ต้องคิดมาก ถ้าไม่ถือว่าพระเอกนางเอกสปาร์กกันง่ายมากล่ะก็นะ

ปล.3 พระเอกที่เราชอบที่สุดใน 4 เล่มคือ ซาเรค รองลงมาคือ ไคเรียน แล้วก็ทาลอน ชอบจูเลียนน้อยสุด ลำดับการชอบเนื้อเรื่องก็ประมาณนี้ด้วย