เฉยชา

เพื่อนที่เราเคยสนิทกันมากๆๆตอนอยู่ปี1
แต่ก็มีปัญหากัน เลยห่างๆกันไป
ในวันนี้เค้าชวนเรากินข้าว แล้วพูดขอโทษกับเรา
เค้าบอกว่าเค้ารู้สึกผิดมากที่เค้าทำกับเราแบบนั่น
เอาจริงๆนะ เราไม่ได้โกรธอะไรเพื่อนเลยตั้งแต่แรก
ที่เราโกรธก็แค่ตอนแรกๆที่เกิดเหตุการณ์ต่างๆ ณ ตอนนั้นแหละ
เราแค่เสียใจว่าทำไมเพื่อนทำเหมือนเราไม่มีตัวตนแบบนั้น


เราไม่ใช่คนแสดงความรู้สึกออกมา บางคนเลยบอกว่าเราเสแสร้ง
ทั้งๆที่เราชอบอยู่เงียบๆ คุยกับคนที่เราต้องการคุยด้วยเท่านั้น
ที่เราไม่คุยกับเธอ เพราะ เธอไม่ใช่คนที่เราอยากคุยด้วยไง

เราไม่ชอบอะไร เราไม่ค่อยพูดออกมาหรอก เราก็แค่ปล่อยผ่าน
ไม่ได้เอามาใส่ใจอะไรกับมัน เธอถามว่ากลัวเราคิดเล็กคิดน้อย
เอาจริงๆเราไม่ได้แคร์ใครเลยด้วยซ้ำ แค่คนอื่นอย่ามายุ่งกับฉันก็พอ
เราไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัวของเรา
แต่เราก็ชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้คนอื่นฟัง 555555

คนไหนที่เราสนิท เราจะพูดตลอดเวลา
แต่กับคนที่เราไม่สนิท เราจะนิ่ง เงียบไปเลยแหละ

เธอถามว่า ทุกวันนี้เรากินข้าวกับใคร เราตอบว่ากินคนเดียว
เธอบอกว่าฉันน่าสงสาร แต่จริงๆแล้วฉันกลับรู้สึกว่า ฉันมีความสุขมาก
เธอถามว่า เธอกินข้าวที่ไหน ได้ไปข้างนอกบ้างไหม เราตอบว่ากินข้างหอแหละ
เธอถามว่า ฉันไม่เบื่อหรอ เมื่อก่อนเธอเบื่อจะตาย ไว้วันหลังจะชวนไปกินด้วยกัน
ไม่รู้สื เวลาเปลี่ยน อะไรก็เปลี่ยน เมื่อก่อนเราเคยไม่ชอบ แต่ตอนนี้ฉันมีความสุขที่ต้องกินมัน
เมื่อก่อนฉันเหมือนคนที่อยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีเธอ กินคนเดียวไม่ได้เลย เหมือนฉันสร้างเงื่อนไขตัวเองไว้ แต่ตอนนี้ฉันเข้มแข็งแล้ว ฉันมีความสุข ที่ฉันได้กินคนเดียว อยู่คนเดียวได้

"ถ้าให้กินกับเธอ ฉันขอกินคนเดียวดีกว่า"

ทุกวันนี้ฉันมีความสุขในชีวิตมาก ฉันเข้มแข็งพอที่จะไม่ต้องพึ่งใคร
อยู่คนเดียวให้เป็น รักตัวเอง ไม่ต้องไปสนใจใครเค้ามาก :)

Create Date : 24 สิงหาคม 2560 Last Update : 24 สิงหาคม 2560 23:10:38 น. Counter : 499 Pageviews.		1 comments
Share Tweet