Group Blog All Blog
|
"เป็ดน้อยไม่มีเพื่อน" เวทีที่ 2 ของโมเสส งานประจำปีของโรงเรียน ที่โมเสสต้องเข้าร่วมทุกปี แอบกังวลเล็กน้อยเพราะปีที่แล้วโมเสสร้องไห้มากมายในงานแสดง ปีนี้คุณครูเกริ่นเมื่อสองเดือนว่า น้องโมได้แสดงเป็นเป็ดน้อย ตอนนั้นไม่ได้เอ๊ะใจอะไร เพราะมัวแต่เอ๊ะใจเรื่องเสียงร้องของเป็ดมากกว่า เพราะครูของให้ทางบ้านเทรนด์เสียงร้องก๊าบ ๆ ๆ ไม่ใช่แคว๊ก ๆ ๆ มารู้ทีหลังไม่กี่อาทิตย์ว่า โมเสสเป็นตัวเดินเรื่อง เปลี่ยนเรื่องกังวลมาเป็น "กลัวโมเสสร้องไห้ แล้วงานล่ม" แทน ไปร่วมงานแต่เช้า แต่ต้องรอให้พิธีการจบก่อน จึงเข้าภาคบันเทิง มีการแสดงของพี่ ๆ และน้องเนิร์สเซอรี่ด้วยนะ (เก็บภาพได้เยอะ แม่ขอบันทึกไว้เป็นนิทานให้โมเสสได้อ่านนะคับ) กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.... มีเป็ดน้อยตัวหนึ่งมีเสียงร้องที่ดัง ฟังแล้วไม่ไพเราะ เวลาไปขอเล่นกับใคร ใคร ๆ ก็ไม่อยากเล่นด้วย เพราะเป็ดน้อยเสียงดัง ร้องดัง ก๊าบ ๆ ๆ ๆ ไปขอเป็นเพื่อนกับลูกไก่ เหล่าลูกไก่ก็ไม่อยากเล่นด้วย อ้างเป็ดน้อยเสียงดัง ไปขอเป็นเพื่อนกับลุงกบ ลุงกบกำลังจะกินแมลง เป็ดน้อยเสียงดัง ทำให้แมลงบินหนีไป... ลุงกบโมโห เพราะอดกิน เลยไม่ยอมเป็นเพื่อนกับเป็ดน้อย และไล่เป็ดน้อยไม่ให้มายุ่งด้วย . . เมื่อเป็ดน้อยเห็นว่าไม่มีใครเล่นด้วย และตัวเองไม่มีเพื่อนจึงได้แต่ร้องไห้ เสียใจ เพราะต้องการเพื่อน แต่แล้วในคืนมึดมิด คืนหนึ่ง มีหมาป่าตัวโตดุร้าย หิวโซ ออกมาหาลูกไก่เพื่อจะกิน !! เป็ดน้อยรู้ดังนั้นจึงอยากหาทางช่วยลูกไก่ทั้งหลายไว้ เพราะห่วงเพื่อน
ลุงกบได้ยินว่า หมาป่ามาหมายจะกินลูกไก่ ลุงกบตกใจ กลัว และร้องไห้ เป็ดน้อยเข้าไปปลอบใจ สัตว์ทุกตัวเห็นความกล้าหาญของเป็ดน้อย และยอมรับในตัวของเป็ดน้อยว่า แม้เสียงของเป็ดน้อยจะดัง และน่าหนวกหู แต่ด้วยเสียงอันดังของเป็ดน้อยนี่แหล่ะที่ทำให้พวกเขาปลอดภัย จึงยอมเป็นเพื่อน และแต่งตั้งให้เป็ดน้อยเป็นยามประจำกลุ่ม เป็ดน้อยจึงมีเพื่อนและร้องเพลงมีความสุข ไม่ร้องไห้อีกต่อไป ที่แม่ประทับใจวันนี้ เพราะโมเสสกลัาหาญ กล้าแสดงออก แม้ว่าตอนเอาลูกไปส่ง โมจะร้องไห้ แม่กังวลอยู่นิด ๆ เพราะปีก่อนนั้นเกิดเรื่องตอนเก็บตัว กลัวโมจะทำการแสดงล่ม เพราะโมเป็นตัวเอกของเรื่อง ขอบคุณพระเจ้านะ ที่โมแสดงได้ดีเกินคาด (ที่จริงแม่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไร แม้โมจะร้องไห้ หรืองานล่มแม่ก็ยังรักโมอยู่) ดูลูกไป น้ำตาซึมไป ภูมิใจในความรับผิดชอบของลูกที่แสดงจนเสร็จแล้วค่อยมาหาแม่ แม้ว่าพอเห็นแม่แล้วอยากจะลงมาหาแม่แค่ไหนก็ตาม ...รักโมเสสคับ.. เป็ดน้อยของแม่ แต่งข้อความลงในรูปแล้วดูสนุกตามเลยค่ะ ดูแล้วนึกถึงตัวเองสมัยเด็ก ๆ เลย >.<
โดย: Tisiny วันที่: 8 มีนาคม 2558 เวลา:23:04:06 น.
สุดยอดเลยครับโมเสส
การแสดงสำหรับเด็กอนุบาลไม่ง่ายเลยนะ พี่ก๋าว่าจะวอกแวกได้ง่ายมาก เด็กบางคนก็กลัว น่ารักทั้งเรื่องราว ชุด และเด็กๆเลยครับ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 มีนาคม 2558 เวลา:23:05:19 น.
น้องน่ารักมากเลยจ้า... น้องเป็ดน้อย
ว่างๆแวะไปชมดอกไม้งามกลางกรุงกันครับ โดย: Ariawah Auddy วันที่: 9 มีนาคม 2558 เวลา:14:59:06 น.
พี่จำเหตุการณ์ของปีที่แล้วได้ค่ะ
ปีนี้ ดีเกินคาดนะคะ โมเสสเองคงมีภาพจำที่ดีๆ เหมือนกันเนาะลูก บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog ผู้ชายในสายลมหนาว Education Blog ดู Blog mariabamboo Parenting Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 9 มีนาคม 2558 เวลา:19:48:00 น.
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก โหวตให้เลยค่ะ ชอบๆ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ mariabamboo Parenting Blog โดย: kae+aoe วันที่: 12 มีนาคม 2558 เวลา:12:30:57 น.
มาแอบดุน้องโมเสส
น่ารักมากๆ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog เตยจ๋า Topical Blog ดู Blog mariabamboo Parenting Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น โดย: pantawan วันที่: 13 มีนาคม 2558 เวลา:11:08:21 น.
ขอบคุณนะคะ
พุทราว่าจะไป mar เลยเลื่อนดีกว่า พี่ที่ทำงานเพิ่งกลับมา บอกลงเครื่องก็ได้กลิ่นควันเลยค่ะ สงกรานต์ถ้าไฟล์ไม่เต็มคงไปได้ไหว้พระหาของอร่อยทานที่โน่นค่า โดย: prizella วันที่: 16 มีนาคม 2558 เวลา:19:09:23 น.
ควันต้อนรับการกลับมานะครับ 555
แย่เลยครับ ช่วงนี้หมอกควันเอยะจริงๆครับ โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มีนาคม 2558 เวลา:22:39:26 น.
ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะครับผม
วันนี้แวะมาสวัสดีตอนเช้าครับผม ขอบคุณที่แวะไปชมดอกไม้งามด้วยกันนะครับ โดย: Ariawah Auddy วันที่: 17 มีนาคม 2558 เวลา:10:29:41 น.
|
mariabamboo
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 62 คน [?] 日々の時間を大切に。 วันเริ่มเขียนบล๊อก 15 มีนาคม 2553 มองโลกผ่านเลนส์ด้วยตาข้างขวา รักการเดินทาง รักการบันทึก 2012 ชมเชย บ้านหมอนอุ่น 2015 เงินรางวัล 20,000 ฿ "เที่ยวไปทั่วฯ" 2015 ชมเชย Parenting Blog Award#11 2016 อันดับ 2 Best Parenting Blog Award#12 2016 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#12 2017 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#13 2018 อันดับ 2 ฺBest Photo Blog Award#14 2019 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#15 2020 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#16 2021 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#17 2022 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#18 2023 อันดับ 1 Best Photo Blog Award#19 Friends Blog
Link |