พฤษภาคม 2566

 
1
2
3
4
5
7
8
9
10
11
13
14
15
16
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
30
31
 
 
All Blog
Fukuoka Dream Destination : Day 1 To meet Hosts



16th - 17th  April  2023


" Dear Diary "

ถึงไดอารี่การเดินทางของฉัน จำได้ไหมที่เคยบอกว่า "ฉันเชื่อว่า วันนึงฉันจะได้กลับมาบันทึกหรือเล่าอะไรต่อมิอะไรเกี่ยวกับการเดินทางไปหาโฮสกับเธอ" วันนี้ฉันกลับมาบันทึกแล้วนะ
สำหรับฉัน "ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้บางเรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้ ให้เป็นไปได้" เพราะจากโฮส 5 ที่ในญี่ปุ่นเหลือโฮสเพียง 2 ที่ ที่ยังตอบรับและรักษาคำสัญญาเรื่องการรับเข้าพักและรับเข้าช่วยงาน  และครั้งนี้กับโฮสที่ฟุกุโอกะ ตลอดระยะเวลาสามปีที่เลื่อนการเดินทางออกไปช่วยงานโฮสเพราะโควิด ภายใต้การดีลครั้งแล้วครั้งเล่าในกรอบของคำว่าโควิด เมื่อสถานการณ์ดีขึ้น และญี่ปุ่นเปิดประเทศเราติดต่อโฮสของเข้าพักและช่วยงาน จากที่เคยจะพักสัก 3 เดือน กลายเป็นแค่ 2 อาทิตย์ เพราะเพื่อนที่จะไปด้วยติดเรียน ป.โท และทุกอย่างเหมือนจะลงตัวที่ 15 วันน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด เราติดต่อโฮสและทำการจองตั๋วเครื่องบิน ทำการบ้านเรื่องที่เที่ยว ตลอดจนโฮสให้การบ้านเรื่องการสอนและการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่โน่น หลังจากธันวาคม 2022 แล้วต้นปี 2023 คือการเตรียมตัว เตรียมสอน เตรียมอุปกรณ์ จนในที่สุดพร้อมบิน

















จากเชียงใหม่นั่งนกแอร์ เพราะตั๋วถูกสุดในเวลาที่จองช่วง มค. ต้นปี
นกแอร์ลงดอนเมือง แต่เครื่องที่เราจะนั่งต้องไปขึ้นที่สุวรรณภูมิ  เลือกการเดินทางด้วย shuttle bus ระหว่างสนามบินเพราะบริการฟรี เลี่ยงรถติด ลงตัวที่สุด นั่งสบาย ลงที่ประตูขาออก





















จริง ๆ เครื่องต้องออก 17th April เวลา 00:55 เพื่อถึงฟุกุโอกะเวลา 08:00 เวลาท้องถิ่น แต่คืนนั้นหลังเช็คอินโหลดกระเป๋าแล้วเราต้องรอนานมาก เหมือนคาดิแกนที่คลุมตัวไว้ไม่ได้ช่วยให้อุ่นเลย เพราะรอทั้งคืน พอถึงเวลาบิน เครื่องมีปัญหาซ่อมกันจะ ๆ ให้เห็นที่สนามบินนั่นแหล่ะ ดีเลย์ไปอีก 4 ชม. ได้ส่งข้อความหาโฮสว่าอาจจะเลทไปหลาย ชม.
แพลนที่ว่าถึงฟุกุโอกะแล้วจะเที่ยวครึ่งเช้าก่อนเข้าพบโฮสเปลี่ยนแปลงโดยปริยาย





ขึ้นเครื่องเกือบตี 4 คือหนาวและง่วงมาก
บินเหนือไต้หวันคือสภาพอากาศเลวร้ายสุด เครื่องโครงเครงแต่เพราะความง่วง เพลีย และลืมตาไม่ขึ้น เราหลับไปทั้งอย่างนั้น ทั้งอยากอ๊วกและทั้งเวียนหัว
พนง.สายการบินเอาอาหารมาเสริฟ ก่อนเครื่องจะลงอีกชั่วโมงได้ กินไม่ลง




























ท้องฟ้าแจ่มใสมาก
เพราะพายุเพิ่งเข้าเกาะใต้ก่อนเราบินมา 1 วัน
ก่อนลงเครื่องบินวนเหนือสนามบินสัก 15 นาที เพื่ออะไรเราไม่เข้าใจ จนในที่สุดล้อแตะพื้นอย่างปลอดภัย  ความตื่นเต้นได้เริ่มขึ้นแล้ว
หลังรับกระเป๋า ก่อนเข้าห้องน้ำเพื่อพบตม. เจอล้อกระเป๋าที่เพิ่งซื้อมาใหม่เบี้ยวเป็นเลข 8 นี่การบินไทยจะแย่ขนาดนี้ ตั้งแต่บินมาก็มีหนนี้แหล่ะที่เจอเคสล้อกระเป๋าพัง แบบลากแทบไม่ได้
หงุดหงิดเรื่องล้อกระเป๋าเสีย เพราะต้องลากจากสนามบิน ขึ้นบัส ขึ้นรถไฟ มีเรื่องที่ตม. อีกนิด คือติดขัดนิดหน่อย เพราะข้อมูลที่ลงในแอพ Visit Japan Web เล่นเปลี่ยนแปลงตัวเลข และตัวอักษรบางตัวของเรา เลยต้องมีการอัพเดตข้อมูลใหม่ ซึ่งก่อนหน้าที่เชียงใหม่ก็ตรวจเจอแล้วอัพเดตแล้วหนึ่งครั้ง ตายใจคิดว่าคงเรียบร้อยดีแต่ก็มาติดที่ตม. สุดท้ายก็ผ่านแม้จะไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่ 



จาก International Building เราต้องนั่ง shuttle bus ไปที่ Domestic Building แล้วเราจะเจอป้ายทางลงไปใต้ดิน ก็ลากกระเป๋าลงบันไดเลื่อนไป สักพักก่อนเข้าเกทเพื่อไป のりば  (No Ri Ba) นึกขึ้นได้ว่าต้องหาซื้อการ์ดเติมเงินที่จะใช้ขึ้นบัส ขึ้นรถไฟตลอดครึ่งเดือนนี้ที่ฟุกุโอกะ  เดินไปที่ตู้ขายตั๋วที่ก็พยายามนึกว่าขึ้นตอนทำยังไงกันบ้าง เออ ลืม เดินไปหาลงประจำเกทง่ายสุด ถามลุง บอกที่ฟุกุโอกะไม่มี Suica Card ให้ซื้อ Hayaka Ken เพราะที่ฟุกุโอกะจะใช้บัตรนี้ซึ่งวิธีการใช้ก็ครอบคลุมการเดินทางทุกอย่างในฟุกุโอกะ เราพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่ไปกดที่ตู้ขายตั๋วแล้วก็วกกลับมาเรียกลุงไปกดให้ดีกว่า มั่นใจกว่า 5555+




จากสนามบิน K13 เรานั่งยาวเพื่อไปลง K3 Fujisaki station
ที่ ๆ Lodging House ที่เราจะพักตลอดครึ่งเดือนตั้งอยู่ ถึงสถานีฟุจิซากะแล้วเราออกทางออกหมาย 3 หรือ 5 ตามที่โฮสบอก แล้วตาม GPS google map ที่ปักไว้จนถึงบ้านพัก






**ข้อมูล หรือการบ้านที่เสริทหาจากเน็ต หรือ youtube แทบจะเป็นศูนย์ เรียกว่าแทบจะใช้ไม่ได้ เพราะแพลนของนักท่องเที่ยวกับของเรามันคนละเรื่องกันเลยเราต้องปรับเองเยอะเหมือนกัน 
**เจอคนไทยไปเที่ยวเยอะค่ะ ส่วนใหญ่ลงกันที่ฮากะตะ





ที่พักห่างจากสถานีประมาณ 400 เมตร
ถึงบ้านพัก รู้สึกคุ้นเคยกับรั้วและประตูเพราะลองเดินตามกูเกิลก่อนมา มั่นใจว่าใช่ก็กดออด บอกมาเรียเนลล่าว่า "This is Maria and Guy, We are here right now" มาเรียขานรับแล้วมาเปิดประตู












หลังเก็บกระเป๋า แนะนำห้องพักของแต่ละคนแล้ว
มาเรียเนลล่าแนะนำกฏการพักอยู่ที่นี่ เวรทำความสะอาด และเวรแยะขยะก่อนเอาไปทิ้งที่หน้าบ้าน
แจกตารางงานสัปดาห์แรก พูดถึงสโคปงานทั้งหมดในวีคแรก





เราพักชั้น 3 แบกกระเป่า 15 โลขึ้นนี่มันส์เลยล่ะ
เอวเคล็ด




























มาเรียให้เราพักสักครู่ ก่อนจะพาออกไปซื้อของสดมาใส่ตู้เย็น ไว้กินตลอด 1 อาทิตย์แรก 
หลับกลับจากซื้อของสดที่ซุปเปอร์ใกล้บ้าน เราต้องเข้าพบหัวหน้างาน และโฮสทุกคนที่เราเรียนภาษาและวัฒนธรรมด้วยตลอด 2 ปีกว่าที่ผ่านมา ^^ ที่สำนักงานใหญ่ย่านเท็นจิน หลังจากนั้นโฮสเลี้ยงต้อนรับที่ร้านอิสะคาย่าย่านเท็นจินใกล้สำนักงาน

ปล. ตลอดการเดินทางเรื่องงาน โฮสจะออกค่าเดินทางและค่าเบนโตะให้ตลอด















































คนญี่ปุ่นดื่มเก่งและเป็นกันเองมากค่ะ ยอมรับว่าวางตัวยากเหมือนกัน
ดีใจ ตื่นเต้นที่ในที่สุดก็พบเจอคนที่คุยออนไลน์มาตลอดเกือบสามปี  ขอบคุณโฮสเสมอที่ไม่ลืมสัญญา






ขอบคุณที่แวะมา



Create Date : 06 พฤษภาคม 2566
Last Update : 17 พฤษภาคม 2566 9:02:05 น.
Counter : 638 Pageviews.

9 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณปัญญา Dh, คุณอุ้มสี, คุณThe Kop Civil, คุณสองแผ่นดิน, คุณกะว่าก๋า, คุณโอพีย์, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณทนายอ้วน, คุณhaiku, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณหอมกร, คุณkae+aoe, คุณnewyorknurse, คุณtanjira

  
ตามมาเที่ยวด้วยคนจ้า
โดย: อุ้มสี วันที่: 6 พฤษภาคม 2566 เวลา:17:34:29 น.
  
เป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่าเลยนะครับแม่โม
หลังจากโคสวิดเริ่มเบาบางลงไป
การเดินทางก็เริ่มต้นกลับมาอีกครั้งนะครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤษภาคม 2566 เวลา:22:09:48 น.
  
เดิมตามไปช้า่ๆครับ
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 6 พฤษภาคม 2566 เวลา:22:23:05 น.
  
เดี๋ยวแวะมาอีกทีนะครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2566 เวลา:23:33:40 น.
  
เกาะปีกเครื่องบินไปด้วยค่ะแม่โม
แม่โมเข้าที่พักเรียบร้อย
ได้รับตารางงานวีคแรกแล้วนะคะ
พี่ต๋าจะติดตามชมกิจกรรมในวันต่อๆไปด้วยค่ะ

โดย: Sweet_pills วันที่: 7 พฤษภาคม 2566 เวลา:1:15:43 น.
  

สวัสดียามเช้าครับแม่โม

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤษภาคม 2566 เวลา:6:40:47 น.
  
ในที่สุดก็ได้เดินทางเสียทีนะครับ ไม่มีบินตรงจากเชียงใหม่ ก็ต้องนั่งย้อนมา จริงๆ ถ้ามีบินตรงมันลดเวลาได้เยอะเลย

การเดินตามกูเกิลเป็นเรื่องดีครับ ตอนผมก่อนไปเที่ยวก็ซ้อมเดินแบบนั้นเหมือนกัน แม้จะไม่เหมือนกัน 100% เพราะเวลาเปลี่ยนมันก็มีอะไรหลายๆ อย่างที่เปลี่ยน แต่ก็ได้คุ้นๆ ตามันก็ช่วยได้มาก

15 โล ขากลับน้ำหนักน่าจะเพิ่ม (จากของฝาก)
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2566 เวลา:10:43:17 น.
  
วันนี้ไม่เห็นหน้าเจ้าโมนะคะ

โดย: หอมกร วันที่: 7 พฤษภาคม 2566 เวลา:19:15:17 น.
  
สวัสดีค่ะแม่โม

ตามมาฟังประสบการณ์ดีดีค่ะแม่โม


โดย: tanjira วันที่: 12 พฤษภาคม 2566 เวลา:15:42:34 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

mariabamboo
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 62 คน [?]



日々の時間を大切に。

วันเริ่มเขียนบล๊อก 15 มีนาคม 2553
มองโลกผ่านเลนส์ด้วยตาข้างขวา
รักการเดินทาง รักการบันทึก

2012 ชมเชย บ้านหมอนอุ่น
2015 เงินรางวัล 20,000 ฿ "เที่ยวไปทั่วฯ"
2015 ชมเชย Parenting Blog Award#11
2016 อันดับ 2 Best Parenting Blog Award#12
2016 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#12
2017 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#13
2018 อันดับ 2 ฺBest Photo Blog Award#14
2019 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#15
2020 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#16
2021 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#17
2022 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#18
2023 อันดับ 1 Best Photo Blog Award#19
Friends Blog
[Add mariabamboo's blog to your weblog]