มหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่ได้ เพราะอยู่ต่ำกว่าแม่น้ำทั้งหลาย.....................
เพื่อนบ้านครอบครัวใหม่....เสียงใสนามว่า"ปิ๊ดจะลิว"






เห็นชื่อเรื่อง บางคนอาจจะงง

ปิ๊ดจะลิวมันคืออิหยังหว่า?......

ว่าแล้วก็รีบเฉลยก่อนดีกว่า ที่จะมีคนงงไปมากกว่านี้

ปิ๊ดจะลิว , พิชลิว , พิซซะหลิว คือชื่อเดียวกัน
.
.
.
เอ๊ะ แล้วคนอ่านเค้าจะรู้เพิ่มเติมจากเมื่อกี้มากขึ้นมั้ยเนี่ย

สรุปคือชื่อนกครับ ภาคกลางเรียกชื่อว่า"นกปรอดหัวโขน"
ทางภาคใต้นิยมเรียกว่า"นกกรงหัวจุก"เพราะว่านิยมเอามาใส่กรง
แล้วเอามาแข่งขันกัน...(อันนี้ไม่ค่อยสนับสนุนเท่าไหร่)

.......................

ที่ผมบอกว่าเจ้านี่เป็นเพื่อนบ้านครอบครัวใหม่ก็เพราะว่า
เมื่ออาทิตย์ก่อน แม่บ้านที่ทำความสะอาดคลินิกของผม
เค้าไปเห็นความผิดปกติที่ต้นไทรที่ขึ้นติดห้องครัวบ้านผม

ซึ่งผมมีแพลนที่จะตัดรากตัดโคนต้นไทรต้นนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้มันแหย่รากสอดลึกไปในกำแพง
แต่ทีนี้ดันมีเจ้านกปรอดหัวโขนสองผัวเมีย และลูกแบเบาะอีกสองตัว มาทำรังซะนี่
แพลนนี้ก็มีอันต้องเลื่อนไปจนกว่าเพื่อนบ้านผมเค้าจะย้ายหนีไปซะก่อน











**** ภาพเหล่านี้ ผมถ่ายโดยใช้เลนส์ 70-200 ต่อ TCx1.7 เพราะต้องการรบกวนมันน้อยที่สุด***

แถมเวลาที่ถ่ายเจ้าลูกน้อยๆสองตัวนี่ ก็ยากมากๆ

เพราะมันกระดุ๊กกระดิ๊กด้วยความถี่สั่นระรัว
มือผมก็ไม่ค่อยนิ่งด้วย เพราะบางชอตต้องรีบถ่าย ไม่ได้ใช้ขาตั้งกล้อง









ใช้ ISO ปาไปตั้งสี่ร้อยแล้ว ได้สปีดชัตเตอร์มาแค่ 30

แถมเวลาใส่TCแล้วหน้ากล้องกว้างสุดได้แค่ 4.8

เพราะฉะนั้น บางภาพ ผู้ชมต้องยอมจำนนในการดูภาพเบลอๆกับผมอย่างไม่มีข้อแม้(ห้ามหือ555)

..............

ตอนนี้เจ้าสองตัวนี้คงหิวแบบสุดๆแล้วหล่ะครับ

ยืดคอซะโก่งเชียว

สงสัยอีกหน่อยต้องได้ดิบได้ดีทางการร้องเพลงโอเปร่าแน่ๆ









ส่วนภาพนี้ก็เป็นตอนที่แม่จับตั๊ก บงกช เอ๊ย...ตั๊กแตนมาให้กินแล้ว

อิ่มแปร้แบบนี้ ก็ต้องนอนพักให้อาหารย่อยกันซะหน่อย

ตอนเด็กๆมันจะยังไม่่ค่อยมีขนน่ะครับ ตัวจะเป็นหนังๆดูเหมือนเอเลี่ยนเล็กน้อย









พอได้เวลาก็ชูคออีกแล้ว

ทั้งๆที่แม่มันเพิ่งหาอาหารมาให้หยกๆ

อะไรจะสวาปามเก่งขนาดนี้

แม่กับพ่อมันก็ขยันหาอาหารมาให้ซะจริงๆ








สำหรับการเลี้ยงดูลูกๆของนกชนิดนี้

มันจะช่วยกันดูแลลูกๆสลับกัน

ผลัดกันไปหาอาหารให้ลูกๆ

ตอนแรกๆผมก็งงว่าตัวไหนตัวผู้ ตัวไหนตัวเมีย

แต่ไปค้นๆข้อมูลทางอินเตอร์เนต เค้าบอกว่าให้ดูทิศทางของ "จุก" หรือหงอนของมัน

ถ้าหงอนพุ่งมาข้างหน้า เหมือนพวกพังค์ก็เป็นตัวผู้
แต่ถ้าหงอนพุ่งไปข้างหลัง(เหมือนรูปแรกของกระทู้)ก็จะเป็นตัวเมีย

รูปนี้ก็คงจะเป็นตัวเมียเหมือนกัน
เพราะดูแล้วทิศทางหงอนมันไปข้างหลัง ตัวผู้มันไวครับ ถ่ายไม่ค่อยทัน










ผมกะว่าจะแอบๆเก็บภาพพัฒนาการของมัน จนกว่ามันจะโตและบินได้

(แอบทำบล๊อกแข่งกับพี่กะว่าก๋าที่ทำบล๊อกของหมิงๆกระจุยกระจายช่วงนี้)

แต่เมื่อวานคุยกับน้อง Unravel ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกคนที่ดูนกเก่งมากๆ
(ตอนนี้น้องเค้าไปร่ำเรียนที่เมืองเปบปุ แดนอาทิตย์อุทัยโน่น)
น้องเค้าก็เตือนว่า ระวังด้วยละกันตอนเก็บภาพ

เพราะช่วงที่ลูกมันกำลังเล็กๆนี่แหละ เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเลยหล่ะ
มันอาจจะทิ้งรังและลูกๆมันไปเลยก็ได้ ถ้ามันเห็นว่าไม่ปลอดภัย

ขอบคุณน้องต้น Unravel มากน่ะครับ
ผมจะอยู่ห่างๆ และเดี๋ยวคืนนี้ผมจะหาผ้าสีดำ หรือผ้าเตนท์มากั้นๆเอาไว้
เพราะบริเวณนี้ มีคนเดินไปเดินมาเข้าห้องน้ำอยู่ตลอด
มันมักจะตกใจบินพรึ่บพรั่บประจำเวลาคนเดินเข้าห้องน้ำ


....................


ภาพนี้ผมถ่ายเมื่อตื่นนอนขึ้นมาเช้านี้ครับ

เห็นมีอะไรผิดปกติไหมครับ?
.
.
.










ตอนวันแรกๆผมไม่ได้ใช้ขาตั้งกล้อง เพราะว่ามันตื่นเต้น
เลยเตรียมอะไรไม่ทัน

วันนี้ผมเลยแก้ตัวใหม่ เอาขากล้องมากางแล้วใส่เสื้อสีมืดๆมานั่งรอมันเลยแต่เช้าตรู่

ผมพยายามทำตัวนิ่งๆ ไมไหวติง เอาผ้ามาคลุมกล้องบางส่วน

มองแต่วิวไฟน์เดอร์ ส่องไปที่รังของมันเลยครับ

ปรากฏว่าไม่มีตัวแม่อยู่ที่รัง มีแต่ลูกๆชูคอโก่งแบบหิวสุดๆ

ผมคิดว่าแม่มันคงออกไปหาอาหาร เลยนั่งรอ

แต่ตาผมตอนนี้มองที่วิวไฟน์เดอร์ที่เดียว เพ่งแต่รังนก
สักพักมีการเคลื่อนไหวของใบไม้ ...ไอ้เราก็ดีใจ นึกว่าแม่มันมาแล้ว จะได้ถ่ายชอตตอนป้อนอาหาร

แต่ที่โผล่มาในวิวไฟน์เดอร์ผมเนี่ย ทำไมหน้ามันไม่เหมือนนกเลย(ฟร่ะ)
ตามันโตๆ มีขนที่จมูกด้วย

เฮ้ย......!!!!
มันเป็นหนูนี่หว่า หนูตัวเบ้อเริ่มเลย

ฉิ_หายแล้ว!!!!!!!!!










มันไต่ไปตามกิ่งไม้ วิ่งตรงไปยังรังของนกที่มีเจ้าสองตัวยืนสลอนอยู่

ลูกนกมันก็คงคิดว่าไอ้ที่โผล่หน้ามาหน่ะ มันเป็นแม่ของมัน

มันเลยอ้าปากรออาหารกันใหญ่ ....มันจะรู้มั้ยว่าไอ้นั่นหน่ะมันไม่ได้นำอาหารมาให้เฟ้ย!!!

แต่มันจะเอาเอ็งนี่แหละมาเป็น Breakfast


...................


แต่ว่าทั้งแม่และพ่อของลูกนกมันไม่ยอมหรอก

ผมได้ยินนกทั้งสองตัวส่งเสียงดังๆ และส่งเสียงถี่ๆ เหมือนจะไล่เจ้าหนู

เจ้าหนูเบนความสนใจมาที่ต้นเสียงเล็กน้อย แต่สักพักก็ยื่นหน้าเข้ามาในรังใหม่

แม่และพ่อนกเห็นท่าไม่ดี

เลยบินลงมาที่กิ่งไม้ไกล้ๆ แล้วส่งเสียงไล่อีกที

คราวนี้ได้ผล เพราะว่าหนูเตลิดไปเลยครับ

เอาซี้ สองรุมหนึ่งเฟ้ย......










นี่แหละครับ

ท่าทางของแม่มันตอนเบ่งพลังเป็นซุปเปอร์เซย่า

ขนฟูเชียว สงสัยโกรธจัด ที่มีหนูมาตอแยรังของมัน










สุดท้าย สันติภาพก็กลับมาสู่ครอบครัวนกที่น่ารักครอบครัวนี้อีกครั้ง

แต่ว่า....มันจะสงบสุขไปตลอดหรือไม่นั้น ก็คงต้องรอดูต่อไป

เนื่องจากบริเวณที่มันทำรังอยู่นั้น เป็นตึกซึ่งมีการก่อสร้าง

ทั้งเคาะ ทั้งทุบ ทั้งตัด เสียงดังไปหมด

ฝุ่นเอย ก้อนกรวดก้อนหิน กระเด็นไปมา (ห่างไปแค่ไม่กี่เมตร)

เป็นห่วงเรื่องสวัสดิภาพของมันเหมือนกัน

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปบอกคนงานก่อสร้างแถวนั้นหน่อยดีกว่า
ว่าพยายามหลีกเลี่ยงการทำงานในบริเวณนี้ไปก่อนชั่วคราว
(ไม่รู้เค้าจะเอาฆ้อนกับตะปูตอกหน้าผากผมกลับมาหรือเปล่าน๊อ?)

และก็จะบอกคนในบ้านว่าให้รบกวนมันให้น้อยที่สุด

จะเอาผ้าเตนท์มากั้นให้มันเป็นส่วนตัวกันอีกซักนิด

ส่วนเจ้าหนูมหาภัยตัวนั้น.....ทำไงกับมันดีน๊อ?

ไหนจะแมวที่บ้านอีก มันจะมายุ่งอะไรกับนกครอบครัวนี้หรือเปล่า

โอ๊ย......เครียดๆๆ

..................


แล้วจะนำความคืบหน้ามารายงานเรื่อยๆน่ะครับผม

หวังว่านิยายเรื่องนี้คง Happy Ending (หวังเอาไว้เช่นนั้น)













ขอบคุณเสียงนกร้องประกอบจากเวปนี้น่ะครับ


//www.nokkronghuajuck.com/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=2






Create Date : 27 มิถุนายน 2551
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 20:42:15 น. 52 comments
Counter : 1799 Pageviews.

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ รูปถ่ายสวยจังเลยค่ะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:17:34 น.  

 
อุ๊บส์สสส ได้เปิด zing หน้าใหม่หมอเบสล่วยรึนี่ อิๆ ... เจิมก่องๆ เด๋วอ่านเน้อ


โดย: บลูยอชท์ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:19:02 น.  

 
นะ นะ นะ น่า รัก


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:41:47 น.  

 
อ่านไปลุ้นไปครับคุณหมอ
เหมือนได้ดูสารคดีชีวิตชั้นเยี่ยมเลยครับ

ผมกำลังลุ้นว่าตอนที่หนูเข้ามาที่รัง
คุณหมอจะทำอย่างไร
ระหว่างการยืนลุ้นและปล่อยให้เป็นไปตามกลไกของธรรมชาติ
หรือว่าจะเข้าไปช่วยในฐานะฮีโร่กอบกู้ชีวิต
(แต่ก็รบกวนอีกชีวิต)

สุดท้ายพระเอกตัวจริงก็คือ พ่อแม่นั่นเอง




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:42:23 น.  

 
+ แหะๆ เจิมไม่ทันจนได้สิเรา อายจัง
+ หมอเบส เก่งจังคับ อุตส่าห์แอบถ่าย ยังออกมาได้ตั้งขนาดนี้แน่ะ

+ รูปแรกที่มีหน้าเจ้าหนู แหลมออกมาหน่อยนึง ผมยังนึกว่าเป็นช็อตบังเอิญที่มีตัวอะไรติดเฟรมมาด้วยนะครับนั่น ที่ไหนได้
+ แล้วถ้าพ่อแม่นก ไม่อยู่แถวนั้น หมอจะเข้าไปช่วยดีดเจ้าหนูตัวแสบกระเด็นไปมั้ยเนี่ย เหอๆ
+ แต่หมอก็ใจเย็นเนาะครับ ยังอุตส่าห์เก็บภาพหนูได้ตั้งหลายช็อตแน่ะอ่า

+ ภาพเต็มๆ ที่เค้าเกาะกิ่งไม้ ดูสวยมากเลยนะครับนั่น

+ ถึงแม้ธรรมชาติจะมีกฎของ ผู้ล่า-ผู้ถูกล่า อยู่ แต่การที่หมอเอาใจไปผูกไว้กับครอบครัวนก ก็อาจทำให้ 'จิตตก' ได้นะครับ ถ้าเกิดอะไรขึ้น ... ดังนั้นทางที่ดี คงต้องแบ่งใจ วางอุเบกขาไว้ส่วนนึงว่า เราช่วยพวกเค้าโดยทำดีที่สุดแล้วอ่ะครับ
+ หวังว่านิทานชีวิตเรื่องนี้ คงจบแบบแฮปปี้ เอนดิ้ง เช่นกันนะครับผม (แต่อย่าลืมเผื่อใจไว้ แบบที่พี่บอกด้วยล่ะครับ จะได้ไม่ต้องเศร้าเกินไป ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ)


โดย: บลูยอชท์ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:47:56 น.  

 
นกปิ๊ดจะลิวเอาถุงก๊อบแก็บมาแป็งฮางตวย.. แม่นก่อ....
หวาดเสียวแตนมัน....ตึงแมว...ตึงหนู....


โดย: Micha 5up วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:48:47 น.  

 
ยอดเยี่ยมมากๆครับ..ซีรี่ยส์นี้เจ๋งที่ถ่ายภาพสารคดีชีวิต...ตามติดนกปิ๊ดจะลิว.... นี่ผมไม่ได้ยินชื่อนี้มานานแล้ว..แอบอมยิ้มหล่ะพี่หมอ

ดีนะเนี่ยลูกนกไม่ตกเป็น Breakfast ของน้องหนูซะก่อน.รอดหวุดหวิด


โดย: สิงห์นครพิงค์ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:53:52 น.  

 
แถวบ้านธรรมชาติสุดสุดเลยนะคุณหมอ
ภาพแรกๆ ดูน่าเอ็นดูดี แต่พอเห็นภาพแม่นกแปลงร่างเป็นหนูแล้ว ...น่ากลัวอ่ะ

ดีนะที่ลูกนกรอดมาได้ เอาใจช่วยละกัน...ขอให้รอด ขอให้รอด


โดย: พี่รี่ไม่ได้ล๊อคอิน IP: 58.136.126.61 วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:56:56 น.  

 
ตอนแรกที่เห็นเจ้าหนูนั้นมือมันอยู่ที่ชัตเตอร์แล้ว
พร้อมกดทุกเมื่อ

คาดหวังเอาไว้ว่าจะเป็นแม่มันเอาตั๊กแตนมาหย่อนใส่ปากลูกมัน

ไม่นึกว่าจะเป็นหนูผีตัวนี้ แต่ก็กดไปสามสี่ชอต กะว่าถ้าไม่ไปจะไล่มัน
(จะไล่มันทันมั้ยเนี่ย)

แต่ก็น่ะ....กฏเกณฑ์ธรรมชาติ

มีเกิดมีดับ แม่นบ่อ? ขอบคุณพี่บลูยอชท์มากน่ะครับ
ตอนนี้ผมทำใจกลางๆครับ

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดหล่ะ เนอะ


โดย: Dr.Manta วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:16:58:08 น.  

 
โห...ภาพชีวิตชุดนี้สุดยอดเลยค่ะ...

เห็นคำว่าปิ๊ดจะลิวเลยเข้ามานะคะเนี่ย...


โดย: แม่ไก่ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:17:06:41 น.  

 

อ่ะจึ๋ย..เกือบไปแล๊วววเจ้านกน้อย 2 ตัว
โชคดีที่ป๊ะป๋ากับหม่าม๊ามันมาทันอ่ะ

ทุกชีวิตก็ล้วนต้องต่อสู้กันไปเนอะพี่หมอ
ชื่อว่าได้เกิดมาแล้วก็...สู้ๆ โย่..
ขอให้เจ้านกน้อยแข็งแรงและโตไวไวเน้อ


โดย: สะพานไม้ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:18:16:41 น.  

 
ตามมาดูนกค่ะ

เจ้าตัวที่มาเยี่ยมครอบครัวนก ดูมันคล้ายๆกระแตนะคะพี่เบส มันไม่น่าจะกินลูกนกนะ


โดย: Honeybee042 วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:19:10:31 น.  

 
เออ..นั่นสิเนอะ

มันหนูหรือกระแตหว่า?

ไม่ได้ดูหางมันซะด้วยสิ

แต่หน้าคล้ายกระแตจริงๆน่ะเนี่ย


โดย: Dr.Manta วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:19:28:49 น.  

 
พี่วินพูดถึงครับ บางทีมันดูโหดร้าย
แต่บางครั้งมันก็ไม่เหมาะเหมือนกันที่เราจะยื่นมือเข้าไปมีส่วนร่วมในวัฏจักรของธรรมชาติครับ
ซึ่งความจริงคนเราก็อยู่ในวงจรนี้เหมือนกันแหละ
ต้องลองไปศึกษา case ของภาพถ่ายรางวัลชนะเลิศ World Press Photo ของคาร์เตอร์ดู


โดย: Unravel วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:20:22:54 น.  

 
พี่หมออ่านไปลุ้นไปเลยค่ะว่าตกลง
ใครจะเป็นผู้ช่วยลูกนกให้รอด
แถมแอบมีคิดในใจ
แล้วพี่หมอจะยืนจ้องดูมันเฉยๆรึไงนะ ทำไมไม่รีบไปช่วย แหะๆ

แต่ในที่สุดก็อยู่รอดปลอดภัยได้ดีจังเลยค่ะ

...ชอบเสียงนกร้องจังเลยค่ะ
เรื่องภาพคงไม่ต้องพูดถึงเพราะฝีมือพี่ถ่ายออกมาขนาดเบลอยังดูดีเลยค่ะ
ไม่ได้แกล้งชมแต่ชมจริงๆค่ะ


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:21:55:09 น.  

 
- ดูภาพแล้วตื่นเต้นหวะ ตอนที่เจ้าหนูของเบส เอ้ยเจ้าหนูตัวนั้นกำลังหาทางจะ หนะครับ

- ว่าแต่วันหน้าเรามารวมใจเอาเจ้า D70s + D80 โยนจากรถตู้หรือที่สูงบ้างก็ดีนะ มันจะได้ทำให้ภาพที่ถ่ายออกมาแหล่มขึ้นไง (คิดได้ฟระเนี่ย)


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:23:32:15 น.  

 
พูดไม่ออกค่ะ สวย มาก ๆ ค่ะ ชอบเสียงประกอบค่ะ เหมือนอยู่ในสวนสัตว์เลยค่ะ


โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล ) วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:4:36:52 น.  

 
อิอิ...สรุปมันเป็นหนู หรือ น้องกระแต ของผมอ่ะ
ดูหน้าอกหน้าใจแล้ว...ไม่น่าเป็นน้องกระแตเนอะ
เพราะมันไม่ตูม...คริคริ...ล้อเล่นอ่ะ


ดีใจจังที่มันไม่ได้ไปแย่งอาหารเช้าของหมอเบส..
แอบลุ้น..อยู่อ่ะดิ..ในที่สุดหมอก็ได้นกทอดกระเทียมราดข้าวใช่เปล่า
ทำไปได้...


เมื่อวานไปลองรถมาได้คูปองน้ำมันมาสองร้อยบาท
วันนี้ปิดครึ่งวันไปลองซิครับ
เผื่อ...จะแอบไปเที่ยวอีก...ช่วงนี้กำลังมือขึ้น...จั่วได้ลุ้นตลอด
...........
ทำงานให้สนุกนะครับ...


โดย: Little Knight วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:8:53:12 น.  

 
แอบถ่ายน้องกระแต


โดย: sasil วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:11:11:04 น.  

 
ลุ้นอยู่เหมือนกันค่ะ หมอน่าทำประกันอุบัติเหตุให้ครอบครัวนกน้อยนะคะ
น้องกระแตของเจ้าโบ๊ตอยู่แถวไหนเนี่ย


โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:12:01:13 น.  

 
เห็นถึงความพยายามของเจ้าของ blogจิงๆคับ

แบบว่า......................สุดยอดไปเลย

แล้วตอนเห็นน้องหนูคิดว่าจะกลายเป็นโศกนาฏกรรมซะแล้ว

ขอให้ครอบครัว "ปิ๊ดจะลิว"โชคดีนะคับ


โดย: traveller 360 (chalawanman ) วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:12:46:15 น.  

 
ถล่มเผื่อให้ด้วยนะครับคุณหมอ 55555


ไปร้านเดิมอีกรึเปล่าครับ

หรือว่าลองหาร้านใหม่




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:13:40:39 น.  

 
สวัสดีค่ะ....

ภาพนกน่ารักดี..แต่หวาดเสียวว่า..นอกจากหนูตัวนั้นแล้ว..เจ้าลูกนกจะเจออะไรต่อไป

เสียงที่ได้ยินคือเสียงนกจริงๆเหรอคะ...



โดย: จิดา IP: 58.9.23.235 วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:20:13:49 น.  

 
รับเป็นลูกบุญธรรมไปโดยปริยายซะแล้ว โฮะๆ


โดย: แป๊กก IP: 86.134.35.169 วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:20:54:19 น.  

 

เพราะคิดถึงจึงมาหา เพียงอยากบอกให้รู้ว่า ยังไม่ลืมเธอ จากอุ้ม
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

เข้าบ้านนี้ทีไรอิ่มอกอิ่มใจทุกทีเลยล่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:23:35:35 น.  

 
คุณจิดาครับ

เสียงนี้เป็นเสียงของนกปิ๊ดจะลิวนี่แหละครับ
ฟังมันร้องสิครับ "ปิ๊ดจะลิวๆๆๆ"เพราะเนอะ

แต่ไม่ใช่เสียงของนกที่บ้านผมน่ะครับ
เป็นเสียงที่ผมไปโหลดมาจากเวปข้างต้นหน่ะครับ


โดย: Dr.Manta วันที่: 28 มิถุนายน 2551 เวลา:23:53:28 น.  

 
หวัดดียามเช้าครับคุณหมอ


ถ่ายฉี่หมิงหมิงไม่ทันหรอกครับ 5555
เพราะต้องรีบเอาผ้าเช็ด
เดี๋ยวเตียงจะเปียกครับ 5555

เดี๋ยวนี้หมิงหมิงวิทยายุทธ์ล้ำลึกขึ้นเรื่อยๆ
อึเสร็จเปลี่ยนผ้าอ้อมเสร็จ
มีฉี่ซ้ำซ้อนซ่อนเงื่อนอีก 5555

เสื้อนี่เปลี่ยนแทบไม่ทันครับ

ไม่มีเวลาจับกล้องแน่ๆครับ 5555




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:7:42:45 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและมาฟังเสียงนกค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและเขียนคำหวาน ๆในบล๊อกน่ะค่ะ
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ


โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล ) วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:10:06:20 น.  

 
เจ้า 2 นกน้อย จะยังอยู่ไหมล่ะเนี่ย (สืบหน่อยดิหมอ)


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:11:03:40 น.  

 
พี่หมอ
มีผู้เชี่ยวบอกว่ามันคือ กระรอกคับ


โดย: น้องปุ้ย IP: 202.28.248.166 วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:16:05:27 น.  

 
ผมว่ามันไม่ใช่กระรอกแล้วหละครับ มัน " กระ - จะ - กิน " แล้วอ่ะครับ


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:21:02:29 น.  

 
สวัสดีค่ะ .. คุณหมอ..

ตอนนี้นกมันยังอยู่หรือเปล่าคะ..

ระวังจะมีสัตว์ประหลาดไปจ๊ะเอ๋มันอีกนะคะ..สงสารมันถ้ามันต้องเจอวิบากกรรม...

ชีวิตคนกับนกคงจะคล้ายๆกันเนอะ...
ตอนเล็กๆมีคนคอยดูแล..เอาใจใส่..
แต่พอโตขึ้นมาก็ต้องฝึกที่จะบินให้อยู่บนโลกใบนี้ให้ได้...




โดย: จิดา IP: 58.9.20.179 วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:21:21:23 น.  

 
เข้ามาลุ้นชีวิตสัตว์โลกผู้น่ารักด้วยคนค่ะ


โดย: sunsmile_a วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:0:12:13 น.  

 
รายงานล่าสุด***
.
.
.
.
ลูกนกทั้งสองตัวไม่อยู่รังอีกแล้ว

ขอไว้อาลัยให้แก่ลูกนกทั้งสองตัวด้วยครับ

T___T


โดย: Dr.Manta วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:7:36:31 น.  

 
อ้าว แล้วมันไปไหนแล้วอ่ะพี่
หรือมีคนมาจิ๊กมันไปเลี้ยง ไปขาย ไปกิน?

ปล. ตุ๊กตาไม้ได้แล้ว ครอบเซทซักที กลับไปคราวนี้จะไปเอาให้เน้อ


โดย: vecchio วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:9:08:08 น.  

 
ดังคำที่คุณหมอว่าไว้ครับ

เกิดดับเป็นธรรมดา
ตัวที่แข็งแรงที่สุดเท่านั้นจึงจะอยู่ในโลกนี้ได้ครับ
ไม่งั้นนกก็ล้นโลก คนก็ล้นโลกครับ

ถือซะว่าเค้าเกิดมาทำหน้าที่ "นก"
หมดหน้าที่นก ไม่แน่อาจเกิดเป็น "คน"
และเป็น "คน" ที่เข้มแข็งก็เป็นไปครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:9:47:27 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะพี่
ที่มันหายไปแต่สงสัยค่ะว่ามันหายไปเพราะอพยพหรือว่าเพราะตายไปค่ะ
อยากให้มันเป็นอย่างแรกมากกว่าค่ะ
แต่ก็อย่างที่พี่บอกไว้ เกิด-ดับเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกชีวิตต้องเจอแม้มันจะยากในการทำใจแต่ก็ต้องทำค่ะพี่



โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:12:02:12 น.  

 
สงสัยเหมือนกันค่ะ...

ที่ว่ามันหายไปน่ะ..มันหายไปแบบเป็นๆ..หรือว่าหายไปเป็นอาหารของคราย.....555


โดย: จิดา IP: 58.9.17.87 วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:12:43:05 น.  

 
เศร้าจัง


โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:12:58:42 น.  

 
ว้า...เข้ามาดูรูปอีกรอบแล้วเศร้าจังค่ะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:13:33:41 น.  

 
อ้าว หายไปไหนอ่า
ภาวนาให้มันไปกับแม่มันนะคะหมอ




โดย: กำปงพิราเทวี วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:16:50:40 น.  

 
+ เสียใจกับครอบครัวนกด้วยครับ ... ส่วนหมอเบส ขอให้ทำใจได้เร็วๆ นะครับ ชีวิต ยังไงก็ฝืนกฎธรรมชาติไม่ได้อ่า


โดย: บลูยอชท์ วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:16:57:57 น.  

 
เกิด-ดับ

แสง-เงา

ขาว-ดำ

ได้พบ-จากลา

ทุกๆอย่างเกิดขึ้นมาคู่กัน...




โดย: iPONDG IP: 125.24.174.23 วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:18:41:35 น.  

 
ไหง๊ เป็นจะอั้นไปได้
ยังล่ำๆ คิดอยู่เลยว่าสัก 2 อาทิตย์
มันคงบินปร๋อ นี่มันไม่กี่วันเองเน๊อะ

ใครคือผู้ต้องสงสัย !!


โดย: sasil วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:19:51:39 น.  

 

..ทำใจเถอะนะค่ะพี่หมอ
ชีวิตมันก็อย่างนี้เนอะ
เมื่อตอนมีชีวิตอยู่ก็ต้องสู้..ลุ้นกันไป
ท้ายสุดแล้วคงไม่พ้น.."เกิด แก่ เจ็บ ตาย"...
มันก็เป็นไปตามกฎธรรมชาติ

ตอนนี้นกน้อย 2 ตัวก็ไปสบายแล้วหละค่ะพี่หมอ..
ที่สำคัญมันก็หมดกรรมไปอีก 1 รอบแล้วหละค่ะ







โดย: สะพานไม้ วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:21:41:37 น.  

 
เข้ามาฟังเสียงนก
แต่ไม่อยูซะแล้ว
เฮ้อ เศร้าไปด้วยเลย


โดย: kai (aitai ) วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:23:00:43 น.  

 
แวะมายามดึกครับ 5555



โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:03:06 น.  

 
เห็นรูปแล้วทึ่งมากมาก

ได้ถ่ายตั้งแต่ เห็นแค่จมูกหนูและก็ถ่ายจนเต็มตัว ทันใดนั้นก็หันไปถ่ายแม่นกต่อ

ถ่ายภาพได้เยียมจริงจริง ถึงแม้ผมจะหือบ้างเป็นบางครั้ง

แต่ก็เสียดายที่จะไม่ได้เห็นพัฒนาการของมันต่อแล้ว ขอร่วมไว้อาลัยด้วยครับ



โดย: fzero วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:17:29 น.  

 
หวัดดีครับคุณหมอ


ตอนนี้ก็ยังเหลืองครับ
เหลืองทุกวัน
เต็มมัมมี่ โป๊ะโกะเลยครับ
ว่ะฮะฮ่าๆๆๆๆๆๆ





ผมอ่านโบร์ชัวร์ในโรงพยาบาลเค้าบอกว่า
อึเด็กที่ดี ต้องมีสีเหลืองทองประกาย

อ่านแล้วขำก๊ากเลยครับคุณหมอ 555555

แหม...ช่างคิดประดิษฐ์คำจริงๆ 555



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:11:36 น.  

 
ขำขำ
คิดได้ไงคะเนี่ย


โดย: นู๋กุลจัง วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:13:17 น.  

 
นั่นมันกระแตอะ ไม่ใช่หนูนิ

น่าสงสารจัง


โดย: canx วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:10:28:10 น.  

 
เข้ามาบล๊อกของนายตอนแรกกะจะเข้ามาดูแวป แว๊ป แต่พอได้ดูไอเดีย ได้ดูภาพถ่ายสวยๆ น่าทึ่งมากครับ ชอบมากครับ ขอเป็นแฟนคลับนายครับ.....ชอบๆๆๆๆๆ


โดย: Nai Budo (chadvisor ) วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:18:20:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Dr.Manta
Location :
เชียงราย Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]




&key



Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
27 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Dr.Manta's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.