Wishing well เติมฝัน"สุดท้าย"ให้หนูหน่อย... เผอิญวันนี้ไปอ่านกระทู้ในพันทิพ และลิงค์ไปอ่านในเวปคมชัดลึก มีกระทู้เกี่ยวกับโครงการ Wishing well ผมเกิดความสนใจและได้ค้นข้อมูลในเนตเพิ่มนิดหน่อย จึงอยากจะเอามาประชาสัมพันธ์ในบล๊อกให้ทุกคนทราบกันด้วยครับ ภาพประกอบผมเอามาจาก Corbis.com ไม่ได้เกี่ยวกับเด็กในโครงการนี้แต่อย่างใดครับ ข้อความส่วนใหญ่ผมก็จะยกมาจากที่อ่านมาในเนตเลยน่ะครับ ขออนุญาตเจ้าของบทความมา ณ ที่นี้ด้วยครับ "Wishing Well"ความตายที่สวยงาม เราทุกคนรู้ว่า "ความตาย" คือ ปลายทางของชีวิต แต่ไม่อาจรู้ได้ว่ามันจะมาถึง เมื่อไร ตรงกันข้ามมีเด็กกลุ่มหนึ่งที่รู้ตัวดีว่า พวกเขากำลังเดินไปสู่ความตาย และอยู่ใกล้มันขนาดไหนทุกวินาทีที่ผ่านไป หากใครมีโอกาสขึ้นไปบนชั้น 16 ตึก สก รพ.จุฬาลงกรณ์ จะพบเด็กๆ โกนหัวจนล้าน เลี่ยนนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเรียงราย เขาและเธอเหล่านี้เป็นโรคมะเร็งที่แตกต่างกันไป เมื่อรักษาไปได้ระยะหนึ่งแพทย์วินิจฉัยแล้วว่า ไม่สามารถรักษาต่อไปได้ จะแนะนำพ่อแม่ผู้ปกครองถึงทางเลือก 2ทาง คือ หยุดการรักษาทางเคมีการแพทย์ แล้วกลับไปอยู่บ้าน แต่ยังอยู่ในความดูแลของแพทย์และใช้ชีวิตตามปกติ แต่ถ้าหากพ่อแม่เด็กตัดสินใจทางเลือกใหม่ คือ การหยุดรักษาทางเคมีแพทย์ แล้วให้รักษาแบบประคับประคอง โดยให้เด็กมีคุณภาพจิตที่ดี ทำให้มีความสุข ก่อนจากโลกนี้ไป แพทย์จะส่งต่อมาที่WishingWellหรือ โครงการส่งชีวิตสุขสมหวัง ก่อนสิ้นลม แทนที่จะนอนรอความตายอยู่กับยาพาราแก้ปวดหรือสิ้นลม ในห้องไอซียูอย่างเดียวดาย "เม่น" เด็กผู้ชายวัย 6 ขวบ ป่วยเป็นมะเร็งเยื่อหุ้มปอดมานาน 2 ปีแล้ว เขามีอาการครั้งแรก เมื่อปลายปี 2547 ขณะเดินถือหม้อหุงข้าวอยู่เขาหันมาบอกแม่ว่า "ขอพักก่อน เหนื่อย เดินไม่ไหว" หลังจากนั้นแม่ก็พาไปหาหมอที่คลินิกประจำ และได้รับคำแนะนำให้ไปที่ รพ.บางพลี รพ.ศิครินทร์ ก่อนจะส่งต่อไปยัง รพ.จุฬาฯ ตรวจวินิจฉัยโรค บังเอิญว่าเป็นช่วงปีใหม่และเกิดพิบัติภัยสึนามิจึงต้องรอผลการตรวจ ระหว่างนี้แพทย์จะเจาะ น้ำออกจากปอดทุกวันๆ ละ 500-800 ซีซี 1ทุ่มตรง วันที่ 4 มกราคม 2548 ครอบครัวน้องเม่นจึงรู้ว่า แท้ที่จริงแล้วโรคที่ เด็กชายวัย 6 ขวบกำลังเผชิญอยู่ คือ มะเร็งเยื่อหุ้มปอด ซึ่งมีโอกาสเกิดขึ้นได้ เพียง 1 ในล้าน โอกาสรักษาหายมีเพียง 80% ขณะนอนรักษาตัวอยู่ที่ตึก สก ชั้น 18 น้องเม่นต้องทำเคมีบำบัด 3 สัปดาห์ครั้ง และครั้งละ 3-5 วัน มากถึง 17 ครั้งด้วยกัน และครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ปีที่แล้ว หลังจากเอกซเรย์ด้วยคอมพิวเตอร์หมอไม่พบมะเร็งอีก จึงให้พักฟื้น 3 เดือน น้องเม่นกลับไปใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้ง ไปโรงเรียนได้ วิ่งเล่นได้เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ แต่แล้วอีก 6 เดือนต่อมา เมื่อหมอนัดตรวจอีกครั้ง น้องเม่นและครอบครัวก็ต้องพบกับข่าวร้ายยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เด็กชายในวัยซุกซนจะมีชีวิตอยู่ได้อีกเพียง 3 เดือนเท่านั้น หมอจึงแนะนำทางเลือกให้ 2 ทางคือ รักษาต่อซึ่งโอกาสหายน้อยมาก กับการหยุดรักษาแล้วใช้ชีวิตตามปกติ ไปโรงเรียนตามปกติ พาไปเที่ยวที่เด็กอยากไป ครอบครัวและน้องเม่นเลือกวิธีที่ 2 คือ การอยู่ท่ามกลางความรักความอบอุ่นของคน ในครอบครัว ในวาระสุดท้ายของชีวิต เที่ยวทะเลบางแสน สวนสนุกดรีมเวิลด์ สยามโอเชี่ยน เวิร์ล และไปทำบุญตามวัดต่างๆ "โหน่ง ชะ ชะ ช่า" คือ ดาวตลกในดวงใจของน้องเม่น ก่อนช่วงสุดท้ายของชีวิตจะมา ถึง เจ้าหน้าที่มูลนิธิสายธารแห่งความหวัง โทรศัพท์ติดต่อไปยังตลกชื่อดัง โหน่งกำลังทำงานอยู่ต่างจังหวัดบอกกับ"นิลอุบล จันทร์โหนง" เจ้าหน้าที่ให้หามือถือ ที่เปิดเสียงได้ "จะเล่นตลกให้น้องฟัง" ก่อนจะบอกลาน้องเม่นให้หลับให้สบาย เมื่อการแสดงสั้นๆ จบลง ในขณะที่ทุกคนในห้องหัวเราะกับเสียงของโหน่ง ชะ ชะ ช่า น้องเม่นหลับสบายไปพร้อมกับเสียง"พี่โหน่ง...มาแว้วววว" ในขณะที่ "น้องรุ้ง" เด็กผู้หญิงอีกคนอยากเพ้นท์เล็บเจ้าหน้าที่ก็พาช่างมา เพ้นท์เล็บถึงเตียงผู้ป่วย หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ น้องรุ้งก็จากโลกใบเล็กๆ นี้ไปอย่างสงบ พร้อมกับเล็บที่เพ้นท์ด้วยสีสันสวยงาม และรอยยิ้มที่เปี่ยมสุข แต่สำหรับ "น้องซี" วัย 7 ขวบ ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แม้จะต้องทนทุกข์ขนาด ไหน น้องซีก็ยังมอบความสุขให้กับเพื่อนๆ พี่ๆ ในมูลนิธิสายธารแห่งความหวัง ด้วยการร้องเพลงให้ฟังกลายเป็นบ่อเกิดแห่งความหวังเล็กๆ ให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ ระดมเงินมาช่วยเหลือและก็ได้ครบในวันที่น้องซีจากไป ด้าน "น้องเจมส์" เด็กฉลาดที่อยากไปพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ เจ้าหน้าที่มูลนิธิ สารธารแห่งความหวัง แอบทำเซอร์ไพรส์เล็กๆ ด้วยการให้ "อ้อม พิยดา อัครเศรณี" ไปกับเขาด้วย น้องเจมส์กึ่งตกใจกึ่งดีใจและวันที่น้องเจมส์จากไปนางเอกสาว ชื่อดังถึงกับหลั่งน้ำตา เด็กผู้หญิงอีกรายวัย 12 ปี มีความหวังสุดท้ายของชีวิต คือ การเสริมดั้งจมูก เพื่อจะได้พบกับ "แอนดริวเกร้กสัน" แต่การตามตัวดาราดังไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นเจ้าหน้าที่จึงหาวิธีเข้าไปโพสต์ในอินเทอร์เน็ตบอกว่า มีคนไข้ต้องการเจอตัว และเขาใกล้จะเสียชีวิตแล้ว ไม่นานต่อมา กลางดึกคืนหนึ่งแอนดริวในสภาพหนวดเคราเฟิ้ม เพราะกำลังถ่ายละคร เรื่อง"คนระลึกชาติ" ก็โผล่เข้ามาให้กำลังใจเด็ก สร้างความประทับใจกับทุกคนที่อยู่ใน เหตุการณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กที่ป่วย แล้วอีก 2 วันต่อมา เด็กก็เสียชีวิตลง "ความฝันของเด็กๆ มีหลากหลาย ทำง่ายและทำได้ทันที เช่น เด็กคนหนึ่งอยากกินไก่ ทอดเคเอฟซี เราก็สั่งมาให้ตอนนั้นได้เลย เด็กบางคนอยากไปเดินเล่นสวนลุมฯ เราก็พาไป" นิลอุบล จันทร์โหนง สรุป ก้าวเข้าปีที่ 4 แล้ว สำหรับโครงการWishing Wellซึ่งมีความหมายอยู่ 2 ประการ คือ การรักษาให้หายกับคำอธิษฐานสุดท้ายที่เป็นจริง ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ได้ต่อชีวิตและส่งชีวิตเด็กๆ ไปแล้ว 35-40 ราย เฉลี่ยมีคนไข้เสียชีวิต 3-5 คนต่อปี โดยเด็กๆ หลายคนสุขสมหวังกับปรารถนาสุด ท้ายของชีวิต จากไปด้วยรอยยิ้มอย่างสงบสุข ถึงแม้จะรู้ล่วงหน้าว่า มีเวลาเหลืออยู่บนโลกกลมๆ ใบนี้อีกนานแค่ไหน หลังจากนั้นพวกเขาก็จะจากไป ไม่มีวันกลับมาอยู่ดูความศิวิไลซ์บนโลกใบนี้อีกต่อ ไป !!! ศ.เกียรติคุณ น.พ.ชัยเวช นุชประยูร ประธานมูลนิธิสายธารแห่งความหวัง และผู้อำนวยการศูนย์วิจัยบำบัดโรคมะเร็ง สถาบันวิจัยจุฬาภรณ์ กล่าวว่า สายธารแห่งความหวังเกิดขึ้นด้วยศรัทธาของผู้ที่มาทำงานร่วมกันทุกคน และจากแรงศรัทธาของพ่อแม่เด็กที่ลูกเสียชีวิตมาช่วยต่อๆ กันไป เด็กๆ เหล่านี้น่ารัก หลายคนมีความรู้ก็มาช่วยจัดทำเวบไซต์บ้าง เป็นสิ่งที่น่าประทับใจควรค่าแก่การที่จะทำ ด้าน "นิลอุบล จันทร์โหนง" บอกว่า ตั้งแต่ได้สัมผัสกับเด็กกลุ่มนี้ สามารถรับรู้ได้ถึงการต่อสู้อย่างเต็มกำลังจริงๆ ของเด็กน้อย พร้อมกับความฝันและการฟันฝ่าโรคมะเร็งอย่างมีความสุข ถึงแม้ต้องต่อสู้กับความตาย เด็กทุกคนที่เสียชีวิตจะรู้ตัว เราจะทำอย่างดีที่สุด คือ เช็ดตัวให้ คอยคุยกับเด็กๆ ทำให้เขาทุกอย่าง ให้เขาหมดห่วงก่อนจะจากไป "เราจะคอยบอกพวกเขาเสมอว่า หลับให้สบาย ไปคอยป้านะ ไม่ต้องห่วง จะดูแลแม่และน้องๆ หนูเอง หนูเหนื่อยแล้ว สู้มาพอแล้ว เด็กก็ฟัง บางคนมีน้ำตาซึม แล้วก็หลับไปตลอดกาล" นิลอุบล บอกว่า รายที่สะเทือนใจที่สุด คือ น้องเปา วัย 10 ขวบ ป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ก่อนเสียชีวิตได้เห็นเหงื่อเม็ดโป้งๆ เต็มหัวล้าน เกิดจากธาตุไฟแตก จึงบอกไปว่าให้น้องเปาหลับเถิดก็ได้ยินเสียงตอบกลับมาว่า "ผมอยากเจอพ่อ พ่อมาเร็วๆ ผมไม่ไหวแล้ว" สุดท้ายพ่อน้องเปาก็มาไม่ทัน !?! น.พ.อิศรางค์ นุชประยูรแพทย์เจ้าของไข้ของเด็กๆบอกว่า ดีใจที่มีความก้าวหน้าเกิดขึ้นใน Wishing Well โดยเฉพาะเรื่องอาสาสมัคร น่าภูมิใจ เพราะการให้ เป็นประโยชน์กับทุกคน ไม่เฉพาะกับคนไข้ใน Wishing Well แต่รวมไปถึงคนไข้อื่นๆ ด้วย ปีนี้เราทำงานได้มากขึ้น ทำให้ความสุขเกิดขึ้นกับทุกฝ่าย โดยเฉพาะกับครอบครัวคนไข้ ภูมิใจที่ทุกคนตั้งใจทำงาน และด้วยความตั้งใจที่ดีของพวกเขา ก็สามารถชักจูงเพื่อนและคนในครอบครัวมาเป็นแนวร่วม ช่วยกันทำสิ่งดีให้มันขยายวงกว้างออกไปได้ "ผมเชื่อว่าทุกคนต่างก็มีความสุข ที่ได้ใช้ความสามารถของตัวเอง เพื่อช่วยเหลือคนอื่น และนี่เป็นสิ่งที่เราเล็งเห็นว่า สังคมไทยมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว ที่เปิดโอกาสให้ทุกคนได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ และทำสิ่งที่เราหาไม่ได้ทั่วไป นอกจากเราจะเริ่มต้นการให้นี้ด้วยตัวเอง" กาญจนา คุณาวุฒิ อาสาสมัคร อายุ 49 ปี อาชีพพนักงานรัฐวิสาหกิจ บริษัท วิทยุการบิน จำกัด เป็นอาสาสมัครมาได้ปีกว่าแล้ว บอกว่า เวลาไปเยี่ยมเด็กๆ ตอนพักเที่ยง เพราะโรงพยาบาลอยู่ใกล้ที่ทำงาน รู้สึกชื่นใจ เหมือนกับว่าได้ทำบุญ ไปป้อนอาหาร ไปพูดเล่น หยอกล้อ ทุกครั้งจะมาเล่น จับมือ ตบหลังเบาๆ 3 ที จูบได้ก็จูบ "น้องแบงก์ อายุ 15 ปี เป็นมะเร็งสมอง ผ่าไปผ่ามาจนตาบอด เคราะห์ซ้ำกรรมซัด พ่อแม่มาแยกทางกันอีก วันที่ 12 สิงหาคม เป็นวันแม่ก็เลยปลอมตัวเป็นแม่ มาหาเขา โอบกอดเขา เขาก็รู้สึกรักแล้ว พอแม่เขามาก็บอกกับแม่ว่า ถ้าแม่ไม่มาวันเสาร์นี้จะมีแม่คนใหม่แล้วนะ ทำให้น้ำตาคลอ ปลื้มใจ แต่ก็น่าเห็นใจแม่ เพราะเขาทำงานโรงงานอยู่ไกลถึงกาญจนบุรี น้องแบงก์ชอบให้ลูบมือและยิ้มสวยมาก" เรื่อง / ตวงรัตน์ มีศรีmesri@gmail.com โทร 02-677-4117 บริจาคเงินได้ที่ ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาสภากาชาดไทย บัญชีออมทรัพย์ ชื่อบัญชี"มูลนิธิสายธารแห่งความหวัง" เลขที่บัญชี 045-2-95999-4   Create Date : 15 พฤษภาคม 2550 78 comments Last Update : 23 สิงหาคม 2552 20:53:13 น. Counter : 898 Pageviews. Share Tweet

เป็นโครงการที่ดีนะครับ ทำความฝันของเด็ก ๆ ให้เป็นจริง ขอบคุณสำหรับข้อมูลดี ๆ ครับพี่   โดย: เด็กเคยอ้วน IP: 58.10.80.19 15 พฤษภาคม 2550 23:25:10 น.

เป็นโครงการที่ดีมากๆเลยท่านพี่ อ่านแล้วซึ้งจัง   โดย: ราชันย์เมฆา 16 พฤษภาคม 2550 1:11:33 น.

อ่านเรื่องราวที่วันนี้นำมาแบ่งปันวันนี้แล้ว..ใจมานหวิวๆ ล่าสุดดูรายกาย วันวานฯ อ้อม พิยดา พาน้องๆ Wishing well ไปเที่ยวที่ โอเชี่ยนเวิลดูปลาว่ายน้ำ เค้าดูมีความสุขมากเลย ****************************************************************** "ผมอยากเจอพ่อ พ่อมาเร็วๆ ผมไม่ไหวแล้ว" สุดท้ายพ่อน้องเปาก็มาไม่ทัน ข้อความนี้..อ่านแล้วบอกความรู้สึกไม่ถูกจิงๆค่ะ..รู้แค่ว่า น้ำตาซึมค่ะ   โดย: misssandy IP: 124.121.0.46 16 พฤษภาคม 2550 1:19:57 น.

เศร้าว่ะพี่ เห้ออออ   โดย: vecchio 16 พฤษภาคม 2550 8:41:28 น.

อ่านแล้วเศร้าจริงๆวันนี้หมอManta ขยี้หัวใจเพื่อนๆอีกแล้ว ฮือๆๆๆ   โดย: นักเดินทงพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) 16 พฤษภาคม 2550 13:08:27 น.

ขอบคุณสำหรับมุมหนึ่งของชีวิตของน้องๆ ที่พี่หมอนำมาแบ่งปัน ผมว่าคงจะดีขึ้นหากพวกเราทุกคนหยิบยื่นน้ำใจคนละเล็กละน้อย มาให้แก่กัน ผมอ่านแล้วรู้สึกเศร้าครับ เพราะโลกอันสดใสของน้องๆ ที่ต้องดับมืดลงทั้งๆ ที่พวกเขาเหล่านั้นยังมีอนาคตที่ยาวไกลและจะเป็นกำลังที่สำคัญของชาติ การหลับที่แสนสบายของน้องๆ จะทำให้น้องๆ ไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไป หากแต่พวกเรากลับมีความรู้สึกที่เจ็บปวดมากกว่าน้องๆ ที่ต้องย้อนถามว่าทำไมเสี้ยวเวลาของน้องๆ ถึงสั้นนัก   โดย: J.C. IP: 58.9.138.233 16 พฤษภาคม 2550 14:06:31 น.

ฟังแล้วปลื้ม ความหวังน้อยๆเหมือนแสงริบหรี่แต่เด็กๆสามารถมองเห็นและไขว่คว้าได้ เป็นโครงการที่ดีและน่าสนับสนุนจริงๆครับ ยังไม่เคยได้ยินมาก่อน ขอบคุณครับพี่หมอ   โดย: ผีเหม่ง IP: 125.25.196.143 16 พฤษภาคม 2550 15:43:51 น.

โดย: Genzo IP: 124.121.240.7 16 พฤษภาคม 2550 22:16:45 น.

เป็นโครงการที่ดีจริง ๆ อ่านแล้วประทับใจจังค่ะ ขอบคุณที่นำมาฝากให้พวกเรา   โดย: Noshka 17 พฤษภาคม 2550 0:20:33 น.

New friends come some friends leave hope you keep me in you heart at i keep you mine i will never forget you promise <table border="0"><tbody><tr><td valign="top"><img src="..ใส่..//..ของรูป.." border="0" /></td><td align="left" valign="top"><font color="#000000"> เขียนข้อความที่ต้องการ</font></td></tr></tbody></table> ..เอ่อ..คือ..เอ่อ..ใช่แบบนี้ป่ะคะ..เอ่อ..   โดย: lozocat 17 พฤษภาคม 2550 9:10:00 น.

.....ฝากถามดาวบนท้องฟ้ารับความห่วงหาหมดแล้วหรือไม่ มีหรือเปล่าซักดวงที่ยังไม่รับปากดูแลไครอยากฝากความรู้สึกของใจ ถึงไครบางคน <table border="0"><tbody><tr><td valign="top"> <color="#000000">เขียนข้อความที่ต้องการ</font></td><td <align="left" valign="top"><img src="..ใส่..//..ของรูป.." border="0" /></td></tr></tbody></table>   โดย: lozocat 17 พฤษภาคม 2550 10:14:58 น.

สวัสดีค่ะ..มาอีกรอบ..(..เพิ่งจะเห้นคอมเม้น..) เป้นคนที่ทำอะไรเร็วค่ะ...เอ่อ..ใช่โคดแบบนี้ป่ะคะ (ไม่แน่ใจเท่าหร่..) เอ่อ..สุขสันต์วันนี้นะคะ..คุณหมอ...   โดย: lozocat 17 พฤษภาคม 2550 10:35:29 น.

ขอนอกเรื่องนะ แผ่นดินไหวเมื่อวาน เป็นยังงัยบ้างอ่ะ   โดย: โรตีไม่ใส่นม IP: 202.69.136.48 17 พฤษภาคม 2550 12:03:00 น.

Very useful project krub! Fine?   โดย: POL_US IP: 130.126.87.200 17 พฤษภาคม 2550 12:07:43 น.

แผ่นดินไหวเมื่อวานเหรอครับ ทำเอาบ้านผมร้าวไปหลายรอยเลย ยาวซะด้วย...เดี๋ยวถ่ายรูปไว้แล้ว จะอัพในบล๊อกต่อไปครับ (ได้เรื่องอัพบล๊อกแล้วเว้ย ฮิฮิ)   โดย: Dr.Manta 17 พฤษภาคม 2550 12:14:46 น.

อ่านแล้วซึ้งมากๆเลยค่ะ ไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่ามีโครงการนี้ด้วย เป็นโครงการที่ดีมากๆค่ะ เหมือนกับการสานฝันของเด็กๆให้เค้าจากโลกนี้ไปอย่างมีความสุขและหมดห่วง ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาฝากค่ะ ^^   โดย: smileyimaim 17 พฤษภาคม 2550 12:52:35 น.

อ่านแล้วทำเอาน้ำตาแทบร่วง การที่จากไปพร้อมทั้งรอยยิ้มนี่คงดีไม่น้อย จากไปทั้งๆที่ยังมีความสุข ปล. คุณหมอขา รูปประกอบเข้ากันมาก ดูตาเด็กสิ แป๋ว น่ารักเชียว   โดย: ดาว..กลางวัน 17 พฤษภาคม 2550 13:46:45 น.

วันก่อน เปิดไปเจอเวบจำหน่ายโลงศพน้องหมา..บ้านหลังสุดท้ายของเพื่อนคุณ วันนี้เปิดมาเจอบล็อกของคุณหมอ.. กับโครงการทีน่าสนับสนุน น่ารักและเศร้าไปในขณะเดียวกัน จะแบ่งปันปัจจัยดำรงชีวิตไปให้น้องๆ เมื่อมีโอกาสอำนวยครับ ขอบคุณครับ   โดย: อะไรดี IP: 125.26.80.209 17 พฤษภาคม 2550 13:56:23 น.

// ma nat.bloggang.com บล็อกของ "อะไรดี" นะครับพี่หมอ ว่างๆ เชิญครับ   โดย: อะไรดี IP: 125.26.80.209 17 พฤษภาคม 2550 13:59:12 น.

ความรู้สึก คนตายในอ้อมอก ผมซึ้งและเจอกับมันมาหลายหน...ผมถึงเลือกทำสิ่งที่ผู้ตายขอไว้มากกว่า.... ........ขอบคุณครับ   โดย: จขบ.ที่เหงาที่สุดในโลก IP: 203.113.61.102 17 พฤษภาคม 2550 16:46:09 น.

เป็นโครงการทีดีมากๆคับ   โดย: Kurt Narris 17 พฤษภาคม 2550 21:31:29 น.

เพิ่งรู้นะคับว่ามีโครงการแบบนี้ด้วย อย่างน้อยน้องๆก้อได้ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างมีความสุข ไม่ใช่ทุกข์กับการรอคอย...ที่รู้ล่วงหน้า   โดย: เด็กน้อย (ปลาทอง...ฮับ ) 18 พฤษภาคม 2550 0:35:24 น.

โดย: canx 18 พฤษภาคม 2550 1:42:47 น.

เป็นโครงการที่ดีจังค่ะ ก่อนจะจากไป อย่างน้อยก็ยังมีความสุข เดี๋ยวจะช่วยบอกต่อนะคะคุณหมอ   โดย: กระต่ายลงพุง 18 พฤษภาคม 2550 13:19:48 น.

หวังว่าไม่เป็นไรนะคับ แผ่นดินไหวอ่ะ   โดย: Kurt Narris 19 พฤษภาคม 2550 0:57:23 น.

Wishinng Well traurig   โดย: Chaya IP: 84.161.33.137 19 พฤษภาคม 2550 4:45:10 น.

ได้ฟังเรื่องเกี่ยวกับเด็กที่ปกติก็เศร้าแล้วนะค่ะ แต่ว่ามาเจอกรณีแบบเด็กป่วยแบบนี้ยิ่งเศร้าไปกว่าเดิม อีกเยอะเลยค่ะ ... เด็กๆ น่าจะมีชีวิตที่สวยงาม และอายุยืนยาว .. แต่ก็นี่ล่ะค่ะ ชีวิตเราไม่สามารถคาดหวังอะไรได้มากเลย ...   โดย: JewNid 19 พฤษภาคม 2550 13:41:05 น.

มาเล่นซีซ่าที่นี่นะค่ะ //www.zheza.com/index.php?a=user&b=register&ref=40987 อ่าลืมเข้าไปเล่นล่ะ   โดย: ศรีกุล IP: 125.24.80.100 19 พฤษภาคม 2550 18:34:30 น.

นั่งอ่านไป นั่งขนลุกไป แบบว่าทั้งซึ้งทั้งเศร้าทั้งสุข เคยได้ยินเรื่องโครงการนี้จากต่างประเทศเหมือนกันครับ ผมว่าโครงการดีๆ แบบนี้สร้างสรรค์มาก แต่น่าเสียดาย ที่ไม่ใช่ทุกคนจะได้รับสิ่งดีๆ แบบนี้ แต่ก็นะ... มันก็เป็นความหวังว่าโครงการอาจจะเติบโต และสามารถเข้าถึงทุกๆ คนได้ในวันข้างหน้า อา... ผมไม่ได้แวะมาที่นี่เป็นเดือนเลยครับ คลิกไปดูบล๊อกที่ผ่านๆ มาสองหน้าแล้ว กำลังตามเก็บทริปแคชเมียร์อยู่ ถ้าวันนี้ยังเก็บไม่หมดก็จะแวะมาอีกทีครับ   โดย: พลทหารไรอัน 19 พฤษภาคม 2550 19:21:59 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ กะจะมาฟังเพลงที่เหมือนกันซะหน่อย.. เอ...เราเคยมาบล็อกนี้นี่นา แต่เป็นเรื่องแคชเมียร์ค่ะ จำได้ว่าคุณ จขบ ก็ใช้เพลง Canon D นี้เหมือนกันถ้าจำไม่ผิด (ยังไม่ได้คลิกกลับไปดูนะคะ ถ้าผิดขออภัยด้วยค่ะ) โครงการนี้ดีมากเลย อย่างน้อยเด็กๆ ก็ได้ในสิ่งที่เค๊าฝันในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต...เศร้าจังเลย ... อยากเป็นดารามั่งเผื่อเด็กๆ จะอยากเจอเรา จะได้ไปหาให้กำลังใจเด็กบ่อยๆ ค่ะ ปล.1. แวะไปเยี่ยมบล้อกวันเกิดมาด้วย เพลงเพราะค่ะ 2. โต๊ะทานข้าวนั่นบรรยากาศดีมากค่ะ มันอยู่ในสวนของบ้านคนรู้จักค่ะ เป็นวิคก็นั่งทานได้ทั้งวันเหมือนกัน   โดย: the Vicky 19 พฤษภาคม 2550 21:06:48 น.

ก๊าก ก๊าก...หน้าแตกค่ะ ขายหน้าจังเลย จริงๆ หลังจากที่ส่ง comment ในบล็อกวันเกิดก็รู้แล้วล่ะค่ะว่าต้องไม่ใช่ภาคอีสาน เพราะบล็อกอื่นพูดถึงเชียงของ จ.เชียงราย บ่อยมาก ดีนะคะเขียนเรื่องได้สนุกมากเลย มิน่าคนมาเยี่ยมเยอะแยะเลย มีความสุขมากๆ และว่างๆ อย่าลืมขับรถไปเยี่ยมบ้านอีกหลังที่อยู่ห่างไม่ถึงร้อยกิโลบ่อยๆ นะคะ จะได้ไม่มีใครเหงา   โดย: the Vicky 19 พฤษภาคม 2550 22:41:33 น.

สวัสดีตอนค่ำๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า อ่านแล้วก้เศร้าใจจังเลยอะจ้า โครงการที่เขียนมาดีมากเลยอะจ้า ขอให้ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆๆนะจ้า ปล..ยินดีที่ได้รู้จักและขอบคุณมากนะจ้าที่แวะไปเล่นด้วยกับจอมแก่น ** มีความสุขในช่วงวันหยุดกับคนที่คุณรักนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 20 พฤษภาคม 2550 1:00:10 น.

ตอบคำถามครับผม ....กระผมจะไป ลอนเดือนหน้ากลางเดือนครับผม   โดย: POL_US 20 พฤษภาคม 2550 6:17:12 น.

สวัสดีค่ะ..ด๊อกเตอร์ แวะมาทักทายค่ะ..   โดย: lozocat 20 พฤษภาคม 2550 12:17:50 น.

สวัสดีค่ะ ไม่ได้มาบล็อกนี้นาน เพิ่งรู้ว่าเปลี่ยนโฉมใหม่ เอ..จขบ.ยังไม่เคยไปจิ่วไจ้โกวเหรอคะ ไม่น่าเชื่อแฮะ แหะๆ ยังไงก็ขอให้ได้ไปนะคะ แล้วคงได้เห็นภาพสวยๆ จากเจ้าของบล็อกบ้างเนาะ ยินดีค่ะที่เนื้อหาในบล็อกพอจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 พฤษภาคม 2550 18:36:27 น.

Blog สวยจังเลยค่ะ มีความรู้เพียบเลย รอของฝากจากลอนดอนนะคะ   โดย: ภาษาดาว 20 พฤษภาคม 2550 20:14:41 น.

อ่านแล้วเศร้ามากเลยค่ะ สำหรับเด็กที่ต้องจากไปก่อนวัยอันควร สำหรับคนที่บริสุทธิ์ ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใคร เศร้ามาก ๆ   โดย: โสดในซอย 20 พฤษภาคม 2550 22:27:40 น.

new  friends  come some  friends  leave hope  you  keep  me  in  your  heart at  i  keep  you  in  mine i  will  never  forget  you promise   โดย: lozocat 21 พฤษภาคม 2550 0:08:38 น.

หมอค้าบบบบ ผมอัพเรื่องเล่าตอนใหม่แล้วน้า ตื่นๆๆๆๆๆๆ   โดย: Kurt Narris 21 พฤษภาคม 2550 1:15:50 น.

เมื่อเช้าอ่านจบน้ำตาไหลไปรอบแล้วฮ่า (ซึ้งง่ะ) แต่ยังไม่ได้เมนส์อะค่ะยุ่งๆอยู่กับการทำโน่นนี่ให้คุณลูกกับคุณปัว เป็นโครงการที่ดีนะค่ะ คิดว่ากลับเมืองไทยอยากแวะไปทำประโยชน์แบบนี้บ้างอ่ะค่ะ ขอบคุณข้อมูลดีนะค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมแม่บ้านว่างนะฮ่า   โดย: BeamerFamily [Lin] (BeamerFamily ) 21 พฤษภาคม 2550 1:36:56 น.

แย่จังเลยอ่านแล้วร้องไห้ไม่หยุดเลย มันเศร้านะแต่ก็ดีมากสำหรับข้อความที่เอามาบอกกันนะคะ นู๋ขอเอาข้อความนี้ไปโพสต่อใน สเปซของนู๋นะ ถึงตอนนี้ที่เขียนก็ยังไม่หยุดร้องไห้เลย   โดย: นู๋ รัน IP: 58.147.104.129 21 พฤษภาคม 2550 4:45:06 น.

เป็นโครงการที่ดีมากโครงการหนึ่งค่ะ มีความรู้สึกว่า เมื่อถึงเวลาสุดท้ายของชีวิต รักษาเต็มที่แล้ว แต่ก็ไม่อาจยื้อชีวิตได้... อย่างน้อย หาอะไรที่เป็นความสุขให้กับชีวิต เพื่อที่จะกอดความสุขไปอีกโลกหนึ่งได้ ก็ดีค่ะ   โดย: PANDIN 21 พฤษภาคม 2550 9:21:06 น.

อ่านแล้ว จงจานจัง เดียรอเงินเดือนออกก่อนเด้อ บัญชีนี้เจอกัน อ่านแล้วรู้สึกว่าชีวิตตัวเองมีค่าขึ้นมาอีกเยอะ ไม่รู้ว่าชีวิตนี้ใครจะสั้นยาวกว่าใคร แต่ใช้ให้มันคุ้มค่าดีที่สุด   โดย: cilladevi (cilladevi ) 21 พฤษภาคม 2550 12:10:30 น.

หมอ สบายดีนะครับ ขอบคุณ สำหรับข่าวคราวบ้านเรา โทรกลับบ้านบ่อยเหมือนกัน โทรไปวันที่ไหวพอดี แม่บอกว่า มึนเลยหละ แล้วจะมาแอ่วหาใหม่นะครับ ชอบเรื่อง วันนี้จังเลยดีมาก ขอกลับไปอ่านต่อที่เรือนะ จากโอม สมรัชนะ   โดย: สมรัชนะ (sochana9 ) 21 พฤษภาคม 2550 15:05:47 น.

เป็นโครงการที่ดีมากๆ เลยครับ หวังว่าจะได้มีความสุขก่อนจะจากโลกนี้ไป เหมือนเด็กพวกนี้มั่งจัง ปล.ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อคนะคับ   โดย: เก่งกว่าผมตายไปหมดแล้ว 21 พฤษภาคม 2550 16:44:54 น.

เข้ามา blog นี้ไม่เคยผิดหวังเลยได้ความรู้ ได้อะไรมากมาย ทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตเรามีค่ามากขึ้น ขอบคุณความรู้ดีๆ และขอให้เจ้าของ Blog มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: Aedjung (Aedjung ) 21 พฤษภาคม 2550 17:54:54 น.

บัตรเชิญ" ชวนเพื่อนๆมา่ร่วมเล่นแทกฟีเวอร์ " ให้เพื่อนไปลงนามตั้งชื่อเป็นภาษาเกาหลีตามที่ ทางโลโซบล็อกแก๊งกำหนดมาให้ค่ะ เล่นกันซาหนุกๆอย่าคิดมากนะคะ.. หมายเหตุ..ไครมะเล่นด้วยขอให้โดนแฟนทิ้ง (โอมเพี้ยง) ถ้าไครมีรูปด้วยจาดีมากเลยค่ะ ด้วยรักจากใจ จขบ lozocat. วอน เธอ ฮัก love ya   โดย: lozocat 21 พฤษภาคม 2550 23:11:14 น.

สวัสดีค่ะด๊อกเตอร์..ฮิ้ม กิน รก..ใช่คนที่อยู่ในรูปหรือเปล่าคะ ที่กลัวเธอทิ้ง   โดย: วอน เธอ ฮัก (lozocat ) 22 พฤษภาคม 2550 16:31:03 น.

ขอบคุณคุณหมอค่ะที่นำโครงการดี ๆ อย่างนี้มาให้เราได้รับทราบ...   โดย: nissan4848 22 พฤษภาคม 2550 20:13:13 น.

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ครับ ผมเคยคิดหลายครั้งว่าทุกคนเกิดมาต้องตาย ช้าเร็วก็ต้องตายทุกคน เวลาเห็นการรักษาที่ยื้อชีวิตผู้ป่วยไว้ให้อยู่ต่อด้วยความทุกข์ทรมานแล้ว ผมอดหดหู่ใจไม่ได้ โครงการนี้ผมว่าดีและมีประโยชน์มาก ๆ เลยอะครับ   โดย: 90210 IP: 124.120.188.153 22 พฤษภาคม 2550 21:26:19 น.

แค่ขอบคุณคงไม่พอสำหรับคำนี้ ... สะเทือนใจอย่างบอกไม่ถูก ... ชีวิตน้อยๆ ทั้งนั้น เด็ก ในวัยที่ควร จะร่าเริง สนุกสนาน... .. ... ..... ... ถ้ารวยเหมือนทักษิณ .. จะช่วยเต็มที่เลย.. ...... ... แต่พอดี มี แต่.... " หนี้สิน " อ่ะมะช่าย ... จะเก็บเลขที่บัญชีไว้ช่วยเท่าที่มีกำลัง จะช่วยได้นะค๊า..........   โดย: Nisasa 23 พฤษภาคม 2550 14:16:14 น.

ขอบคุณที่แวะมานะค่ะ และมาบอกว่าฝันดีค่ะ   โดย: au_444 (au_444 ) 23 พฤษภาคม 2550 21:19:07 น.

แวะมาทักทายค่ะ ^^   โดย: Invisible Angel 23 พฤษภาคม 2550 21:43:16 น.

ความตายที่สวยงาม ในฐานะคนที่เคยสัมผัสเด็กชั้น 16 มาก่อน บอกได้เลยครับว่าปัญหาต่างๆที่เราเผชิญกันอยุ่ทุกวันนี้ เมื่อเทียบกับเด็กๆๆเหล่านั้นแล้ว ทุกอย่างกลายเป็นเรื่องขี้ปะติ๋วไปเลย ผมเคยถ่ายทอดประสบการณ์และความรู้สึกเล็กๆน้อยๆไว้ที่นี่ https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=jonykeano&date=13-04-2006&group=10&gblog=8 เห็นด้วยครับว่าการมีเวลาน้อยแต่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำดีกว่ามีชีวิตยาวนาน( ซึ่งก็นานกว่ากรณีแรกไม่เท่าไหร่ ) แต่ต้องทุกข์ทรมานอยู่ในโรงพยาบาล   โดย: jonykeano 23 พฤษภาคม 2550 23:45:37 น.

เพิ่งรู้ค่ะ ว่ามีมูลนิธินี้ด้วย ... เป็นมูลนิธิที่ดีมากๆเลย ช่วยให้ชีวิตที่บริสุทธิ์มีความสุข สมหวังในช่วงสุดท้ายของชีวิต...น่าสนับสนุนจริงๆ จริงๆแล้ว ความฝันของเด็กๆ ก็ง่ายๆ ตรงไปตรงมา ไม่ยากที่จะทำให้เป็นจริง เพียงแต่ขอแค่ให้มีคนใส่ใจทำฝันนั้นให้เป็นจริง ขอบคุณน้องหมอค่ะที่นำเรื่องดีๆมาบอกเล่า   โดย: VA_Dolphin 24 พฤษภาคม 2550 23:39:24 น.

โอ๊ย..พี่หมอ..ผมเศร้าจัง Cannon เวอร์ชั่นนี้ ก็เพราะดี...   โดย: สิงห์นครพิงค์ 25 พฤษภาคม 2550 6:47:53 น.

อ่านแล้วเศร้าจัง แต่ก็ ยังพอยิ้มได้ครับ   โดย: กุมภีน 25 พฤษภาคม 2550 9:09:49 น.

โห...   โดย: ดำรงเฮฮา 25 พฤษภาคม 2550 11:19:56 น.

มีอีกมุมหนึ่งที่สวยงามคือ.......เรายังคงเห็นคนที่มีจิตใจดีงามแบบนี้อยู่อีกเยอะบนโลกใบนี้ค่ะ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ   โดย: Htervo 25 พฤษภาคม 2550 21:26:57 น.

อ่นไปอ่านมา ต่อมน้ำตาแตกซะงั้น ช่วยกันทำ คนละเล็กละน้อย โลกเราจะได้น่าอยู่ขึ้นนะครับ   โดย: winter love song 25 พฤษภาคม 2550 22:04:45 น.

สวัสดีค่ะ ด๊อกเตอร์ แวะมาอรุณสวัสสุขสันต์วันนี้นะคะ   โดย: lozocat 26 พฤษภาคม 2550 7:53:09 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ค่ะ   โดย: Susie 26 พฤษภาคม 2550 22:55:48 น.

หวัดดีจากฮ่องกง จะรับติ๋มซำด้วยไม๊คร้าบบบบ   โดย: Kurt Narris 27 พฤษภาคม 2550 10:42:40 น.

โดย: กะได 28 พฤษภาคม 2550 20:18:15 น.

เคยอ่านเจอเหมือนกันค่ะ โครงการนี้ สนับสนุนโครงการดีดีแบบนี้ด้วยคนค่ะ   โดย: โลมาสีน้ำเงิน 28 พฤษภาคม 2550 21:38:46 น.

โดย: law of nature IP: 129.11.76.229 29 พฤษภาคม 2550 4:19:52 น.

อ่านแล้วเจ๊ ซึมเลยค่ะ เป็นเรื่องราวที่บีบคั้นหัวใจมากๆ   โดย: นางกอแบกเป้ 29 พฤษภาคม 2550 14:05:45 น.

ู^ ^^ ^^^ ^^^^ เจ๊...ว่าไงเรื่องตั๋วไปอิหร่านหน่ะ จะยกให้มั้ยฮึ หลอกให้อยากแล้วก็จากไป   โดย: Dr.Manta 29 พฤษภาคม 2550 17:56:10 น.

ข้อมูลดีมีสาระ มะเร็งเยื่อหุ้มปอด ถ้ามีทางหาย 80 % ก็ถือว่ายังดีนะ ผมว่า ขอบคุณที่แวะไปครับ   โดย: ลุงแมว 29 พฤษภาคม 2550 20:43:22 น.

ชอบข้อความแนะนำตัวจังค่ะ แต่ทุกวันนี้คนส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญของเงินมากกว่าสิ่งอื่นใด   โดย: sueko 29 พฤษภาคม 2550 21:05:48 น.

โครงการเยี่ยม ซาบซึ้ง   โดย: random-4 29 พฤษภาคม 2550 21:12:10 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณหมอแมนต้า (เป็นชื่อใครเหรอคะ) เมื่อวานค่ำเพิ่งสอบวิชาแรกเสร็จไป 1 วิชา เลยสบายใจยังไม่หลับไม่นอน แวะมาเยี่ยมเพื่อนๆ ในบล็อกค่ะ หากวันนี้ไปทำบุญอย่าลืมทำเผื่อกันด้วยนะคะ อยู่ตรงนี้คงไม่ได้ไปไหน จนกว่าจะวันอาทิตย์ที่วัดจัดงานวันวิสาขะแหละค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ ปล. เพลงนี้ฟังเมื่อไหร่ก็ยังเพราะค่ะ   โดย: the Vicky 31 พฤษภาคม 2550 6:30:50 น.

อ่านจบด้วยน้ำตา อึ้งไปเหมือนกัน จดหมายเลขบัญชีไว้แล้วค่ะ เข้ามาตอนแรกจะถามคุณหมอว่า สนใจจอร์แดนรึเปล่า กลับไปด้วยความเต็มตื้นในหัวใจ   โดย: ชิงดวง 31 พฤษภาคม 2550 16:53:03 น.

เป็นโครงการที่ดีมากค่ะ อ่านเรื่องแล้วน้ำตาซึมเลย ถ้ามีโอกาสกลับเมืองไทยจะไปเยี่ยมเด็กๆ และจะช่วยบริจาคค่ะ   โดย: ปอมปอมเกิร์ล 19 มิถุนายน 2550 2:30:06 น.

คุณพี่หมอเรื่องนี่ทำผมน้ำตาคลอเลยนะคราบ ทำไมชีวิตเด็กๆแสนสั้นอะไรขนาดนี่ แล้วคิดต่อว่าถ้าเป็นเราตอนอายุสิบขวบแล้วูเราจะทนได้หรือเปล่า แล้วเราจะสู้กะมันอย่าไร ฝากบอกกะคนที่ยังมีชีวิตอยู่ว่า ชีวิตนี่มันสั้นจงใช้ชีวิตให้มีความสุข   โดย: หนูเหน่ง ณ วอลลองกอง IP: 124.168.149.73 21 พฤศจิกายน 2550 15:06:09 น.

ขอแนะนำตัว อยากให้ทุกคนคิดถึงคนที่เค้าแย่กว่าเราและช่วยเหลือตามกำลัง สู้ๆ นะน้องๆ แม้ว่าจามีเวลาอีกไม่มากมาย   โดย: oor IP: 58.9.82.184 26 มกราคม 2551 19:28:31 น.

คุณ oor พูดถูก "ทุกคนคิดถึงคนที่เค้าแย่กว่าเราและช่วยเหลือตามกำลัง" . . Y_Y   โดย: จ้อยมาจากดาวดวงอื่น IP: 117.47.182.158 14 ธันวาคม 2551 12:10:58 น.

เธญเธขเธฒเธเธฃเนˆเธงเธกเธ‡เธฒเธ™เธ”เน‰เธงเธขเธซเธฒเธเธกเธตเน€เธงเธฅเธฒ เน€เธžเธฃเธฒเธฐเน€เธ„เธขเธ›เธฃเธฐเธชเธšเน€เธซเธ•เธธเธเธฒเธฃเธ“เนŒเธ—เธตเนˆเธ™เน‰เธญเธ‡เน€เธœเธŠเธดเธเธญเธขเธนเนˆเธ‹เธถเนˆเธ‡เธเธฑเธšเธ„เธณเธงเนˆเธฒเนƒเธเธฅเน‰เธ•เธฒเธข เน€เธžเธฃเธฒเธฐเน€เธ›เน‡เธ™เธกเธฐเน€เธฃเน‡เธ‡เน€เธ›เน‡เธ™เธ„เธฃเธฑเน‰เธ‡เธ—เธตเนˆ2 เนเธฅเน‰เธงเธ„เนˆเธฐ   โดย: เน€เธˆเธตเนŠเธขเธš IP: 117.47.110.7 22 ธันวาคม 2551 0:44:02 น.