|
ฝนตก ไฟดับ และซากแมว
31 กรกฎาคม 2549
เมื่อวันก่อน มีฝนฟ้าคะนองรุนแรง ทันใดนั้น มีเสียงดัง ตูม!!! ไฟดับทั่วมหาวิทยาลัย ไม่เว้นแม้แต่โรงพยาบาล ช่างเป็นโรงพยาบาลตติยภูมิที่เห่ยเสียนี่กระไร ไฟดับได้ดับดีทุกอาทิตย์ คราวนี้รุนแรงหน่อย ไฟสำรองไม่ทำงานอยู่ตั้งสองนาที เครื่องช่วยหายใจบางเครื่องก็หยุดทำงานเอาดื้อๆ ลำบากนิสิตแพทย์กับพยาบาลเวรมานั่งบีบๆถุงช่วยหายใจกันจนมือหงิก รอไฟมา มันเลวร้ายขนาดไหนน่ะเหรอ ลองฟังบทสัมภาษณ์ดูแล้วกัน "ห่าเอ๊ย ทำแผลอยู่ ดับได้ไงวะ" นิสิตแพทย์ปี๔ "กูกำลังสระผมอยู่" นิสิตแพทย์ปี๔ "กูร้องกรี๊ดๆตั้งหลายที" นิสิตแพทย์ปี๔ "ใครวางระเบิดโรงบาลหรือลูก" คุณป้าคนไข้ "ใครบอกแกว่าที่นี่รงพยาบาลศูนย์ นี่มันโรงบาลชุมชน แค่ตึกใหญ่หน่อยทำเป็นอวด" Extern "เซเว่นปิดว่ะ!!!!" ครับ มันผู้ใดนัดจะต่อยกับเพื่อนหลังเซเว่นปิด สมพรปากแล้ว ที่นี่เซเว่นอีเลเว่นปิด คิดดูก็แล้วกัน ไฟดับรุนแรงขนาดเซเว่นเปิดต่อไปไม่ไหวนั่นแหละ คืนนั้น ผมอาบน้ำในความมืดแล้วหนีไปนอนโรงบาล งานก็ยังไม่เสร็จ ไฟดันมมาดับซะอีก ทำไงดีหว่าเนี่ย พอเครื่องปั่นไฟที่โรงพยาบาลทำงานอะไรๆก็ดูเหมือนกลับเข้าสู่ภาวะปกติ ยกเว้นเรื่องเดียว.... หม้อแปลงที่ระเบิดตอนนั้น ไม่ใช่ฟ้าผ่า ไม่ใช่ไฟฟ้าลัดวงจร ซากแมวที่ไหม้เกรียมอยู่ตรงนั้นฟ้องเรื่องราวทั้งหมดออกมา แมวตัวนี้ ทำให้ไฟดับทั้งมหาลัย ทำให้คนไข้บางคนเกือบตายเพราะเครื่องช่วยหายใจพัง ทำให้นิสิตแพทย์ต้องมีชีวิตทุลักทุเลไปหนึ่งคืน ช่างเป็นแมวที่ตายได้วุ่นวายที่สุดในโลกจริงๆ
Create Date : 16 กันยายน 2550 |
Last Update : 16 กันยายน 2550 22:26:28 น. |
|
1 comments
|
Counter : 425 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เคียงตะวัน วันที่: 1 มิถุนายน 2552 เวลา:15:56:13 น. |
|
|
|
|
|
|
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
|
|
|
|
|
|
|
แต่สถานการณ์จริงคงไม่ไหวใช่ไหมเนี่ย