BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : วันฝนตก

วันฝนตก

วันนี้ฝนตก Resident ไอติมพยายามตะเกียกตะกายไปเล่นฝน (ชาติที่แล้วคงเป็นพวกเขียดปาดปลาดุกปลาช่อน) หลงลืมไปว่าที่นี่เมืองหลวง ไม่ใช่ทุ่งนาฟ้ากว้างอย่างองครักษ์ หลังจากเตรียมถังใส่ผ้าเปียกลงมาอย่างดิบดี พอเดินออกไปที่ระเบียงดาดฟ้าชั้น ๑๑ อ๊ะ ทำไมมันไม่เปียกสักทีล่ะ

ก็ฝนมันตกเป็นฝอยๆ สะท้อนกับแสงสปอร์ตไลท์เจิดจ้า ลมก็ตีให้มันกระเซ็นเป็นละอองยามกระทบระเบียง มันก็เลยดูตกหนักกว่าปกติ พอหันไปมองที่พื้น Resident ไอติมจึงตระหนัก นี่มันฝนเม็ดกระจิ๋วเดียวเองนี่หว่า เท่านั้นยังไม่พอ วันนี้ลมแรงมาก ฝนก็เลยตกเป็นมุมเอียงๆ แต่ทิศทางดันไม่เป็นใจพัดออกจากดาดฟ้า กลายเป็นว่าตัวตึกนั่นแหละกั้นทั้งลมทั้งฝนเอาไว้ Resident ไอติมก็เลยไม่ได้เล่นฝนอย่างที่อยาก ได้แค่ตัวเปียกๆแฉะๆพอหนาว ไม่ได้ชุ่มโชกชื่นใจอย่างเวลาเล่นฝนที่ตกหนักๆ

คิดถึงฝนแบบเม็ดโตๆ ตกหนักๆ ชนิดเดินไปสามก้าวเปียก แล้วก็กลิ่นดินกลิ่นหญ้า อยากออกไปไล่จับแมลงเม่าที่ออกมาพร้อมฝน อยากนอนกลางถนนให้ฝนตกใส่หน้า (แต่ไม่เอารถวิ่งมาทับ) เฮ้อ... ไอติมยังไม่โตสักทีสินะ

Create Date : 25 เมษายน 2554

Last Update : 25 เมษายน 2554 21:08:25 น.

1 comments

Counter : 493 Pageviews.

ฮ่าๆ ไม่หรอกค่ะคุณหมอ

ทุกวันนี้เวลาฝกตก (ในเมือง)

มองไปทางใหนก็จะเจอแต่ผู้คนหน้าตาเคร่งเครียด ยืนถือร่ม ไม่มีใครอยากเปียก

ละอองฝนก็ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นและไม่เป็นที่ต้องการ

......

เวลาฝนตกแล้วได้ออกไปเล่นนํ้าฝนดีออกจะตายไป

เน๊อะ.

โดย: อาร์ลาฟองค์

วันที่: 25 เมษายน 2554 เวลา:22:57:24 น.