BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : เวร ER วันแรก

เวร ER วันแรก

๑๐ เมษายน ๒๕๕๑ เวลาสิบนาฬิกาสามสิบนาที หลังจากมาถึงได้ไม่ครบยี่สิบสี่ชั่วโมงดี Extern พิ้งก์ก็โทรหา Extern ไอติม แล้วบอกว่า “วันนี้แกมีเวร ER Pool นะ รู้หรือเปล่า” (เวร ER Pool คือเวรห้องฉุกเฉินนอกเวลาราชการที่จะจับ Extern ทุกคนมาแชร์เวรกัน ก็คือบังคับมาอยู่ห้องฉุกเฉินนั่นแหละ ส่วนในเวลาราชการจะเป็นหน้าที่ของ Extern ER)

ไอติมตอบกลับด้วยน้ำเสียงงงงวย “อืม แล้วไงต่อ สี่โมงเย็นไปอยู่ ER ใช่มะ เออ..ว่าแต่ ER นี่อยู่ตรงไหนฟะ ป่านนี้เรายังเดินหลงทางอยู่เลย” ครับ จะไปอยู่เวรแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าห้องฉุกเฉินมันอยู่ตรงไหน งานก็มีมายุ่งๆจนสี่โมงเย็น ไอติมก็ลากสังขารที่เริ่มโทรมแล้วตามหา ER “พี่พยาบาลครับ ห้องฉุกเฉินไปทางไหนครับ” ถามตามประสาซื่อ เดินตามประสาบื้อ เอามันจนเจอนั่นแหละ ไปเกือบไม่ทันสี่โมงเย็น

ER ที่นี่ต่างจากที่องครักษ์ราวฟ้ากับเหว การติดนิสัยเขียนบันทึกที่ยาวเกินไปและละเอียดเกินความจำเป็น เป็นอุปสรรคอย่างยิ่งต่อการปฏับัติงานที่ห้องฉุกฌแนที่นี่ ซึ่งแฟ้มประวัติของผู้ป่วยมีสภาพเหมือน...ขยะน่าขยะแขยงที่ต้องจัดการให้มันหายวับไปกับตาให้เร็วที่สุด การตัดสินใจทุกอย่าง ตัดสินใจ แล้วทำทันที อย่ามาลังเล การถามพี่ Resident มากเกินไปอาจโดนพยาบาลเขม่นเพราะทำให้พี่ Resident ทำงานช้าลง อยู่ที่นี่เราสั่งการเองได้หมด เป็นการฝึกฝนตัวเองในเรื่องการตัดสินใจได้เป็นอย่างดี (ตัดสินใจโดยใช้เศษขี้เลื่อยในสมองทำงานให้มีประสิทธิภาพสูงสุดต่อคนไข้)
การจัดการเคสแต่ละเคส ใช้เวลาไม่ควรเกินสิบห้านาที และต้องไล่มันกลับไปหรือจิกหัว Extern เวรจากแผนกอ่นๆมา Consult ให้เร็วที่สุด ที่น่าแปลกใจก็คือ เคสคดีนั้นมีมากเสียจนรู้สึกว่าเป็นปกติ เคสข่มขืนกระทำชำเรามีมาทุกคืน ย้ำว่าทุกคืน ข่มขืนจริงบ้าง สมยอมบ้าง อนาจารบ้าง แล้วก็ชอบมาดึกๆดื่นๆทั้งๆที่เหตุเกิดเมื่อสามวันที่แล้ว บางคนหนักกว่านั้นก็ครึ่งปีก็มี ก็ไม่รู้ว่าจะหมักหลักฐานเอาไว้เหมือนหมักปลาร้าหรืออย่างไร

เคสมีมาเรื่อยๆแบบ Non-stop ไม่ไหว เหนื่อย เน่า โทรม ดีที่พยาบาลวิ่งไปวิ่งมาทำให้ทุกอย่าง ให้ยาให้น้ำเกลือ เย็บแผลทำแผล Extern มีสองคน ขืนทำทุกอย่างเองหมดคงถึงตายเลยทีเดียว

แล้วเที่ยงคืนก็มาถึง ไอติมลากสังขารลงเวร เพื่อตื่นมาค้นพบกับความจริงที่ว่า พรุ่งนี้ก็ต้องอยู่เวรวอร์ดสูติฯ อีกทั้งคืน... ฮ่าๆๆๆ เมษายนเหลืออีกยี่สิบวัน ไอติมมีเวรสิบวัน ก็อยู่ๆมันไปนี่แหละ ตายเป็นตาย

Create Date : 11 เมษายน 2551

Last Update : 11 เมษายน 2551 18:52:09 น.

8 comments

Counter : 1999 Pageviews.

ขออภัยที่ไม่ตอบ comment เลย เวลามีน้อย เน็ตก็แพงและช้า ที่นี่ไม่ได้เล่นฟรี

ขออนุญาติเขียนอย่างเดียวนะครับ

โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน

วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:18:54:26 น.

อ่ะ ... สู้ๆนะ

เอาน่า ช่วงนี้เทศกาล ที่ไหนก็ยุ่ง

อิชั้นยังต้องอยู่เวรเลยค่า...

ขอให้มีคนไข้ น้อยๆนะคะ

วันหยุดจะได้สบายหน่อย

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:19:22:40 น.

-0-
โชคดีปีโป้ หุหุ
เดี๊ยวจะเล่นสงกรานต์เผื่อนะพี่

โดย: neaq

วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:19:43:31 น.

อืม เห็นใจน้องไอติมจริงๆ
เมษาเหลืออีกตั้งหลายวัน สู้ๆนะน้อง
ลำบากวันนี้ เพื่ออนาคตเพื่อความชำนาญ
เพื่อฝีมือการรักษา

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:20:02:49 น.

หมอไอติมหา er ไม่เจอ แต่ ฝ้ า ย ฯ หาพี่พยาบาลคนนึงใน er ของ รพ.ตำรวจไม่เจอ = =' วันนั้นโทรไปที่ รพ. กด 0 operater ต่อแผนก er ขอสายคุณ... ได้รับคำตอบมาว่า 'er ไม่มีพยาบาลชื่อนี้ค่ะ' ฮ่วย!! แล้วที่เปิดบิลทุกครั้งแมสเสจเจอร์เอาของไปส่งใครฟระ? (ปัจจุบันพี่คนนี้ก็ยังสั่งของมาเรื่อยๆ และแมสเสจเจอร์ก็วิ่งไปส่งที่ er ตามปกติ)

โดย: f a i f u n (oHsINa

) วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:20:38:51 น.

สู้ๆค่ะ 10ใน20 ซำบายอยู่แล้นนน

โดย: พูษรี

วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:22:20:58 น.

ปาป๊าสู้ตายนะ

ทุกอย่างต้องเรียบร้อย สู้ๆ

โดย: นิว IP: 125.26.166.145 วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:22:26:46 น.

สวัสดีวันปีใหม่ไทยนะจ๊ะ

โดย: This road is mine IP: 58.9.149.229 วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:2:15:01 น.