BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : ตอนที่๕ อ้าปากค้างกลางที่ประชุม

ตอนที่๕ อ้าปากค้างกลางที่ประชุม

เช้าอีกวันไปประชุมตามเวลา
มีคนคลาคล่ำอยู่มหาศาล
ฝรั่งจีนแขกมีผิวดำน้ำตาล
ปริมาณมากล้นเต็มโรงแรม

ล้วนเป็นหรือจะเป็น Pathologist
มาประชุมได้ผูกมิตรเป็นของแถม
บางคนก็มีการท่องเที่ยวแซม
เช้านี้ฟ้าไม่แจ่มดูมัวๆ

เข้าประชุมวุ่นวายคล้ายตีกัน
สารพัน Molecular น่าปวดหัว
ง่วงก็ง่วงโง่ก็โง่สมเพชตัว
อังกฤษก็มั่วๆไม่ค่อยทัน

ช่วงพักเที่ยงไปดูสนามบินน้ำ
ดูเครื่องบินหลายลำดูสร้างสรรค์
บินก็ได้ลอยก็ดีดูครบครัน
เราก็พลันนั่งพักสวนริมทะเล

คิดถึงขลุ่ยหยิบขลุ่ยมาเป่าเล่น
อากาศเย้นนิ้วชาก็จบเห่
คุมไม่ได้เป่าไม่ไปใจรวนเร
หิมะเทลงซ้ำจำใจจร

ก่อนจากลาถ่ายรูปเกล็ดหิมะ
ไม่เคยปะเก็บไว้เป็นอนุสรณ์
เป็นครั้งแรกกับหิมะมาโคจร
แล้วก็ช้อนลองชิมลิ้มรสมัน

ก็จืดๆเย็นๆไม่เห็นอร่อย
ก็เลยปล่อยเอาไว้ไปอย่างนั้น
เข้าประชุมภาคบ่านสนุกครัน
เป็นเรื่องราวสุดมันของโบราณ

ทั้งเรื่องศพมากมายที่ขุดพบ
กระดูกหักในศพน่าสงสาร
ถูกทำร้ายฆ่าตัวตายในเหตุการณ์
เห็นแต่ผู้เชี่ยวชาญทำหน้างง

อีกเรื่องเกี่ยวข้องกับชนเผ่า
เป็นพวกเหล่าเอสกิโมร่างเป็นผง
เป็นเผ่าเล็กชื่อเรียกยากฟังแล้วปลง
ไม่อาจคงอยู่ได้เพราะท้องเดิน

ได้เชื้อโรคจากพวกล่าปลาวาฬ
ก็เจ็บป่วยล้มตายระหกระเหิน
นับที่รอดสี่คนไม่ขาดเกิน
แล้วก็เยินตายไปในไม่นาน

จบเรื่องราวเล่าขานของชนเผ่า
เหลือแต่เถ้ากระดูกซากน่าสงสาร
แค่ขี้แตกก็สูญพันธ์ตลอดกาล
เหลือเพียงภาพวันวานไว้จดจำ

ออกเดินเล่นเก็บภาพในยามบ่าย
แล้วเดินย้ายดูงานเมื่อเย็นย่ำ
เกี๋ยวกับการเรียนต่อต้องตรากตรำ
เราชอกช้ำจบไทยเขาไม่เอา

ไม่มีสิทธิ์โดยชอบประกอบโรค-
-ศิลปวิปโยคต้องโศกเศร้า
ถ้าอยากเรียนต้องสอบใหม่หนักไม่เบา
แล้วตัวเราจำค่อยถอยออกมา

อาหารค่ำใจป้ำกินแพงหน่อย
ไม่กินบ่อยขอสักมื้อซื้อเถิดหนา
คิดเงินไทยเกือบพันแทบมรณา
ก็ดีว่าอร่อยค่อยๆกลืน

กินแล้วเกิดคับแค้นแน่นหัวอก
โรคกระเพาะเข้าชกไม่อาจฝืน
จ่ายเงินค่อยประคองร่างลูกยืน
ต้องขมขื่นเมื่อประสบพบของฟรี

กินไม่ได้ปวดท้องยิ่งย่ำแย่
จึงยอมแพ้เคลื่อนกายรีบหายหนี
ไปนั่งเข้าประชุมตอนค่ำมี
ในตอนนี้รู้เรื่องบ้างยังพอฟัง

แล้วรีบมาพักผ่อนนอนเอาแรง
พรุ่งนี้ต้องออกแสดงถูดคาดหวัง
ถ้าแสดงไม่ได้ดีงานนี้พัง
เอาโปสเตอร์ออกตั้งนั่งเฝ้ามัน

Create Date : 19 มีนาคม 2555

Last Update : 19 มีนาคม 2555 13:49:52 น.

1 comments

Counter : 541 Pageviews.

. . . ถ้า " อ๊อกซิเจน " ทำชีวิตนี้ดำรงอยู่ได้ . . .

. . . " ความรัก " . . . ก็ทำให้ . . .

. . . การมีชีวิตนั้นมีความหมายมากยิ่งขึ้น . . .

..HappY BrightDaY..

โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*

วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:16:39:54 น.