2015: ทริปหนึ่งวัน นั่งรถไฟหวานเย็นเที่ยวอยุธยากรุงเก่า วันนี้วันเข้าพรรษา วันที่สองของการหยุดยาว 4 วัน  เมื่อวานนอนเลื้อย ไปนวด หาของกินอร่อยๆ เข้ายิม ลั้ลลาสบาย ๆ ไปแล้ว 1 วัน ดังนั้น วันนี้สมควรจะออกไปตรากตรำข้างนอกบ้าง  อิฉันกะอาเฮียจึงตกลงกันว่า งั้นเรานั่งรถไฟไปเที่ยวใกล้ ๆ กันดีกว่า เป้าหมายคือนั่งรถไฟนี่แหละ นั่งแบบหวานเย็นเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่างไปที่ไหนซักที่ดีกว่า ตกลงกันได้ว่า ไปอยุธยาละกัน  สำหรับอิฉันอ่ะ ทริปทัวร์วัดที่อยุธยา น่าจะเป็นครั้งที่สองหรือสามนี่แหละ แต่อาเฮีย เนื่องจากเป็นฝาหรั่งผู้อยู่เมืองไทย ดังนั้น ทริปยุดยาจึงเป็นอะไรที่น่าเบื่อสำหรับอาเฮียพอ ๆ กับทริปวัดพระแก้ว และทริปเมืองกาญจน์ อาเฮียไปอยุธยาเพราะพาพ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงไปซะจนเลิกนับครั้งแล้ว  ป้ะ เราไปนั่งรถไฟกันดีกว่า   รถไฟจากหัวลำโพงที่มุ่งหน้าไปอยุธยานั้น มีถี่มากมาย ออกกันเกือบ ๆ ทุกชั่วโมงเลยเชียว อิฉันอยากนั่งแบบชั้นสามที่เป็นที่นั่งแบบเบาะแข็ง ๆ และไม่มีแอร์ ซึ่งมันก็น่าจะร้อนพอดูถ้าแดดแรง ดังนั้น เราจึงกะจะเริ่มทริปกันแต่ไก่โห่ ก่อนที่แดดจะร้อนเปรี้ยง  เราจึงไปเพื่อขึ้นรถไฟรอบ 6.40 น. ซะเลย เพื่อที่จะถึงอยุธยาประมาณ 8.25 น.   (รถไฟไปอยุธยารอบแรกนี่เริ่มกันตั้งแต่ตีสี่ยี่สิบเลยทีเดียวฮ่ะ ) ไปถึงหัวลำโพงกันแต่เช้าตรู่ มาซื้อตั๋วก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยออกเดินแรด แบบชั้นสาม คนขายบอกไม่ระบุที่ให้ อยากนั่งตรงไหนก็นั่งไป ในตู้ชั้นสาม ราคายี่สิบบาทเท่านั้น ได้ตั๋วแล้วก็สบายใจ ยังพอมีเวลาเหลือ ออกมาเดินสำรวจหัวลำโพงดีก่า  ดูสภาพไม่ย่ำแย่เท่าที่คิด ก็ดูโปร่ง ๆ  สะอาดตาดีที่นั่งก็มีให้นั่งเยอะอยู่ มีดังกิ้นโดนัท มีไก่ KFC  มี Black Canyon ด้วย  อาหารก็ราคาไม่แพงนะ  บริโภคคาเฟอีนเข้าเส้นซะหน่อย จะได้มีแรงปีนรถไฟ เมื่อใกล้เวลารถออก เราก็ไปที่ชานชาลา เช้า ๆ คนน้อย   ได้ที่นั่งว่าง  ๆ ริมหน้าต่างกันทั้งคู่ ตอนอยู่หัวลำโพง ยังนั่งได้หลวม ๆ  เก้าอี้ถึงนั่งหลังตรง แต่เบาะนิ่มกว่าที่คิด ได้ยินว่าบางขบวนยังเป็นแบบเก้าอี้ไม้พนักตรง 90องศาอยู่เลย  เก็บภาพชานชาลาอีกครั้งก่อนรถออก ป้าแกนั่งกันเองดีมาก รถออกแล้วววว  รถวิ่งชิลล์ ๆ ลมพัดเย็นสบาย รถรอบนี้วิ่งไกลไปถึงอุบล ดังนั้น จึงมีลุงๆ ป้า ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาวอีสานขึ้นมากันเยอะ  และของที่ขนขึ้นมาบนรถก็เป็นลังของใหญ่ ๆ ที่เอากลับไปฝากที่บ้าน  เมื่อวิ่งไปเรื่อย ๆ ผ่านหลายสถานีคนก็เริ่มมากขึ้น ตลอดทางจะมีพ่อค้าแม่ค้าหิ้วตะกร้าหิ้วถุงมาขายของกันเยอะ มีทั้งข้าวกล่อง ข้าวเหนียวหมูปิ้ง แหนม สะตอ น้ำเย็น กาแฟ มาม่า ปาท่องโก๋ ผ้าเย็น มีกระทั่งแผงหนังสือ   อย่างคุณลุงคนนี้ ขายหนังสือหวย และการ์ตูนแบบเล่มละ 5 บาท คนที่มานั่งข้าง ๆ อิฉันเค้าซื้ออ่านด้วย แต่ไอ้เรื่องระบบที่่นั่งของรถไฟไทยเนี่ย น่างุนงงเป็นอันมาก  เพราะที่นั่งของอิฉันเดินทางกรุงเทพ-อยุธยา คุณเจ้าหน้าที่ขายตั๋วเค้าว่าเป็นการเดินทางระยะใกล้ ดังนั้นจะระบุที่ไม่ได้  อยากนั่งตรงไหนนั่งได้เลย  แต่ทีนี้ เมื่อเรานั่ง ๆ ไป คนเต็มรถขึ้นทุกที  ดั๊นมีคนขึ้นมากลางทาง แล้วบอกว่าตั๋วเค้าระบุที่นั่งซึ่งเป็นที่ ๆ อาเฮียนั่งอยู่  ซึ่งเมื่อเป็นอย่างงั้น เราก็ต้องลุก แต่ในเมื่อมันไม่มีที่อื่นให้นั่ง ก็ถือว่าซวยไป เราต้องลุกยืนอย่างนั้นเหรอหว่า  ทั้งที่เราขึ้นแต่ต้นทาง อิฉันงงกับระบบอันนี้มากเลย ซึ่งพอถึงเวลาจริง ๆ พอเค้าเห็นว่าอาเฮียเป็นฝรั่ง เค้าก็เดินหายไป แต่จริง ๆ มันใช่เหรอ? เมื่อไปถึงอยุธยา อิฉันไปถามคนขายตั๋ว เค้าบอกว่าที่นั่งชั้นสามที่จะจองที่นั่งให้พวกเดินทางระยะไกลเท่านั้น  ดังนั้น คนเดินทางระยะใกล้ ต้องลุกให้คนเดินทางไกลนั่ง ถึงแม้จะมาก่อน  มันใช่เรอะ??   ที่ประเทศอื่น ๆ ที่เจอมา หากมีการจองที่นั่ง เค้าจะมีป้ายระบุไว้ว่าที่นั่งนี้ ๆ มีคนจอง ตั้งแต่สถานีไหนถึงไหน ซึ่งทำให้คนที่ขึ้นมาก่อนสามารถเลือกได้ว่า ตรูข้าสามารถนั่งได้ไหม หรือเลือกไปนั่งที่อื่นดี รถไฟประเทศอื่นบางขบวนก็ไม่ได้ใช้ระบบเทคโนโลยีอะไรทันสมัยนักหรอกค่ะ แบบใช้แค่กระดาษแปะที่พนักเท่านั้นก็มี แต่เมืองไทยทำไมถึงไม่ทำ จะบอกว่า เพราะค่ารถไฟมันถู๊กถูก ไม่มีแรงงานทำก็ไม่น่าใช่  มันเกิดจากการไม่พยายามปรับปรุงระบบการจัดการรถไฟมากกว่า เฮ้ออออ..  บ่นไปก็เท่านั้น รู้ ๆ กันอยู่ว่า รถไฟไทยไม่มีการพัฒนามาตั้งแต่สมัย ร.5  ละ   รถช้าม่วกกกกกกก  จอดที่บางซื่อ 1-2 อยู่สถานีละครึ่งชั่วโมง เพราะอะไรไม่รู้ ตารางบอกจะถึงยุดยา 8.25 น. แต่ไปถึงจริง 9.40 น.  ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่างจริง ๆ เซลฟี่เล่นดีก่า  เมื่อออกนอกเมืองผ่านรังสิตมา ก็มีวิวทุ่งเขียว ๆ ดูสบายตา เก้าโมงสี่สิบ เราก็ถึงอยุธยา เมื่อลงมาปุ๊บ กลุ่มรถสองแถวก็กรูเข้ามาหา  ค่ารถเหมาทั้งวัน 900 บาท ถ้าเป็นชั่วโมง ๆ ละ 200 บาท  มีอีตาลุงคนนึงมาเกาะอิฉันหนึบ บอกแกว่าจะไปหากาแฟหาข้าวกินก่อน แกบอกแถวสถานีไม่มีหรอก ร้านจะอยู่แถว ๆ หน้าวัด อิฉันไม่เชื่อ ก็ชะโงกดูแถว ๆ สถานี  เออ.. มันไม่ค่อยมีอะไรจริง ๆ แฮะ เลยตกลงเอาไว้ 3 ชั่วโมง ไปวัดเท่าที่ไปได้ และให้ไปแวะร้านหากาแฟ และร้านข้าวด้วย อ้ะ.. ไปกันเล้ยยยย   กระเป๋ารถสองแถว สองแถวแถวนี้หน้าตาเมือนกบ คันเล็ก ๆ เหมือนตุ๊ก ๆ แต่อิฉันได้แบบคันใหญ่นั่งสบายไม่เตี้ยมาก อันนี้ ตุ๊ก ตุ๊กหน้ากบ เป้าหมายแรก ไปแวะร้านกาแฟ ร้านเพิ่งเปิดใหม่กริ๊บ  แม้แต่เมนูยังไม่มีเลย  ร้านนี้อยู่ไม่ไกลจากวัดพนัญเชิง มีขนมเค้กชิฟฟ่อน และมาม่อนเค้กอร่อยดี อิฉันได้นมเผือกมากิน อันนี้อร่อยดีค่ะ แนะนำ ๆ มาต่อที่วัดพนัญเชิง แวะกินข้าวด้านหน้าวัดนี่แหละวะ ถ่ายรูปก่อน ค่าเข้า 20 บาท จริง ๆ ในตั๋วก็ระบุ 20 นั่นแหละ คนขับรถไปซื้อตั๋วให้ แต่ทำไมใช้ตั๋วใบเดียวก็ยังงงๆ  มาเพิ่มพลังก่อน อะไรจะดีไปกว่าข้าวหมูกระเทียม เดินต่อเข้ามาวัดพนัญเชิง ออกแนวจีน ๆ เนอะ วัดนี้มีให้อาหารปลาด้วย ปลาสวายตัวเท่าเด็กเลย  ในแพที่ให้อาหารปลา จะมีคุณยายหน้าบู๊ดบูดขายอาหารปลาอยู่ มีให้เลือกด้วย ขนมปังกะโหลก 12 บาท แป้ง ๆ เหลืองๆ ถุงละ 10 อาหารปลาเม็ดถุงละ 10 มีแค่ 3 แบบ  แต่ด้านนอกวัดเค้ามีเป็นกระสอบขายด้วย สีสันสายรุ้งมาก เห็นมีคนแบบเข้ามาขุนปลาสวายกันเป็นล่ำเป็นสันอยู่เหมือนกัน ปลา ๆๆๆๆๆ  แบบสี ๆ ดูน่ากลัวเชียว ของอาเฮียให้แบบคอนพัฟ สาวคนข้าง ๆ ให้แบบกระสอบสีรุ้ง น้องหมาร้านอาหารปลา กำแพงสวย ๆ รอบวัด ไปต่อที่วัดมหาธาตุ แวะกินไอติมกันก่อน ไอติมลูกมะพร้าวที่นี่ลูกละ 45  วันนี้วันพระใหญ่ วัดมหาธาตุให้เข้าฟรี  จริง ๆ ป้ายเป็นอย่างงี้  ดูจงใจ๊จงใจที่จะไม่ให้ชาวต่างชาติรู้ว่าคิดตังค์ไม่เท่ากัน  วัดถัดมา อยู่ไม่ไกล จำชื่อไม่ได้ เป็นวัดที่มีถวายตุ๊กตาไก่ชนให้พระนเรศวร ไก่เต็มเลยค่ะ มีสิงห์อยู่รอบเจดีย์เลย วัดที่สี่และเป็นวัดสุดท้ายที่เราไปวันนี้ ชื่อวัดจำไม่ได้อีกแล้ว เป็นวัดที่มี 3 เจดีย์ ก่อนเดินถึงวัด ต้องฝ่าด่านตลาดมายาวมากกกกกก และแล้ว เวลา 3 ชั่วโมง เราก็หมดลง และเพื่อที่จะกลับให้ทันรถไฟรอบ 13.10 น. ก็รีบบึ่งไปสถานีรถไฟ   ทีแรกตอนก่อนวัดสุดท้าย อิฉันบอกอีตาคนขับว่า เดี๋ยวก่อนกลับสถานีจะขอแวะร้านกาแฟซักร้านนะ เค้าก็โอเค แต่พอเวลาไม่เหลือละ ตานี่ดั๊นมาบอกอิฉันว่า งั้นเดี๋ยวไปซื้อกาแฟร้านหลังสถานีละกันนะ ไปซื้อตั๋วก่อน แล้วเดี๋ยวเดินออกมาซื้อได้     ทั้งที่อีตานี่แหละที่บอกอิฉันว่าร้านกาแฟแถวสถานีไม่มี ทำไมแค่ 3 ชั่วโมงระหว่างดูวัด ร้านกาแฟหลังสถานีมันงอกขึ้นมาฟระ  นั่งรอที่สถานีอยุธยา ได้ตั๋วมาแล้ว ขากลับอยากนั่งสบายหน่อย เลยซื้อชั้นสองแอร์ ราคา 125 บาท  สภาพเป็นอย่างงี้ นั่งสบายดีจัง เอนเบาะได้ แอร์เย็น เงียบ ๆ  แต่ก็มีคนขึ้นมาขายข้าวเหนียวหมูด้วย อร่อยดี ร้อน ๆ  ขากลับ มาถึงอย่างรวดเร็ว ชั่วโมงหน่อย ๆ ก็ถึง ทำไมขาไปมันตั้ง 3 ชั่วโมงฟระ  บ๊ายบายหัวลำโพงค่ะ   ทริปนี้ สนุกสนานและราคาย่อมเยาว์ดี เดินรอบวัด 4 วัดในวันที่อากาศไม่ร้อนมาก ไม่มีแดด ก็น่าสนใจไม่เบา รถไฟชั้นสามก็น่านั่ง เป็นประสบการณ์ที่ดี เหมาะสำหรับวันชิลล์ ๆ ไม่เร่งรีบ และไม่สนเรื่องเวลา  แต่ถ้านั่งระยะยาวก็นี้ก็ไม่แน่ใจว่าจะยังรู้สึกสนุกอยู่หรือเปล่านะคะ   เพื่อนอิฉันคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า เคยเดินทางชั้นสามไปเชียงใหม่ช่วงเทศกาล เดินทางกัน 16 ชั่วโมง ตอนเดินลง แทบลืมไปเลยว่ามีก้นอยู่   หากใครพอมีเวลา และร้อนเหนื่อยจากการเดินทางโดยรถไฟ ข้างหัวลำโพงมีร้านเบเกอรี่น่ารักน่านั่ง แอร์เย็นฉ่ำ ร้านฮ. นกฮูก ข้างหัวลำโพงเลย   Create Date : 31 กรกฎาคม 2558 4 comments Last Update : 1 สิงหาคม 2558 18:14:52 น. Counter : 20190 Pageviews. Share Tweet

thx u crab   โดย: Kavanich96 1 สิงหาคม 2558 1:54:12 น.

จะลองไปดูคับ คงสนุกดี   โดย: ปาน IP: 58.8.149.71 8 กุมภาพันธ์ 2559 22:14:53 น.

ราคาในปัจจุบัน ยังเหมือนในรีวิวรึเปล่าคะ? หรือปรับราคาขึ้นแล้ว   โดย: arty IP: 110.169.196.33 25 กันยายน 2559 13:32:23 น.

ตอบคุณ arty ราคารถไฟไม่น่าปรับนะคะ   โดย: คนดีผีคุ้ม 30 กันยายน 2559 19:40:12 น.