ปกติ ผมทำงานอาสาเป็นประจำ แตไม่เคยออกค่าย แบบนักศึกษา สมัยเรียน เกเรซะส่วนใหญ่

เมื่อวานผมได้มีโอกาส ไปช่วยงานออกค่าย อาสาของเด็กๆ กิจกรรมวันนี้เราต้องทำฝายกึ่งถาวร

ทราบข่าวจากทางอินเตอร์เน็ต ก็ไปเหมือนเคย ตอนแรกก็คิดว่าเป็นกิจกรรมอนุรักษ์ที่เคยเห็น

แต่นี่ มันไม่ใช่ มันคืองานอาสาของจริง 

เริ่มด้วย ชาวบ้านที่อาศัยใกล้เขตุป่าชุมชน คิดจะทำฝาย เลยประสานงานกับ มูลนิธิสืบฯ

มีการประชาสัมพันธ์บ้าง 

ผมพึ่งรู้พึ่งเห็นกับตาว่า ค่ายงานอาสา มันเป็นแบบนี้ ต่างคนต่างมา มาเจอกัน ทำงานด้วยกัน

ทริปนี้ 3วัน2คืนครับ

มีน้องๆ น.ศ. มาจากหลายที่ ศิลปากร บูรพา มหาสารคาม ราชภัช กศน และอื่นๆ รวมทั้ง พี่ทหาร และชาวบ้านต่างมาช่วยกัน

.......................

ชาวบ้านรวมทุนกัน หาข้าวหาปลามาเลี้ยงน้องๆ น้องๆมาช่วยแรง เหนื่อย แต่สนุก

ผมไปคืนสุดท้าย พอดีติดงานครับ เลยไปได้คืนเดียว

คืนนี้น้องๆจะได้ผ่อนคลาย จากเสียงเพลง พี่ๆ จะเล่นดนตรีให้ฟัง 

ตอนแรกคิดว่าจะมีวงใหญ่ๆมาเล่น แต่ไม่ใช่ครับ พี่ๆเซ็ทเครื่องเสียงลองไฟแล้วหันมาถามผม "เหน่งๆ ช่วยตีกลองให้พี่หน่อย"

5555 ผมก็ตไม่เป็นครับ แต่เข้าใจว่างานนี้ไม่มีงบอะไร พี่ๆเค้าอาสาทำกันเอง ผมเลยช่วยมั่วๆไปครับ

สนุกมาก มีน้องๆขึ้นมาร้องเพลง พี่ๆเล่นจบ ก็ให้น้องๆมาเล่นบ้าง 

คราวนี้เป็นการรวมตัวจากคนละมหาลัย แต่ออกมา เพราะมาก และสนุกมากๆครับ

ทริปนี้ ผมได้เพื่อนเพิ่มอีกคนนึง "น้องหน่อไม้" เด็กหนุ่ม ใจอาสา อยู่บ้านลาดยาวด้วยกัน แต่ไม่เคยรู้จักกัน น้องเค้าไปเรียนศิลปากร 

หน่อไม้ เอนเตอร์เทรน และร้องเพลงเก่งมาก ผมเข้าไปหา แล้วบอกว่า เดี๋ยวพี่ไปหา แล้วทำงานเพื่อบ้านเรา

เพื่อนอีกคนนึง ชื่อพี่ก้อง   แก่ขับรถขายของเก่ามานั่งฟังเพลง คุยไปคุยมา แกเป็นเชฟ  เคยทำงานครัวใหญ่ๆมาแล้ว

แถมสะสมของเก่า รถเก่ามากมาย งานนี้ไปไม่เสียเที่ยว ได้เพื่อนเพิ่ม

.................................

ทำไมถึงชอบทำงานอาสา...มีคนถามบ่อยๆ

ผมได้เพื่อนจากการทำงาน เยอะมาก  ผมคิดว่า การที่เราไปทำสิ่งที่เราชอบแล้วเจอคนที่ชอบเหมือนเรา คิดเหมือนเรา มันวิเศษนะ

แม้กลุ่มน้อยๆ เจอกันไม่บ่อยครั้ง แต่ตัวจริงทุกคน...........ขอบคุณมากครับ พี่ๆ น้องๆ มีความสุขมาก