|
|
เข็มทิศ
.(หลง)
..
@ รอนแรมมาไกลในเวลา
ค้นหาเส้นทางที่ฝัน
เดินตามรอยอื่นซึ่งยืนยัน
ว่ารอยเท้านั้นมั่นคง
@ มาพบทางแยกแตกต่าง
เดินตามความหวังดังประสงค์
สะเปะสะปะก้าวไปอยู่ในกรง
อันลวงตาพาหลงว่าทางดี
@ มัวเมาในกรงจนหลงยุค
คิดว่านั่นคือสุขเกษมศรี
คิดว่ามีเพียงเท่านี้แล้วชีวี
ลืมระวีลืมจันทร์ฝันอำไพ
@ ไม่เคยคิดค้นหาตำราอ่าน
ปล่อยคืนวันผันผ่านกาลเลื่อนไหล
ใจเลื่อนลอยละห้อยหาคว้าสิ่งใด
ยังคงไร้คำบรรยายให้ใจตน
.(ตัดสินใจ)
...
@ จึงหยุดเดินสุ่มสุ่มตามกลุ่มเขา
หันมามองใจเราเฝ้าสับสน
หนทางนี้แสนไกลและวกวน
จึงกระโจนออกข้างทางอย่างลำพัง
@ ต่างยื้อแย่งยัดเยียดเบียดเสียดเพื่อน
ดังถนนแห่งคนเถื่อนเกลื่อนความหวัง
จากมุมนี้สายตาข้ามีพลัง
มองเห็นทางที่วกวนจนสุดปลาย
.(เข็มทิศ)
..
@ หยุดชีวิตเตือนจิตสักนิดเพื่อน
ธารไหลเลื่อนเพื่อนว่ายไร้จุดหมาย
หยุดพักผ่อนที่ข้างทางทั้งใจกาย
มองที่หมายให้รู้ซึ้งจึงก้าวไป
@ ดังหลงทางกลางป่าว่ามืดมิด
มีเข็มทิศช่วยชี้ทางสว่างให้
เพียงหยุดเดินพินิจดูสู่จิตใจ
พบหนทางแห่งฝันได้ด้วยใจเรา
..b>
| Create Date : 13 กันยายน 2548 |
| Last Update : 13 กันยายน 2548 14:09:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 454 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
