Bloggang.com : อะไรดี : What are you doing here?

What are you doing here?

...มีบ่อยครั้ง
ที่คนชอบคิดมากให้เปลืองพาราเซตามอลอย่างผม
จะนิ่งเงียบ ตกอยู่ในภวังค์
แล้วก็หลุดลอยไปในโลกส่วนตัว
อยู่ในโลกของความคิด
ทั้งความคิดที่เป็นความจริง ความคิดที่เป็นความฝัน
และ ความคิดที่เป็นจินตนาการ
บางคนชอบถามว่า "คิดอะไรอยู่?"
ผมจะตอบได้อย่างไรว่า
"กำลังคิดว่า โลกนี้ไม่น่ามีมนุษย์มาเกิดเลย เพราะ...ฯ"
"กำลังคิดว่า คนเราน่าจะกินหญ้าได้ เพราะผมขี้เกียจคิดว่าวันนี้จะกินอะไร (ในขณะที่คนจำนวนมากไม่มีอะไรจะกิน)"
"กำลังคิดว่า ถ้าโลกไม่มีผืนดิน มีแต่น้ำเต็มไปหมด
แล้วมีมนุษย์เกิดขึ้นมาจากกอสาหร่าย ป่านนี้หน้าตาคนเรามันจะเป็นยังไงกันบ้าง ปลากะโฮ่อาจเป็นนางงามจักรวาล!"

สรุปแล้วบางทีมันก็เป็นความคิดที่บ้าบอไร้สาระ
บางทีก็มีสาระเสียจนไม่น่าจะคิด (ไปทำเบื้ออะไร)
บางทีเป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้
บางทีหาคำตอบได้แล้ว แต่ก็คิดอยู่นั่นแหละ
ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่ด้วยความสับสนบนหนทางหรอกครับ
คงเป็นเพราะผมเป็นนักตั้งคำถามมั้ง
ถามในสิ่งที่คนส่วนใหญ่คิดว่า มันเป็นเรื่องธรรมดา
แต่ประโยคหนึ่งที่ผมชอบถามตัวเองอยู่บ่อยๆ ก็คือ

"What the hell am I doing here?"

...สายการบิน Emirates บินมานาน
แต่ดูจะยังไม่มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับเท่าการบินไทย
หรืออย่างไรไม่ทราบได้
กรุงเทพฯ - ซิดนีย์ ที่ผมโดยสารมาจึงได้ว่างนัก
ว่างถึงขนาดที่ผู้โดยสารสามารถแยกย้ายกันไปจับจองที่นั่งสามแถว
แล้วนอนเอกเขนกเหยียดขากันได้ตามอัธยาศัยอย่างนั้น
Jumbo 747 จึงดูเวิ้งว้างโหวงเหวงไปถนัดตา
สจ๊วตกับแอร์(กี่บ้างไม่กี่บ้าง) ก็เฮฮาน่ารัก
เพราะมีเวลาพักเหลือเฟือ ไม่ต้องดูแลผู้โดยสารมากอย่างที่เคย
ผมตาแข็ง...นอนไม่หลับ
เพราะประโยคเด็ดที่ถามตัวเองอยู่บ่อยๆ มันลั่นขึ้นมาในหัว
เป็นขณะเดียวกันกับที่ Nana ภาพยนตร์ญี่ปุ่นเรื่องดัง
กำลังมีประโยคเดียวกันนี้หลุดออกมาผ่านจอ LCD ตรงหน้า
นั่งขำอยู่คนเดียวแทบตายว่าอะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น
ไม่รู้ว่า Nana นางเอกของเรื่องกำลังถามผมเป็นนัยๆ หรือเปล่า...

"What are you doing here?"

นั่งอึ้งทึ่งขำอยู่สักพัก
ก็หยิบหนมปังตรงหน้าขึ้นมาดมๆ
หยิบเอาเนยที่ทำจากนมแม่วัวอารมณ์ดีขึ้นมาดูๆ
เนยยี่ห้อนี่มีชื่อว่า Happy Cow
แปลว่า "แม่วัวมีความสุข!"
เห็นหน้าแม่วัวแล้วกินเนยไม่ลง เพราะน่ารักเกิน
ก็เลยเก็บภาพเอาไว้เป็นที่ระลึก แล้วจัดการกับสเต็กเนื้อตรงหน้าแทน!

Sydney ช่วงนี้อากาศเย็นสบายประมาณสิบกว่าองศาฯ
แต่ว่าจะหนาวเหน็บบ้างตอนกลางคืน
โดยเฉพาะกลางคืนในละแวก Circular Quay (อ่านว่า เซอร์คิวลาร์ คีย์!!! ,ไม่ใช่ XXX นะ)
Opera House ที่ออกแบบโดยสถาปนิกชื่อ Jorn Utzon กับพรรคพวก ก็ตั้งอยู่ตรงปลายแหลมของอ่าวเล็กๆ แห่งนี้

นี่คือหน้าตาโอเปร่าเฮ้าส์ในโทนสีซีเปีย...

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง
พระเจ้าทำหมึกดำหกลงมาบนโลก
หน้าตาของโอเปร่าเฮ้าส์เลยเปลี่ยนไป...

เช้าวันใหม่ (ประมาณ สิบเอ็ดโมงกว่า...เช้าจริงๆ นะ!)
เดินทางไปแถวๆ โอเปร่าเฮ้าส์อีกครั้ง
เก็บภาพระยะประชิดมาให้ชื่นชมครับ...

สำหรับวันเสาร์-อาทิตย์ จะมีตลาดนัด
บนถนน The Rocks (มีชื่อนี้ เพราะถนนเส้นนี้ทำด้วยหินหรืออิฐบล็อกล้วนๆ ในสมัยก่อน แต่เดี๋ยวนี้ราดยางอัดแรงเสริมเหล็กอย่างดี... อันนี้ผมเดาเอานะ ห้ามนำไปเป็นแหล่งอ้างอิง...เหอเหอ)
เดินอยู่นานสองนานไม่ได้ประทับใจอะไรสักเท่าไรนอกจาก เจ้าสิ่งที่เห็นอยู่นี้
ดูท่ามันจะมีชื่อว่า Roo's Balls หรือ ลูกบอลของจิงโจ้ครับ
เป็นพวงกุญแจ...พวงหนึ่งมีสองลูก
ระวังไว้นะ...สักวันพระเจ้าเล่นตลก
เอาจิงโจ้มาครองโลก เอามนุษย์ไปกระโดดเหยงๆ ในสวนมนุษย์
ใครมีลูกบอลติดตัวคงต้องวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น! เหอเหอ

ในละแวก The Rocks
มีร้านกาแฟ ร้านเบียร์น่านั่งหลายร้าน
เหมาะที่จะมานั่งทำตัวขี้เกียจ อ่านหนังสือ ทอดหุ่ย
ดนตรีก็มีหลายแบบ
ทั้งบรรเลงโดย Aboriginese หรือเป็น band ใหญ่ครบชิ้นอย่างนี้...

แต่ความทรงจำที่คงจะประทับใจผมมากที่สุด
สำหรับโอเปร่าเฮาส์ Harbour Bridge และบริเวณใกล้เคียง
เห็นจะเป็นเพียง ท่วงทำนองบรรเลงกีตาร์และขลุ่ย
ของสองหนุ่มชาวเอเชียนี่ล่ะกระมังครับ
มันเป็น OST ของหนังเรื่อง Romeo & Juliet
ไม่น่าเชื่อว่า กีตาร์กับขลุ่ยเพียงเลาเดียว
จะสามารถกระชากอารมณ์ผมได้มากขนาดนี้

ขนาดไหน?

ก็ขนาดที่ทำเอาน้ำตาคลอเลยนะสิครับ...

อันที่จริง
อยากจะซื้อเบียร์ในเซเว่นมานั่งจิบอย่างเป็นจริงเป็นจัง
แต่เกรงว่าอาจต้องเสียตังค์หยอดลงกล่องกีตาร์ของเขามากกว่าค่าเบียร์ ก็เลยรีบเดินหนีซะก่อน (อิอิ)

ไม่มีใครรู้ว่า
นักดนตรีเปิดหมวกสองนายนี้เดินทางไปไหนมาบ้าง
เคยไปเล่นดนตรีที่ไหนมาบ้าง
รองเท้าทั้งสองคู่เคยเดินคู่กันมาแล้วกี่พันไมล์
ก่อนจะมาหยุดเอาตรง Circular Quay (ย้ำ...อ่านว่าคีย์!)
บางทีคำถามเดียวกันกับที่ผมชอบถามตัวเอง
อาจจะเคยอยู่ในหัวของพวกเขาอยู่บ้างก็เป็นได้

What the hell am I doing here?

แม้มันอาจไม่ใช่คำถามที่มีคำตอบ
แต่บางที
การไม่มีคำตอบนี่แหละ
ที่ทำให้ดนตรีเพราะๆ ยังคงบรรเลงต่อไป...

ดื่มๆ ครับท่าน!

Create Date : 18 พฤษภาคม 2549

Last Update : 18 พฤษภาคม 2549 16:20:57 น.

46 comments

Counter : 3283 Pageviews.

vอืมม์ เศร้าๆงัยไม่รู้ what are u doing here แต่ก้ได้คำตอบให้ตัวเราเองว่า เราเข้ามาเพื่ออ่านบล๊อก และดูรูปสวยๆแหล่ะ

โดย: miss Florence in Venice

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:11:49 น.

เป็นทริปที่สวยดีนะน้อง ขอบคุณที่นำมาให้ชมอะ

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:28:45 น.

แม่วัวน่ารักจิงๆ ค่ะ

โดย: hua ^^ IP: 58.64.110.59 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:28:54 น.

what are u doing here?
แปลว่า "เฮีย ทำอะไรอยู่อะ?" ใช่ป๊ะ?
กิกิ..

กลับเมืองไทยเต๊อะ
ที่บ้านให้อภัยแย้ว
ไม่งั้นจาแชทกะใครละเนี่ยยยยย

โดย: โอ๋ IP: 124.120.221.74 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:31:34 น.

รูปสวยดีค่ะ

โดย: ไหนยิ้มซิ IP: 202.29.4.252 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:38:01 น.

มีคำถามใช่ไหม
แต่ฉันขอไม่ตอบแล้วกันได้ไหม?

อย่าไปรู้เลยว่ามาทำอะไรที่นี่
ในเมื่อมาแล้วก็มาแล้ว

โดย: ม่วง IP: 58.10.64.39 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:13:09 น.

แด่..ผู้เดินทางไกลบนโลกใบเดิม

โดย: miss design IP: 203.146.125.222 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:13:35 น.

ขอโทษที รูปใหญ่ไปหน่อย

โดย: miss design IP: 203.146.125.222 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:16:22 น.

เอ้า ดื่มๆๆๆ
แอบหนีไปซะไกล ไปทำไมนานขนาดนั้น
หรือว่าหัวใจมันหล่นไปอยู่ในกระเป๋าหน้าท้องจิงโจ้
เลยต้องวิ่งออกตามหาครับ ฮิๆๆๆๆ

พักผ่อนท่องเที่ยวให้สนุก แล้วอย่าลืมเอาภาพสวยกะเรื่องราวประทับใจมาเล่าสู่กันฟังน๊ะครับ

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:42:21 น.

เห็นด้วยค่ะว่า บางอย่างหาคำตอบไม่ได้ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้เราอยากค้นหากันต่อไป มีชีวิตกันต่อไป ถ้าหาคำตอบเจอมันก็เบื่อแย่สิค่ะ

มาขอเที่ยวด้วยคนนะค่ะ ชอบไปแอบมองนักดนตรีเปิดหมวกของต่าง ปท.เค้าเหมือนกันค่ะ แตว่าได้แต่นิยมชมชอบนะค่ะ เพราะไม่เคยโยนเหรียญใส่ซะที

โดย: JewNid

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:58:13 น.

คุณนัส..หนิงอ่านแล้วแอบอิจฉาคุณนัสที่ได้ไปเที่ยวด้วยแหละ

ดูแลตัวเองด้วยนะ ไปไกลบ้าน
จริง ๆ คุณนัสน่าจะเอากีตาร์ไปด้วย ฝีมือระดับคุณนัส เหรียญในกล่องกีตาร์คงได้ค่าเบียร์หลายโหล

ถ่ายรูปมาลง BLOG เยอะ ๆ นะ หนิงจะถือว่ามันเป็นของฝากจากซิดนีย์

ดื่มๆๆๆๆๆ

โดย: run to me IP: 125.24.70.146 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:02:25 น.

พี่หลิว รูป สวยสุดๆ เพลงก็เพราะ แต่ฟังแล้วเหงาๆอ่ะ กลับบ้านได้แร้วว อย่าไปนาน คนไทยคิดถึง อิๆๆ

โดย: som IP: 220.3.223.144 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:27:49 น.

รูปสวยมากๆ น่าจิ๊กเอาไปทำโปสการ์ดจริงๆ

ปล. ยังไม่เคยใช้บริการสายการบิน Emirates แต่เท่าที่ฟังจากคนที่เคยใช้บริการ ส่วนใหญ่จะเป็นคำชมอ่ะค่ะ สงสัยเค้าจะใช้วิธีโฆษณาแบบปากต่อปากกระมั่งคะ (อันนี้เดามั่วค่ะ อิอิ

)

โดย: ตุ๊กตาไขลาน

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:06:53 น.

สวยแบบเศร้าๆๆ แต่ก็ชอบเข้ามาดูน่ะ

โดย: FOUR_9999 IP: 203.188.50.216 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:16:13 น.

โดย: rebel

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:21:00 น.

ดื่มด่ำกับชีวิตจังเลย ที่รัก

โดย: เร IP: 58.147.58.100 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:35:18 น.

:)

เอ่อ...เร

เดี๋ยวแฟนเรเค้าจะมาทุบหัวเราเอาอะครับ

เปลี่ยนจากคำว่า ที่รัก
เป็นไอ้หมูอ้วนก็แล้วกันเนาะ

อิอิ

ดื่มๆ

:)

โดย: อะไรดี IP: 220.233.68.42 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:47:46 น.

- พี่ว่าบางทีไม่ออนเลยจะดีกว่าไหม - ชอบคำนี้

โดย: ไหนยิ้มซิ IP: 203.155.94.142 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:16:05 น.

อ่านแล้วเหงาๆ ยิ่งอ่านก็ยิ่งคิดถึง my piggy .. รีบกลับมานะ..

โดย: "sweet lemon" IP: 203.114.123.238 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:37:38 น.

โดย: Zantha

วันที่: 20 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:20:38 น.

มาร่วมดื่มด่ำกับชีวิตค่ะ

โดย: p_tham

วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:2:57:10 น.

พี่หลิวจะกลับเมื่อไหร่ค่ะเนี้ย
เห็นโอ้บอกจะนัดเจอกันอีกแล้ว
งั้นพี่ก็ไม่ได้มาสิ !!!
ญ ชอบ เพลงบรรเลงนี้จัง
ฟังแล้วได้อารมณ์ซึ้งๆ
ชอบนก ตัวนี้ด้วย
เวลาอ่าน blog แล้วรู้สึกไม่เหงา
เพราะมีนกมันอยู่เป็นเพื่อน

ไม่เห็นพี่ออนเลย
ว่างๆ คงได้คุยกันในเอ็มนะค่ะ

โดย: P R I C E S S IP: 58.8.83.131 วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:52:11 น.

nice snap shot...i love to go to Sydney. Any information for this trip, pls share na ja. and i try to follow you.

โดย: vivi IP: 61.47.117.175 วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:34:51 น.

ภาพสวยทุกภาพเลยคะ ฝีมือดี แม่วัวเนยตาหวานน่ารักน่าเก็บจริงๆคะ เครื่องบินเหงาขนาดนั้นก็คิดอะไรได้เยอะเนอะ

เอาสายรัดข้อมือรัดบล็อง"เรารักในหลวง"มาฝากคะ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=imaginer&group=3

โดย: เนเวอร์แลนด์ (เนเวอร์แลนด์

) วันที่: 23 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:14:16 น.

แวะมาชวนหนุ่มขี้เมาไปเดินเล่นในสวนสวยคับ

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:23:10 น.

- พี่ว่าบางทีไม่ออนเลยจะดีกว่าไหม -
ก็ยังชอบคำนี้อยู่ มันทำให้อะไรบางอย่างเพิ่มมากขึ้นจริงๆ

โดย: แมวในหน้าต่าง IP: 202.5.94.111 วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:10:54 น.

เคยถามตัวเองด้วยคำถามนี้หลายหน....

What am I doing here?....

ถ้าตอนนี้อยู่เมืองไทย ชีวิตคงสุขสบายกว่านี้...แล้วนี่...ฉันมาทำอะไรที่นี่

บางทีก็ไม่อยากรู้คำตอบ...เลยโทษให้เป็นความผิดของโชคชะตาไป...

ปล.หายหน้าไปซะนาน...ตอนนี้กลับมาประจำบ๊อกแล้วนะคะ...

ปล.2 รูปสวยมากๆค่ะ

โดย: ~Sweet lemonade~

วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:22:15 น.

ได้ข่าวว่ากำลังเที่ยวเพลินอยู่ใช่ไหมคะ?? อิอิ

โดย: ตุ๊กตาไขลาน

วันที่: 30 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:14:37 น.

นกตัวนี้ชั่งน่ารำคาญซะจริง

โดย: A.P.D IP: 58.8.62.196 วันที่: 30 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:07:42 น.

...

ตุ๊กตาไขลาน

เที่ยวไม่เพลินครับ...
ไม่อยากจะเรียกว่าเที่ยวด้วยซ้ำ

APD...
อย่ามาว่านกเค้านะ
ถ้านกไม่บิน ลมคงเหงาแย่...

(ไปเรื่อย แมวเล้าน่ะ)

ดื่มๆ

...

โดย: จขบ.. IP: 220.233.68.42 วันที่: 30 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:47:15 น.