AH-UH NAYAH OH-WA OH-WA
SHON-DAY OH-WA OH-WA
SHON-DAY CAN-NON NON NOHA (NOHA)


AH-UH NAYAH OH-WA OH-WA
SHON-DAY OH-WA OH-WA
SHON-DAY YEHA-NOHA (NOHA)


AH-UH NAYAY TOR-SHNA NENA-NAY-YAYAH
NENA-NAY-YAY YEHA-NOHA (NOHA)
AH-UH NAYAY TOR-SHNA NENA-NAY-YAYAH
YEHA-NOHA (NOHA)


NEE-YOH-WAH NEE-YOH
NEE-YOH-WAH NEE-YOH


AH-UH NAYAH OH-WA OH-WA
SHON-DAY OH-WA OH-WA
SHON-DAY CAN-NON NON NOHA (NOHA)


AH-UH NAYAH OH-WA OH-WA
SHON-DAY OH-WA OH-WA
SHON-DAY YEHA-NOHA (NOHA)


AH-UH NAYAY TOR-SHNA NENA-NAY-YAYAH
NENA-NAY-YAY YEHA-NOHA (NOHA)
AH-UH NAYAY TOR-SHNA NENA-NAY-YAYAH
YEHA-NOHA (NOHA)

มาร่วมกันบดบังดวงตะวันและดวงจันทร์เอาไว้
ด้วยชีวิตและจิตวิญญาณของเราทั้งผอง กันสักหน่อยเถิด
ร่วมกัน ข้ามไปพ้นซึ่งขอบเขตทางกายภาพ
และอคติอันเลวร้าย
ซึ่งหล่อหลอมให้พวกเรา รวมตัวกันเป็นชนชาติขึ้นมาอย่างที่เป็นอยู่

ขอให้กระแสลมแห่งกาลเวลาเข้ามามีบทบาทเปลี่ยนแปลง
ให้เรารู้สึกสัมผัสร่วม เป็นหนึ่งเดียวกับมารดาปฐพีของพวกเราทั้งปวง
ตลอดจนสากลจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล
ไปตลอดจนถึงวันสิ้นสุดแห่งกาลเวลา...

ขอให้พระผู้สร้างประทานพร
ให้เรามีจิตสำนึกร่วมในความเป็นหนึ่งเดียวและความสงบสุข
ซึ่งเราจะได้ถ่ายทอดพรเหล่านี้ไปยังมนุษยชาติทั้งผอง
ไม่ว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ ณ แห่งหนใดก็ตาม..

(translated : manat pratyatawornkul )

สวัสดีปีใหม่ ครับ!


ปีใหม่ เป็นช่วงที่มีเทศกาลการให้พรแก่กัน
ถือกันว่า เป็นวัฏจักรใหม่
ที่โลกได้หมุนรอบดวงอาทิตย์มาครบแล้วอีกหนึ่งรอบ
และกำลังจะเริ่มต้นหมุนต่อไป ในรอบใหม่


ถ้าหากบนดวงจันทร์ มีมนุษย์ดวงจันทร์อาศัยอยู่
และถือเอาโลกเป็นศูนย์กลางที่มันจะโคจรไปรอบๆ
บนดวงจันทร์ก็จะมีการฉลองปีใหม่ทุกเดือน ตามเวลาบนโลก


หากบนดวงจันทร์ไททัน ดาวบริวารที่เป็นน้ำแข็งของดาวเสาร์
มีสิ่งมีชีวิตและมีการเฉลิมฉลอง
ปีใหม่ของที่นั่น ก็จะมีช่วงคาบของกาลเวลาแตกต่างจากบนโลกนี้เช่นกัน


24 ชั่วโมง 7 วัน 30 วัน หรือ 365 วัน
เป็นเพียงการสมมติขึ้นมาใช้ เฉพาะบนโลกนี้เท่านั้น
สมมติขึ้นมาเพื่อให้ใกล้เคียงกับวัฎจักร ที่กำลังดำเนินไปในธรรมชาติ
ให้มากที่สุดเท่าที่จะสมมติกันได้
ถึงกระนั้นก็ยังมีช่วงเวลาที่ นาฬิกา หรือ ปฏิทิน ทำตกหล่นไปบ้าง
ภายใน 4 ปี...
มนุษย์โลก จึงต้องมี วันที่ 29 กุมภาพันธ์
โผล่ ขึ้นมาให้ใช้กันดื้อๆ...


ผมรับคำอวยพรปีใหม่ด้วยความขอบคุณ
ทำนองเดียวกันกับ ส่งคำอวยพรออกไป ด้วยความปรารถนาดี
ทั้งๆ ที่
พรเหล่านั้น
มันอาจไม่ได้เกิดผลขึ้นจริงกับเขา หรือ เราสักเท่าไร
สองวันหลังจากให้พรไป
เขาหรือเรา อาจเกิดเรื่อง มีปัญหารุนแรงขึ้นมาได้ ตลอดเวลา

ทุกอย่างมันเป็นไปตามกรรม

ทุกอย่างมันเป็นไปตามวัฏจักร..

จนกว่าเราจะหมดสิ้นซึ่งเวรกรรมทั้งปวง
บรรลุนิพพาน
ดังเช่นพระพุทธเจ้านำทาง


ครั้นจะอวยพรว่า ขอให้ท่านจงหมดเวรหมดกรรม โดยเร็ว
ประโยคนี้ ตามความหมายภาษาไทย
กลับกลายเป็นการสาปแช่งไปเสียนี่!


...

ช่วงข้ามเขตแดนกาลเวลา ของปีใหม่ปีนี้
ผมอยู่กับญาติและเพื่อน ไม่กี่คน
ผมไม่รู้ว่า ในหัวของแต่ละคน
คิดอะไรในช่วงนี้

คิดถึงอนาคต หน้าที่การงานที่กำลังจะทำ
คิดถึงคนรักที่ห่างไกล
คิดถึงอดีตที่เลวร้ายและต้องการให้มันผ่านพ้นไป
คิดถึงพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่


แต่ผมไม่ได้คิดอะไรเลยในช่วงนี้
ผมเพียงแต่มองฟ้า มองผุ้คน มองความเคลื่อนไหว
มันเป็นการมอง กาลเวลา ในตัวเอง


พวกเราทุกคน สิ่งของทุกสิ่ง ทรัพย์สมบัติทุกอย่าง
เป็นเพียงของชั่วคราว ที่กำลังหมุนไปในวัฏจักร
ไม่ว่าจะเล็กถึงระดับคว้าก อะตอม โมเลกุล
หรือจะกว้างใหญ่ไปในระดับ ระบบสุริยะ กาแล็กซี่ และ จักรวาล
ทุกอย่าง กำลังหมุนอยู่ภายในวัฎจักรเดียวกัน


อะตอม โมเลกุล มีการกำเนิด เปลี่ยนแปลง และ สูญสลาย
ต้นไม้ สิ่งของ มีการผลิต การสร้างและมีการผุพัง
ชีวิตมนุษย์ ก็มีการเกิด แก่ เจ็บป่วย และล้มตายจากไป
ดวงดาว ก็มีการรวมตัวควบแน่นถือกำเนิด มีการหมุนวนเป็นระบบดาว
และมีการระเบิดยุบตัว สูญสิ้นไปเช่นกัน


สักวันหนึ่ง ต้นไม้ที่เราปลูกจะตาย
สุนัขที่เรารัก จะเสียชีวิต
คนรักและแม้แต่ตัวราเอง ก็จะจากโลกนี้ไป
ระบบดาวและจักรวาลนี้ ก็จะมีวันอวสาร เช่นเดียวกัน



เพราะฉะนั้น
บางครั้ง
การที่เราเดินไปข้างหน้า
อาจไม่สามารถบอกได้อย่างเต็มปากว่า มันเป็นการเดินไปข้างหน้าจริงๆ
แต่มันอาจเป็นการเดินย้อนกลับถอยหลัง เข้าหาความเสื่อม ก็เป็นได้
การเจริญเติบโตขึ้น
เป็นทิศทางเดียวกันกับการเสื่อมสลาย



ไม่ว่าเราจะขยันขันแข็ง เหยียบย่ำทำร้ายคู่แข่ง
เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า ยกฐานะทางสังคม
มีลาภยศ สรรเสริญมากมายเพียงใดก็ตาม
มันล้วนเป็นสิ่งสมมติชั่วคราว
ครั้นหากเราจะบอกว่า มันไม่ใช่สิ่งสมมติหรอก
เพราะมันสามารถตกทอดไปยังลูกหลานต่อไปได้
แต่..ไม่ว่าจะสืบทอดต่อไปยังลูกหลานอีกมากมายเพียงใดก็ตาม
ไม่มีลูกหลานใคร หรือ ดาวดวงไหน
คงอยู่ค้ำจักรวาล
เพราะแม้แต่ตัว จักรวาลเอง สักวันข้างหน้าอันไกลโพ้น
ก็จะต้อง เสื่อมสลายลง เช่นกัน


....

ความรู้
และความเข้าใจข้างต้น
ได้ถูกอบรม บอกสอน หรือถกขึ้นมากล่าวถึง
ในทุกยุคทุกสมัย
ต่างก็รับทราบและรู้ดีอยู่แก่ใจ ในสมองพวกเราทุกคน

แต่มันยังไม่เข้าไปถึงข้างในจิตวิญญาณ!


บางครั้ง
พวกเราจึงหลงลืม หรือ ละเลย ความเข้าใจในสิ่งต่างๆ เหล่านี้
ตามที่มันเป็นจริง และ กำลังจะเป็น ไปเสียจนหมดสิ้น

แล้วก็ปล่อยให้

อัตตา หรือ ความเป็นตัวตนของเรา แทรกขึ้นมาปรากฎ
ปรากฎพร้อมๆ กับ ทิฐิ อีโก้ และ ความรักตัวเองขึ้นมา
มากกว่าที่จะมองว่า
เราและเขา เป็นเพียงแค่เศษฝุ่นของกาลเวลา
เป็นเพียงแค่ เนื้อหนังห่อหุ้มจิต ที่ล้วนแล้วแต่ เป็นสิ่งชั่วคราว


เรามักจะบอกรัก พร่ำเพรื่อ
เรามักจะบอกคนรักของเราว่า "ฉันรักเธอ"
แต่แท้จริงแล้ว
มันเป็นประโยค "ฉันรักตัวฉันเอง" ต่างหาก

หากเรา ยังไม่บรรลอรหันต์ สกทาคามี
อนาคามี หรือ ยังไม่รู้ว่าโสดาบันคืออะไร
คำว่ารัก ที่เราบอกกัน
ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยความคาดหวังของตัวเอง
ความสุขความสบายใจของตัวเอง
ความเรียกร้องของตัวเอง
ความมีทิฐิไม่ยอมลดราวาศอกของตัวเอง
และ อื่นๆ อีกมากมาย

...


หลายวันก่อน
ผมเล่าเรื่องเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ให้เพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งฟัง
เพื่อนสนิทกลุ่มที่ผมหยิบมาเล่า
ผมบอกว่า กลุ่มนี้ เคยไปเข้าป่า แค้มปิ้ง ลำบากด้วยกัน
และรักกันมาก
แต่แล้วอยู่ๆ
มีการถก เรื่อง เสื้อเหลือง เสื้อแดง กันขึ้นในวงอย่างเอาเป็นเอาตาย
เกิด "ความขัดแย้ง" ทางความคิด
เป็น "ความแตกต่าง" จากสภาพพื้นฐานสังคมและสิ่งแวดล้อม

ผลปรากฎว่า
เพื่อนกลุ่มนั้น ที่ทะเลาะกัน
แตกคอกัน
และเลิกคบกันไป

เพื่อนกลุ่มที่อยู่ตรงหน้าผมคนหนึ่ง
ตอบมาเรียบๆ ว่า

"นั่นแปลว่า เขารักกันไม่มากพอ"

...

ชีวิต โลก และ จักรวาล นี้
ช่างประหลาดดีแท้

ให้กำเนิดพวกเราขึ้นมา
ร้องเพลง ตกหลุมรัก ชื่นชอบ หัวเราะ ร้องไห้
ให้พวกเรา
ดิ้นรน ขวนขวาย ขัดแย้ง เข่นฆ่า เอาชนะ
หมุนวน ขับเคลื่อนโลกและจักรวาลไปจนถึงระดับหนึ่ง
แล้วมันก็ ดับตัวเองลง ในวันหนึ่งข้างหน้า



หากมองในระดับสายตาของพวกเราด้วยกันเองทั้งหมด
มันมีความหมาย และ มีคุณค่าเสมอ
เพราะระยะทางจากวันนี้ของเรา ไปวันหน้า มันอีกไกล
ยังจะมีผู้คนที่ผ่านเข้ามาให้เราพบเจอ
ยังจะมีประวัติศาสตร์อีกหลายหน้า ให้มนุษย์เรียนรู้
บันทึก และ แก้ไข

แต่หากมองในสายตาระดับจักรวาลแล้ว
ทุกอย่าง
ไร้สาระอย่างสิ้นเชิง!



ปีนี้ ปี พ.ศ. 2553
หรือ ค.ศ. 2010
ว่ากันว่า อีกสองปี คือ 2012
จะเป็นปีมหาโศกาวิปโยค ตามพระคัมภีร์และคำทำนายอื่นๆ

ผมเฉยๆ กับเรื่องพวกนี้
และเฉยๆ กับเรื่อง ความเจ็บป่วย ความเป็นความตาย
เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า มันล้วนเป็นสิ่งชั่วคราว
ไม่ว่าจะเป็นตัวเรา หรือโลกนี้ก็ตาม


แต่สำหรับฤดูกาล วันเวลาที่ผ่านพ้นไป
และกำลังมาเยือนใหม่
ผมเฝ้าคิดอยู่อย่างเดียวว่า

ทำอย่างไร จะให้ "ความรัก" ที่ผมมี
มันไม่ใช่ "ผมรักตัวผมเอง"
แต่เป็น "ผมรักคุณ" จริงๆ ขึ้นมาได้


ผมอยากจะดับ ความเป็นตัวเองให้มันสูญสิ้นไป
ผมอยากจะ ไม่เรียกร้องอะไรจากใคร
ผมอยากจะ ไม่คาดหวัง ว่าใครจะต้องเป็นอย่างไร
ผมอยากจะ ยอมรับได้ทุกอย่าง ในสิ่งที่ทุกคนเป็น
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร

ถ้าผมทำได้
ผมถึงจะกล้าบอกว่า "ผมรักคุณ" จริงๆ



.
.
.


บางที
นับจากวันนี้
จนถึงวันที่ผมลาจากโลกไป

ผมอาจจะไม่ได้เป็นคนที่สามารถพูดแบบนั้นได้อย่างเต็มปากจริงๆ ก็เป็นได้


พรปีใหม่ จากผม สำหรับปีนี้
ผมจึงขออวยพรว่า


"ขอให้ปีใหม่นี้ เป็นปีที่คุณจะเริ่มต้นเรียนรุ้ที่จะรักใครจริงๆ
และสามารถพูดว่า ฉันรักเธอ ตามความหมายที่มันเป็นอยู่ได้จริงๆ ในเร็ววันนะครับ"



..........................................













































































































ขอบคุณ น้องบุ้ง Advanced Open Whisky
สำหรับ รูปข้างล่างนี้ครับ...

Create Date : 08 มกราคม 2553
Last Update : 8 มกราคม 2553 13:21:26 น.		21 comments
Counter : 1579 Pageviews.
Share Tweet