การเดินทางของความคิดถึง ภาคจบ นานมากแล้ว "สาว" ยังเป็นหญิงที่อยู่กับเหย้าเฝ้าแต่เรือน เพราะไปไหนด้วยตัวเองไม่เป็น ขับขี่รถไม่ได้ จึงอยู่แต่บ้านไม่ไปไหน สังคมของหล่อนคือบ้านเท่านั้น และสายน้ำหน้าบ้านที่ต้องเห็นทุกวัน คือเครื่องตอกย้ำความรัก ความคิดถึง ที่ดูเหมือนไม่มี ที่ไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงจากไป และแม่ของสาวก็จากโลกนี้ ไปพร้อมกับความลับที่สาวไม่รู้ตลอดกาล บ่าวก็ยังเป็นบ่าวคนเดิม ทำงาน ทำงาน และงาน ที่แน่วแน่คือไม่ไปท่าไม้นั้นอีกเลย มันทรมานหัวใจ ในการพบรักครั้งแรกของชายหนุ่มจนเกินจะยอมรับ ป่านนี้เค้าคงมีความสุขกับหนุ่มธนาคารคนนั้น พร้อมหน้าทั้งพ่อ แม่ ลูก ณ งานราชบุรีไช่น่าทาวน์ ปี...... เมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา เป็นเวลาที่ล่วงเลยมาจากเหตุการณ์ ของ "บ่าว" และ "สาว" ดังที่กล่าวมาแล้ว 20 กว่าปี สาว ยังคงเป็นแม่บ้านแม่เรือนเหมือนเดิม ไม่ได้ไปไหนกับใครเขา น้าของสาวจึงชวนสาวไปเปิดหูเปิดตา มารับพาไปเดินชมงานไชน่าทาวน์ และในขณะที่เดินชมงานอยู่นั้น สาวเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งโดยบังเอิญ คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นคนคุ้น ๆ สาวมองเพ่งอย่างตั้งใจ ชายผู้นั้นมากับครอบครัว ทั้งลูกและภรรยา มองชัด ๆ ใช่แน่นอน...!!! เขาคือน้องชายของพี่บ่าว คนที่ล่องเรือมากับพี่บ่าวทุกเที่ยวนีนา สาวตัดสินใจร้องทัก เขาหันมา โอ้ ใช่จริง ๆ ด้วย การสนทนาเริ่มขึ้น ความลับกำลังถูกเปิดเผย สาวเริ่มรับรู้ถึงสาเหตุที่ "เขา" จากไปโดยไม่ร่ำลา และที่รู้มากกว่านั้นคือ... "เขา" ยังคงเป็นคนเดิม ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับสาวคนไหน ไม่มีคนใหม่ ยังครองความเป็นโสดตลอดเวลา และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องที่จบไป เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว เรื่องราวเมื่อคืนที่งานไชน่าทาวน์ ได้ถูกถ่ายทอดไปถึงบ่าว เริ่มมีการติดต่อกันอีกครั้ง บ่าว ติดต่อกับสาว และแวะมาหาสาวที่บ้าน เหมือนมาค้นหาความจริง และความมั่นใจ ว่าที่ได้รับฟังมานั้นไม่ใช่เรื่องจริง มันไม่ใช่เรื่องจริง ไม่เคยมีหนุ่มแบงค์คนไหนมาข้องแวะเลย ไม่เคยมีใครเลย "เรามาแต่งงานกันนะ ผมอยากให้คุณมีลูกให้ผม" บ่าวบอกสาว แน่นอน หล่อนไม่ขัดหรอก แต่... "สาวไม่มีมดลูกแล้ว มีปัญหาสุขภาพต้องตัดทิ้งไปแล้ว" บ่าวหมดหวังมีลูกแล้วหละ "ตอนนี้สาวก็เป็นมะเร็งกล้ามเนื้อ เพิ่งตรวจพบ" สาวตัดสินใจบอกทุกอย่างให้บ่าวรู้ ความเงียบเข้ามาครอบงำชั่วขณะ "ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร...ผมจะดูแลคุณเอง" ความในใจของบ่าวที่เผยออกมา "เป็นความผิดของผมที่ทิ้งผู้หญิงคนหนึ่ง ให้รอคอยมาชั่วชีวิต โดยไม่มีความผิดอะไรเลย ผมจะดูแลคุณอย่างดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้" สั้น ๆ แต่ได้ใจความ และวันนี้ เจ้าสาว ในวัย 43 ปี และเจ้าบ่าว ในวัย 49 ปี ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขที่สุดในโลก... Create Date : 24 ธันวาคม 2554 Last Update : 24 ธันวาคม 2554 16:30:04 น. 0 comments Counter : 620 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet