ความประทับใจระหว่างเพื่อน

เค้าว่าคนเราจะรู้ใจ เห็นใจกันก็ยามเจ็บป่วยนี่แหละ วันนี้จามาเล่าเรื่องประทับใจระหว่างเพื่อนกันอีกสักเรื่องดีก่า เมื่อวานชุตี้ สมาชิกแกงค์ของพวกเราทำการผ่าตัดแปลงเพศ เอ๊ย ! เลสิค พวกเราก็จัดแจงแบ่งหน้าที่กันพาเธอไปโรงพยาบาลและดูแลเธอกันเลยทีเดียว

15 สิงหาคม 2550
เริ่มจากนู๋กุ้งปฏิบัติหน้าที่พาพี่ชุไปโรงพยาบาลรามา กุ้งบอกว่ารวดเร็วมั่กๆ ทำข้างละ 15 นาทีเอง เป็นงง "นู๋อุตส่าห์เอาหนังสือเตรียมไปอ่านเต็มที่นึกว่าจะนานที่ไหนได้ประมาณครึ่งชั่วโมงเอง" แต่ที่นานก็คือ ไปจ่ายเงิน รับยา ส่วนอาหารที่โรงอาหารนั่นก็ถูกแสนถูก 2 คนทานราคาแค่ 30 บาทเอง

ประมาณเที่ยงก่านู๋กุ้งก็พาชุตี้มาที่แมนชั่นของแหม่ม แหม่มก็รีบมาเปิดห้องให้เพื่อให้ได้พักผ่อน เจอกุ้งระหว่างทางบอกว่าออกมาซื้ออะไรเตรียมให้พี่ชุทานเผื่อหิว ก็เลยพาไปซื้อข้าวหมูทอดกรอบที่ร้านขาหมูเจ้ และนู๋กุ้งยังอาสาดูแลพี่ชุต่อ ส่วนแหม่มก็กลับไปทำงานต่อเลิกงานค่อยกลับมาเปลี่ยนกะนู๋กุ้งตอนเย็น ทีนี้ก็รายงานความคืบหน้าให้เพื่อนสมาชิกรับทราบกัน

ตกเย็นเลิกงานก็มีเจ้เหนี่ยวติดสอยห้อยตามมาเยี่ยมด้วย มีแวะซื้อผัดไทตามที่ชุตี้อยากทาน สักพักพี่ตุ่มกะแว่นก็มาแต่แว่นขอตัวกลับก่อนเพราะมะสบายกัวติดพี่ชุ ก่อนที่เล็กและโอ๋จะขึ้นมาเยี่ยมชุตี้ก็ได้แวะซื้อส้มตำเจ้าอร่อยข้างแมนชั่นขึ้นมาด้วย จะมีเมนูส้มตำปูปลาร้า ต้มแซบกระดูกหมูอ่อน ยำมาม่ารวมมิตร น้ำตกหมู คอหมูย่าง ข้าวเหนียว ขนมจีน ก็ทานกันอย่างอร่อยเหาะไปเลย แต่นู๋กุ้งท่าจะดีใจที่ได้เจอเพื่อนๆ มากที่สุด (สังเกตุและคิดเองจ้า มะรู้เดาใจถูกป่ะ อิอิ) จากนั้นก็จ้อกันไม่รู้จะฟังใครดี ๕๕๕ นานๆ จะรวมตัวได้ครบแกงค์ ดูภาพเลยล่ะกันนะคะ


เพื่อนชุตี้กะฝาครอบไอ้มดแดง (เจ้าแว่นแซวซะมองเห็นภาพเลย)

มะกล้าให้เห็นภาพเพื่อนชัดๆ คะ กัวเพื่อนอาย อิอิ

อาหารของพวกเราคะ

ภาพนี้คงเห็นชัดขึ้น นี่แหละอาหารประจำชาติ ทานได้ทุกที่ ทุกเวลา

กะลัง enjoy eating

เชื่อป่ะขณะทานก็เม้าท์กันได้แหละ ๕๕๕

เล็กกะโอ๋มองไรอยู่จ๊ะ

สภาพอาหารที่ใกล้หมดแย้ว

พออาหารหมด นู๋กุ้งโดนล้างจานคะ ฐานะที่อายุน้อยสุด วินาทีนี้คะเสียงเม้าท์ก็ดังมากก่าเก่าซะอีก ๕๕๕ ทุกคนก็มีเรื่องมาเล่าเพียบ ต่างคนต่างแย่งกันพูด แหม่มเสียงดังสู้มะได้ก็จะแทรกความฮาเป็นระยะๆ ฟังไปก็ขำๆ ชั้นจะฟังใครดีละนี่ บางคนยังพูดไม่จบก็มีเรื่องแทรกมา ต้องรีบแทรกกลับไปให้เพื่อนเล่าให้จบเพราะอยากฟัง.. กัวเด่วมีงอน แต่ละเรื่องหน่ะหนุกมั่กๆ แต่เสียงแกงค์เราก็มะช่ายย่อย "ดังคะ" จนโอ๋บอกว่าเสียงพวกเราดังจังข้างห้องจะมาวีนอ่ะป่าว แต่ไม่เป็นไรคงวีนพี่แหม่มคนเดียวเพราะ she อยู่ที่นี่ ๕๕๕ นังน้องเรา

เกือบสามทุ่มก็รวมพลเตรียมกลับกันเพราะเพื่อนสาวจะได้พักผ่อน เฮ่อ ! เวลาสนุก มีความสุขทำไมมานสั้นจัง อยากเม้าท์ อยากฟังเพื่อนเล่าเรื่องขำๆ ฮาๆ อีกอ่ะ แต่ขอเป็นที่อื่นล่ะกันนะ --> หมายถึง รีสอร์ท หรือ สถานที่พักผ่อนแบบมีเวลาอยู่กันนานๆ หน่ะ หรือ ไปหาคอนโดอยู่คนละห้องกันเลย อิอิ

16 สิงหาคม 2550
วันนี้แหม่มได้รับมอบหมายให้เป็นคนพาชุตี้ไปหาหมอที่โรงพยาบาลด้วยความเต็มใจและบังคับว่าชั้นจะพาเธอไปนะห้ามหืออือ.......เพราะเวลาแหม่มไปโรงพยาบาลก็ได้ชุตี้และแกงค์นี่แหละพาไปเหมือนกัน พอเสร็จก็เปรี้ยวคะ แทนที่จะให้เพื่อนพักสายตา แหม่มก็พาไปเดินเที่ยวมาบุญครองซะนี่ แต่ไม่ได้ซื้อไรเลยไปทานอาหารที่ fast food ชั้น 7 กัน กะไปหาร้านทานเค้กนั่งทานร้านเก๋ๆ สุดท้ายแล้วก็แยกกันกลับบ้าน ตอนแรกคิดกันจะมาที่แมนชั่นแหม่ม แล้วรอกลับบ้านพร้อมพี่เหนี่ยว พี่ป้อม ตอนเย็น แต่ชุตี้เปลี่ยนใจขอกลับก่อนและมะยอมให้แหม่มไปส่งที่บ้าน เธอบอกว่ามองเห็นแล้วกลับเองได้ ก็เลยบอกว่าหากถึงบ้านก็โทรมาบอกด้วยล่ะกัน พวกเราเป็นห่วง พอถึงบ้านเธอก็โทรมาบอกจริงๆ ป่านนี้คงนอนพักผ่อนเต็มที่แล้ว

แค่นี้นะเขียน คิดมะออกแว้ว รักทุกคนคะ

Create Date : 16 สิงหาคม 2550 Last Update : 17 สิงหาคม 2550 16:16:03 น. Counter : 1335 Pageviews.		8 comments
Share Tweet