ฟิค y นะคะ ใครหลงเข้ามาก็ขออภัยค่า
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
3 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 

SF ไม่รู้ทำไม เต่าแสบvsหมูบ้า *ต่อ* (จิน+เมะ)

ไอ้หมูอ้วน ไอ้หัวเห็ด ไอ้ฟันห่าง (- -‘)


ทำไมล่ะ...........ก็ผมจะเรียกของผมอย่างเนี้ยะ แล้วจะทำไม
หรือใครมีปัญหา ถ้ามีนะเจอกันท้ายซอย
ก็ไอ้หมูอ้วน มันอ้วนจริง ๆ นี่ แถมพุงป่องด้วย หัวก็เหมือนเห็ด
ฟันก็ห่างรถไฟทั้งขบวนรอดผ่านได้เลยมั้ง

แล้วตอนเจอกันครั้งแรกนะ ไอ้อ้วนมันมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยด้วย
กะอีแค่ใส่เสื้อยืดตัวเก่ากับกางเกงยีนส์ขาดเป็นรู ไปเตะบอล
มันก็ต้องชุดอย่างงี้แหล่ะ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน แล้วเตะบอล
มันก็ต้องล้มลุกคลุกคลานมอมแมมเป็นธรรมดา
จะให้สะอาดเอี่ยมอ่อง เรี่ยมเร้เรไร เหมือนพ่อเจ้าประคุณ
ที่แค่มาเยี่ยมเยียนบ้านข้าง ๆ ถึงกับใส่เชิ้ตผูกไทซะเต็มยศ
อย่างกะหลุดมาจากหนังสือแฟชั่น เนี่ยแหล่ะ อคานิชิ จิน
เชอะคุณชายเอ้ย

นี่…..จะกระซิบอะไรให้ฟัง ผมน่ะชอบแกล้งไอ้หมูอ้วนนี่เป็นที่สุด
ก็แกล้งแล้วสนุกดีนี่ แถมแกล้งยังไงไอ้อ้วน
มันก็ไม่เห็นจะโกรธผมเลยสักที ก็ไม่รู้ทำไม ผมรู้นะว่าไอ้อ้วน
มันชอบเล่นฟุตบอลมากๆๆๆ แต่ผมไม่ให้มันเล่นหรอก
ออกจะคุณชายซะขนาดนั้น มันไม่เหมาะกับสนามบอลเลยจริง ๆ
แล้วผมก็ไม่ชอบให้ตัวมันเปื้อนมอมแมมเหมือนผมไม่รู้ทำไม
ให้วิ่งเก็บลูกบอลให้ผมน่ะดีแล้ว เวลาผมสั่งให้ไปซื้อน้ำ
ไอ้หมูอ้วนมันจะหอบขนมนมเนย กลับมาด้วย สงสัยมันคงจะเ อามานั่งกินรอผมล่ะมั้ง
ถึงว่าทำไมตัวมันถึงกลมซะขนาดนั้น แต่ก็ดีผมได้กินขนมฟรี
โดยไม่ต้องเสียตัง

แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันที่ไอ้หมูอ้วนมันมานั่งมองอยู่ข้างสนามเหมือนเช่นเคย ไม่รู้มันจะมาทำไมทุกวันสิน่า
ก็รู้อยู่ถึงมาผมก็ไม่ให้มันเล่น

“ไอ้หมูอ้วนเก็บบอลให้หน่อยซิ” ดูดิผมว่าเสียงผมออกจะดังแล้วนะ
มันยังนั่งเฉย

“ไอ้อ้วนจะนั่งให้ลากงอกอีกนานไหม บอกให้เก็บบอลไง แม่งอ้วน
แล้วยังหูตึง”~ จะต้องให้เดินเข้าไปตะโกนกรอกหูใกล้ๆ ด้วยหรือไง เฮ้อ.............

“จะนั่งเฉย ๆ ให้ไขมันจุกอกตายใช่ไหม ไม่ได้เรื่องจริง ๆ
ไปซื้อน้ำให้หน่อยเอาเหมือนเดิมนะ”
พูดแค่นี้ก็น่าจะรู้เรื่องไปเล่นบอลต่อดีกว่า เดี๋ยวไอ้อ้วนมันก็ไปซื้อให้เหมือนเคยนั่นแหล่ะ แถมขนมอีกหอบนึง อิอิ

.............................................
.....................................
..............................

“ เฮ้ยไอ้เปี๊ยก......... “ พวกมันอีกแล้ว ไอ้พวกควายซอยข้าง ๆ
แม่งมันชอบมาหาเรื่องแย่งสนามบอล ไม่เข้าใจเหมือนกัน
ซอยมันก็มีสนาม มันจะต้องดั่นด้นมาทำไมซอยนี้เนี่ย

“ เกะกะว่ะ........เอ็งเลิกเล่นเหอะไอ้เปี๊ยก รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น
อย่างกะผู้หญิง กลับบ้านไปเล่นขายของ หรือไม่ก็หม้อข้าวหมอแกง
ดีกว่ามั้งเอ็งน่ะ “ ดู๊ ดู ไอ้หัวโจกมันพูด รู้จัก คาเมนาชิ คาซึยะ
น้อยไปมั้ง

“ พวกเอ็งนั่นแหล่ะ........หลุดมาจากคอกไหนล่ะ
กลับคอกไม่ถูกหรือไง มามะเดี๋ยวจะจูงไปส่ง “

“ คาเมะ !!!! “ เสียงโวกเวกโวยวายของ เจ้าคิ เจ้าโนะ เจ้ายูมันล่ะ จะเรียกทำไมกันนักหนา
ไอ้พวกถึกมันเดินเข้ามาหาทำหน้าทำตาถมึงทึง ทำไม นึกว่ากลัวเหรอ ไม่มีซะล่ะ

“ โธ่เอ้ย.........ตัวใหญ่แล้วไง ตัวต่อตัวไหมล่ะ “ เดินเข้าไป
ผลักอกไอ้หัวโจกมัน ไม่ได้หรอกใครลงมือก่อนได้เปรียบ
เขาว่ามางั้นอ่ะนะ แต่ไหงมันดีดทีเดียวตัวปลิวหวือออกมางี้อ่ะ
เห็นดาวเลยเนี่ย

“ คาเมะ!!!!..... เป็นไงมั่ง “ ดูมัน เจ้าคิ เจ้าโนะ เจ้ายู
ร้องถามประสานเสียงกันจนหูแทบแตก

“ เจ็บดิเฮ้ย...........ถามได้ “ พวกมันจะไปยืนตะโกนกันทำไม
ไม่คิดจะเข้ามาช่วยกันใช่ไหม ไอ้พวกควาย ๆ นี่ก็มายืนค้ำหัวกันอยู่ได้

“เฮ้ย.....พวกแกทำอะไรคาซึยะ” ผมได้ยินเสียงไอ้อ้วน
มันตะโกนมาแต่ไกลเลย ไม่คิดว่าไอ้อ้วนมันจะวิ่งได้เร็วขนาดนี้
แป๊ปเดียวเข้ามายืนขวางระหว่างผมกับไอ้พวกควายทั้งหลาย
เหมือนหมูใส่ชุดซุปเปอร์แมนเลยอ่ะ

“จิน...ไอ้พวกบ้าเนี่ยมันมาแย่งสนามบอล” ......... ต้องฟ้อง
ให้จินจัดการ ไม่รู้ทำไมผมถึงได้มีความรู้สึกว่าผมจะปลอดภัย
เมื่อมีหลังกว้าง ๆ ของไอ้หมูอ้วนเป็นเกราะกำบัง

“มันผลักด้วยเนี่ยเลือดไหลเลย”.............ต้องยื่นแขนออกไป
ให้ไอ้อ้วนมันเห็น ว่าเลือดไหลจริง ๆ แถมเสียงอ้อน ๆ อีกนิดแล้วกัน
ก็กลัวไอ้หมูอ้วนมันจะไม่ช่วยอ่ะดิ เท่านั้นแหล่ะผมไม่รู้ว่าทำไม
ไอ้หมูอ้วนมันถึงได้แปลงร่างเป็นวัวกระทิงไปในพริบตา
กระโดดเข้าไปตะลุมบอนกับไอ้พวกควาย ๆแถม เจ้าคิ เจ้าโนะ เจ้ายู
ก็ร่วมวงกะเค้าด้วย มันดูชุลมุนวุ่นวายจนไม่รู้ว่าใครเป็นใคร

เฮ้ย.......ไอ้พวกบ้าเรื่องอะไรมารุมสกรัมไอ้อ้วนของผม ไม่รู้ล่ะ
ใครจะมาแกล้งหรือแตะต้องไอ้หมูอ้วนไม่ได้นอกจากผมคนเดียว
และหลังจากนั้นผมก็กระเด็นมานอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นสนามเช่นเคย
ก็ไอ้พวกบ้านั่นมันตัวใหญ่ แรงก็เยอะผมเพิ่งรู้ว่าตัวเล็กก็ตอนนี้แหล่ะ
นี่ถ้าคุณลุงข้างบ้านไม่ขี่จักรยานผ่านมาเห็นเข้า
ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดกลับบ้านไปไหม

สงสารไอ้คุณเพื่อนสามตัวของผม เจ้าคิตาปูดไปข้าง เจ้าโนะก็นะปาก
ที่เคยฉีกยิ้มอยู่ตลอดเวลามันคงจะยิ้มไม่ได้ไปอีกหลายวัน ส่วนเจ้ายู
จมูกโต ๆ นั่นคงจะหายใจไม่ค่อยคล่องสักสองสามวันละมัง

แล้วไอ้หมูอ้วนของผมน่ะเรอะ ไม่อยากจะบรรยาย หาสภาพเดิมไม่เจอ
ผมว่าผมตามไปดูหน่อยดีกว่า ไหน ๆ ก็เจ็บตัวเพราะผม และอีกอย่าง
ผมไม่กลับบ้านผมหรอก ถ้ากลับไปนะ แม่ต้องด่าจนหูพิการแน่ ๆ
ไปบ้านไอ้อ้วน คุณป้าต้องด่ามันก่อนกว่าจะมาถึงผม คงเหนื่อยแล้วล่ะ

และนี่ก็เป็นครั้งแรกในรอบปีที่ผมได้เข้ามาอยู่ในห้องของไอ้อ้วน
หลังจากโดนคุณป้าบ่นซะจนหูชา แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้บ่นแต่ไอ้หมูอ้วน
คนเดียว ดีจัง

โอ้โหห้องคุณชายนี่อย่างกว้างอ่ะ แถมสะอาดเอี่ยม เตียงก็กว้างน่านอนชะมัด

“โห!!! ไอ้หมูอ้วน เตียงนายสุดยอด นุ้มมมม นุ่ม แถมหอมด้วย”........... ก็มันจริงนี่
ดูสิผ้าห่มก็ทั้งนุ่ม ทั้งอุ่น เตียงกว้างซะจนเล่นบอลได้เลย ชอบ ๆ
ไม่เห็นเหมือนเตียงที่บ้านเล็กนี๊ดเดียวเอง

“ นี่.....คาซึยะ!!! ไปอาบน้ำก่อน ตัวเปื้อนฝุ่นเต็มไปหมด เดี๋ยวผ้าก็เปื้อนตามไปด้วยหรอก

" นั่น!!!!......เลือดเลอะที่นอนแล้ว “

ยังไม่ทันจะกลิ้งครบแปดรอบเลยไอ้หมูอ้วนมันก็บ่น อะไรมันจะงก
นักหนาเนี่ย กะอีแค่ขึ้นมากลิ้งบนที่นอนทำไมจะต้องบ่น เลอะก็ซัก
กลัวเปื้อนไปได้

“ เลอะแค่นี้ทำบ่นเป็นตาแก่ไปได้ งกจริง เลอะก็ซักดิ
มันจะไปยากอะไร ไหนล่ะผ้าขนหนูกับชุด จะให้อาบน้ำไม่ใช่เรอะ
หรือจะให้แก้ผ้าต่อหน้านาย “

“ เดี๋ยว!!!! อยู่นี่ “ ..........กำลังจะถอดเสื้อออก นั่นอะไรไอ้หมูอ้วนมันยื่นชุดกับผ้าขนหนูมาให้ เร็วยังกับจรวด
แค่จะถอดเสื้อเปื้อน ๆ ออกแค่นั้นเอง แล้วทำไมจะต้องหันหน้าหนีไปทางอื่นด้วยบ้าหรือเปล่า

และนับแต่นั้นเป็นต้นมาห้องนอนไอ้หมูอ้วนก็เป็นที่สิงสถิตของผม
ก็แหม... ห้องไอ้อ้วนน่ะทั้งกว้าง ทั้งน่าอยู่ แถมเป็นที่หลบภัยชั้นดี
เวลาแม่จะดุก็แว้บมาหลบ หรือตอนทะเลาะกะเจ้าคิ ก็แว้บเข้ามา
เหมือนกัน ก็ไอ้หมูอ้วนมันชอบเข้าข้างผมเวลาทะเลาะกับเจ้าคิอ่ะ
แล้วเวลาไปตีกะใครเจ็บตัวกลับมาใครจะกล้ากลับบ้าน
มันก็ต้องหลบมารักษาแผลที่ห้องไอ้อ้วนก่อน แม่จะได้ไม่มาเล่นงาน
ทำไปทำมาผมก็ขี้เกียจเดินกลับไปกลับมาระหว่าง บ้านผมกับบ้านไอ้อ้วน เลยนอนมันที่นี่ซะเลย

ผมยังคิดอยู่เลยว่าถ้าไอ้หมูอ้วนมันไล่ ผมก็จะกลับไปนอนบ้านผม
แต่นี่ไม่เห็นมันจะมีปฏิกิริยาอะไร แสดงว่ามันเต็มใจให้ผมอยู่ด้วยใช่ม้า

ผมจะบอกอะไรให้นะครับ ผมน่ะนอนดิ้นเป็นที่หนึ่ง เวลาตื่นมาทีไร
ทำไมชอบขึ้นไปเกยอยู่บนตัวไอ้หมูอ้วนทุกทีก็ไม่รู้ แต่จะว่าไปอกไอ้อ้วนมันก็อุ่นดี
แถมกว้างนอนสบายกว่านอนบนเตียงอีกอ่ะ

อืม……วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องตื่นเพราะรำคาญ ไอ้อ้วนมันชอบ
เอานิ้วมาจิ้ม ๆ ที่แก้มปลุกผมอยู่เรื่อย เมื่อก่อนก็จิ้ม ๆ แต่เดี๋ยวเนี้ยะชอบมาลูบ ๆ มันจั๊กจี้ไม่รู้หรือไง


“จิน!!! อย่าดิจะนอน “..........ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่สรรพนามการเรียก
จาก ไอ้หมูอ้วน ไอ้หัวเห็ด ไอ้ฟันห่าง เปลี่ยนเป็นจิน เฉยๆ
ก็เกรงใจคุณป้าอ่ะนะ ไปเรียกลูกชายเค้าอย่างนั้น
ไม่ใช่อะไรหรอกเดี๋ยวจะไม่ได้กินอาหารอร่อย ๆ ที่คุณป้าทำ 555

“ คาซึยะตื่นได้แล้ว ไม่ไปเรียนไงวันนี้ “

“ไป....แต่ไปสาย ๆ หน่อย “ แหมกำลังสบายเลยจะรีบปลุกไปไหนเนี่ย

“ ไม่อยากไปเจอไอ้พวกพูดไม่รู้ฟัง” ไม่อยากไปเรียน เฮ้อ!!!! น่าเบื่อ

“ เรื่องอะไรกันล่ะ หรือไปมีเรื่องกับใครมาอีก”

“มีเรื่องกับพวกมันก็ดีดิ จะได้ซัดให้น่วมแล้วจบ ๆ ไป
แต่นี้มันอะไรกันไม่รู้ มายืนรอหน้าประตูแล้วเรียก “ คาเมะจัง คาเมะจัง อยู่นั่น รำคาญชิบ ไล่ยังไงก็ไม่ยอมไป “

“งั้นวันนี้เดี๋ยวไปส่ง “ ได้ยินไอ้หมูอ้วนมันตอบมางี้ก็เข้าแผน จะได้ไม่ต้องขึ้นรถไฟ
น่ารำคาญจะตาย บนรถไฟน่ะคนแน่นอย่างกะปลากระป๋อง
แล้วชอบมีไอ้พวกบ้า ๆ มายืนเบียด มันจะมาเบียดกันทำไมนักหนา

หันไปมองหน้าก็แล้ว ด่ามันก็แล้ว หรือไม่ก็ถีบพวกมันไปก็แล้ว
มันก็ยังหน้าด้านมายืนจ้อง ทำตาหวานใส่ ไม่รู้ทำไม อึ้ย!!!! ขนลุก

“จริงดิ!!! วันนี้จินขับ super 4 ไปนะ เย้ๆๆๆ”..............ก็รถไอ้หมูอ้วน
แต่ละคันเท่ห์ ๆ ทั้งนั้น โดยเฉพาะ super 4 อ่ะนะ แต่ไม่รู้ทำไม
ไอ้อ้วนมันถึงไม่ยอมให้ขับ พอจะขอขับก็ถามแต่ว่าจะไปไหน
เดี๋ยวขับไปส่งตลอดเลย เชอะหวงนัก รู้หรอกน่าว่าของแพง
ไม่ได้จะขับไปไหนสักหน่อย แค่จะเอาไปข่มไอ้พวกซอยข้าง ๆ

เย้ๆๆๆ .... ไปแต่งตัวดีกว่า วันนี้ไม่ต้องขึ้นรถไฟ ชุดฟอร์มโรงเรียน
ก็อยู่ในตู้ เอามาทิ้งไว้ ขี้เกียจวิ่งไปวิ่งมาจากที่นี่ไปบ้าน
ไหน ๆ ก็มานอนอยู่นี่แล้ว ฝากเก็บเสื้อในตู้อีกซักตัว สองตัวเป็นไรไป
อีกอย่างคุณป้าก็ทำอาหารเผื่อไว้ พอไม่กินก็งอน เลยต้องตัดใจกิน ๆ
ซะทุกอย่าง เดี๋ยวคนทำจะเสียใจ

และก็นะ ผมไม่อยากกลับไปแย่งข้าวพี่ ๆ น้อง ๆ กิน
ช่วยครอบครัวประหยัด ก็บ้านไอ้อ้วนมันรวย เลี้ยงผมอีกคนขนหน้าแข้ง
ไม่ร่วงหรอกน่า ใช่ม่ะ

“คุณป้าครับ ไปแล้วนะครับ” น่ารักจังน้าคุณป้าเนี่ย ออกมาส่งผมทุกเช้าเลย อ่ะกอดสักทีให้รางวัลคนน่ารัก

“ จิน...ขับรถดี ๆ นะลูก มีน้องซ้อนท้ายไปด้วย ระวังมาก ๆ ล่ะ “ เห็นม้าบอกแล้วว่าคุณป้าน่ารัก
จินไม่กล้าหือหรอก ไงล่ะให้มันรู้ซะมั่ง


“เกาะดี ๆ “ ชิ แค่นี้ก็มาทำกระแทกกระทั้นใส่ หวงแม่ล่ะสิ
ไม่ต้องดึงมือกันรุนแรงขนาดนี้ก็ได้ ยังไงก็ต้องกอดอยู่แล้ว
ก็ขับรถเร็วจะตาย ไม่กอดแน่น ๆ ได้ลงไปนอนแอ้งแม้งกลางถนนอ่ะดิ
แต่จะว่าไปหลังไอ้หมูอ้วนนี่กว้างดีจริง ๆ
แถมอุ่นกว่าหมอนซะอีก อิอิอิ

“ ดีจังจะได้หลับต่อ”

“ ไม่ได้นะ อย่าหลับนะ เดี๋ยวก็ได้ตกลงไปหรอก “..........ไม่ต้องทำ
เสียงดังก็ได้ ใครจะบ้าหลับเข้าไปลง ไม่ได้นั่งอยู่บน BMW
ของคุณชายซะหน่อย

“เหอะน่า ไม่หลับจริง ๆ หรอก แค่หลับตาเฉย ๆ แล้วก็กอดแน่นขนาดนี้
จะตกได้ไง “

ดูสิครับไอ้พวกบ้านี่อีกแล้ว จะมายืนทำไมหน้าโรงเรียน แหมมายืนรอกันหน้าสลอนเลยนะ
ดีนะที่ไอ้หมูอ้วนมาส่ง จะได้มีตัวช่วยไม่งั้นกว่าจะฝ่าด้านไอ้พวกบ้านี่
เข้าไปเรียนได้คงอีกนาน

“คาเมะจัง มาแล้วเหรอครับ “

“ใครมาส่งครับ พี่ชายหรือเปล่า”

“ทีหลังผมไปรับที่บ้านก็ได้ ไม่ต้องรบกวนพี่ชายหรอกครับ”

โอ้ย!!!! หนวกหูเป็นบ้าเลย เสียงนกเสียงกาพวกนี้ น่ารำคาญจริง ๆ

“เฮ้ยพวกแก....” ........ นั่นไงบอกแล้วว่าผมมีตัวช่วย หมูโหมดโหด นาน ๆ จะเห็นซักที

“ พวกแกจำใส่กะโหลกหนา ๆ ไว้เลยนะ ว่าบ้านข้าไม่ต้อนรับพวกเอ็ง
แล้วไอ้เรื่องไปรับไปส่งน่ะฝันไปเหอะพวกแก
เจ้าเปี๊ยกนี่จะไม่นั่งรถใครทั้งนั้น นอกจากรถข้าคนเดียว “

อือๆ……ไอ้หมูอ้วนพูดถูก ผมไม่เคยได้นั่งรถใครจริง ๆ
พอบอกว่าจะไปนั่งรถเที่ยว ไอ้หมูอ้วนมันโวยวายตลอด
มันชอบบอกว่าจะขับไปให้ เวลาจะกลับก็มารับ หรือไม่ก็อยู่เป็นเพื่อน
ไม่รู้ทำไม

“ อะไร อะไร อะไร” ดูดิฮะไอ้พวกบ้านั่นมันยังไงกันนะ
พูดไม่รู้เรื่องจริง ๆ เล้ย

“พูดไม่เข้าใจ งั้นก็ดูเอาเองละกัน” ……….ไอ้หมูอ้วนมันพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยม ๆ แล้วมันก็หันมาหาผม เฮ้ย!!!!

“ เข้าใจกันหรือยัง”

“โห!! มีแฟนแล้วนี่หว่า”


“โคตรเสียดายเลย”

“แห้วเลยว่ะ”


“ไม่น่าเล้ย”


เอ่อ.........เมื้อกี้มันอะไร แล้วเสียงโหวกเหวกโวยวายนั่นอะไร
แล้วทำไมไอ้อ้วนมันต้องมองผมตาหวานแบบนั้นไม่ไหวแล้วมันร้อนอ่ะ
หน้ามันร้อน ผมต้องหนีจากไอ้หมูบ้านี่ก่อน ^////^

คาซึยะ!!!! ผมได้ยินเสียงเรียกอยู่ข้างหลัง เรื่องอะไร ไม่มีทาง
ที่ผมจะหันกลับไปหรอก

แง ๆๆๆๆ ผมต้องแย่แน่ ไม่รู้ทำไมในหัวมันถึงมีแต่หน้าไอ้หมูอ้วน
หนีไปทางไหน หลบไปทางไหน ก็ไม่พ้น
แถมหน้าก็ไม่ยอมหายร้อนซักที มันร้อนวูบวาบไปหมด

ก็เมื่อกี้ไอ้หมูบ้ามันจูบผมอ่ะ มันจูบผม มันจูบผม มันจูบผม เนี่ยผมยังรู้สึกถึงริมฝีปากมันบนปากผมอยู่เลย
แล้วที่นี้ผมจะทำไงล่ะ

“ คาเมะ....เป็นอะไรไปทำไมไม่เข้าห้องเรียน “

“ ยามะจัง..... “

“ เป็นอะไรคาเมะ ไหนดูซิ ทำไมหน้าแดงหยั่งงี้เนี่ย “

“ เอ่อ.........ปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ “ ไม่ได้ !!!! จะบอกปลาทองได้ไง
ว่าโดนไอ้หมูบ้ามันจูบมา อายตายเลย ผู้ชายที่ไหนเค้าจูบกันมั่ง
แถมจูบต่อหน้าคนตั้งมากมาย โอ้ย!!! จะบ้า

“ ยามะจัง......ไม่เข้าเรียนได้ม่ะ ปวดหัวอ่ะ “

“ ได้สิ......เดี๋ยวบอกอาจารย์ให้ คาเมะนอนไปเถอะ “

...........................................
.................................
.........................

“ ยามะพี.....เห็น คาซึยะหรือเปล่า ทำไมยังไม่ออกมาล่ะ
พี่รอนานแล้วนะ “

ไอ้เปี๊ยกของผมหายไปไหน เห็นแต่เพื่อนเดินออกมาคนเดียว
ปกติกลับพร้อมกันนี่นา

“ อ่าวพี่จิน......รอคาเมะอยู่เหรอฮะ กลับบ้านไปตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว
เห็นบอกว่าปวดหัว ขอกลับก่อน “

หนีกันอีกแล้วเหรอ ไอ้เปี๊ยกของผมมันหนีผมครับ มันหลบหน้าผม
เต่าห้าว เต่าแสบ เต่าซ่า ไปไหนแล้ว ไม่อยากให้จูบก็บอกกันดี ๆ สิ มันทำให้ผมหงุดหงิด อย่างมากเลยด้วยตอนนี้

ไอ้เปี๊ยกมันติดหมอนข้างอย่างผมไม่ใช่เหรอ หรือว่าที่ผมคิดมันไม่ใช่

สองคืนแล้วที่ผมต้องมานั่งกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงนี่ เมื่อก่อนนอนสองคนผมว่ามันกำลังดี แต่ตอนนี้เตียงมันดูกว้างเกินไป
ไม่มีไอ้เต่าเปี๊ยกมานอนเกยอก ไม่มีหน้าใส ๆ มาซุก ไม่มีไอ้คนตัวนุ่ม ๆ หอม ๆ มาให้นอนกอด หรือจะเป็นผมที่ติดไอ้เปี๊ยก?
ผมกำลังจะทนไม่ไหว ผมกำลังจะบ้า อย่าคิดว่าจะหลบกันได้ตลอดไปนะไอ้เต่าเปี๊ยก!!!!!

-+++++++++++
++++++++
+++++

นี่เป็นวันที่สามแล้วที่ผมหลบไอ้หมูอ้วน ผมนอนไม่หลับมาสองคืนแล้ว ผมว่าเตียงผมมันแปลก ๆ ไป
มันไม่อุ่น มันไม่น่านอนอ่ะ ตอนเช้าตื่นมามันเหมือนขาดอะไรไปบางอย่าง ไม่มีคนมาลูบที่แก้ม
ไม่มีอกอุ่น ๆ ให้นอนหนุน ไม่มีคนคอยบ่นเวลาอาบน้ำช้า

เฮ้อ........จะให้ผมทำยังไงล่ะ ก็ผมไม่กล้าเจอไอ้อ้วนมันนี่
แค่คิดหน้าผมมันก็ร้อน แล้วมันก็พาลคิดไปถึงจูบ

ตอนนี้ผมกำลังเดินค่าเวลารอให้มันมืดกว่านี้อีกหน่อย ค่อยกลับเข้าบ้าน
ไอ้อ้วนมันจะได้ไม่เห็น เมื่อวานผมเห็นมันไปยืนหน้ามุ่ยอยู่หน้าโรงเรียน
แถมเห็นมันไปยืนทำหน้ายักษ์อยู่หน้าบ้านผม กว่ามันจะกลับเข้าบ้านได้
ผมต้องแอบอยู่ตั้งนานหิวข้าวจะแย่

ผมขอนั่งตรงนี้ก่อนแล้วกัน เมื่อยอ่ะ สวนนี้ดีจังเลยน้า มีทั้งกลิ่นหอม ๆ ของดอกไม้
กับกลิ่นสดชื่นของต้นไม่ใบหญ้า อืม......สดชื่น (*_*)

“ มีความสุขมากเลยใช่ไหม คาซึยะ? “

เสียงนี้มันคุ้น ๆ นะ คุณคิดเหมือนผมหรือเปล่า ค่อย ๆ หันไป
มันมีความรู้สึกว่านาทีต่อไปผมต้องตายแน่ ๆ (-_-“)
แล้วผมก็เห็นไอ้หมูอ้วนมันมายืนทำหน้ายักษ์อยู่ด้านหลัง

แว้ก!!!! มันมาตั้งแต่เมื่อไหร่

“ เอ่อมาทำอะไรตรงนี้........” ทำใจกล้าถามออกไปเบา ๆ ก็ไอ้หมูอ้วนมันดูหน้ากลัวไงไม่รู้

“ แล้วคาซึยะมาทำอะไรตรงนี้ “

“ เปล่านี่........แค่มานั่งพัก เดินมามันเมื่อยอ่ะ งั้นกลับแล้วนะ “

“ นึกว่าจะหนีกันพ้นหรือไง “ ไอ้หมูอ้วนมันเดินมาดักหน้าผม
แถมทำหน้านิ่งใส่ หมูเวอร์ชั่นนี้ ไม่คุยด้วยได้ไหม

“ ไม่ได้หนี “

“ จริงเหรอ “

“ เอ๊ะ.......ก็บอกไม่ได้หนี ถ้าหนีจะเห็นหรือไงเล่า “
เถียงไปข้าง ๆ คู ๆ นี่แหล่ะ

“ มานี่........ “

“ ไอ้อ้วนบ้าจะทำอะไร ปล่อยนะโว้ย จะลากไปไหน “

“ ไปนอน “

“ ห๊า.........ไปนอน “

“ อืม..........ก็ที่ห้องไง “

“ ห้องใคร ? “

“ ก็เคยนอนที่ไหน ก็ที่นั่นแหล่ะ “

“ ไม่เอา.......ไม่ไป ปล่อยนะโว้ย “

“ ไอ้หมูบ้า ไอ้ซาดิส ไอ้โรคจิต “

ปากดีไปเถอะไอ้เต่าเปี๊ยก คอยดูจะเป็นให้ครบอย่างที่พูดเลย
มีความสุขจริงนะ มานั่งชมนกชมไม้ คนเค้าจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว
ไม่ได้นอนมาสองคืน เพราะใคร รู้ตัวมั่งไหม

“ จินกลับมาแล้วเหรอลูก วันนี้หนูคาเมะจะมาหรือเปล่า “

“ มาฮะแม่ สุดที่รักของแม่จะไปไหนได้ “

“ ดี ๆ ไม่เห็นหน้ามาสองสามวันแล้ว แม่จะได้ทำของชอบเค้าไว้รอ “

“ ฮะ...... ผมขึ้นห้องก่อนนะครับ “

ดูสิครับไอ้อ้วนมันตะโกนตอบคุณป้า แต่มือมันปิดปากผมไว้ซะแน่น แถมกอดติดหนึบขนาดนี้
จะหนีไปไหนพ้นอ่ะ แรงควายชะมัด ผมจะทำยังไง งือ ๆๆๆๆ

“ ปล่อยได้แล้ว ไม่หนีไปไหนหรอกน่า “ ไอ้หมูบ้ามันไม่ยอมปล่อยผม
ถึงจะปล่อยปาก แต่มันยังไม่เลิกกอด

“ สองคืนที่ผ่านมานอนหลับหรือเปล่า “

“ เอ๋..... ทำไม “ อยู่ ๆ มาถามบ้าอะไร ผมงงครับ

“ ก็สองคืนมานี่ พี่นอนไม่หลับ “

“ อ่าว....... ไม่สบายเหรอ ถึงนอนไม่หลับ เป็นอะไรมากหรือเปล่า
จริงสิผมเพิ่งสังเกตุ เมื่อกี้อยู่ในสวนไฟไม่ค่อยสว่าง
เลยเห็นหน้าไอ้หมูอ้วนไม่ชัด ดูเหมือนหน้ามันจะซีด ๆ ตาก็คล้ำ ๆ ไปนะเนี่ย

ไอ้เปี๊ยกของผมมันน่ารักมากเลยครับ มันยกมือมาลูบ ๆ บนหน้าผม
แถมทำคิ้วขมวด เหมือนขัดใจอะไรซักอย่าง

“ ตกลงจะบอกได้หรือยัง ว่าหนีกันทำไม “

“ อย่าเปลี่ยนเรื่องดิ ไม่สบายเป็นอะไร “ ไอ้หมูบ้าคนเพิ่งลืมไป
จะพูดขึ้นมาทำไมตอนนี้เนี่ย

“ ตอบมาก่อน หนีกันทำไม “

“ ใครหนี.......แค่กลับไปนอนบ้าน “

“ แล้วนอนที่นี่มันเป็นยังไง ก็นอนมาตลอด “

“ ไม่รู้......ปล่อย ต่อไปนี้จะไม่มานอนแล้ว “

“ หรือกลัว “

“ กลัวบ้าอะไร ปล่อยเลย บอกให้ปล่อยไงเล่า “

“ หยุดดิ้นเลยนะคาซึยะ ไม่งั้นจะทำมากกว่าจูบอีกคอยดู “

“ อ๊ากกกก.....ไอ้หมูบ้า ไอ้คนนิสัยไม่ดี แค่จูบเค้าก็มากเกินไปแล้วนะ
ยังจะมาทำอะไรเค้าอีก นี่ ๆๆๆๆ ทำหยั่งงี้ได้ยังไง “

“ ที่พี่ทำเพราะอยากทำ ที่พี่จูบเพราะอยากจูบ ที่พี่กอดเพราะอยากกอด
ที่พี่นอนไม่หลับ เพราะใครบางคนไม่มานอนด้วย เข้าใจหรือยังคาซึยะ “

ไอ้เปี๊ยกของผมมันหยุดนิ่งไปเลย ก้มหน้าซุกอยู่บนอกผม ไม่มีปฏิกิริยา
ตอบรับใด ๆ ทั้งสิ้น

เฮ้อ.....นึกว่าจะตายคามือเล็ก ๆ นี่ซะแล้ว

“ ตกลงคืนนี้จะนอนที่นี่หรือเปล่า “

“ อื้อ...... “

“ แล้วคืนนี้จะให้นอนกอดหรือเปล่า “

“ อื้อ..... “

“ จูบได้หรือเปล่า “

“ เอ๋..... “

ผมไม่รอคำตอบหรอกครับ กับเจ้าเปี๊ยกนี่ พูดมากไม่ได้ต้องทำเลย เดี๋ยวรู้ตัว


อ่อแล้วนี่พวกคุณ เตือนไว้ซะก่อน ไอ้เต่าเปี๊ยกตัวขาว ๆ หอม ๆ นุ่ม ๆ
คนนี้น่ะ ของผมครับ แค่มองก็ห้าม ผมหวง





The end
ออกแนวไม่มีเนื้อ มีแต่น้ำอีกแล้ว
แต่อยากแต่ง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะ
โค้งงาม ๆ สามที ขอบคุณจ้า








 

Create Date : 03 มีนาคม 2552
3 comments
Last Update : 12 เมษายน 2552 21:38:06 น.
Counter : 377 Pageviews.

 

"ออกแนวไม่มีเนื้อ มีแต่น้ำอีกแล้ว "
ใครว่าล่ะคะ แต่งได้สนุกมากเลยนะ ...คือ มันไม่หวานจนเลี่ยน มันออกแนวมันส์ มันส์ และก็น่ารักอ่ะ ....
.....ชอบคาเมะ.... ปากจัดดี 555


"ขออภัยนะคะที่ไม่ได้เม้นท์ตอนที่แล้ว...ขอเม้นรวดเดียวเลยละกันนะคะ"

 

โดย: m&t IP: 118.174.73.45 8 เมษายน 2552 20:05:55 น.  

 

ไม่มีคนนอนด้วยนอนไม่หลับเหมือนกันเลย
จะน่ารักไปไหน แนวนี้น่ารักแล้วค่ะสนุกด้วย ไม่อยากอ่านแบบเครียดงค่ะ

 

โดย: ilovejinme IP: 58.11.40.117 10 มกราคม 2553 21:55:34 น.  

 

แต่งได้น่ารัก แบบพอดีๆ อ่านแล้วยิ้มไปด้วย😁😁

 

โดย: Haru IP: 1.46.173.245 18 มิถุนายน 2560 19:56:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Mamesu
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ถ้าใกล้กว่านี้ก็กลัวว่าเธอจะถอยไป ห่างใจฉันไปไกลไม่กลับมา
Friends' blogs
[Add Mamesu's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.