วันเสาร์ที่ 15 กันยายน 2555 เป็นวันที่หนูกวินกวิ้นจะได้ลืมตาออกมาดูโลกนี้แล้ว

รูปนี้แม่ถ่ายก่อนที่จะออกจากบ้านมุ่งหน้าสู่โรงพยาบาล พุงแม่ก็เริ่มจะรับหนูไม่ไหวแล้ววว

ตอนแรกแม่ตั้งใจจะคลอดเองแต่เนื่องจากปากมดลูกปิดสนิทมาจะ3สัปดาห์แล้ว แถมมดลูกไม่มีอาการบีบตัวอะไรเลย

เจ็บเตือน เจ็บจริงเป็นยังไงแม่ก็ไม่มีอาการ ไปหาคุณหมอทีไร คุณหมอก็ถามตลอดคุณแม่มีอาการเจ็บเตือนบ้างหรือยังคะ

แม่แบบว่าสบายมาก ท้อง9เดือนแม่ยังไปเล่นน้ำทะเล ไปเที่ยวเดินขึ้นเขาอีกแน่ะ -.- 

และคุณหมอก็แจ้งว่ายิ่งรอนานเกินไปก็ยิ่งคลอดยาก เพราะตอน38สัปดาห์คุณหมอก็มีแจ้งเอาไว้ว่า

อาจจะคลอดเองไม่ได้เพราะลูกไหล่ใหญ่กว่ากระดูกอุ้งเชิงกรานของแม่ คุณหมอไม่อยากให้เจ็บ2ต่อ เลยแนะนำให้ผ่าคลอดเลยจะดีที่สุด

8.30 แม่เตรียมไปเข้าห้องรอคลอด โดนบวชชี โดนสวน เสร็จสรรพก็นอนรอ

เห็นแม่สู้ตายแบบนี้จริงๆ ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย

11.00 เตรียมตัวไปห้องผ่าคลอดแล้วววววววว

11.55 โดนฉีดยาชา บล็อคหลัง แต่ไม่เจ็บอย่างที่คิดเลยแหะ ฉีดยาบาดทะยักยังเจ็บกว่าอีก

หลังจากนั้นก็เริ่มรู้สึกชาๆเหมือนเป็นเหน็บ แล้วหมอก็ลองมาเทสๆดูว่าพร้อมผ่าหรือยัง

สักประมาณเที่ยงนิดๆก็เริ่มกรีด ตัวแม่ก็โยกไปโยกมา มาถึงมดลูก ไม่รู้ว่าหมอทำอะไร รู้แต่ว่าจุกๆแน่นๆมาก

สักพักก็ได้ยินเสียงพี่พยาบาลบอกกันว่า ว๊ายแก้มยุ้ยมาก ตัวใหญ่มากกก

แล้วก็ได้ยินเสียงลูกร้อง ดังลั่นห้อง ทำเอาแม่น้ำตาซึม

วันที่ 15 กันยายน 2555 เวลา 12.21 นน.แรกเกิด 3235 สูง51ซม.

 พอเค้าเช็คอะไรเสร็จก็มาถ่ายรูปแรกเกิดพร้อมกันทั้งครอบครัว

แล้วก็ถึงเวลาที่ปะป๊าเดินออกจากห้องผ่าไปพร้อมกับลูก ส่วนแม่ก็โดนวางยานอนหลับเย็บแผลต่ออีก40นาที

ออกจากห้องผ่ามาที่ห้องสังเกตอาการตอนบ่ายโมง สะลึมสะลือ เบลอๆ เหมือนคนเพ้อยา แถมคันหน้ามาก ทั้งตา จมูก หู รอบปาก

เป็นผลข้างเคียงของมอร์ฟีน รอดูอาการ1ชม ก็ไปห้องพักต่อ

ตอนนี้รอเค้าตรวจสุขภาพของลูกกวินกวิ้น แม่ก็รอให้ลูกมาดูดนมอยู่นะ

ตอนบ่าย3เริ่มปวดมดลูกแล้ว ดีที่ว่ายังพอมียาแก้ปวดเหลืออยู่ แต่ถ้าหมดนี่มีซวยแน่ๆ

พยาบาลมาเช็ดตัวให้ตอน4โมง ต้องพลิกตัวซ้ายขวา แสนจะทรมาน

17.40 ป่านนี้แม่ยังไม่ได้เจอหน้าลูกเลย ให้ป๊าลงไปตามก็บอกว่าเดี๋ยวเอาขึ้นมาให้ แม่เริ่มเซ็งละ

อยากเจอหน้าลูกกวิ้นมาก เอาแต่นอนดูรูปเดิมๆของหนู เซ็งๆๆ

18.00 ในที่สุดพยาบาลก็เอาลูกกวิ้นมาให้เชยชมแบบใกล้ๆ ลูกน่ารักมากเลยรู้เปล่า ลูกได้ปากเหมือนแม่นะ

รอบแรกของการให้ลูกดูดกระตุ้นน้ำนมแม่ แม่งงมากเลย ทำไม่เป็นสักอย่าง แต่มีพี่พยาบาลคอยช่วย ลูกก็ดูด2-3ทีแล้วก็หลับ

แม่ก็สะกิดแก้มลูก ลูกก็ดูดต่อ2-3ทีแล้วก็หลับ เป็นอย่างนี้ตลอดเลย

แม่ให้ลูกดูดสลับเต้าซ้ายเต้าขวา แต่ตอนนี้แม่ยังไม่มีน้ำนมเลย เรามาพยายามไปด้วยกันนะลูกกวิ้น

21.40 พี่พยาบาลเอาลูกมาให้กินนมแม่แถมมาบีบนมแม่ จู่ๆน้ำนมก็ไหลซึมออกมา แม่ตกใจมาก

ไม่คิดว่าจะมาเร็วขนาดนี้ พอลูกกินได้10นาทีก็หลับปุ๋ยเลย แถมนอนปากเบี้ยวด้วย น่ารักจริงๆ

อาหารมื้อเช้าของแม่ในวันที่16 หลังจากไม่ได้กินอะไรมาวันกว่า

วันที่2 วันนี้เอาสายน้ำเกลือกับสายที่สวนปัสสาวะออกตอน11.30

พอบ่ายครึ่งก็พยายามลุกจากเตียง ให้ป๊ามาช่วยพยุง ก้าวแรกนี่น้ำตาร่วงเลย หยดแหมะๆ เป็นทาง

ก้าวเดินเหมือนคนแก่ๆ หลังก็ต้องงุ้มเอาไว้ พอยืดตัวแล้วเจ็บแผลมาก พอไปเข้าห้องน้ำจะฉี่ก็ฉี่ไม่ออก

ยังแสบๆกะเพาะปัสสาวะอยู่ พอออกทีก็เสียวจี๊ดๆ ทรมานมาก

กลับไปนอนต่อที่เตียง แต่พอครั้งที่2ก็ลุกเดินง่ายขึ้น แต่ก็ยังเจ็บอยู่ เหมือนถ้ายิ่งไม่ได้เดินเยอะ

จะเจ็บเวลาลุกกับเดินมากกว่า เพราะฉะนั้นต้องลุกเดินเยอะ เจ็บก็ต้องทนค่ะ

แม่รักหนูที่สุดเยยยยยนะจ้า ไอหนูกวินกวิ้นตัวแสบของม่ามี๊กับปาปู้

จุ๊บๆ xoxo

Create Date : 05 ตุลาคม 2555
Last Update : 9 ตุลาคม 2555 12:16:47 น.		6 comments
Counter : 19015 Pageviews.
Share Tweet