Group Blog |
เที่ยวเกาหลี วันที่ห้า คลองซองเกซอน-ถนนเมียงดง-Duty Free-ร้านเครื่องสำอาง-ศูนย์รวมของพื้นเมือง (วันนี้จะเป็นวันแห่งการจ่าย 555) พอดีไปเจอรูปจากกล้องอีกตัว TODAI BUFFET เมื่อวานนี้ได้มีคนท้วงติงไกด์ว่า เมนูไก่ตุ๋นโสมหายไป เราเลยดูในโปรแกรมที่ พิมพ์จากเน็ต เออ จริงแฮะ แต่โปรแกรมในเล่มเล็กที่แจกให้ตอนเดินทางไม่มีอ่ะ แล้วเราก็ไม่มีเวลามานั่งอ่านโปรแกรมเลย สรุป ว่าหายไป ไกด์ก็เพิ่งรู้ เอ ทำไงดี เหลื่อเวลาอาหารอีกแค่ 2 มื้อ คือ อาหารเช้าที่โรงแรมกับกลางวัน ไกด์ก็แสนน่ารัก จึงตัดอาหารเช้าที่โรงแรมออกไป(ตอนแรกคิดว่าร้านไก่ตุ๋นจะยังไม่เปิดตอนเช้า) เช้านี้จึงออกเดินทางจากโรงแรมเร็วขึ้น เพื่อเดินทางไปทาน ไก่ตุ๋นโสม เป็นอาหารเลื่องชื่อ พลาดได้ไง ไปร้านเครื่องสำอางค์ Rojukiss และแบรนด์ดังอื่นๆ เราซื้อไม่เยอะ แต่ได้ กระเป๋าเดินทางใบเล็กกลับบ้านด้วยอ่ะ หุ หุ แล้วก็ไปตลาดเมียงดง เอ มันโปรแกรมเมื่อวานนี่นา เอาเหอะเมื่อความจำ เลอะเลือน ถือซะว่าอยู่ในบันทึกความทรงจำนี้ละกัน เราไม่สนใจสินค้าและเครื่องสำอางค์ใดๆ อีกแล้ว เช่น skin food เสื้อผ้า หน้าผม ขอเป็นพญาชมตลาดดีกว่า เดินไปถ่ายรูปป้ายและจุดสำคัญไปกันหลง แต่คนถ่ายน่ะ เราขอบาย เพราะเมื่อเอามือออกมาจากถุงมือเพื่อถ่ายรูปมันจะ เย็นมาก
เช้าวันที่ 5 หลังจากทานไก่ตุ๋นโสมแล้ว น่าจะเริ่มจากอันนี้ เดินทางไป คลองซองเกซอน ได้เวลามื้อเที่ยงแล้วจ้า และแล้วก็ถึงเวลาแยกย้ายกันกลับ ตอนอยู่ที่สนามบิน น้องไอซ์จะคอยบอกพี่พี่ให้นั่ง "พี่นั่ง" พอเราลุก น้องไอซ์ ก็บอกว่า "อี๊นั่ง" แหม เสียววาบ นึกว่าจะบอก อาม่านั่งซะแล้ว ดีว่าน้องแยกแยะ ได้ น้องได้ยินเราพูด เลยบอกเราว่า อาม่าอยู่บ้าน แน่ะ
ขากลับตอนอยู่บนเครื่อง โชคไม่ดีที่ยาแก้แพ้ของลูกหมดแล้ว และบนเครื่อง อากาศก็อบอุ่นเกินไป ลูกจึงมีอาการแพ้ยาฆ่าเชื้อกำเริบ คันทั้งตัว ทั้งหัว ต้องถอดเสื้อลูกเอาผ้าเย็นมาเช็ดตัดสินใจให้ยา CPM แก้แพ้แบบเม็ดของเรา หักครึ่งให้กลืน ค่อยหลับได้หน่อย เฮ้อ ขอแว๊บมาตอบเรื่องเที่ยวญี่ปุ่นนะคะ ... ดีจังเลยอ่ะคะได้ทำงานกับคนญี่ปุ่น วัฒนธรรมเขาดีนะคะ ยินดีด้วยจริง ๆ ไปเกาหลีมาแล้ว อีกหน่อยคุณlukta คงได้เที่ยวญี่ปุ่นละคะ เชียร์เต็มที่เลย ข้อเสียของญี่ปุ่นก็คือเที่ยวแล้วจะเสพติดน่ะคะ ต้องได้เที่ยวอีกเรื่อย ๆ ที่จริงแพลนปีนี้เอกะจะพาครอบครัวไปญี่ปุ่นนะคะ แต่ก่อนหน้านี้รับปริญญา (ตังก์หมด) ซะก่อน หวยมาออกที่เกาหลีแทน ฮือ ๆ ๆ แล้วจะตามอ่านเรื่อย ๆ นะคะ ยินดีค่ะ
โดย: mariabamboo วันที่: 30 กันยายน 2555 เวลา:15:14:47 น.
เห็นขาปูแล้วหิวยามดึกเลย
ขอบคุณสำหรับวันที่5 ครับผม โดย: PAEstudio วันที่: 3 ตุลาคม 2555 เวลา:3:04:57 น.
|
lukta
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เราเป็นคนชอบเขียนบันทึก ตั้งแต่ชั้นประถม เรื่อยมาจนทำงานก็เขียนๆ หยุดๆ ตามเวลาที่จะอำนวย ส่วนอุปกรณ์ที่จะบันทึก สมุดไดอารี่ไม่ได้เงินเราหรอก เราใช้กระดาษคอมพิวเตอร์จากที่ทำงานแม่ รีไซเคิลหน้าหลังนำมาเย็บเล่มใส่ปก (ก็เรายังเป็นนักเรียนนี่นา) พอทำงานแล้วก็ใช้ไดอารี่ที่ได้มาเยอะแยะแจกก็แล้ว ที่เหลือนำมาใช้บันทึก ปัจจุบัน อ๊ อ๊ะ blog นี่แหละเหมาะสุด แต่เปลี่ยนวิธ๊การและเรื่องที่บันทึก นำสิ่งที่ชอบ 2 อย่างมารวมกันคือการบันทึกและเขียนผ่านรูป เพราะเมื่อก่อนพออัดรูปจากฟิลม์ใส่อัลบั้ม เราก็จะเขียนและตัดกระดาษเป็นลวดลายแปะไปที่รูปด้วย (ขยันจริงเนอะ) แต่คราวนี้นอกจากตัวเองและคนรู้จักแล้ว อาจมีคนหลงผิด หลงชอบ เข้ามาอ่านด้วย ต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ ที่สละเวลาเข้ามาอ่านค่ะ
Friends Blog
Link |
ห่วงแต่เจ้าตัวเล็กนี่แร่ะคะ ยังไงก็ยังขอบคุณมาก ๆ คะ ได้จะเตรียมตัวเจ้าตัวเล็กให้ถูก ^ ^