ธันวาคม 2559

 
 
 
 
1
2
3
4
6
7
8
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
-----Chapter 0: บทนำ มนปรลัย-----




‘ชีวิตคนเรามันไม่มีอะไรแน่นอนหรอก มีพบก็ต้องมีจากเป็นธรรมดา’

คำพูดที่แสนจะเรียบง่ายนี้คงเป็นคำพูดทั่วไปที่ใครๆก็เคยได้ยินแต่จะมีสักกี่คนที่รับได้กับการจากลาที่ไม่มีวันได้พบกันอีกละ… หญิงสาวที่เพิ่งจะสูญเสียคุณยายผู้เป็นที่รักของเธอไปเอาแต่เก็บตัวเงียบบนห้องในขณะที่ทุกคนต่างวุ่นวายอยู่กับการจัดงานศพของคุณยาย

นี่เป็นวันที่ 2 ของการจัดงานศพคุณยายซึ่งเธอเพิ่งรู้ข่าวหลังจากการสอบเข้าเรียนต่อชั้นม.4 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งเสร็จพ่อเป็นคนบอกข่าวนี้แก่เธอ ซึ่งแน่นอนว่าเพียงการรำลาพบหน้ากันครั้งสุดท้ายกับยายผู้เป็นที่รักก็ไม่มีเลย

ฮรือออ ฮรึก ฮรึก ฮรือออเสียงสะอื้นของเด็กผู้หญิงคนนั้นดังออกมาจากห้อง

ภาพต่างๆในอดีตย้อนกลับมาวนซ้ำๆในหัวของเธอเหมือนหนังที่ฉายรอบแล้วรอบเล่ายิ่งเห็นซ้ำๆก็ยิ่งจำและยิ่งคิดถึง คิดถึงอ้อมกอดที่ไม่มีวันได้กอด คิดถึงอาหารที่ไม่มีวันได้ลิ้มรสชาติแบบนั้นอีกแล้วคิดถึงเสียงหัวเราะเวลาดูละครหลังข่าวคิดถึงเวลาทานข้าวแล้วมีคนค่อยมองดูและพูดคุยเป็นเพื่อนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะผ่านมันไปได้อย่างไรกับความสูญเสียในครั้งนี้

‘น้ำหนาวหิวมั้ยลูก ยายเตรียมปูผัดของโปรดไว้ให้’

‘นอนไม่หลับเหรอลูก มาใกล้ๆนี่เดี๋ยวยายจะกอด’

‘อย่าร้องไห้นะลูก เป็นหลานยายต้องเข้มแข็งนะรู้ไหม’

คำพูดของยายที่เคยบอกกล่าวไว้ ดังก้องในหัวเด็กสาวตลอดเวลา เธอได้แต่ภาวนาให้นี่เป็นเพียงความฝันเท่านั้น…

.

.

.

เหตุการณ์เมื่อ 3 ปีที่แล้วในวันนั้นยังคงติดตา ความรู้สึกที่คิดถึงและโหยหายังคงฝังในใจน้ำหนาวเด็กสาวที่ตอนนี้เธอมีอายุ 17 ปีแล้ว แม้จะผ่านล่วงเลยมาเป็นปีแต่ความรู้สึกนั้นกลับยังคงกัดกินหัวใจของเธอไปทุกๆวัน ใบหน้าที่ร่าเริงสนใสเฉกเช่นเด็กสาววัย17 ปีทั่วไป กลับไม่เคยปรากฏบนใบหน้าของเธอได้อย่างเต็มที่เลยสักครั้ง หัวใจที่พองโตด้วยรักกลับหดหู่และมืดมน การใช้ชีวิตของเธอในช่วงระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมาเป็นเพียงการใช้เวลาให้ผ่านไปในแต่ละวันเท่านั้น หรือนี่อาจเป็นบททดสอบหนึ่งแห่งชีวิตที่เธอต้องก้าวผ่านไปให้ได้…

น้ำหนาว :

....ตลอดสามปีที่ผ่านมาฉันพยายามที่จะลุกขึ้นสู้กับความรู้สึกที่เลวร้ายนี้ฉันอยากที่จะมีหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและพร้อมที่จะมอบให้คนอื่นตลอดเวลาเหมือนก่อนแต่ตอนนี้ ความพยายามของฉันไม่เคยสำเร็จสักครั้ง ฉันยังคงเดินย้ำอยู่กับที่เพราะใจฉันยังกลัวกลัวการเริ่มต้นที่อาจจะนำมาซึ่งความสูญเสียอย่างเช่นวันนั้น...

....ฉันต้องทำอย่างไร ถึงจะลุกขึ้นจากตรงนี้แล้วเดินต่อไปได้ อีกครั้ง....



ปล. ฝากติดตามผลงานของนักเขียนมือใหม่คนนี้ด้วยนะคะ อ่านแล้วคอมเม้นติชมได้นะคะ ^^




Create Date : 05 ธันวาคม 2559
Last Update : 5 ธันวาคม 2559 14:23:22 น.
Counter : 469 Pageviews.

1 comments
  
สวัสดีนะจ้ะ แวะมาเยี่ยมนะจ้าาา sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ
โดย: สมาชิกหมายเลข 4057910 วันที่: 23 สิงหาคม 2560 เวลา:18:24:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 3566154
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments