หมาเพียว 10 เดือน แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว.....
เหตุผลค่อนข้างซับซ้อนค่ะ ตอนนี้หมาเพียวไปอยู่กับคุณพ่อเค้าแล้ว แต่ยังไงแม่ก็คิดถึงหนูน่ะลูก ถึงแม่ว่าจะทรมานสักไหนแม่ก็จะอดทนให้ได้ เพื่อที่สักวันเราจะได้เจอกันอีก ตอนนี้มันทรมานเหลือเกิน แม่แทบจะไม่มีกำลังใจในการทำงาน จะกินก้อกินไม่ลง จะนอนก้อนอนไม่หหลับ เหมือนชีวิตไม่เหลืออะไร ว่างเปล่าไร้จุดหมายปลายทาง เพราะเวลากินข้าวแม่ก้อจะกินกับหนูทุกวัน ทำกับข้าวไปกินไป 2 คนแม่ลูก เวลานอนแม่ก็จะนอนกอดหนูไว้ทุกวัน เวลาอาบน้ำแม่ก้อจะร้องเพลงให้ฟัง แต่ตอนนี้ตื่นเช้ามาแม่ไม่ได้ยินเสียงหนูที่จะต้องปลุกแม่ทุกเช้า ไม่มีมือน้อยๆที่คอยมาจับหน้าแม่ ไม่มีเสียงหัวเราะของหนู ไม่มีเสียงร้องงอแงของหนูเวลาที่ง่วงนอน ไม่มีใครมารื้อของให้แม่คอยเก็บ ไม่มีใครมากวนแม่แวลาทำกับข้าว แม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกันลูก ตอนนี้ได้แต่ภวนาให้หนูอย่าลืมแม่น่ะ ขอให้วันที่เราได้พบกันให้หนูจำแม่ได้ก้อพอ แม่กลัวเหลือเกินว่าสักวัน หนูจะลืมแม่ ถ้าวันนั้นมาถึงแม่จะเป็นยังไง..... แม่จะพยายามทำใจและเข้าใจ เพื่ออนาคตที่ดีของหนู แม่อาจจะไม่ได้เป็นแม่ที่ดีนัก แต่แม่ก็รักหนูที่สุดน่ะลูก.....คนดีของแม่ แม่คิดถึงหนูเหลือเกิน....แม่จะรอวันที่เราจะได้พบกันอีกน่ะลูก....
Create Date : 11 มีนาคม 2553 |
|
25 comments |
Last Update : 11 มีนาคม 2553 16:14:23 น. |
Counter : 1074 Pageviews. |
|
|
|