ม่าม๊า ขายังลืมลูกไม่ได้ค่ะ เพราะยังไม่มีลูก

แวะมาอ่านเรื่องลืมลูกอิอิ

ขอบคุณม่าม๊านะคะที่แวะไปทัก

ฝันดีค่ะ

อ่านตอนนี้ขำ แต่ตอนนั้น คงต้องร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่เลยค่ะ ม่าม๊า

คืนนี้ดึกแล้ว ขอให้ม่าม๊าฝันดีนะคะ

แวะมาสวัสดีม่าม๊า กะอ่านเรื่องลืมลูกของม๊า ค่ะ
วันหยุดขอให้มีความสุขนะค่ะ ม่าม๊า

รายการนี้น่ากลัวกว่าที่ม่าม๊าลืมลูกบนรถเมล์คับ

เป็นเรา เราก็คงร้องบ้านแตกไปแย้ว
ไม่รู้จะกลับยังไง

สวัสดีครับม่าม๊า

ผมเพิ่งมีหมิงหมิงคนเดียว
ยังไงก็ไม่ลืมทิ้งไว้แน่นอนครับ
แต่วันก่อนลืมรถเข็นครับ 55555

สงสัยจะเร่งรีบมากหรือเปล่าครับม่าม๊า
ดีนะไม่ถึงกรุงเทพฯก่อนถึงจะนึกได้

สวัสดีค่ะ ม่าม๊า มาฟังม่าม๊านึกถึงความหลังค่ะ
อ่าแล้วก็ อมยิ้มไปกับม่าม๊าด้วยค่ะ
มีความสุขมากๆนะค่ะ ม่าม๊ารักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

ธ ร ร ม ะ ส วั ส ดี ค่ ะ
หายไปหลายวัน กลับมาพร้อมเอาบุญมาฝากมากมายค่ะ
และขอบคุณหลายๆที่แวะเวียนไปเฝ้าบ้านให้ช่วงที่ป้าไม่อยู่

เรื่องลืมนี่สมัยทำงานป้าเคยลืมอย่างหนัก
ลืมแว่น…หาแทบตายว่าเอาไปวางไว้ที่ไหน
หาทั้งบนโต๊ะ ใต้โต๊ะ ในโต๊ะ

หาสารพัดหา หาจนลูกศิษย์สงสัยมองกันมาทั้งห้อง
มีเจ้าคนหนึ่งใช้ความกล้าถามมาว่า ……คุณครูหาอะไรครับ
ตอบเด็กว่า …..หาแว่นจ๊ะ มีใครเห็นแว่นครูบ้าง

เด็กมีท่าทางงง-งง ถามมาอีกว่า ……เป็นแว่นอันเดียวกับที่คุณครูสวมอยู่หรือปล่าวครับ

ครูรีบยกมือแตะตา …โอ้ยจะบ้า แว่นอยู่ที่ตานี่เอง
อายเด็กแทบแทรกแผ่นดิน ทำได้แค่อุทานเบาๆว่า …. อ้าว อยู่นี่เอง

เอาตัวอย่างแค่เรื่องเดียวแล้วกันนะคะหม่าม๊า

ป้าอยากแจ้งหม่าม๊าด้วยว่า ….ถัดจากวันนี้ป้าคงไม่ได้เข้าบล็อกบ่อยเหมือนก่อน
เหตุเพราะต้องการแบ่งเวลาให้กับวันเวลาที่เหลืออยู่น้อยของตัวเองบ้างค่ะ
แจ้งกันล่วงหน้าแบบนี้จะได้ไม่งงว่าป้าหายไปไหน
และเป็นไปได้ว่าป้าได้แวะมาเยี่ยมแต่ไม่ได้ฝากคอมเม้นต์ไว้ ….อะไรประมาณนั้น
หากความระลึกถึงผูกพันยังคงอยู่ค่ะ

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ

แวะมาส่งม่าม๊าเข้านอน ฝันดีนะคะ

มาม๊าขราขอบพระคุณสำหรับพรวันเกิดให้คุณสามีแม่อ้วนด้วยนะคะ


ส่วนเรื่องพี่ชายลืมน้องของแม่อ้วนคงเศร้ากว่ามากๆเลย.......
ที่บ้านเกิดสะมีแม่อ้วนมีคลองเลียบสวนยางค่ะ เด็กๆลูกชาวสวนยาง เวลาพ่อแม่ตัดยาง เด็กๆ จะพากันไปโดดคลอง
พี่ชาย 10 ขวบ ไปกับน้องสาวประมาณอายุ 3 ขวบ
พี่ชายพอเจอเพื่อนก้อโดดตูม! ว่ายน้ำด้วยความเพลิดเพลิน... จนบ่ายคล้อย ....พี่ชายขึ้นจากน้ำเมื่อไม่เห็นน้องเข้าใจว่าคงเดินกลับบ้านไปก่อนแล้ว..........
พอถึงบ้านน้องไม่อยุ่ค่ะ
เพื่อนที่เล่นด้วยก้อรุ่นราวคราวเดียวกัน เด็กน่ะค่ะ เขาไม่ได้คิดอะไร แต่มีคนบอกว่าก้อเห็นน้องลงน้ำตามพี่มาด้วย....
ชาวบ้านพากันงมหา.......
แต่สายไปแล้วค่ะ
น้องสาว 3 ขวบน้องสาวจมน้ำระหว่างที่พี่เล่นอยู่น่ะค่ะ.........

ของหนูหลงกับแม่ในตลาดค่ะ ด้วยความที่คุณแม่สุดจะหมวย ขาวด้วยอีกต่างหาก แต่คุณลูกไม่เหมือนคุณแม่ ไพล่ไปเหมือนคุณพ่อ คือดำหาความหมวยไม่เจอ ... แม่ค้าเลยไปเตือนกันเล้ยว่าแม่ไปนู่นแล้นนนน

แต่แป๊บเดียวแม่ก็นึกได้ค่ะ ว่าเอาลูกมาด้วย ก็เลยเดินกลับมาสอย ... ม่ายงั้นได้เป็นลูกแม่ค้าไปแล้วแหงเลย

เป็นหนูร้องบ้านแตกแน่เลยอะ

มีคุณพี่ข้างบ้านแกก็เป็นคนขี้ลืมเหมือนกันครับ
แกไปเตะบอลแกก็จะพาหลานไปด้วยเป็นประจำ..
แต่ขากลับแกขี่มอร์ไซค์กลับคนเดียว ลืมหลาน
หลานต้องเดินกลับบ้านเองเป็นประจำ...
แบบว่าแกลืมซะจนติดเป็นนิสัย

ตะเอ๋ แม่สองหนุ่มมาแว๊ววว
คิดถึงนะคะ...มาม๊า

แหม บางทีมันก็เพลินๆอ่ะเนอะ อาจจะมีบ้างค่ะ ที่ลืมๆกันได้

ขอให้พรุ่งนี้และทุกวันเป็นวันที่ดีมีแต่ความสุขมากๆ นะคะ ม่าม๊า

.....55555..... การลืมเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ อิอิอิ

ม่าม๊าขา.............

เรื่องราวของลูกๆ นี้ พวกเราซึ่งเป็นแม่ ไม่เคยลืมเลือนไปเลยนะค่ะ

ฝันดีนะค่ะม่าม๊าคนเก่ง

อ่านลืมลูกชายมาแล้ว
ดังนั้นต้องตามอ่าน การลืมลูกสาวด้วย..นะม้านะ

คราวหน้าลืมอากงหรือเปล่าครับ เล่าเหมือนกับม่าม๊าเป็นลูกสาวที่ถูกลืมเลย 55555

ปล. การนำ emo มาใช้แต่ละบรรทัด นี่ไอเดียบรรเจิดจริงๆนะครับ คนรุ่นใหม่อย่างผมยังนึกไม่ออกเลย

สวัสดีค่ะม่าม๊า เรื่องนี้ที่บ้านป้าแป๋วก็เคยเกิดค่ะแต่ไม่ใช่ลูกป้าแป๋ว
เป็นหลานสาวค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าตอนนั้นป้าแป๋วยังอยู่เชียงใหม่อยู่นะคะ
แล้วญาติๆ ทางภูเก็ตก็ไปเยี่ยม
เราก็เลยพากันไปเที่ยวน้ำตก
ตอนขากลับก็คิดว่าขึ้นรถกันครบหมดทุกคนแล้ว
ด้วยความที่เราคอยดูแลแขกกัน เลยลืมนับสมาชิกของบ้านเรา
ดังนั้นเลยลืมหลานสาวตัวน้อยไปหนึ่งคน รถออกไปร่วมสองชั่วโมง
จึงนึกออกว่าหลานสาวหายไป ก็ต้องกลับไปตามหาค่ะ
โชคดีที่ไม่หาย แต่ชาวบ้านแถวนั้นก็ใจร้ายที่ไม่มีใครสนใจ
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ยืนร้องไห้อยู่คนเดียวตอนใกล้ๆ ค่ำเลยค่ะ
ตั้งแต่นั้นมาทำให้เวลาไปไหนๆ ก็ต้องคอยเรียกชื่อให้ครบทุกคน
โดยเฉพาะเด็กๆ ค่ะ

แต่ ... ป๋าไม่เคยลืมน้องเมีย เหอๆ

ตอนเด็กๆก็เคยลืมน้องเหมือนกันค่ะ
ตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนลืมของลืมนู่นนี่ประจำ

ตะเอ๋แวะมาทักทายจร้า
ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำนะก๊าบ...

ย่าก็เคยจ้า เพราะไปเข้าห้องน้ำนี่แหละ คล้ายๆกันเลย
ต้อบรีบย้อนกลับไป

เว้นว่างมาหลายวัน เข้าบล็อกวันนี้ก็เจอมาม็าเลย ขอบคุณครับ

ผมเกือบตกรถทัวร์ก็มัวไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน เด็กปั้มพาเหาะมอเตอร์ไซด์ไล่กวดรถทัวร์ 555 ขำจัง

แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ม่าม๊าลืมลูก

โชคดีมากๆเลยน้องไม่หาย ม่าม๊าเนี่ย

หนูเคยหลงกับแม่ตอนไปวัด มีงานเทศกาลใหญ่มาก วัดของหลวงพ่อฤษีลิงดำ ตอนนั้นหนูเด็กๆแล้วหลงทาง หนูไม่ได้กลัวเพราะยังเด็ก เดินถามเค้าไปทั่วว่ามากับรถคันเดียวกันหรือเปล่า แต่พอไปถึงรถเจอแม่เป็นลมคนกำลังให้ยาดมยาหม่องอยู่เลย

แวะมาทักทายม่าม๊ายามเช้าค่ะ

หลังจากจัดการกับเนทที่งอแงมาซะหลายวันค่ะ

คิดถึงนะคะม่าม๊า

แวะมาทักทายในวันฟ้าใสจร้า ม่าม๊า
มีความสุขมั่ก มั่ก นะคะ...
คิดถึงค่ะ...

ไม่เคยลืมค่ะ เพราะมีลูกคนเดียว
ขอบคุณที่คิดถึงกันค่ะ รักษาสุขภาพนะค๊า

แวะมา
Good Night Graphic Commentsคะม่าม๊า

วันศุกร์แล้วมีความสุขมากๆนะครับ

ยังไม่เคยลืมใคร

แต่จำได้เด็ก ๆ เคยหลงกับแม่กับพี่สาวที่โรงหนังอะค่ะ

หาใครไม่เจอมันมืดไปหมด

ก็เลยเดิน ๆ ออกมาเรื่อย ๆ จนถึงถนนใหญ่เลย จะร้องไห้อยู่แล้ว จะหลงอยู่แล้ว

ดีนะที่แม่กับพี่สาวตามหาเจอ ไม่งั้นป่านนี้จะเป็นจิ๊บแบบนี้ไหมน้ออออ

อรุณสวัสดิ์ค่ะม่าม๊า

หวัดดีค่ะ ม่าม๊า

สุขสดชื่นกับวันหยุดนะคะ

หวัดดีเช้าวันจันทร์คะม่าม๊า

อรุณสวัสดิ์จ้า