สวัสดีค่ะพี่โลกฯ(กลบทเบญจพรรณห้าสี)*เป็นกลแนวคำซ้ำเสียง๕คำแรกทุกวรรค*แง้มงดงาม,เงียบ,ง่ายระบายบทร่ายเรียงรสรวยรินถวิลหอมเสกสรรสือใส่โสมประโคมน้อมดลดวงดอมดื่มด่ำทุกค่ำวันลมลอยเลื่อนล้วนล้อพะนอฉ่ำยามยิ้มย้ำอย่างเยือนเสมือนสวรรค์คอยเคียงใครใคร่เคลิ้มประเดิมพลันโชค,ชัยชั้นแช่มช้อยส่งถ้อยเชิญแม้นหมอกหมองเมียงมองแคล่วคล่องผันเป็นเปรมปั้นไปปลื้มอิ่มลืมเขินดวงแดดด้นโดยดอกหวังหยอกเอินเหมือนหมางเมินมัดม้วยรอช่วยพรางสุขสบสมเสพสรวงทุกช่วงเช้าแล้วล้อมเล่าล้วนหลงประสงค์สร้างตราบเติบโตต่อติดผลิตทางยาวเยี่ยงอย่างหยุดยากถึงฝากคอยดี,เด่น,ดังได้โดยลมโบยโบกลาภล้นโลกหล่อลานสะพานสอยเก็บ,กอบ,โกยกองเกลื่อนตาเหมือนลอยพบเพลินพร้อยพานพาดเกินคาดนาน(เทอญ)ปีใหม่แล้ว...สุขใดหวังมี ที่ใดหวังเห็นรวยใดหวังเป็น ต่างเข็นมารอ(เรา)..นะคะทุกท่าน
ปีใหม่แล้ว...สุขใดหวังมี ที่ใดหวังเห็นรวยใดหวังเป็น ต่างเข็นมารอ(เรา)..นะคะทุกท่าน
รอนสุมหัดลุล่วงคิดก้าวข้าม
ครวญก่อขมดูราวเฝ้าติดตาม
ฝันตรมติดความรักที่ใจมี
คืนจันทร์เสี้ยวเดียวดายอย่างว่างเปล่า
ยากเวียนปวดบอกเล่าไม่คิดหนี
หมายคืนนัยเพ้อเจ้ออย่ารอรี
ยากรับรักยังมีให้ทนจม
โหยทุกข์เจ็บหมดแรงมองแสงส่อง
เหมือนสุมสื่อร้อนจองมาผสม
หมดผ่านสุขรู้ทางชื่นอารมณ์
ช้ำอาบรอระบมสนิทใจ ................โลกของหนึ่งคน
ไล่รอยเถิดบทตอนวันอ่อนหวาน
วางอวลหวามจากจารอย่าคว้านไหว
อย่าครวญเวียนเฝ้าฟังภวังค์ใน
ภาพวันเหนื่อยจากไปอย่าใฝ่รอ
ยามฝันรักกระซิบผ่านก่อนานตรึก
กี่น้ำตาเร้นลึกพานึกเหม่อ
พานนัยหมองระบายให้คลายท้อ
หัดคุมทุกข์พอล่วงจากช่วงช้ำ
เจ็บชัดชัดใช่จักมิหักหาย
เมื่อหันห่างไม่กรายเดียวดายกร่ำ
ดวงด่าวกลบจากคอยไม่ร้อยคำ
เมื่อรู้คิดผ่าวพร่ำ..ยากย่ำกวน .......ญามี่