++ในที่สุด ดีเดย์ก็เอาชนะใจตัวเองได้..รักลูกจัง++

+++ที่จริงเด็กๆ คนอื่นๆคงงดนมมื้อดึก งดเต้าแม่ได้ตั้งแต่ขวบนึงแล้ว แต่เพราะดีเดย์แพ้ทั้งนมวัว แพ้ไข่ อาหารทะเล และอีกหลายอย่าง อะไรๆก็กินไม่ได้ ม่าม๊าเองสงสารลูกจับใจ อยากจะเป็นแทน เวลาคันแต่ละครั้ง ตัวแห้ง..แตก..คัน เกาจนเลือดไหล คุณหมอเลยบอกว่า "ม่าม๊าให้กินไปเถอะถ้ายังมีน้ำนม" นั่นคือสาเหตุว่าทำำไม ดีเดย์ที่ 2.3ขวบแล้วยังกินนมเต้าอยู่

+++จะกินก็ตอนเช้าเวลาตื่นนอนเวลาอยากอ้อนเต็มที่ เวลานั่งรถมาทำงาน เวลาก่อนนอน กลางวันก็กิน นูตรามีเยนใส่ขวด แต่แล้วอยู่ๆ เมื่อสอง-สามวันก่อน (24 กพ) พีพีบอกตอนกำลังกินนมในรถระหว่างทางกลับบ้านว่า
" ดีเดย์เมื่อไหร่จะเลิกจุ๊เต้า เพื่อนๆเดย์ไม่มีใครกินแล้้วนะ ดีเดย์หยุดฟัง คิด แล้วบอกไม่กินแล้ว "
ทุกคนในรถ เฮแล้วบอกกันเป็นเสียงเดียวกันว่า "เยี่ยม...เยี่ยม"
ดีเดย์สนุก บอกให้ม่าม๊าพูดใหม่หลายครั้งว่า ดีเดย์จะจุ๊ๆ หนีม่าม๊าไหม..
ดีเดย์ตอบ ไม่จุ๊ ทุกคนบอกใหม่ว่า "เยี่ยม...เยี่ยม"

++ในที่สุดคืนนั้น ดีเดย์ไม่จุ๊เต้าม่าม๊าอีกเลย..แต่หนุ่มน้อยของแม่นอนกระสับกระส่ายตลอดเวลา แล้วบอกม่าม๊าว่า..ม่าม๊า.."นอน" พูดอยู่อย่างนี้ นอนดิ้นไปดิ้นมา เอาหน้ามาซุกที่เน้นเน้นทำหลายครั้ง ลูกชายแม่ช่างเข้มแข็ง แต่ตัวแม่เองนี่สิ เสียงร้องไห้เหมือนมาจุกที่อก..นมก็มี คัดๆอยู่ แต่ให้ลูกกินไม่ได้...ได้แต่ถาม ทำไม..ทำไม..เฮ้อออออ ทำมาย...ต้องเป็นแบบนี้...เศร้า เสียใจเป็นที่สุด
แต่เอาน่า ลูกชายโตแล้ว วันใดวันหนึ่งก็ต้องเลิกจุ๊..จะช้าจะเร็ว ก็ต้องมีวันนี้

ม่าม๊าสงสารลูกจับใจ หมดน้ำตาไปหลายปี๊บ...วันนี้เป็นวันที่ 4 แล้ว
ที่ดีเดย์ทำได้

...กลางคืน เราเล่นกัน หนูนอนตี 1 มา 3 คืนแล้ว
เราเล่นกันก่อนนอนทุกวัน คุยกัน

+++เวลานั่งรถแล้วอยากกินหนี..ดีเดย์จะบอก ม่าม๊า.. "นอน"
บางทีก็เผลอหลุดปากตามความเคยชิน ม่าม๊าเอา..หนี..อาว....อุ๊ย ลืมตัว แล้วก็หยุดเปลี่ยนเรื่องไป

มีคืนหนึ่ง ที่แม่นอนใส่เสื้อยืด LG หนูก็พาลบอกแม่ว่า ม่าม๊าไม่เอาแอลจี ดูหนูหงุดหงิดร้องไห้ ม่าม๊าเลยกลับด้านเสื้อไม่ให้หนูเห็นแอลจี

อีกคืนหนึ่งม่าม๊านอนกอดหนู เน้นเน้นไปชน ดีเดย์ผลัก..แล้วบอกม่าม๊าว่า "เน้นเน้นไปไกลๆเลย" ม่าม๊าต่อมน้ำตาแตกอีกตามเคย นอนจนตื่นมาตาบวมเป่ง


ทุกเช้าเวลาตื่นนอน ปรกติ ดีเดย์จะต้องตื่นมาขอจุ๊ๆ ก่อน นับตั้งแต่วันทีอดนมมา เช้าตื่นมา ดีเดย์จะบอกม้าว่า..ม่าม๊า ดีเดย์จะกินมิลค์เชค..แล้วก็ร้องไห้

ม่าม๊ารู้ว่าหนูกำลังต่อสู้กับใจตัวเองสุดฤทธิ์ ดีเดย์ของม่าม๊า เยี่ยมๆ ดีเดย์ของม่าม๊าเก่งจัง พักนี้ จะนอนก็จะหอมจะกอดเยอะกว่าทุกที...จะชมทุกครั้ง ให้กำลังใจทุกครั้ง

พอตอนเย็นๆ ม่าม๊าถามไม่ว่าจะตอนที่อยู่ห้องม้าบี..อยู่บนรถกลับบ้าน..ถามว่า เอาหนี..เอาผ้าไหม ดีเดย์จะยิ้มเขินๆ แล้วส่ายหน้า..บอก...
"ไม่เอา..ม่าม๊า..นอน"
+++รอยยิ้มของดีเดย์เวลาเขินนี่เหมือนกับเวลาที่ ม้าบีจะให้ดีเดย์กินเน้นๆ แล้วดีเดย์ส่ายหัวเขินๆ บอกว่าไม่กินอ่ะ..

ผ่านไปหลายวัน ดีเดย์เข้มแข็งแล้วดูท่าทีว่าจะผ่านด่านนี้ไปได้ด้วยดี..ม่าม๊าต้องบีบนมทิ้ง..พร้อมน้ำตา (อิอิ) แต่ก็ภูมิใจและดีใจ ม่าม่าก็ชม อี๊ก็ชม...
เด็กๆคนอื่นๆ เค้าทำได้นานแล้ว..แอบมีเสียงติติง..แว่วๆมา
แหม..ก็เค้าเสียใจที่ไม่ได้ให้ลูกกินเน้นๆ แล้วก็อดภูมิใจในความเด็ดเดี่ยวของลูกชายตัวน้อยไม่ได้นี่...รักลูกจัง..

คิดถึงคำของลูก ม่าม๊า..เอาหนี..เอาผ้าหน่อยคร้าบบบบ



ชอบจังตอนที่ได้กอดดีเดย์ตอนเป็นเบบี๋..ตอนนี้ก็ยังชอบกอดเหมือนเดิมจ้า

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2553		2 comments
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2553 17:47:50 น.
Counter : 720 Pageviews.
Share Tweet