เปลี่ยนกันมั้ยให้เธอเป็นคนถูกทิ้ง จะได้รู้ว่ามันทำได้ยาก
 
กันยายน 2551
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
23 กันยายน 2551

เรื่องเศร้าของความรัก... (1)

เธอจำได้มั้ย วันนั้นที่เธอโทรมาตอนกลางคืนก่อนนอนเหมือนทุกวัน แต่เรื่องราวที่คุยกันมันไม่เหมือนเดิม
...เธอบอกเลิกกับเรา...

แน่นอนเราอึ้ง มันรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เราพร่ำถามเหตุผล
เธอบอกว่า ทนไม่ได้ที่เราเอาแต่ใจ มันทำให้เธออึดอัดที่ต้องตามใจเรา
แล้วทำไมถึงไม่บอกเราหล่ะ เราพร้อมที่จะปรับตัวเพื่อให้ "รัก" อยู่รอดนะ

เธอบอกว่า มันไม่เวิร์คหรอก ควรเป็นตัวของตัวเอง
เราย้อนถามว่า แล้วที่ผ่านมาหล่ะ เธอก็รู้ว่าเราปรับเปลี่ยนตัวเองหลายอย่าง โดยที่ไม่ได้รู้สึกอึดอัด หรือฝืนใจเลยนะ เธออึ้งไปกับคำพูดของเรา

แต่ก็ยังยืนยันที่จะเปลี่ยน "สถานะ" จากแฟน เหลือเพียงเพื่อน
สีหน้า แววตา และท่าทางของเธอ มันช่าง "เย็นชา" ซะเหลือเกิน
ไม่มีช่วงให้เราเตรียมใจแม้แต่น้อย

เธอบอกว่า เธอมีท่าทีเปลี่ยนไปกับเรามาเดือนนึงแล้ว แต่เรารู้สึกแปลกๆ แค่อาทิตย์เดียว
มันคงเป็นความผิดของเราที่รู้สึกช้า และไม่ได้ถามเธอในตอนนั้น
เพียงเพราะเราคิดไปเองว่า เธอเครียดจากเรื่องส่วนตัวอื่นๆ

เราสงสัยจึงถามว่า เธอมีใครใหม่รึเปล่า?? เธอยืนยันว่าไม่มี เธอบอกว่า เรื่องนี้มันเกิดจากความรู้สึกของเธอที่เปลี่ยนไป โดยไม่ได้เกี่ยวข้องกับ "มือที่สาม"

เราร้องไห้อยู่หลายวัน โดยเฉพาะเวลาเจอกันในที่ทำงาน ร้องจนเธอเริ่ม "รำคาญ" กับน้ำตาของเรา

จนเราให้ "โอกาสครั้งสุดท้าย" ทั้งกับตัวเอง และตัวเธอเป็นครั้งสุดท้าย ที่จะขอร้อง ยื้อ ง้อ ขอคืนดีกับเธอ
เธอยังคงยืนยันในคำพูดเดิม พร้อมกับแววตาที่เย็นชา แต่ในหัวของเรายังคงมีแต่คำถาม เหตุผลที่เธอบอก มันช่างเลื่อนลอย จนไม่น่าเชื่อ

เรายังคงดึงดัน ขอใช้ "โอกาสครั้งสุดท้าย ครั้งที่ 2" ในครั้งนี้ น้ำตามันเริ่มเหือดแห้ง และเธอก็บอกว่า เรื่องมันจบไปแล้ว จะมาพูดอีกทำไม!!!

มันเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ ที่เราได้คุยกันในเรื่องนี้ เราถอยออกมาตามความต้องการของเธอ
ไม่น่าเชื่อที่เราทำใจได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะต้องเจอกันที่ทำงานอยู่ทุกวัน
ไม่มีน้ำตาอีกต่อไป เพราะเธอไม่เห็น "ค่า" ของมันแล้วหนิ

คำถามต่างๆ มากมายที่เคยอยู่ในหัว มันหายไปจากการที่เราได้ใช้เวลาครุ่นคิด จนได้คำตอบสำหรับทุกๆ คำถามก็คือ เรายัง "ไม่ใช่" สำหรับเธอ
ไม่มีการโกรธ แต่สำหรับเรา มันเป็นการจบกันด้วยดี

เราพร้อมจะเดินหน้าต่อไป แม้ว่าในใจลึกๆ ยังเจ็บกับบาดแผลนี้



Create Date : 23 กันยายน 2551
Last Update : 23 กันยายน 2551 22:31:50 น. 3 comments
Counter : 213 Pageviews.  

 
ครับ ผมเข้าใจดี แล้วเวลาจะรักษาคุณเอง...

และดีใจด้วยที่คุณพร้อมจะเดินหน้าต่อไปแล้ว...

ขอให้มีพลังใจในทุกเรื่องเลยนะครับ

(ส่วนตัวไม่ได้ชอบ clash เท่าไหร่ แต่เพลงนี้ ขอมอบเป็นกำลังใจให้คุณเลย...)

06 - Clash - Keep Smiling - Clash

ว่างๆเข้ามาแวะเยี่ยมบล๊อกผมบ้างนะ..จะดีใจมาก


โดย: oneshot (oneshot ) วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:22:56:13 น.  

 
ทุกคนมีเรื่องเศร้าเหมือนกัน ไมรู้เหมือนผมจะมาซ้ำเติมคุณรึเปล่า แต่ผมก็อกหักมาเหมือนกันครับ และลืมไม่ได้ด้วย เรื่องผมก็คล้ายๆคุณ แต่ที่ต่างออกไปก็คือ เธอหลอกผม เพียงเพื่อเจอคนใหม่ เค้าก็ลืมผมไป เพราะหมอนั้น รวย หล่อ และดีพร้อมชาติตระกูล
และความรักที่ผมเคยได้ยินจากปากเธอ ...
ตอนนี้มันกลายเป็นคำบอก เลิก
เค้าบอกว่า ขอให้เราเป็นเพื่อนกัน
ทุกๆวันนี้ผมยังทำใจไม่ได้ แต่ก็ได้แต่หวังว่าเวลาคงจะช่วยอะไรผมได้บ้าง ทั้งๆที่ผมยังไม่เห็นวี่แววเลยว่า เวลาจะช่วยรักษาแผลใจ
ผมก็ได้แต่ ไถ่ถามเพื่อนๆเธอ ว่าเธอเป็นอย่างไรสบายดีหรือเปล่า
ผมก็รู้สึกดีเมื่อเธอมีความสุข
จะมีในโลกนี้มั้ยที่มองแต่รักจริง
ไม่ได้มองแต่นอกกาย
ผมให้ในสิ่งที่เธอต้องการไม่ได้ แต่คนๆนั้นมีให้ได้
ผมมีรักให้ แม้จะมากเพียงใด แต่คนๆนั้นมีให้มากกว่านั้น
รัก .. ที่มากด้วย ทุกสิ่งที่จะปนเปรอเธอ
นั้นหรือคือความรัก
ผมก็ได้แต่ตั้งใจเรียน ตั้งหน้าตั้งตาทำงานของผมต่อไป
โดยหวังว่า ถ้าผมมีพร้อม คนรักก็จะตามมา
ผมก็จะมีได้เอง โดยไม่ต้องไปหาที่ไหน
ซักวัน ที่ผมมีพร้อมทุกอย่าง ผมจะได้รักมาครอบครอง
แต่ ถามซักนิดเถอะครับ
ความรักที่มาจากความจริงใจ ต้องเสียเท่าไรผมถึงจะได้มา...


โดย: 6ulW IP: 118.172.66.126 วันที่: 12 เมษายน 2552 เวลา:4:39:50 น.  

 
ไม่รู้จะตอบยังไง ไปอ่านคำตอบใน ภาค 2 ก็แล้วกันนะ เขียนให้หมดแล้ว


โดย: อิอิ... IP: 58.8.173.67 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:53:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

MaloN_Bread
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add MaloN_Bread's blog to your web]