Bloggang.com : weblog for you and your gang
หากวันนี้คือกรวดทรายที่ไร้ค่า แต่วันข้างหน้าจะเจียระไนให้ได้มาซึ่งเพชรแก้ว
ให้แวววาวกระจ่างตา พร่างพราวกระจ่างใจ และแข็งแกร่งยากนักจะทำลาย
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 10
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก
ซีรี่ย์แรก ...รักบทใหม่กับหัวใจดวงเดิม
10.
ก๊อก.. ก๊อก.. ก๊อก..
ใครวะ!!..
มือที่กำลังจะปลดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายออกจากรังดุมถึงกับชะงัก เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะ ศักดารู้สึกขุ่นเคืองใจไม่น้อย ลุกจากเตียง กำลังจะเดินไปที่ประตู ไม่รู้ว่านึกอะไรขึ้นมาจึงเดินอ้อมไปเปิดลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้งคว้าสิ่งของบางอย่างขึ้นมายัดไว้ที่ขอบกางเกงด้านหลัง หันมาติดกระดุมเสื้อคืนลวกๆ ก่อนจะเดินตรงไปยังประตูห้อง
ใคร?.. ศักดาตะโกนถามกับอินเตอร์คอมหน้าห้อง
ผมพิเชษฐ์..พนักงานรักษาความปลอดภัยของคอนโดฯ ครับ
มีอะไร? เขาถามกลับไปอีกเมื่อมองจากช่องที่ประตูแล้วพบว่าเป็นยามคนเดียวกับที่ยอมให้เขาเอาเงินฟาดหัวไปเมื่อสักชั่วโมงที่ผ่านมานี้
คือมีเด็กมาเล่นซนที่ลานจอดรถแล้วปาก้อนหินไปโดนกระจกรถคุณศักดิ์แตกน่ะครับ ผมก็เลยรีบขึ้นมาแจ้ง และก็ให้เพื่อนที่จะมาเปลี่ยนเวรคืนนี้ล็อคตัวไว้อยู่ที่ป้อม ไม่งั้นเดี๋ยวจะหนีกันไปได้.. อีกฝ่ายตอบกลับผ่านอินเตอร์คอมเช่นเดียวกัน
อะไรกันวะ!!.. อดีตผู้จัดการฝ่ายสบถออกมาอย่างหัวเสีย เปิดประตูพรวดออกไป ใจหวังจะไปเอาเรื่องไอ้เด็กแสบที่ทั้งทำข้าวของเขาเสียหาย ทั้งขัดจังหวะเวลาแสนสุขของเขา
โครม!!
เพียงแต่ทันทีที่เปิดออกไป ก็มีหมัดลุ่นๆ สวนกลับมากระแทกเอากลางแสกหน้า จนเขาผงะเซถอยหลัง คอเสื้อถูกกระชากพร้อมทั้งหมัดที่สองก็ตามมาติดๆ ไม่ให้ตั้งตัว
ไอ้เลว!.. ไอ้หมาลอบกัด!! ทำได้กระทั่งผู้หญิงไม่มีทางสู้.. เสียงตะคอกอย่างโกรธเคืองที่ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อนจากบุรุษผู้สุภาพอย่างภาณุดังออกมา ยิ่งมองตรงเข้าไปยังประตูห้องนอนที่เปิดกว้างออกแล้วเห็นร่างที่นอนตัวงอด้วยความเจ็บปวดในสภาพคอเสื้อเชิ้ตเปิดกว้างเพราะถูกกระชากจนกระดุมกระเด็นหลุดหายจนแทบจะเห็นขอบเสื้อชั้นในของเจ้าตัว ความโมโหยิ่งพุ่งปรี๊ดขึ้นหน้า ชายหนุ่มยิ่งซัดอีกฝ่ายไม่นับ จนกระทั่งร่างที่ถูกเขาประทุษร้ายล้มคว่ำลงกับพื้น จึงเริ่มได้สติ รีบถลันเข้าไปในห้องนอน ปล่อยให้พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เขาบังคับให้พาขึ้นมา ยืนตะลึงมองการกระทำที่ผ่านมาอย่างทำอะไรไม่ถูก
น้องเล็ก!!..
เสียงตะโกนเรียกด้วยน้ำเสียงที่คุ้นหู อนุชพยายามลืมตามองอย่างค่อนข้างลำบาก ก็พอดีที่อีกฝ่ายถึงตัว พยายามประคองเธอขึ้นมาอย่างเบามือที่สุด
พี่ณุ.. เสียงครางเรียกเบาๆ ในลำคอเนื่องจากความไม่เอื้ออำนวยของร่างกาย ไม่มีกระทั่งแรงจะโผเข้าหาดังใจ น้ำตาของอนุชได้แต่ไหลพรากออกมาอย่างสุดกั้น ภาณุจึงรั้งร่างของหญิงสาวเข้าไปโอบไว้ทั้งตัว กอดปลอบขวัญทั้งหญิงสาวและตัวเขาเอง ..โล่งอกที่ยังไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นกับหญิงคนรัก
ชายหนุ่มถอดเสื้อสูทตัวนอกของตนออกเอาไปคลุมให้อีกฝ่าย มองเห็นมุมปากที่มีคราบเลือด แทบอยากจะปาดเข้าใส่คนที่บังอาจทำเช่นนี้กับดวงใจของเขาอีกครั้ง ถ้าไม่ติดว่าหญิงสาวในอ้อมกอดต้องการการปลอบโยนมากขนาดรั้งชายเสื้อเขาแน่น ภาณุจึงได้แต่หันกลับมามองร่างที่พยายามจะหยัดตัวขึ้นอย่างยากลำบากด้วยสายตาเคียดแค้นอย่างไม่เคยส่งให้ใครมาก่อน แล้วจึงหันไปออกปากกับยามหนุ่มแทน
ฝากนายช่วยเฝ้าไว้ก่อน เดี๋ยวตำรวจก็น่าจะตามมา
รปภ. หรือยามที่มีชื่อว่าพิเชษฐ์นั้น จึงได้ตรงเข้าไปช่วยดึงคนที่เป็นเจ้าของห้องนี้ให้ลุกขึ้นเพื่อจะจับตัวและเฝ้าไว้อย่างที่ภาณุบอก ซึ่งเพราะชายหนุ่มสัญญาว่าจะไม่เอาความเรื่องที่เขาเห็นแก่เงินช่วยเหลือให้นายศักดาพาผู้หญิงที่กำลังหมดสติคนหนึ่งขึ้นห้องได้โดยง่าย บอกจะให้การว่าเขาไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วย ดังนั้นตอนนี้ให้พิเชษฐ์ทำอะไร เขาก็ยินดีที่จะทำทั้งนั้น
สั่งเสร็จ ภาณุก็หันกลับไปจะช้อนตัวหญิงสาวขึ้นอุ้มเพื่อจะพาออกไปจากห้องพักนี้เสียที ไม่คิดจะอยู่มองหน้าคนโฉดนานไปกว่านี้ เพราะเกรงว่าตนเองอาจจะทนไม่ไหว ลุกขึ้นมาทำอะไรคนที่ถูกเขาซัดหมอบไปแล้วนั่นอีก กลัวว่า.. แทนที่จะเป็นแค่สั่งสอน อาจจะกลายเป็นผู้ร้ายฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาไป ยังไงซะกฎหมายก็จะต้องลงโทษนายศักดา คราวนี้พี่ชายของอนุชคงไม่ปล่อยให้รอดพ้นเงื้อมมือกฎหมายได้ง่ายๆ เช่นเดียวกับที่ผ่านมาอีกแล้ว ในเมื่อใช้ไม้อ่อนแล้วถูกลอบกัดแบบนี้ อเนกคงใช้ไม้แข็ง ไม่มีทางโอนอ่อนอภัยให้อดีตผู้จัดการฝ่ายผลิตอีกต่อไปเป็นแน่
หัวหน้าฝ่ายหนุ่มจึงไม่คิดจะสนใจอดีตหัวหน้าตนเองอีกต่อไป คิดว่ายังไงซะเดี๋ยวเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เขาฝากให้พี่ชายของอนุชจัดการแจ้งให้แทนคงจะตามมาในไม่ช้า แต่ภาณุไม่ทันจะนึกเลยว่า.. งูเห่าพิษ..ถ้าไม่ตีจนแน่ใจว่ามันตายไปแล้ว ก็อย่าเพิ่งได้ไว้วางใจ เพราะเมื่อมันฟื้นแรงกลับคืนมา มันก็รอโอกาสย้อนฉกกลับคนที่ตีมันนั่นแหละ ฉันใดก็ฉันนั้น.. เมื่อพนักงานรักษาความปลอดภัยของคอนโดฯ แค่จับที่ต้นแขนหลังจากที่พยุงนายศักดาขึ้นได้แล้วและไม่คิดจะล็อคตัวเช่นเจ้าหน้าที่ตำรวจจับตัวผู้ร้าย พอเผลอ ร่างที่ไม่น่าจะหลงเหลือเรี่ยวแรงอะไรอีก ก็สะบัดตัวอย่างแรง จนมือที่ยึดไว้หลวมๆ ของยามหนุ่มหลุดออก อีกทั้งเกือบจะล้มเพราะตั้งหลักไม่ทัน และทันทีที่ฝ่ายนั้นหลุดพ้นจากพันธนาการ เหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเพียงเสี้ยวนาที..
เปรี้ยง!..
เปรี้ยง!!
ม่ายยยยย!!.......
เล็ก.. ยัยเล็ก..
อเนกตรงเข้าไปข้างเตียง คว้าตัวและร้องเรียก ทันทีที่เห็นร่างบางของน้องสาวที่ผวาตื่นขึ้น ตะโกนร้องอย่างสุดเสียง
พี่ใหญ่.. อนุชโผเข้าหาอีกฝ่ายทันที พี่ใหญ่.. พี่ณุ.. พี่ณุ.. เอ่ยออกมาได้แค่นั้น ก็ร้องไห้โฮออกมา เหตุการณ์ต่างๆ ไหลทะลักเข้ามาในความทรงจำ
หญิงสาวจำได้ว่า ขณะที่ภาณุกำลังจะช้อนตัวเธออุ้มขึ้นจากเตียงนั่นเอง เธอก็ได้ยินเสียงกระสุนปืนดังขึ้นสองนัดซ้อน แล้วร่างของชายหนุ่มที่บดบังเธอจากวิถีแห่งมัจจุราช ค่อยๆ ทรุดลงตรงหน้า แล้วเสียงกรีดร้องสุดท้ายก็ออกจากปากตนเอง ก่อนจะหมดสติตามไปอีกคน .. หลังจากนี้จะมีเหตุการณ์วุ่นวาย ใครจะทำอะไรอีก เธอก็ไม่รับรู้จนกระทั่งฟื้นมาเห็นหน้าพี่ใหญ่ของตนในตอนนี้
ใจเย็นๆ เล็ก.. ใจเย็นๆ ก่อน
พี่ณุถูกยิง.. พี่ณุบังไม่ให้กระสุนปืนมาโดนเล็ก พี่ใหญ่.. พี่ณุจะตายไหม พี่ณุ.. ภาพเลือดสดๆ ที่ทะลักออกมาจากตัวชายคนรักต่อหน้าต่อตาก่อนจะล้มลงในอ้อมแขนเธอเองนั้น ทำให้อนุชกลัวว่าจะฟื้นตื่นมาแล้วพบว่าเขาอาจจะไม่ได้อยู่กับเธออีกต่อไปแล้ว
หมอกำลังช่วยอยู่นะเล็ก หมอกำลังผ่าตัดให้เลือดภาณุอยู่.. พี่เชื่อว่าเขาต้องฟื้น พี่ณุของเล็กไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ ภาณุต้องอยู่คอยปราบพยศเราต่อไปอีกนาน .. แต่ตอนนี้เล็กนั่นแหละที่ต้องพักก่อน เชื่อพี่เถอะ เล็กนอนหลับ ตื่นมาอีกที พี่ณุเขาก็ฟื้นขึ้นมาพอดี อเนกพยายามรั้งร่างน้องสาวให้นอนลงตามเดิม ลูบศีรษะเบาๆ อย่างปลอบโยน สักพักฤทธิ์ของยาที่ยังคงเหลืออยู่ในร่างกายจึงทำให้หญิงสาวหลับลงไปอีก แม้ว่าจะมีคราบน้ำเกาะพราวอยู่ที่ขนตางอนนั้นก็ตาม .. ชายหนุ่มไม่คาดคิดเหมือนกันว่า น้องสาวผู้เก่งกล้า ไม่กลัวใคร และเอาแต่ใจตัวอย่างเหลือร้ายนั้น ยามมีความรักแล้วรู้สึกว่าจะสูญเสียสิ่งที่รักไป จะกลายเป็นคนอ่อนแอได้ถึงเพียงนี้.. เขาก็ได้แต่ภาวนาว่า เหตุการณ์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าการที่น้องเล็กของเขาถูกจับตัวไปแล้วเกือบถูกข่มขืนจะไม่เกิดขึ้น .. ผู้ที่ช่วยน้องเขาให้รอดพ้นมาได้ ก็สมควรจะปลอดภัยกลับมาเช่นเดียวกัน
ประธานบริษัทหนุ่มยังคงอยู่เฝ้าน้องสาว จนกระทั่งภรรยาพามารดาและนิศากรตามมาสมทบและอยู่เฝ้าอนุชแทน เขาจึงเลี่ยงไปรอฟังข่าวที่หน้าห้องไอซียูซึ่งภาณินและพงศกรก็ยังยืนรออย่างใจจดใจจ่อเช่นเดียวกัน
ทั้งที่คิดว่าเหตุการณ์ที่เผชิญอยู่ในขึ้นวิกฤต แต่ก็นับว่ามีเรื่องให้อเนกอดที่จะให้นึกขำขึ้นไม่ได้ อนันต์..น้องชายของเขาอาสาเป็นผู้บริจาคเลือดให้หัวหน้าฝ่ายผลิตของเขา เข้าไปนอนให้เลือดอยู่ในห้องผ่าตัดด้วย .. ทำไมเขาจะไม่รู้.. น้องชายกลางของเขานี่แหละที่เป็นตัวการหนึ่งให้สองคนนั่นทะเลาะกันยืดเยื้อมาเป็นอาทิตย์ ไม่รู้ว่าที่ทำเพราะสำนึกผิด หรือเห็นแก่มนุษยธรรมกันแน่
..และถ้าผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้ อเนกเริ่มจะเล็งเห็นแล้วว่า น่าจะมีบางคนที่นิสัยเปลี่ยนไป อย่างน้อยๆ มีให้เห็นแล้วสองคนด้วยกัน น้องชายกับน้องสาวของเขานี่แหละ..
นึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา.. พอภาณุรู้ว่าอนุชถูกนายศักดาจับตัวไป โดยขอข้อแลกเปลี่ยนเป็นเงินสิบล้าน ชายหนุ่มก็โทรมาบอกเขาทันที ซึ่งพวกเขาทั้งหมดไม่มีใครคิดสักคนว่าเมื่อได้เงินสิบล้านแล้ว อดีตผู้จัดการฝ่ายผลิตจะยินยอมปล่อยอนุชให้กลับมาอย่างดีโดยจะไม่มีอะไรในร่างกายที่บุบสลาย เขาเองก็กังวลพอๆ กับภาณุว่านายศักดาอาจจะทำอะไรน้องเล็กเขามากกว่าแค่การจับเป็นตัวประกันแลกเปลี่ยนเงินเฉยๆ .. ทั้งๆ ที่ร้อนรนแต่ก็ไม่อาจทำอะไรต่อไปได้ พวกเขาอับจนหนทาง ไม่รู้ว่าจะไปตามตัวนายศักดาที่ไหน โทรเข้าบ้านก็ไม่มีคนรับสาย จะแจ้งตำรวจเรื่องคนหายก็ยังไม่ครบยี่สิบสี่ชั่วโมง จะให้เจ้าหน้าที่ช่วยคลำทางก็กลัวว่าจะกระโตกกระตากให้อีกฝ่ายรู้ และยิ่งทำอะไรรุนแรงอาจถึงขึ้นชีวิตของน้องสาวเขา บางที..สุนัขจนตรอกอาจจะตัดสินใจทำอะไรโดยไม่สนว่าตัวเองจะเป็นอะไรอีกต่อไปแล้ว เพราะเท่าที่ผ่านมา นายศักดาก็ทำให้เห็นว่าทำได้ทุกอย่าง กระทั่งจับตัวคนไปทั้งคน เย้ยกฎหมายได้อย่างหน้าตาเฉย เขาก็ทำมาแล้ว นับประสาอะไรจะไม่กล้าทำอะไรที่เลวร้ายมากกว่านั้น
แต่ก็ยังถือว่าโชคยังเข้าข้างพวกเขาอยู่ ในช่วงเวลาที่ท้อเพราะไม่รู้จะตามรอยอนุชไปทางไหน กานดาก็เป็นคนโทรมาบอกให้ภาณุฟังว่า เธอได้รับโทรศัพท์จากเยาวพา..อดีตหัวหน้าฝ่ายบัญชีที่ติดร่างแหถูกให้ออกไปพร้อมนายศักดานั่น ว่าเป็นคนโทรเล่าให้ฟังถึงแผนการที่จะบินออกจากเมืองไทยของศักดาหลังจบงานนี้ รวมทั้งแหล่งกบดาน ซึ่งจริงๆ แล้วก็เป็นสถานที่ที่ทั้งคู่เคยใช้เป็นที่พลอดรักกันนั่นแหละ เยาวพากลับใจได้..ไม่อยากทำผิดไปมากกว่านี้ แต่ก็ไม่กล้าที่จะบอกกับอเนกโดยตรง จึงได้แต่โทรบอกให้กานดา เพราะเป็นเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องกันมาก่อน ผู้ช่วยเลขาฯ เขาเองก็เถอะ.. ต่อให้เป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์ ไม่ค่อยสนใจอะไร ได้แต่ชายหูชายตากับผู้ชายไปวันๆ หรือแม้แต่จะหมั่นไส้อนุชแค่ไหน เธอก็ไม่ใช่คนใจร้ายใจดำที่ถึงขนาดปล่อยให้เกิดเรื่องร้ายกับน้องสาวเขาทั้งๆ ที่ก็รู้อยู่เต็มอก ประกอบกับสำนึกในเรื่องที่ตนเคยทำให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดกับหัวหน้าฝ่ายผลิตของเขา หญิงสาวก็เลยตัดสินใจโทรเล่าให้ภาณุฟัง
ทว่าวิศวกรหัวหน้าฝ่ายผลิตของเขาใจร้อนเกินไป พอทราบเรื่อง โทรมาบอกเขา ตนเองก็ตัดสินใจล่วงหน้าไปยังคอนโดฯ นายศักดาก่อน ปล่อยให้พวกเขาเป็นคนแจ้งตำรวจและตามไปที่หลัง และเมื่อไปถึงก็ทันเห็นชายหนุ่มที่บุกเดี่ยวโดนยิงเข้าไปหนึ่งนัดพอดี นายตำรวจมือปราบที่นำพวกเขามาจึงตัดสินใจยิงปืนไปหยุดไว้ก่อนที่อีกฝ่ายจะทำร้ายใครเพิ่มมากไปกว่านี้ จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้เข้าจับกุมนายศักดาในข้อหากังขังหน่วงเหนี่ยว มีอาวุธในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต รวมทั้งข้อหาพยายามฆ่า ซึ่งดูจะร้ายแรงที่สุด ที่อาจจะทำให้หมอนั่นไม่ได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันได้ง่ายๆ อีกต่อไป ส่วนเยาวพาและยามที่เขาเจอในที่เกิดเหตุก็ถูกกันไว้เป็นพยาน ทีนี้ก็ได้แต่รอ.. ว่าขอให้เป็นแค่พยายามฆ่า อย่าให้ต้องกลายเป็นการฆ่ากันไปจริงๆ เลย.. เพราะคงไม่ใช่แค่การฆ่าภาณุให้ตายเท่านั้น น้องสาวของเขาก็อาจจะถูกฆ่าให้ตายทั้งเป็นเช่นกัน
เมื่อไหร่พี่ณุจะรู้สึกตัวคะ หมอบอกว่าพี่ณุหายแล้วไม่ใช่เหรอ.. แต่สามวันแล้วนะคะพี่ณุ.. สามวันแล้วที่พี่ณุยังนอนหลับอยู่อย่างนี้..
อนุชยกแขนข้างว่างของร่างที่ยังหลับสนิทขึ้นแนบหลังมือ ที่มาบัดนี้ซูบลงไปถนัดตากับใบหน้าตนเอง นัยน์ตาคลอไปด้วยหยาดน้ำใสๆ
..ทั้งๆ ที่คณะแพทย์บอกว่าภาณุพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่สามวันผ่านมาชายหนุ่มก็ยังคงนอนหลับไหลไม่ได้สติอยู่บนเตียงผู้ป่วย เขาหลับราวกับร่างไร้วิญญาณ.. ราวกับปรารถนาจะนอนสงบนิ่งอยู่อย่างนั้นตลอดไป
ไหนพี่ณุเคยบอกว่าเราจะกลับไปเป็นอย่างเมื่อก่อนไงคะ แต่ไม่ทันไร.. พี่ณุก็จะไม่ยอมอยู่ปราบเด็กดื้อคนนี้แล้วหรือไง .. กานดาเขาเล่าเรื่องทุกอย่างให้เล็กฟังแล้วนะคะ เล็กรู้แล้วว่าเล็กเข้าใจผิดไปเอง ตอนนี้เล็กก็ทำผิดอีกแล้วใช่ไหมคะ เพราะเล็ก.. พี่ณุจึงต้องเป็นแบบนี้ เล็กทำตัวไม่ดีอีกแล้วใช่ไหม พี่ณุถึงได้ไม่ยอมตื่นมารับฟังคำขอโทษจากเล็กเสียที.. ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ไม่เคยเห็นร้องไห้ให้กับเรื่องอะไรสักเท่าไหร่ ยกเว้นก็แต่ตอนที่คิดว่าภาณุหลอกลวงในครั้งนั้น มาบัดนี้น้ำตาก็ไหลออกมาได้ง่ายๆ อีก หรือที่จริง.. เธอเองก็มีอีกด้านที่เป็นคนอ่อนแอแฝงอยู่ในตัวลึกๆ
ทางโรงพยาบาลยืนยันว่าการผ่าตัดสำเร็จไปได้ด้วยดี โชคดีที่กระสุนไม่ได้ถูกอวัยวะสำคัญจนทำให้ชายหนุ่มถึงแก่ชีวิต เพียงแต่ร่างกายเขายังอ่อนแอ เนื่องจากเสียเลือดมาก อีกทั้งความอิดโรยที่มีมาก่อนหน้านี้จึงทำให้ฟื้นตัวได้ช้ากว่าปกติ.. แต่ทั้งที่ก็รู้ว่ายามนี้ภาณุแค่ยังหลับอยู่เท่านั้น แต่อนุชก็ยังไม่อาจพึงใจ หญิงสาวอยากเห็นเขาฟื้นลืมตาตื่นขึ้นเสียที อยากจะเป็นคนแรกที่เขาตื่นขึ้นมาพบ.. อยากจะพูดขอโทษในความดื้อดึงของตนให้ชายหนุ่มได้ต่อว่าในความไร้เหตุผลนั้น.. อยากได้ยินเสียงทุ้มๆ เช่นเดียวกับที่เขาพูดหวานๆ ใส่จนทำให้เธอหน้าแดงไปเสียทุกครั้ง .. อยากได้ยินอะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่ภาณุนอนนิ่งๆ ไม่รับรู้อะไรอยู่อย่างนี้
Create Date : 29 มกราคม 2550
Last Update : 29 มกราคม 2550 18:47:35 น.
3 comments
Counter : 244 Pageviews.
Share
Tweet
มาอ่านตอนแรกจ้า
โดย:
icebridy
วันที่: 29 มกราคม 2550 เวลา:19:52:01 น.
เพิ่งตอน 10 เองเหรอจ๊ะเนี่ย...
โดย: ดวงตะวัน (
Doungtawan
) วันที่: 29 มกราคม 2550 เวลา:20:05:07 น.
แวะมาอ่าน และมาทักทาย ยังคิดถึงน้องเล็กอยู่ค่ะ
โดย: ดาว..กลางวัน (
ดาว..กลางวัน
) วันที่: 29 มกราคม 2550 เวลา:22:07:05 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Katenipa
Location :
นครปฐม Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
(รายละเอียดข้อมูลอัพเดตเจ้าของบล็อกติดตามได้ในหน้า
"
สมุดเยี่ยม
"
เลยนะคะ ^ ^)
ชักเริ่มจะเปลี่ยนแนวจากบ้าซีรี่ย์เกาหลี มาเป็นย้อนยุคกลับไปสู่หนังจีนกำลังภายใน และวกกลับมาคลั่งไคล้แดนปลาดิบ ณ บัดนาว ^ ^
ตัวฉัน(มั้ง) ^ ^"
มนุษย์(ธรรมด๊า ธรรมดา)เดินดินกินข้าวแกง(รวมถึงอาหารอื่นๆ )ไปตามประสา แค่บางวันอาจอยากกินก๋วยเตี๋ยวบ้างก็เท่านั้น เพศคงไม่ต้องบอกกันล่ะเนอะ คิดว่าเห็นจากรูปถ่าย + เวลาพูดคุย ก็น่าจะรู้(หรือเปล่า - -') ส่วนอายุ.. ความลับดีก่า กรั่กๆ .. แบบหยุดไว้ที่ 18 ส่วนที่เพิ่มมาฝากธนาคารทั้งนั้น เหอๆ .. สำหรับอาชีพ.. ตอนนี้ไม่วิจัยฝุ่นเพิ่มภาวะภูมิแพ้อากาศให้กะตัวเองและเพื่อนๆ แล้วนะ ..เพราะตอนนี้คือ pharmacist เต็มๆ ตัวแล้ว เพิ่งจะเปลี่ยนงานโดยลาออกจากเภสัชกรโรงพยาบาลไปเป็นที่เรียบร้อย แต่ก็กำลังจะได้งานใหม่ คิดว่าน่าจะสบายขึ้นเล็กน้อยเพราะเลือกทำพาร์ทไทม์ค่ะ แบบอยากหาเวลาว่างในการทำงานอดิเรกที่ชอบ แต่ไหงงานพาร์ทไทม์ที่ได้กลับกลายว่าทำงานอาทิตย์ละ 6 วัน วันละ 8 ชม. ไม่ต่างจากงานประจำเลยง่ะ - -"
แล้วตกลงว่าจะได้ว่างไหมยังไม่แน่ใจเลยนี่ เฮ้อ..
อื่นๆ ก็ไม่รู้จะบอกอะไรอีกแล้วล่ะ ปล่อยๆ ให้มันเป็นไปตามวิถีของมันไปแล้วกันเน้อ.. ^ ^
..........
อัพเดตเพลงใหม่..
ยังไม่มีเพลงติดบล็อกใหม่ๆ ไปฟังเสียงผิวปากของอีวานใน Heaven's tree กันค่ะ (ไม่รู้จะชวนหลับหรือเปล่า ^ ^")
ปล. อัพเดตโปรไฟล์ส่วนตัว 26/10/2006 ค่ะ ^ ^
Friends' bloggang
วัชรวีร์ - เพชรเจ้าฉาย (หุหุ ก็ตัวเองแหละ)
พู่ที่รัก ^ ^
เจ้าหมูน้อยฯ แพร
พี่ชม ชมสิเจ้าค่ะ
พี่อุ๋ย จุ๊บๆ
พี่แหม่มจ๋า
พี่เปี๊ยกฮับ
โน้ต 1981
พี่ข้าวค่า
จอย เนตรนภัส
พี่ปุณฯ
โรส อินเกิร์ล
พี่อิ๊ง วินฯ
พี่นก เกรซี่ หลุยส์ ฯ
พี่คีฯ
น้องอ้อม
เอ๋ กรุ่นกลิ่นแก้ว
เตย ไอ้ตัวยุ่ง
แฝดกิฟท์
แฝดกอล์ฟ
พี่เปิ้ล วี3
พี่เปิ้ล มิถุนา
น้องหนึ่ง บลูไดฯ
ยุ้ย มันหมู
พี่ไอซ์ น้ำแข็งไส
พี่ข้าว
พี่โม
ธาร
พี่พู่-รียา
Group Blog
มาทัก มาทาย หาเรื่องคุย เรื่องเล่า มานั่งเม้าท์ให้ฟัง..^ ^
สมุดเยี่ยม.. มาลงชื่อเป็นอนุสรณ์กันไว้หน่อยเร้ว..
..................................
อ่านแล้วมาแบ่งปัน...
ฟังแล้วมาเผื่อแผ่..
ดูแล้วมาบอกต่อ..
..................................
..................................
..................................
นิยาย : ฟ้าหลังฝน.. จบบริบูรณ์(ปิดบล็อกค่ะ)
นิยาย : สายธารแห่งหัวใจ(new edition)
................................................
นิยาย : Love Stories เรื่องรักของพวกเรา
<<
มกราคม 2550
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
29 มกราคม 2550
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 11 จบซีรี่ย์แรก
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 10
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 9
All Blogs
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 11 จบซีรี่ย์แรก
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 10
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 9
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 8
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 7
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 6
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 5
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 4
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 3
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 2
Love Stories เรื่องรักซีรี่ย์แรก ตอนที่ 1
Love Stories บทนำ..เรื่องความรัก
Friends' blogs
makokchor
W i n t e r b e r r y
มิถุนายน
Clear Ice
ชมสิจ๊ะ
blue_diamond
YUI_MUNMOO
mrs_ricken
มดตะนอยตัวอ้วน
brasserie 1802
อินทรีทองคำ
ละมุนใจ
Donut_ty
คณิตยา
Gracie Lou Freebush
อุรัสยา
waidhaya
ตัว(Z)
เม-ดา
ปุณณัตถ์
มดx-v3
sutida_jeaw
เนตรนภัส
คีตาญชลี
กรุ่นกลิ่นแก้ว
หมูน้อยแก้มแดง
บทเพลงแห่งความฝัน
สายลมอิสระ
i_tua_yung
ทะเลกับความมืด
แมวเหมียวอ้วนกลมสีชมพู
ทะเลหวาน
tonkho-w
พิมลพัทธ์
oreocream
เปียร์รุส
กาญจน์ฏี
ธาร นาวา
รียา-อารียา
jumppy
kaijunk
Doungtawan
ดาว..กลางวัน
มณีนาคา
lynet
orcahappy
...ศุวิลา...
sweetwind
มะปรางข้างรั้ว
Webmaster - BlogGang
[Add Katenipa's blog to your web]
Links
hotmail
yahoo
แจ่มใส
Kear's board
มันดีบุ๊ค
พิมพ์คำและสถาพรบุคส์
ห้องสมุดถนนนักเขียน
My Dek-D
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
มาอ่านตอนแรกจ้า