รักเสมอไม่เจอก้อคิดถึง ม่านหมอกหล่นเป็นฝอยลอยละลิ่ว สัมผัสผิวเย็นเฉียบยะเยือกหนาว ลมหนาวเยือนสายฝนผ่านดั่งทุกคราว ทุกย่างก้าวเหยียบย่ำน้ำค้างพรม
และทุกครั้งที่ลมหนาวพัดผ่าน ละอองม่านหมอกปลิวหล่นทับถม มวลดอกไม้โชยกลิ่มกลางแรงลม เปิดอารมณ์ชมชิดคิดถึงใคร
ความรู้สึกโหยหาอ้อมอกอุ่น เกิดว้าวุ่นครุ่นคิดจิตหวั่นไหว ฝากถ้อยคำเอื้อยเอ่ยคนแดนไกล รู้บ้างไหมใจหนึ่งซึ่งอาวรณ์
รักเสมอแม้ไม่เจอยังคิดถึง ห้วงคำนึงตรึงติดมิถอดถอน อยากบอกว่าห่วงหาและอาทร เหมือนครั้งก่อนตอนพบสบสายตา
|
| | | |
ยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน ต้อนรับพ้องเพื่อน ทั่วทุกๆคน
| | | | |
1 2 3 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 24 25 27 28 29 30
|
คิดถึงพี่สาวคนดีค่ะ
ป่านนี้คงฝันหวานไปแล้ว