อยากตาย แต่ไม่ตาย

เมื่อวานเราเกิดอาการฮอร์โมนแปรปรวนหนักมาก ปวดหัวไมเกรนมากๆ ด้วยตั้งแต่กลางวัน จนจะอ้วก ร้องไห้ง่ายมาก นิดหน่อยก็ร้อง แถมหงุดหงิดแม่ด้วย พูดอะไรก็ไม่เข้าหู อยู่ๆ ก็คิดว่าทำไมเราไม่รู้สึกรักหลานเลย หลานก็ไม่ได้รักเรา แล้วก็คิดว่า อยากตายจัง อยากตายมากที่สุดวันหนึ่งเลย พร้อมตายมาก เบื่อโลกสุดขีด จนถึงสองทุ่มครึ่งปวดทนไม่ไหว กินยานอน

ตื่นเช้ามา ความอยากตายลดลงหน่อยนึง อาการปวดหัวดีขึ้น แต่ยังไม่หายสนิท ยังมึนๆ อยู่ แม้จะไม่รู้สึกอยากตายแล้ว แต่ก็ไม่ทำให้อาการเบื่อโลกลดลง เวลาว่างเยอะ ไม่รู้จะทำอะไรดี

ตอนเย็นเพื่อนร่วมงาน ส่งข้อความมาในกลุ่มบอกว่าลูกศิษย์คนหนึ่งตายแล้ววันนี้ ทีแรกก็คิดว่าติดเชื้อในกระแสเลือดตามที่พี่สาวของเขาแจ้ง แต่อีกข่าวหนึ่งบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า ขังตัวเองกินแต่น้ำ จนน้ำท่วมปอด เนี่ยคนอยากตายของจริง ส่วนเราซึมเศร้าชั่วครั้งชั่วคราว เพราะฮอร์โมนและวัยทอง รวมทั้งความประสาทของเรานิดหน่อย

บางคนอาจจะบอกว่า ทำบุญเยอะๆ ไม่รู้จะตายเมื่อไหร่ ก็ไม่เห็นว่ามันเกี่ยวกับการทำบุญตรงไหน เอามาปนกันทำไม ทำเยอะทำน้อยก็ตายเหมือนกัน บางคนบอกว่าดีแล้วหมดทุกข์ คนเป็นสิยังมีทุกข์ นั่นคือคำปลอบใจแล้วเหรอ?

เราว่าเราเข้าใจคนอยากตายและได้ตายสมใจนะ เช่นเดียวกับคนที่เป็นหนี้เยอะแล้วฆ่าตัวตายทั้งครอบครัว ถ้ามีทางออกก็คงไม่เลือกความตาย เหลือใครไว้ก็ลำบากเป็นภาระสังคมอีก ความตายจึงเป็นหนทางสุดท้าย ถ้าใครอยากตาย อย่าไปตำหนิเขาเลย เพราะเราไม่ได้ตกอยู่สถานการณ์เดียวกับเขาเราไม่รู้หรอกว่ามันทุกข์แค่ไหน

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2563		0 comments
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2563 21:39:33 น.
Counter : 739 Pageviews.
Share Tweet