ตะลุยเหมืองแร่

มองมุมบวกจากการไม่มีทีวีให้ดู เราจึงอ่านหนังสือเล่มนี้จบเสียที ทั้งที่มันบางมากนะ แต่เราใช้เวลาอ่านน่าจะมากกว่าห้าเดือน (จนนักเขียนเสียไปแล้วเมื่อเดือนก่อน) เพราะความขี้เกียจ และกลางคืนดูแต่ทีวีของเราเอง
พอมาอ่านอีกที ก็ลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้พูดถึงเรื่องอะไร แต่ก็ยังอ่านจนจบ



สำนวนของอาจินต์เป็นครูที่ดีของคนที่อยากเขียนหนังสือ บรรยายทุกอย่างเห็นภาพปรุโปร่ง เข้าใจง่าย ไม่ต้องใช้คำวิริศมาหราซับซ้อนแต่อย่างใด ในบทสนทนาก็คมและตลกจนอ่านแล้วต้องหัวเราะออกมา บางเหตุการณ์เป็นเรื่องหม่นๆเศร้าๆ แต่ถ้อยคำก็ยังมีความสว่างสดใสในแง่บวกอยู่

บางตอน ผ่านมา 50 ปีก็ยังร่วมสมัยอยู่



เขาทิ้งท้ายในหน้าสุดท้ายไว้น่าสงสาร ตอนนั้นเขาคงไม่ได้คิดหรอกว่างานเขียนเหล่านี้จะเป็นที่มาของศิลปินแห่งชาติให้ตัวเอง งานทุกชิ้นของเขาจึงคุณค่ามากต่อวงการวรรณกรรมไทย

Create Date : 22 พฤษภาคม 2562		0 comments
Last Update : 22 พฤษภาคม 2562 14:36:41 น.
Counter : 1847 Pageviews.
Share Tweet