เมื่อสายรุ้งไม่ได้เป็นสายรุ้ง
เกิดมาเคยได้ยินคำว่า โค้งรุ้ง ก็เข้าใจว่าสายรุ้งทั้งเจ็ดสีมีแค่โค้งครึ่งวงกลมตลอดมา จนกระทั่งวันหนึ่ง นั่งเครื่องบินบางกอกแอร์เวย์ระหว่างสุโขทัย-กรุงเทพฯ ช่วงเย็นๆ หลังฝนประปราย
ระหว่างที่ทานอาหารกล่องที่แจกบนเครื่อง มองไปยังเมฆหนาที่ลอยอยู่นอกหน้าต่าง เห็นรุ้งทอประกายสวยงาม เราไม่เคยรู้ว่ารุ้งมันอยู่สูงถึงขนาดนี้ จึงเพ่งมองอย่างตั้งใจ...หลังฝนตก เกิดการหักเหของแสงผ่านหยดน้ำฝน เกิดสเปกตรัม...มองเห็นเป็นรุ้ง....เราคิดตามพื้นความรู้วิทยาศาสตร์ในอดีตอันน้อยนิด (ผิดพลาดก็ต้องขออภัย)
ภาพที่เห็นมันเป็นรุ้งที่ไม่ใช่สายรุ้งหรือโค้งรุ้งอย่างที่เคย แต่มันเป็นวงรุ้งขนาดใหญ่สวยงามแปลกตา เรามองดูด้วยความสุข
อยากบอกใครบางคนให้มาเห็นด้วยกัน เร่งเคี้ยวข้าวเพื่อจะได้ไปหยิบกล้องมาถ่าย กลัวว่าภาพที่เห็นมันจะหายไป ทานข้าวเสร็จ รีบหยิบกล้องถ่ายรูปคอมแพ็คออกมาจ่อที่หน้าต่างอย่างตื่นเต้น ทำไงให้ถ่ายออกมาได้อย่างที่ตาเห็นนะ
แต่แทนที่จะเห็นแค่วงรุ้งแสนสวยนั้น เรากลับเห็นเงาของเครื่องบินในวงรุ้งนั้นปรากฎอยู่ตรงกลางอย่างน่าอัศจรรย์!!!เคลื่อนตามวงรุ้งไปเรื่อยๆ---ภาพข้างบนเห็นไม่ชัดใช่มั้ยคะ (กล้องธรรมดาๆก็งี้แหละ) เราปรับแสงให้เข้มขึ้น (ในคอมพิวเตอร์ แต่ไม่ได้รีทัช) เพื่อให้เห็นว่า...มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
จากนั้นเกิดคำถามขึ้นว่า...แล้วมันเกิดเงานั้นได้อย่างไร ใครมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์ช่วยอธิบายปรากฎการณ์นี้หน่อยสิคะ
Create Date : 06 สิงหาคม 2551 |
|
4 comments |
Last Update : 6 สิงหาคม 2551 21:45:34 น. |
Counter : 2295 Pageviews. |
|
|