เมื่อนักวิทยาศาสตร์คุยกันถึงเรื่อง" วันโลกาวินาศ ARMAGEDDON " ก่อนอื่น ลองชมตัวอย่างบางตอนของภาพยนต์ เพื่อความเข้าใจและ ทำไมหลายคนที่ดูหนังเรื่องARMAGEDDON (วันโลกาวินาศ) จึงร้องไห้ วีดีโอข้างบนนี้เป็นตอนที่แฮร์รี่ สแตมเปอร์ (แสดงโดยบรูซ วิลลิส)จุดระเบิดนิวเคลียร์ เพื่อทำลายลูกอุกกาบาตขนาดใหญ่ที่กำลังพุ่งชนโลก เนื้อเรื่อง ลูกอุกกาบาตขนาดใหญ่กำลังพุ่งตัวเข้าหาโลกด้วยความเร็ว 22,000 ไมล์ต่อชั่วโมง แดน ทรูแมน ผู้อำนวยการองค์การนาซาพบว่า โลกมีเวลาเหลือเพียง 18 วันเท่านั้น ทางเดียวที่จะแก้ได้คือ ต้องฝังหัวระเบิดนิวเคลียร์ที่แกนกลางของดาวหางดวงนี้ ซึ่งผู้ที่จะทำภารกิจนี้ได้ต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องการจุดเจาะเท่านั้น ซึ่งแดนเลือกเอาทีมของแฮร์รี่ แฮร์รี่ สแตมเปอร์ (แสดงโดยบรูซ วิลลิส) นักขุดเจาะน้ำมันกลางทะเล ผู้ไม่ค่อยสบอารมณ์กับลูกทีมหนุ่มฝีมือดีที่ชื่อว่า เอ.เจ. เพราะว่าเอ.เจ.เป็นคนมุทะลุและมาชอบพอกับ เกรซ ลูกสาวคนสวยเพียงคนเดียว จึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูก แฮร์รี่และเกรซ ค่อนข้างหมางเมิน แต่ทีมของสแตมเปอร์ถือได้ว่าเป็นทีมขุดเจาะน้ำมันเบอร์หนึ่งของโลก ---------- ที่มาของเรื่องที่เขียนในบล๊อควันนี้ก็คือ นางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ นักฟิสิกส์ 1ในทีมงานนักวิทยาศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ กำลังทำการวิจัยโดยจะนำลูกอุกกาบาตจากประเทศอินเดีย มาทดลองยิงที่ห้องปฎิบัติการในอังกฤษ ได้โทรมาถามว่า ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > นิ!อีตาซื่อบื้อ วันนี้มีอะไรขอถามหน่อยซิ! MM : > ถามอะไรเหรอ? ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > ถ้าเราจะทำลายลูกอุกกาบาตที่มีขนาดใหญ่1ลูก กับ ลูกอุกกาบาตที่มีขนาดเล็กๆหลายลูก อย่างไหนยากง่ายกว่ากัน MM : > ยังไงเหรอ? ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > ก็ถ้าเราจะต้องใช้ระเบิดนิวเคลียร์ทำลายลูกอุกกาบาตขนาดใหญ่มาก1ลูก กับทำลายลูกอุกกาบาตเล็กๆหลายลูก อย่างไหนยากง่ายกว่ากันนะ MM : > ระเบิดนิวเคลียร์เลยเหรอ?? ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > อืมม ใช่แล้ว และการที่จะรวบรวมระเบิดนิวเคลียร์ให้ได้เท่ากับ 1,000 เมกกะตัน ภายในเวลาประมาณ10ปี เธอว่าทำได้หรือเปล่า? ระเบิดนิวเคลียร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก เท่าที่เคยมีการสร้างขึ้นมาเป็นของรัสเซียมีขนาด 50 เมกะตันนะ MM : > ตกลงจะรวบรวมแร่ที่จะทำระเบิดนิวเคลียร์หรือว่าหัวรบนิวเคลียร์นะครับ ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > ลูกอุกกาบาตขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 ไมล์ที่วิ่งด้วยความเร็ว แล้วระเบิดนิวเคลียร์ขนาด1,000 เมกกะตันสามารถทำลายมันได้หรือเปล่า? MM : > เดี๊ยวก่อนนะ นึกก่อนว่าขนาด10ไมล์นี้มันเท่าไหนกัน อ้อ..ลูกนี้ก็คงใหญ่ได้เท่ากับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางจากบางเขนไปมีนบุรี ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > ไอ้บ้านนอก แกนี้ เปรียบเที่ยบอะไรของแก MM : > อ้าว! ก็10ไมล์มันเท่ากับราวๆ16กิโลเมตร เราเคยขับรถเล่นเห็นป้ายบอกทางว่า จากบางเขนไปมีนบุรีมีระยะทาง16กิโลเมตรนะ ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > เออ! แล้วลองคิดซิว่ามีวิธีใดบ้างที่จะทำลายมัน MM : > OK! OK! เดี๊ยวเรารวบรวมเป็นคำพูดให้ใหม่นะ เธอนิพูดอะไรฟังยากจัง ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > ทำไมนักฟิสิกส์พูดอะไร ไม่ค่อยมีคนเข้าใจ MM : > เอาว่า ตามนี้ใช่หรือเปล่า? นักวิทยาศาสตร์กำลังคิดที่จะหาวิธีทำลายดาวหางหรือลูกอุกกาบาตขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ10ไมล์ วิ่งด้วยความเร็ว22,000 ไมล์ต่อชั่วโมงจะพุ่งเข้าชนโลก อาจเป็นไปได้ในอีกประมาณ10ปีข้างหน้าตามที่มีการทำนายไว้ และกำลังคิดว่าต้องรวบรวมหัวรบนิวเคลียร์ให้ได้1,000เมกกะตันเพื่อทำลายมัน โดยที่ยังมีนักวิทยาศาสตร์กลุ่มอื่นๆกำลังคิดหาวิธีต่างๆนาๆเช่นเดียวกัน ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > อืมม ถูกต้อง แล้วเธอคิดว่าจะรวบรวมได้หรือเปล่า? และแต่ละประเทศจะยอมสียสละระเบิดนิวเคลียร์เพื่อช่วยโลกหรือเปล่า? หรือว่ามีวิธีการใดที่จะทำลายลูกอุกกาบาตขนาดใหญ่นี้ ไหนลองคิดทีซิ! ดาวหางนี้จึงมีชื่อเรียกว่า"อมาเกดอน"นะ MM : > ได้ซิ! เดี๊ยวเราจะช่วยโลกเอง แต่ขอไปหาดูหนังจากคลิปวีดีโอที่คนเขามาโพสไว้ก่อนนะ ค๊อปเตอร์ใบไม้ : > เรื่องจริงมันไม่เหมือนในหนังหรอกนะ แต่เป็น1ในหนังที่เราดูแล้วร้องไห้ MM : > ทราบแล้ว แต่ขอไปดูอีกที หนังมันนานมากแล้วด้วย จำไม่ได้ เมื่อไปserchดู พบข้อความของหลายคนที่ชมภาพยนต์เรื่องนี้แล้วคอมเม้นท์ทำนองเดียวกัน คือร้องไห้ ในฉากที่พ่อลูกคุยกันหรือช่วงตอนอื่นๆตามเหตุผลของแต่ละคน ที่นี้มาถึงตัวเราเองบ้าง ... ครั้นเมื่อเราเปิดดูตั้งแต่ต้นจนมาถึงตอนที่แฮร์รี่ สแตมเปอร์ จุดระเบิดนิวเคลียร์ บอกตามตรงว่าเรานิ่ง ยังไม่รู้สึกจะร้องไห้เหมือนกับอีกหลายคนเลย แต่พอถึงภาพในดวงตาของแฮร์รี่ ที่กำลังจะตาย (นาทีที่7.33ถึง7.40ของวีดีโอ) แล้วเห็นเป็นภาพของตัวเองกับลูกสาวตัวเล็กๆครั้งในอดีตไล่มาจนลูกสาวโตเป็นสาว เท่านั้นละ ในใจเราคิด "นี้มันคือภาพแบบเดียวกับฉัน มันเป็นภาพลักษณะเดียวกันเลย มันเป็นภาพที่เกิดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติของคนที่กำลังจะตาย" พร้อมพูดกับตัวเองว่า "ฉันผ่านการเห็นภาพก่อนตายแบบนี้มาแล้ว ฉันผ่านการเฉียดตาย ฉันเห็นภาพแบบนี้มาแล้ว ภาพมันผุดขึ้นมาเองในเสี้ยววินาทีเท่านั้น เป็นภาพของตัวฉันเองตั้งแต่เด็กๆจนโตขึ้น มันรันอย่างเร็วมาก ไม่ตกหล่นเลย" ถึงตรงนี้ น้ำตาเราก็เริ่มเกิดขึ้นบ้าง หลายคนอาจจะงง ... ทำไมถึงบอกว่าเป็นภาพลักษณะเดียวกันกับที่จขบ.เคยประสบมา อยากเล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่ง เมื่อหลายปีมาแล้ว จขบ.ขับรถยนต์ส่วนตัวตามคันหน้าในระยะไม่ห่าง ด้วยความเร็วประมาณ100กม/ชม ตอนนั้นเพิ่งขับรถเป็นใหม่ๆด้วย แล้วอยู่ๆรถคันหน้าก็เบรคอย่างกระทันหัน เนื่องจากมีคนวิ่งตัดหน้าข้ามถนน เราจึงเบรคตาม แต่ปรากฎว่า รถของเราเสียหลัก วิ่งตะแคง2ล้อ และกำลังจะชนกับรถคันหน้า ในเสี้ยววินาทีนั้น เรารู้ทันทีเลยว่า เราคงไม่รอดแน่ ก็ปรากฎเป็นภาพของเราขึ้นมาเหมือนกับการได้เปิดชมวีดีโอของตัวเองตั้งแต่ยังเด็กๆจนโต แบบไม่ตกหล่นเลย ภาพที่เห้นมันเร็วและไวมากๆ ไม่น่าเชื่อว่า เพียงแค่เสี้ยงวินาทีนี้ เรายังสามารถที่จะนึกคิดอะไรได้อีกมากมาย เราภาวนาในใจว่า.. ขออย่าให้ลูกต้องทรมารเลย อะไรจะเกิดก็เกิดไปเถิดตามบุญตามกรรม ภาพสุดท้ายที่เห็นคือ .. ภาพของเรานอนอยู่ในโรงพยาบาล ร่างกายถูกพันเหมือนมัมมี่ และเต็มไปด้วยเลือด พร้อมนึกถึงมารดาที่เสียชีวิตไปแล้วขึ้นมาทันทีว่า .... "แม่ครับ ช่วยผมด้วย" ทันใดนั้น รถของเราที่วิ่ง2ล้อก็สะบัด วิ่งขึ้นแซง เฉียดท้ายรถคันหน้าไปทางด้านขวาเพียงแค่เซนติเมตร แล้วก็ชนกับเกาะกลางข้างถนนอย่างแรง เสียงดังลั่น โครม!!! และก็กำลังพุ่งลอยข้ามไปตกถนนอีกฝั่งที่มีแต่รถบรรทุกวิ่งสวนมา จากนั้นรถที่ลอยอยู่ด้วยความเร็วก็หล่นบนเกาะกลางถนนและพุ่งไปข้างหน้าได้อีกสักระยะโดยไม่ตกไปอีกฝั่ง เราจึงยังมีชีวิตมาเล่าให้ฟัง ปล. นี้เป็นเพียงเหตุการณ์หนึ่งเท่านั้น จากนับสิบกว่าครั้งของเรา และไม่แน่นะ.. วันหนึ่งข้างหน้าที่วิกฤตสุดๆ คนที่มีชะตาชีวิตจากการเฉียดตายมานับครั้งไม่ถ้วน อาจจะเป็นผู้คิดวิธีช่วยโลกให้รอดพ้นจากลูกอุกกาบาตนี้ก็เป็นได้ แต่ตอนนี้ขอไปนั่งสมาธิก่อนนะ ...   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554 14 comments Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2554 18:46:52 น. Counter : 1110 Pageviews. Share Tweet

ตื่นๆๆมีเรื่องแล้ว คิดออกอ่ะป่าวอ่ะจ๊ะ อิอิ   โดย: คนอ่อนไหวกับใจอ่อนหวาน 4 กุมภาพันธ์ 2554 0:53:33 น.

^ ตื่นอะไรเหรอครับ   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 0:56:22 น.

สวัสดีวันตรุษจีนค่ะ จะว่าไปก็มีอยู่คั้งนึง นอนอยู่ดีๆ(ในความรู้สึกนะ) จู่ๆเหมือนจิตกำลังลอยออกจากร่างกาย แล้วก็เหมือนโดนไฟช๊อต แล้วจิตนั้นลอยกลับเข้าร่าง เหมือนออกไปแค่ครึ่งนึงเท่านั้น ทุกวันก็ยังไม่เคยหาเหตุที่เป็นเช่นนี้   โดย: toeyao 4 กุมภาพันธ์ 2554 1:01:32 น.

toeyao ^ อืมม อันนี้เราก็ไม่รู้นะ ต้องรอให้ท่านผู้รู้เข้ามาอธิบาย เมื่อก่อน เรานอนหลับๆตื่นๆ มันก็มีลักษณะอาการคล้ายคุณ ในลักษณะวิญญาณเข้าร่างไม่ได้ ร้องยังไงก็ไม่มีคนได้ยิน แต่หลังๆเรานอนเอาผ้าปิดตา อาการเหล่านี้ก็หายไป   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 1:16:23 น.

โห แป้กเลยเรามุขนี้ แปลว่ามะเคยดูตลกเมืองไทยเลยใช่ป่ะ   โดย: คนอ่อนไหวกับใจอ่อนหวาน 4 กุมภาพันธ์ 2554 1:19:11 น.

: คนอ่อนไหวกับใจอ่อนหวาน ^ เรื่องที่เขียนตามข้างบน ไม่ใช่เล่นมุขหรือเขียนตลกๆนะครับ เป็นเรื่องจริงทั้งหมด และเราก็ไม่รู้ว่าตลกเมืองไทยเป็นอย่างไร เราไม่เคยดูทีวีมานานมากๆๆๆๆๆๆ อืมม ...เดี๊ยวรอท่านผู้รู้เข้ามาอธิบายในแต่ละเรื่องดีกว่ามั๊ยครับ   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 1:26:37 น.

ใช่ค่ะ ระยะทางจากบางเขนถึงมีนบุรี ๑๖ กม. โดยมี กม.๘ เป็นศูนย์กลาง จาก กม.๘ ไป บางกะปิ ๘ กม. จาก กม.๘ ไปมีนบุรี ๘ กม. จาก กม.๘ ถึงหลักสี่ ก็ ๘ กม.ค่ะ นึกว่ามันจะถึงวันโลกาวินาศแล้วจริงๆ ยังอยากอยู่อีกน่ะ แม้มันจะมีแต่ข่าวเรื่องไม่สู้ดีทุกวัน การระลึกถึงแม่ ในวินาทีคับขัน เป็นอัตโนมัติของคนรักแม่ค่ะ และพลังรักของแม่ ช่วยลูกได้เสมอ แม้ท่านจะไม่อยู่ด้วยแล้วก็ตาม สวัสดีวันตรุษจีนที่เพิ่งผ่านค่ะ   โดย: nart (sirivinit ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 1:26:56 น.

nart (sirivinit ^ โห....นึกว่าจะอธิบายทางด้านวิทยาศาตร์ของนางฟ้าค๊อปเตอร์ใบไม้ หรือเรื่องไม่น่าเชื่อของเรา แต่เป็นการอธิบายเรื่องหลักกิโลเมตร ทำเอาจขบ.ท้องแข็งเลยนะครับ 555 อืมม ...เป็นไปได้นะ เรื่องพลังรักของแม่ช่วยลูก กราบขอบคุณมากนะครับสำหรับคอมเม้นท์ น่ารักเชียว   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 1:32:52 น.

เรื่องที่ก่อนตายแล้วเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่เด็กเหมือนดูวิดีโอเร็ว ๆ เคยมีนักวิทยาศาสตร์บอกว่ามันเป็นการทำงานของสมองส่วนหนึ่งที่มันจะเกิดขึ้นตอนเฉียดตาย บางคนจะเห็นอุโมงค์แสงสว่างจ้าอะไรทำนองนั้น ถ้าเป็นทางแพทย์/วิทยาศาสตร์ก็เป็นการทำงานของสมองอีกนั่นแหละ ส่วนเรื่องนั่งวิปัสสนาแล้วสมองโล่งสุขใจอะไรนั่นก็เป็นการปล่อยสารอะไรในสมองออกมาอีกเหมือนกัน เคยมีเพื่อนฝรั่งคนนึงเสพยาตอนสาว ๆ เฮี้ยว ๆ และตอนหลังมานั่งสมาธิ แกบอกว่ารู้มั้ย ความรู้สึกโปร่งโล่งนั่นมันเหมือนกัน เราก็ อึม... คงจะแสดงว่าการนั่งสมาธิทำให้ร่างกายปล่อยสารนั้นออกมา เพราะฉะนั้นเราไปถึงจุดนั้นได้เหมือนกัน เพียงแต่ว่าการทำสมาธิเราสามารถควบคุมตัวเองได้ แต่เสพยาเราควบคุมไม่ได้ ..อันนี้คิดเองนะ ต้องถามนักวิทยาศาสตร์อีกที   โดย: ... IP: 58.8.10.141 4 กุมภาพันธ์ 2554 9:01:25 น.

... ^ สวัสดีครับคุณ ... (สามจุด) เรื่องก่อนตายแล้วสมองส่วนหนึ่งทำงาน ทำให้เราเห็นภาพในอดีตอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ อันนี้เป็นเหตุผลที่น่าฟัง ส่วนการนั่งสมาธิกับการเสพยา อันนี้คงแตกต่างกันมั้งครับ ... อย่างแรกมีสติ อย่างที่สองขาดสติ แต่ถ้าจะตอบได้เคลียร์ต้องลองปฎิบัติดูทั้งสองอย่าง ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะครับ   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 9:15:28 น.

เคยได้ยินเหมือนกัน เวลาที่คับขัน เราจะนึกถึงแม่โดยอัตโนมัติ คงเป็นพลังขับเคลื่อนในตัวเรา ที่รู้สึกแบบนั้นโดยที่เราไม่ได้คาดคิดมาก่อน..   โดย: ostojska 4 กุมภาพันธ์ 2554 9:43:51 น.

ostojska ^ สวัสดีครับคุณเอ้ นักเดินทางทั่วโลกตัวจริงเสียงจริง แต่ก็แปลกดีนะ เพียงแค่เสี้ยววินาที สมองของคนเราสามารถนึกคิดอะไรได้หลายอย่าง... ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 4 กุมภาพันธ์ 2554 9:48:04 น.

ขอให้คิดออกนะคะคุณMM ว่าจะช่วยโลกยังไง แต่เรื่องนี้มันช่างน่าสะเทือนใจ ทิพย์ก็คิดอยูํ่ไม่ห่างเหมือนกันเรื่องโลกของเรา และหนังเรื่องนี้ก็เคยดูแล้ว ก็เสียใจตอนพ่อบอกลาตายลูกสาวนั่นเหมือนกันค่ะ ดีนะคะนี่ที่ ค๊อปเตอร์ใบไม้ ได้เป็นทีมหนึ่งในการคิดค้นวิธีช่วยโลก แต่ประเทศไหนจะยอมเสียนิวเคลียร์ให้โลกจะมีมั้ยหนอ เพราะต่างก็คิดจะเป็นใหญ่กันทั้งนั้น ไม่แน่นะ การขอความร่วมมือจากประเทศอื่นๆ อาจทำให้พวกเขาคิดว่า ต้องการเป็นมหาอำนาจแทนน่ะสิ ถึงอยากให้พวกเขายอมยกนิวเคลียออกจากประเทศ หรือปัญหาหลายๆอย่างตามมา ประมาณนั้น ต้องมีบางประเทศแหล่ะ ที่เห็นแก่ตัว เราว่า เรื่องที่คุณMM เคยประสบเหตุการณที่มีภาพลอยมาบนหน้านั้น ที่นะคะ ที่ไม่เป็นและรอดมาเล่าให้พวกเราฟัง ไงก็ขอให้นั่งสมาธิสำเร็จค่ะ   โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 5 กุมภาพันธ์ 2554 4:49:58 น.

ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) ^ เรื่องที่เล่าให้ฟังเป็นเพียง1ในสิบกว่าครั้ง และแต่ละเหตุการณ์ก็แตกต่างกันไป เราเชื่อมั่นว่า เมื่อถึงเวลาที่วิกฤตสุดๆ คนที่จะช่วยให้ผ่านพ้นเหตุการณ์อันเลวร้ายได้ นอกจากจะมีชะตาชีวิตที่ผ่านประสบการณ์อันเลวร้ายมานับต่อนับแล้ว ยังต้องเป็นผู้ที่ปฎิบัติดีและมีจิตอันใสบริสุทธิเท่านั้น   โดย: MM (ongchai_maewmong ) 5 กุมภาพันธ์ 2554 11:11:58 น.