คนเหงา..เล่าเรื่อง



<<
ธันวาคม 2553
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
21 ธันวาคม 2553
 
 

ตลอดเวลา

ตลอดเวลาที่ผ่านมา........ขณะที่เรารักกัน ทุกคำหวาน ทุกอ้มอกอด ที่เธอมีให้ฉันนั้นมีเงาของอีกคนหนึ่ง แทรก ระหว่างเรายาวนานขนาดนั้น ถ้าไม่รักกัน ทำไมไม่บอก ทำไมต้องหลอกลวงกัน ทำเพื่ออะไร ทั้งที่ฉันรักเธอสุดหัวใจ ทำไมทำกับฉันได้ ยิ่งต้องมารับรู้เรื่องราวของเธอสองคนที่กระทำลับหลังฉันมา มันยิ่งเจ็บปวดใจจนอยากจะสาปแช่งให้เธอสองคนต้องพบกับความเจ็บปวดมากกว่าที่ฉันต้องเจอ คนกระทำผิดลอยหน้าลอยตา ในสังคมอินเตอร์เน็ต คนที่ไม่รู้รื่องราวต่างเข้าไปอวยชัยให้พรกับความรักที่เเย่งชิงเค้ามา มีใครสักคนไหมที่รู้ว่า พวกเค้าทำอะไรกับฉันบ้าง ไม่มีใครรู้เลย เเม้เเต่ความเจ็ฐปวดที่ฉันต้องเจอ ต้องทรมานกับการนอนหลับฝันร้าย ฝันเห็นเธอทุกคืน มันทรมานรู้ไหม พยายามวาง พยายามปล่อยก็ทำได้ไม่นาน ไม่อาจบอกว่าตัวเองเข้มเเข็ง เพราะวันนี้นเข้มเเข็ง หัวเราะได้ ไม่กี่นาทีต่อมาฉันก็พ่ายเเพ้ เสียน้ำตาให้กับเรื่องราวในอดีต ......... เจ็บ ปวด ทรมาน


สำหรับฉันไม่เคยมีวันพรุ่งนี้มานานเเล้ว


รอยยิ้มที่มีมันก็จืดจางเต็มที


ความสุข ก็เลือนหายไปจากความทรงจำ


ทุกคืน ยังมีภาพเธอตอกย้ำอยู่เสมอ


ฉันเหนื่อยเหลือเกิน..กับนาทีนี้



ใจคนเมื่อรักแล้ว..ก็รักเลย
เปลี่ยนแล้ว..ก็เปลี่ยนเลย
ในยามที่เขารักเรา..ไม่ว่าอะไรก็ไม่อาจหยุดเขา
และในยามที่เขาไม่รักเรา
ไม่ว่าอะไรก็ไม่อาจเปลี่ยนใจเขา..
...
ให้ย้อนกลับมาหาเราได้อีกเหมือนกัน

ใบหน้าที่เฉยชา แววตาที่ไร้ความหมาย
ท่าทางที่ไร้เยื่อใย คำพูดที่ชัดเจนว่า
..เราไม่มีค่าอีกเเล้ว
แค่นั้นก็น่าจะพอแล้ว
ที่จะทำให้ใจรู้ว่า คนๆนี้ไม่ได้มีเราในหัวใจ
และเขาจะไม่มีวันเห็นเราในสายตา
ไม่มีทางจะเห็นค่าในตัวเรา





Free TextEditor








 

Create Date : 21 ธันวาคม 2553
5 comments
Last Update : 21 ธันวาคม 2553 19:55:31 น.
Counter : 320 Pageviews.

 

รินดีใจจังค่ะ ที่พี่กลับมา ณ บล๊อกแก้งค์แห่งนี้อีก

ใช่นะ

หญิงเรา เวลาเจ็บแล้วจะเจ็บปวด ทรมาน เห็นอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะหวลเอาคิดถึงกันได้ตลอดเวลา

ทุกคนเคยเป็นเหมือนกันหมด

รินเองก็เป็น บางอย่างก็เอาหัวใจมาตัดสินแทนสมอง
และไม่มีความถูกต้องให้ตัวเอง เลยต้องเจ็บ

พยายามอย่าอยู่คนเดียวนะคะ หาเพื่อนคุย หากิจกรรมอะไรทำเยอะๆ ไม่ใช่เพื่อให้ลืม แต่เพื่อให้เราปล่อยวาง ไม่ต้องมานั่งคิดอะไรมากมาย

ชีวิตถ้าผ่านตรงจุดนี้มาได้แล้ว เราก็จะผ่านเรื่องอื่นได้ด้วยเช่นกัน

เป็นกำลังใจให้พี่นะคะ

มาคุยกันในบล๊อกบ่อย ๆ เดี๋ยวก็หายแน่ๆ

มะ ซี้ เชื่อน้องรินน่ะ

 

โดย: Rinsa Yoyolive 21 ธันวาคม 2553 20:09:12 น.  

 

ขอบคุณน้องรินมากจ้ะ ว่าจะเรียนวิชาเเต่งบล็อคด้วยก็ยังสมองไม่ว่างสักที ไว้สมองโล่ง ความจำดีจะขอวิชานะจ้ะ

บางที ปล่อยน้ำตามันล้างใจเราบ้างมันก็เบาสบายดีนะ

 

โดย: แม่สร้อย 21 ธันวาคม 2553 20:21:12 น.  

 

สวัสดีค่ะ

เข้าใจความรู้สึกนะคะ

วิธีเดียวที่จะช่วยให้คลายทุกข์ได้ ก็มีแต่ปรับความคิดของตัวเองใหม่ค่ะ

ค่อยๆ ปรับความคิดของตัวเอง ให้เข้าใจความต้องการของเขา..

อย่าได้รับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเขาอีก จะดีที่สุดสำหรับคุณนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

โดย: LoveTurJang 21 ธันวาคม 2553 20:44:36 น.  

 

มันเหมือนง่าย เเต่ยากจังเลยค่ะ LoveTurJang ...
เพราะ ใจยังเเกว่งคอยเเต่จะรับรู้ บางครั้งก็ทำใจได้ บางครั้งก็ไม่ได้ วันไหนหนักหน่อยก็ร้องไห้ วันไหนเข้มเเข็งก็เมินมัน ยังคุ้มดีคุ้มร้ายอยู่เลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงนะคะ

 

โดย: แม่สร้อย 21 ธันวาคม 2553 21:03:47 น.  

 

เข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ เราก็เจอเหตุการณ์อย่างนี้เหมือนกัน
ก็ได้แต่ทำใจค่ะ ชีวิตต้องเดินต่อไป
Forfive but Not forget นะจ๊ะ
ให้อภัยแต่อย่าลืมที่เค้าทำกับเราไว้จะได้ไม่เสียใจซ้ำสองอีก ..เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

โดย: naphat IP: 118.173.176.129 22 ธันวาคม 2553 14:01:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

แม่สร้อย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




การลืมคนที่เรารักมากที่สุด..
อาจดูยากเย็นเกินทำใจ
แต่การเอาาชนะใจตัวเองให้ได้
ยากเย็นกว่า...แต่ต้องทำ
[Add แม่สร้อย's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com