Bloggang.com : Maeboon : ตามรอยท้าวทองกีบม้าหาขนมที่โปรตุเกส 9

ตามรอยท้าวทองกีบม้าหาขนมที่โปรตุเกส 9

สถานีรถไฟที่ Coimbra ก่อนลาจาก

วันนี้เราจะเดินทางต่อไปลงใต้ไปเรื่อย ๆ เมืองที่เราผ่านไปอีกเมืองเป็นเมืองใหญ่ ชื่อ Leiria หากเปิดดูกุเกิลจะเห็นสนามกีฬากว้างใหญ่สีสันสวยงาม เพราะที่โปรตุเกสเขาคลั่งไคล้ฟุตบอลกันทั้งประเทศ อีกด้านอยู่ติดมหาสมุทร แต่เราสองคนตรงดิ่งเข้าเมือง ซึ่งช่วงนั้นเขากำลังลดราคาสินค้ากันพอดี แม่บุญขอเดินชมห้างสรรพสินค้าริมทาง มิเชลเดินชมเมืองรอ เราผ่านรถถังของทหารกับรถอีกหลายคันที่ทหารเขาเอามาจัดแสดงให้ผู้คนได้ดู จากนั้นก็เดินดูไปเรื่อยเปื่อย จนมาเจอศูนยืการค้าเล็ก ๆ เดินเข้าไปดูจนเจอของดี...

ของดีที่ว่าไม่พ้นเรื่องกิน ร้านอาหารเล็ก ๆ ข้างหน้าเต็มไปด้วยคนทำงานมาหย่อนก้นกินอาหาร ทางเข้าแคบ ๆ ถูกจัดเป็นเคาร์เตอร์คล้ายบาร์ มีเก้าอี้สูง ๆ ให้นั่ง ข้าง ๆ ยังพอมีที่เหลือยังอุตส่าห์ต่อโตีะได้อีกสองที่ให้คนมานั่งกินอาหารที่ทำเพียงสองอย่างให้เลือก มีเนื้อย่าง สลัด ข้าว ไข่ดาว อีกอย่างคือปลานึ่ง ผักนึ่งมาพร้อมไข่ต้ม กินกับขนมปัง ราคา ๔.๕๐ ยูโร ต่อจาน ไม่กินงานนี้จะกินงานไหน ตกลงแม่บุญก้เบียดตัวไปนั่งหน้าแป้นแล้น ชี้สั่งปลานึ่ง เพราะพูดภาษาโปรตุเกสไม่เป็น ภาษามือนี่แหละเข้าใจกันทุกชาติ

ระหว่างที่นั่งรอ แม่บุญก็มองความเป็นไปในร้าน คุณแม่อายุมากแล้วเป็นคนทำอาหารอยู่ในครัวเล็ก ๆ ส่วนลูกสาวคอยเสริฟ เก็บจาน เก็บเงิน คุยกับลุกค้าซึ่งคงเป็นขาประจำนั่นแหละ เพราะเห็นคุยกันโฉ่งเฉง ด้านหน้ามีตู้เย็นแช่เครื่องดื่ม มีไวน์ขายเป็นแก้ว ราคาไม่แพงอีกแหละ ระหว่างนั้นมีคนกินเสร็จย้ายออกไป เราเลยย้ายมานั่งตรงเคาร์เตอร์แทน

แม่บุญแอบฝันกลางวัน...อยากมีร้านแบบนี้ ทำอาหารไม่ต้องมาก...แต่อร่อย ก็พอ ฝันยังไม่จบอาหารก็มาวางตรงหน้า ปลานึ่ง...มาแบบจืด ๆ ไม่มีซอส ไม่มีพริกน้ำปลามาทำให้รสเข้มขึ้น มีแต่เกลือ พริกไทย กับพริกบด เอาน่า...ดีกว่าไม่มี ว่าแล้วก็เหยาะใส่ไป กินไป อร่อยเพราะความสดของปลาเนื่องจากอยู่ใกล้ทะเล มิเชลตบท้ายด้วยไวน์แดงหนึ่งแก้ว คิดตังค์แล้วไม่ถึง ๑๒ ยูโร อร่อยแบบราคาถูก หาไม่ได้อีกแล้ว จากนั้นก็เดินทางต่อ

Batalha ตั้งอยู่ไม่ไกลจาก Leiria ไม่ไกลนักยังมีเมืองเล็ก ๆ คือ Fatima และ Tomar ซึ่งแต่ละเมืองมีสถานที่น่าสนใจให้ชม ซึ่งส่วนมากจะเป็นโบสถ์ เนื่องจากชาวโปรตุเกสค่อนข้างจะเคร่งครัดกับศาสนามาก เราไม่ได้ไปแวะสองเมืองหลัง แต่เดินทางต่อไปเมืองอื่นแทน กลับมาดูเมือง Batalha ว่ามีอะไรน่าสนใจ หากใครที่มาที่นี่หรือผ่านมาแล้วไม่แวะไปชมโบสถ์ ที่มีชื่อว่า Le Capela do Fundador ซึ่งสร้างในศิลปะแบบ Gothique ตั้งแต่ คศ. 1383 เป็นสถานที่เกี่ยวกับประวัติการได้รับเอกราชของโปรตุเกสจากสเปนอีกด้วย

แสงแดดที่สาดส่องมาตรง ๆ หัว แบบไร้ร่มเงาเล่นเอาต้องหลับตาสักพักหลังจากหาที่จอดรถได้แล้ว ตึกแบบโกธิคข้างหน้าช่างยิ่งใหญ่ อลังการณ์เหลือเกิน แม้กาลเวลาจะนำพาให้สีของหินเริ่มมีครบไคลมาจับเป็นคราบดำ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ลดความอหังการณ์ของโบสถ์ลงได้แต่อย่างใด ขนาดด้านนอกยังดูสง่าน่าเกรงขามยิ่งนัก นึกถึงสมัยนั้นว่า เมื่อสร้างแล้วจะโดดเด่นขนาดไหน ท่ามกลางดินแดนอันไกลโพ้นโร้บ้านเรือนของผู้คน

เราสองคนเดินผ่าแสงแดดเดินดูรอบ ๆ โบสถ์ แหงนมองจนคอตั้ง ส่วนมือก็กดชัตเตอร์ไปเรื่อย ๆ ถ่ายยังไงมันก็ไม่สะใจเมื่อเทียบกับที่เห็นจริง ๆ จากนั้นก็เริ่มสำรวจบริเวณรอบ ๆ โบสถ์ ที่มีตึกขนาดไม่สูงตั้งเรียงรายอยู่โดยรอบ ส่วนมากจะเป็นร้านขายของที่ระลึกกับร้านอาหาร มีนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นเดินผ่านไปสองสามคน นอกนั้นก็มีประปราย

จากนั้นก็ไปซื้อตั๋วเพื่อเข้าชมภายในจำไม่ได้ว่าจ่ายไปเท่าไหร่ แต่ถือว่าคุ้มมาก เพราะภายในเองก็สวยงามยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน นักท่องเที่ยวชาวเอเชียกลุ่มขนาดย่อมพากันถ่ายภาพแบบนันสต็อบ มีไกด์เดินอธิบาย บางครั้งก็ได้ยินคร่าว ๆ แต่ลืมไปแล้วว่าเขาว่ายังไง

เดินไปชมจนทั่วจึงเห็นว่า บางส่วนก็ยังสร้างไม่เสร็จ บางส่วนเป็นเขตพระราชฐาน มีประวัติอันยาวเหยียด ต้องขอโทษที่ไม่ได้ศึกษาอย่างละเอียดเลยไม่มีอะไรมาเล่าให้ฟังนอกจากภาพถ่าย ใครที่สนใจประวัติศาสตร์ยุโรป อาจจะลองหาอ่านได้จากอินเทอร์เน็ต แล้วอย่าลืมมาเล่าให้คนอื่น ๆ ได้รู้กันด้วยนะ

เดินชมกันทั่วก็ออกมาข้างนอก แม่บุญเดินไปเห็นร้านดื่มกาแฟน่ารัก แถมมีสัญญาณอินเทอร์เน็ต เลยเข้าไปนั่ง สั่งกาแฟคนละแก้ว ตาเหลือบไปเห็นขนมในตู้ที่โชว์ไว้หลายอย่าง แต่ที่สะดุดตาก็ตรงขนมในถ้วยกระดาษสีขาว สีเหลืองสวยเป็นเส้น ๆ ทำให้คิดถึงขนมฝอยทอง ว่าแล้วปากก็สั่งมาชิมว่าที่คิดนั้นจะใช่หรือไม่

เมื่อขนมถูกตักเข้าปากคำแรก รสสัมผัสถึงความหวานแหลมของน้ำตาล ความมันจากไข่แดง สมองสั่งการทันทีว่า...ใช่แล้ว...ขนมฝอยทอง ตามหามาตั้งแต่เดินทาง พึ่งมาเจอที่เมืองนี้เอง คงไม่ใช่เพราะเมืองอื่นเขาไม่มี แต่คงเป็นเพราะแม่บุญมองไม่เห็นเอง เพราะขนมมากมายที่ขายกันของแต่ละร้าน เห็นแล้วตาลายนับไม่ถูก เรียกชื่อก็จำไม่ได้ ช่างเป็นประเทศที่ทำขนมกันมากจริง ๆ แล้วคนก็กินกันเป็นล่ำเป็นสันราวกับกินขนมปัง ใครที่ติดตามอ่านเรื่องราวมาแต่ต้น อย่าหาว่ามาหลอกให้อ่านตั้งนาน พึ่งมาเจอของดี เอาน่า เราเดินทางกันไปเรื่อย ๆ เพราะระหว่างทางนอกจากขนมแล้ว ยังมีอะไรต่ออะไรที่น่าสนใจระหว่างทางไม่น้อย ไม่งั้นคงไม่มีคำคมที่ว่า...อ่านหนังสือพันเล่มก็ไม่เท่าเดินทางครั้งเดียวหรอก

มาจัดการขนมกันต่อ มันหวานจัด ขนาดกินกาแฟตามยังไม่ไหว ตกลงก็เหลือ แม้จะเกรงใจสายตาของมิเชลที่มองมาแบบค้อนที่เสียเงินแล้วไม่กินให้หมด แม่บุญห่วงสุขภาพมากกว่า ขอทิ้งเถอะ เจ้าของร้านเดินมาเห็นตอนมาเก็บตังค์ ถามว่าไม่อร่อยหรือไง เลยบอกแกตามตรงว่า หวานขนาดนี้กินไม่ไหว แกเลยหัวเราะ บ่ายคล้อยมากแล้วเดินทางกันต่อดีกว่า ค่ำนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะไปนอนที่ไหน ?

Create Date : 18 ตุลาคม 2556

Last Update : 21 มีนาคม 2561 1:19:36 น.

14 comments

Counter : 5259 Pageviews.

อาหารการกินเขาคล้ายกับบ้านเราเนาะ มีปลานึ่งด้วย รู้อย่างนี้ถ้ามีโอกาสไปจะตำน้ำจิ้มแจ่วไปด้วยฮ่าๆๆ ขนมก็น่าอร่อย ไม่แพงด้วย

ขอบคุณแม่บุญที่นำเรื่องราวดี ๆ มาฝากกันนะคะ

โดย: Yawaree IP: 94.109.89.164 วันที่: 18 ตุลาคม 2556 เวลา:0:54:59 น.

Like ให้แม่บุญเป็นคนที่ 1
อุ้มตามมาเที่ยวโปรตุเกสต่อค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
haiku Book Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: อุ้มสี

วันที่: 18 ตุลาคม 2556 เวลา:1:15:03 น.

แม่บุญไปแล้วไม่ได้ชิม เดียวคนไม่ได้ไปชิมให้ค่ะ
เมื่อไรแฟนจะพาไปเที่ยวแถวยุโรปนะ อยากไปเที่ยวจังเลยค่ะ
ร้านเล็กมากจริงๆด้วยค่ะ ค่าเช่าคงแพง
โปตุเกสสวยมาก แม่บุญค่ะฝอยทองบ้านเเขา
สวยไม่สู้ฝอยทองบ้านเราเลยค่ะ

โดย: Mitsubachi

วันที่: 18 ตุลาคม 2556 เวลา:13:35:34 น.

ส่งไปแล้วจะกดโหวตให้แม่บุญซะหน่อย
ส่งใหม่ค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: Mitsubachi

วันที่: 18 ตุลาคม 2556 เวลา:13:37:11 น.

Tristy Food Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog

อยากมีร้านอาหารแบบนี้เหมือนกันค่ะ
สบาย ๆ เล็ก ๆ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 18 ตุลาคม 2556 เวลา:17:01:47 น.

ตามมาเที่ยวด้วยเช่นเคยค่ะ
แม่บุญได้ชิมขนมตามรอยท้าวทองฯ แล้ว
แต่หวานแสบไส้ซะนี่

กินหมดสงสัยเบาหวานขึ้น 55555

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 19 ตุลาคม 2556 เวลา:13:11:35 น.

สวัสดีวันหยุดค่ะแม่บุญ
อากาศเปลี่ยนแปลง take care ด้วยนะคะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 20 ตุลาคม 2556 เวลา:12:05:05 น.

ช่าย..ยังแอบคิดว่าหลอกเราให้ตามมา ยังไม่เห็นหนมหวานเลย
พอดีมาเจอซะก่อน ตกลงว่าฝอยทองที่แปลงสัญชาติเป็นไทยเรียบร้อยในเมืองไทย อร่อยกว่าใช่ป่ะคะ

ขนมหลายอย่างที่อยู่ในเมืองไทยมานาน ที่จริงไม่ใช่ของเราสักอย่างเลยนะคะ
ข้าวเหนียวตัด สังขยา หม้อแกง ขนมต้ม ล้วนแต่มีเชื้อชาติอื่นแต่มาโตเมืองไทยทั้งน้าน

บ้านเมืองที่โปรตุเกสดูสวยสงบ ไม่เอะอะโฉ่งฉ่างดีนะคะ

ร้านอาหารที่แม่บุญไปกิน จะได้ความรู้สึกเรียบง่าย ทำให้ได้บรรยากาศ "กินเพื่ออยู่" ด้วยไหมเนี่ยค้า

แต่อาหารเค้าก็หน้าตาน่ากินนะ

โดย: secreate

วันที่: 20 ตุลาคม 2556 เวลา:14:46:47 น.

แวะมาเยี่ยม มาดูตามรอยเท้าทองกีปม้า

ขอบคุณที่ADD.ชื่อยายเก๋าเป็นเพื่อน
ยายเก๋าก็ขอ ADD ชื่อคุณไว้เพื่อจะไ้ด้แวะมาเยี่ยมอีกนะค๊ะ

โดย: ยายเก๋า (ชมพร

) วันที่: 20 ตุลาคม 2556 เวลา:21:50:29 น.

สวัสดีครับแม่บุญ

อ่านเรื่องโปรตุเกสตอนนี้แล้วบอกตรง ๆ ว่า สนุกสนาน
ตื่นเต้นเร้าใจชวนติดตาม เหมือนได้เดินทางติดตามไปเที่ยวด้วยเลย

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog

ปล.ขอนำภาพดอกไม้สวยที่บล็อกมาฝากด้วยครับ

โดย: ทองกาญจนา

วันที่: 21 ตุลาคม 2556 เวลา:9:06:28 น.

มาขอบคุณที่เฉลยความสงสัย
กลมๆแป้นๆหลายสี มีนคือขนมอย่างหนี่งสำหรับเด็กที่บ้านเราก็มี

โดย: ยายเก๋า (ชมพร

) วันที่: 21 ตุลาคม 2556 เวลา:11:13:01 น.

ว๊าววว....ในที่สุดแม่บุญก็หากันจนเจอนะคะ
ต้นตำหรับของฝอยทอง มาหลบมุมอยู่ตรงนี้เอง
หรือเค้ายังไม่อยากเผยตัว เพราะอยากให้แม่บุญ
ได้เดินทางชมความสวยงามของเมืองต่างๆก่อน
แล้วค่อยเผยตัวออกมาทักทาย ในวันท้ายๆของทริป(หรือเปล่า)

โดย: phunsud

วันที่: 22 ตุลาคม 2556 เวลา:18:10:32 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคนค่าพี่
เคยไปกินเค็กโรยฝอยทองเหมือนกัน
เจอโดยบังเอิญค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Tristy Food Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog
mambymam Home & Gargen Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: schnuggy

วันที่: 23 ตุลาคม 2556 เวลา:0:40:09 น.

สรุปว่าแม่บุญตามหาฝอยทองเจอแล้ว เย้ๆๆๆ ดีใจด้วยค่ะ

ฝอยทองบ้านเราก็ว่าหวานแล้วนะคะ เจอต้นตำหรับเข้าไป ถึงกับกินไม่หมดเลยเหรอคะ แม่บุญ อิอิ

โดย: Sai Eeuu

วันที่: 27 ตุลาคม 2556 เวลา:4:04:56 น.