Bloggang.com : Maeboon : ม่วนซื่นเมืองลาว ๘ จากนครเวียงจันทน์ ไปวังเวียง หลวงพระบาง

ม่วนซื่นเมืองลาว ๘ จากนครเวียงจันทน์ ไปวังเวียง หลวงพระบาง

จากนครเวียงจันทน์ ไปวังเวียง หลวงพระบาง

๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๘

ก่อนอื่นต้องกราบขออภัยกับผู้ที่ติดตามอ่านบล็อกท่องเที่ยวของแม่บุญ ที่มีพี่ไวน์ เป็นต้น มาแซวแม่บุญว่าดองบล็อกเป็นด้วย แอบอายเลยค่ะ เลยต้องรีบมานั่งปั่นเรื่องราวให้อ่านกันต่อ ที่หายไปเพราะติดภารกิจ พึ่งเดินทางกลับจากเมือง Marseille ทางตอนใต้ของฝรั่งเศส เขามีประชุมสามัญประจำปีสมาพันธ์ครูอาสาสมัครสอนภาษาไทยให้เด็กลูกครึ่งที่นั่น แม่บุญได้ไปในฐานะผู้สังเกตการณ์แล้วนำมาเขียนลงในนิตยสารไทยที่เบลเยียมค่ะ พอกลับมาถึงเบลเยียมก็มีอันต้องล้มหมอนนอนที่นอน เพราะอาหารเป็นพิษ ไปกินหอยดิบเข้าดีที่มาเกิดอาการที่บ้าน ถ้าไม่งั้นคงนอนยาวอยู่ฝรั่งเศสแน่ๆ พอลุกไหวก็มีงานอื่นต้องทำยาวต่อเนื่อง จนมาถึงวันนี้ถึงได้มีเวลามาเล่าเรื่องต่อค่ะ

คราวที่แล้วพาเที่ยวนครเวียงจันทน์กันพอหอมปากหอมคอ เช้าวันนี้หลังอาหารเช้า พวกเราต้องลาจากที่นี่กันแล้ว หลังอาหารเช้าก็ได้ร่ำราพนักงานชาวลาว และขอบคุณพี่คนไทยที่กรุณาติดต่อรถตู้มารับคณะเราให้ไปเที่ยวกันต่อที่หลวงพระบาง หมายถึงวันนี้ทั้งวันพวกเราจะนั่งกันอยู่บนรถตลอดเส้นทางการเดินทางประมาณ ๘ ชม. และจะแวะพักเป็นช่วงๆ ไป จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง

เมื่อวานตอนเช้าที่เราเข้าไปเที่ยงในนครเวียงจันทน์ลืมเล่าไปว่า แม่บุญพาเพื่อนๆ ไปเดินชมตลาดเช้าที่เวียงจันทน์เพราะจำได้ว่าเมื่อครั้งมากับมิเชลเมื่อปี ๒๐๐๕ ตลาดอันใหญ่โต เต็มไปด้วยผู้คนชาวบ้านนำสินค้าพื้นบ้านมาขายมากมาย สัตว์ป่าที่เมืองไทยถือเป็นสัตว์สงวน ที่ตลาดมีวางขายทั้งที่มีชีวิตและที่ตายแล้ว ข้างๆ ทางมิเชลตาโตเป็นไข่ห่านเมื่อมองเห็นขนมปังฝรั่งเศสเวอร์ชั่นลาว ที่สอดไส้ด้วยหมูแดง กุนเชียง ผักสลัดพร้อมซอสพริกแดงแจ๋ เล่นเอาแกถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐานว่าที่ลาวก็มีขนมปังบาเก็ตกินกันตามตลาดข้างทาง แต่ที่เมืองไทยต้องไปซื้อในห้าง แม่บุญเลยเถียงคอเป็นเอ็นว่า ก็ประเทศไทยไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของใครนี่เธอ ทำไมจะต้องกินขนมปังเหมือนฝรั่ง บ้านฉันมีข้าวจ้าว ข้าวเหนียวกินกันตลอดปี มิเชลเลยเงียบไปเพราะโดนศอกกลับของแม่บุญ

เราพากันเดินหาร้านซ่อมรองเท้าจ้า รองเท้ารัดส้นของเพื่อนสาวมันหลวมทำให้เดินไม่ถนัด ถามคนแถวๆ นั้นว่าจะหาร้านซ่อมได้ที่ไหน เขาชี้มาที่ตลาดหน้าขนส่งที่รถจากเมืองไทยมาจอด แม่บุญเลยได้รู้ว่ารถโดยสารระหว่างประเทศจากไทยมาจอดที่นี่ หน้าร้านดูไม่ออกหรอกว่ารับซ่อมรองเท้าเพราะมีกล้วยปิ้งขายด้วย แม่บุญส่งภาษาบอกไม่นานสามีคนขายกล้วยแขกก็มาจัดการเย็บรองเท้าให้

ระหว่างนั้นที่เขาเย็บรองเท้า พวกเราก็ยกโขยงไปกินกาแฟลาวกันในตลาด ระหว่างทางแม่บุญเห็นความเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังอะไรดีอะไรดี ? ตลาดในอดีตที่ว่ามา ไม่มีร่องรอยเหลืออยู่เลย จะมีก็แต่พ่อค้า แม่ค้า หน้าตาเป็นคนจีน มาเปิดร้านขายวีดีโอ เครื่องเสียง เสื้อผ้า ของเล่นพลาสติค นาฬิกาของปลอมทุกยี่ห้อ รองเท้า ฯลฯ เหมือนกับแถวสำเพ็งบ้านเรา หรือแม่บุญจะเรียกใหม่ว่า สำเพ็งเวียงจันทน์น่าจะได้

มิเชลกับแม่บุญผิดหวังกันมาก อธิบายให้เพื่อนๆ ฟังถึงความเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดดอันน่าสะพรึงกลัวนี้ อีกสิบปีข้างหน้าจะยังคงเหลือคนลาวแท้ๆ ที่ประเทศลาวไหมหนอ ? ใคร...ที่ยังไม่เคยไปเที่ยวลาว ขอให้รีบๆ พากันไปก่อนที่ประเทศจีนจะมาครอบครองจนหมด แล้วจะเสียดายกับธรรมชาติที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว เราสองคนคงจะไม่กลับไปที่นั่นอีก ความทรงจำดีๆ ที่เคยได้เห็นจะยังคงอยู่ตลอดไป

ที่นี้ก็มาเดินทางไปหลวงพระบางกันต่อ ระหว่างทางเราจอดรถกินอาหารเที่ยงกันที่วังเวียง เมืองเล็กๆ ที่ในภาพสวยงามมาก แต่นั่นหมายถึงต้องเข้าไปอีกลึกจากสถานีรถขนส่ง เพราะที่มองเห็นจากสายตา แม่บุญนึกว่าถนนข้าวสาร สองข้างทางเต็มไปด้วยฝรั่งวัยรุ่น พากันนอนพื้นที่มีหมอนมากมายเรียงรายให้นอนเล่น นอนดูทีวีเครื่องใหญ่ ในมือถือเบียร์ลาวดื่มกันอย่างสนุกสนาน เสียงพูดคุยไม่รู้กี่ภาษาดังมาเข้าหู เราเดินกันไปเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่หน้าร้านขายน้ำผลไม้ปั่น จากนั้นก็พากันสั่งน้ำผลไม้ปั่นมาดื่มให้ชุ่มชื่นกันด้วยอากาศอันร้อนอบอ้าว เสียงทีวีดังกระหึ่มออกมาถึงถนนพร้อมๆ กับเสียงเชียร์ดังลั่น ...

พวกเราคนแก่ตัดสินใจขึ้นรถไปหาของกินเอาข้างหน้าที่มันเงียบๆ หน่อย คนขับบอกว่ายังมีที่ให้กินข้าวที่เงียบๆ ไกลออกไป เราจึงพากันเดินทางต่อ ระหว่างทางมรเหตุการณ์ตื่นเต้นเกิดขึ้น ระหว่างที่รถคันที่พวกเรานั่งมากำลังเลี้ยวโค้งข้างภูเขา แม่บุญมองเห็นรถปิคอัพวิ่งมาด้วยความเร็วจากฝั่งตรงข้ามแล้วมาหักเลี้ยวอย่างกระชั้นชิดจนกระจกรถสองคันกระทบกันเสียงดังสนั่น ผลก็คือ กระจกรถมองข้างซ้ายของคนขับแตกละเอียด คนขับรีบชะลอแล้วจอดรถข้างทางทันที

ฝ่ายคนขับที่ขับมาชนก็จอดรถเช่นกันจึงได้รู้ว่าเป็นชาวต่างชาติ คนขับรถตู้ของเราเดินลงไปคุย โดยมีแม่บุญเดินลงไปดูด้วย ปรากกฎว่าคนขับพูดภาอังกฤษไม่ได้เลยขอให้แม่บุญช่วยคุยให้ ฝรั่งที่ขับรถมาชนกระจกฟังจากสำเนียงน่าจะเป็นชาวรัสเชีย หรือไม่ก็มาจากแถบๆ นั้น แม่บุญบอกเขาว่าเขาขับรถเร็วจนมาชนกระจกรถแตก เขาจะชดใช้ยังไง ? ฝรั่งรัสเชียถามแต่ว่า เท่าไหร่ๆ ๆ ๆ คนขับบอกว่าต้องเปลี่ยนกระจกใหม่หมดทั้งสองด้าน ราคาประมาณ ๖ พันบาท ฝรั่งชักเงินมาให้ ๓ ร้อยดอลลาร์สหรัฐ แล้วถามว่าพอไหม ? คนขับบอกว่าพอ เขาขอให้เราไม่เอาเรื่องและห้ามถ่ายรูป ตกลงเลยจากลากันตรงนั้น

คนขับต้องขับอย่างระวังมากกว่าเดิมเพราะกระจกข้างมองไม่ได้ กว่าเราจะมาถึงหลวงพระบางก็เย็นมากแล้ว ตกลงคนขับรถต้องนอนที่หลวงพระบางสองคืนเพราะต้องเปลี่ยนกระจกใหม่ก่อนจะกลับไปเวียงจันทน์ โรงแรมที่แม่บุญจองไว้ตั้งหกเดือนก่อน ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงวิวสวยงาม ตัวโรงแรมเป็นตึกเก่าแบบโปรตุเกส เดินเพียงห้านาทีก็ถึงตลาดถนนคนเดินของหลวงพระบาง ห้องที่พักคนอื่นๆ ได้ห้องกว้างขวางใหญ่โต แต่เราสองคนได้ห้องเล็กๆ ติดถนน แต่มองเห็นแม่น้ำยามเย็นและตอนเช้า

สังเกตไหมว่า ไม่มีใครได้อะไรดีๆ สองอย่างในเวลาเดียวกัน มักจะมีได้อย่าง เสียอย่างเสมอ แต่แม่บุญกับมิเชลพอใจที่จะให้คนอื่นๆ ได้พักอย่างสบายกว่าเรา เพราะหากเราได้ห้องดีกว่าก็จะถูกครหาได้ในภายหลัง อันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ที่ไม่มีวันพอใจกับสิ่งที่ตนมี ตนได้...

ค่ำคืนนั้นพวกเราเดินชมถนนคนเดินของหลวงพระบางอย่างเพลิดเพลิน และกินข้าวเย็นในตลาดแลงของชาวบ้าน ที่ขายอาหารมากมายให้เลือกกินกัน แม่บุญกินปลาเผากับส้มตำ ข้าวเหนียว ตามเคยค่ะ
พบกันใหม่พรุ่งนี้นะคะ

Create Date : 01 มิถุนายน 2559

Last Update : 28 กรกฎาคม 2560 13:38:48 น.

23 comments

Counter : 2507 Pageviews.

อรุณสวัสดิ์ครับแม่บุญ 555 โดนแซวได้ผล..

นั่งอ่านเพลิน เหมือนกับอยู่ในตัวรถด้วย........ เหมือนเมื่อ
หลายปี ไปเที่ยว อ.ปาย เห็นตลาดแบบลาว สมัยก่อน

เป็นตลาดแบกะดิน.... แม่ค้าพ่อค้านำของป่า ผักมาวาง
ขาย ใช้ตะเกียงจุดให้แสงสว่าง วับแวม อากาศหนาวเย็น
เห็นแล้วประทับใจ

ปัจจุบันอย่างที่เห็น กลายเป็นอย่างอื่น เปิดเพลงดังลั่น

ลาวเป็นแบบนั้น.... บอกเลยว่า เสียดายมาก..

เหมือนเพื่อน ไปเที่ยวจีนเมื่อหลายปีก่อน.... พยายามนั่ง
ออกไปนอกเมือง จะได้เห็นชีวิตแบบเก่า..

ชาวบ้าน ออกมาต้อนรับ ดีใจที่คนไทยไปเที่ยว เขาก็นำ
วิทยุทรานซิสเตอร์ เตารีด.. มาให้ดู

แล้วถามว่า

ที่ไทย มีใช้หรือยัง..... เฮ้อ.. เลย

เห็นลาวเป็นไปแบบที่แม่บุญเล่า ตอนนี้ชักวิตก ที่ไทย
กำลังจะถูกจีนบุก เข้าใช้ทรัพยากร ของไทย.. ยึดครอง
เรือกสวน (อยู่เบื้องหลัง) ร้านอาหาร โรงแรม ฯ

ยิ่งเห็น คนจีนใช้ ความเคยชิน มาใช้ในไทย รุมตักอาหาร
แบบบุบเฟต์ ด้วยจาน... ขาก ถุย.. ตามถนน

งั้นโหวตให้แม่บุญที่ ถ่ายทอด ความเป็นอยู่ของลาว ยัง
กับเดินทางด้วยตนเอง คนไทยจะได้หาทางระวัง ครับ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:5:37:10 น.

สวัสดีจ้ะแม่บุญ
ภาพระหว่างทางถ้าเป็นช่วงนาข้าวเขียว ๆ คงสดชื่นสวยงามมาก ๆ นะคะ
เดี๋ยวนี้อะไร ๆ ก็เปลี่ยนไปหมดค่ะ พวกเราก็ได้แต่โหยหาอดีต เพราะรู้สึกว่างดงามและมีคุณค่ามากมาย คิดแล้วเสียดายเนาะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Health Blog ดู Blog
บ่งบ๊ง Food Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:8:51:01 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Parenting Blog ดู Blog
mastana Literature Blog ดู Blog
หอมกร Movie Blog ดู Blog
Close To Heaven Travel Blog ดู Blog
นัทธ์ Book Blog ดู Blog
Tristy Food Blog ดู Blog
กิ่งฟ้า Travel Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Travel Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog

แวะมาโหวตให้ค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:10:18:50 น.

ป้าเคยไปเที่ยวหลวงพระบาง ขากลับนั่งรถผ่านวังเวียง แวะพัก 1 คืน แต่ไม่ได้เดินไปไหนมากนัก แค่เดินแถวใกล้ๆที่พัก ส่วนที่ไกลๆก็อาศัยดูเอาค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:16:59:47 น.

สวัสดีครับแม่บุญ

ตามมาเที่ยววังเวียงด้วยคน
เสน่ห์ของที่นี่อยู่ที่ความเป็นธรรมชาติที่แท้จริงนั่นเองครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog

ปล. ผมมีดอกซากุระจากบล็อกตอนใหม่มาฝากด้วยครับ

โดย: ทองกาญจนา

วันที่: 2 มิถุนายน 2559 เวลา:9:33:41 น.

โหๆๆ คุณแม่บุญไม่น่าวู่วาม อัพบล็อกเลยนะครับ ต้องหนักแน่นแบบ อ.เต๊ะ นี่ซี้ อิอิ

ชีวิตคนเรา เร่งรีบ ไปซะทุกอย่างแล้ว ทั้งเรื่องงาน เรื่องทำมาหากิน

เรื่องอัพบล็อก นี่ช้าๆมั่งก็ได้นะครับ ถ้าทุกคนมัวแต่แข่งกันอัพบล็อก จะเหลือใครมาตั้งใจอ่าน ตั้งใจเม้นท์กันละทีนี้ อิอิ

มาถึงก้เม้นท์กัน คนละคำ2คำ ไม่ได้ซึบซับ เรื่องราวที่ เจ้าของบล้อก อุตส่าห์ไป
เก็บภาพ เก็บความประทับใจมาให้

ดูซิ นี่ขนาดคุณแม่บุญท้องเสีย ยังอุตส่าห์ใส่แพมเพิส
มานั่งพิมพ์ ไปขนลุกซู่ไป เล่าให้ฟังอยู่นี่เลย อิอิ

คุณแม่บุญบอก เออ เอ็งก็พูดเกินไป ข้าแค่นั่ง ส้วม แล้วพิมพืไปด้วยแค่นั้นเอ้งง ปู๊ดๆ เย้ย555

เรื่องอาหาร ของสด ของคาว ไปต่างบ้านต่างเมืองตรงระวังให้มากเลยนะครับ

อย่าง อ.เต๊ะ นี่ หอยสดๆ แม่ค้าไม่รู้จักกันนี่ไม่ได้เลย ไม่อุดหนุนเด็ดขาด
จะอ้อนวอน กอดแข้งกอดขายังไง ก็ไม่เอา ต้องใจแข็งเอาไว้นะครับ แฮ่ๆ555

แล้วก็ เรื่องตลาดเช้าที่เวียงจันทร์นี่ เดี๋ยวนี้พอความเจริญเข้ามา
ภาพแม่ค้า ชาวบ้าน ตามท้องถิ่น จับสัตว์ในป่า หาผักหาหญ้ามาขาย ก็จะค่อยๆหายไป เพราะถูกกลืนโดยวัฒนธรรม วิถีชีวิต ของชาวต่างชาติ ที่เข้ามาค้าขาย แต่เครื่องใช้สมัยใหม่ ซึ่งบางทีอาจจะไม่จำเป็นสำหรับชาวบ้านเลยก้ได้นะครับ

ถ้าไม่ดูแล ระบบการค้าท้องถิ่นกันดีๆ อีกหน่อย ก็จะไม่เหลือเสน่ห์ของเวียงจันทร์แล้วละครับ

ขนาดเดี๋ยวนี้นี่ สาวลาว แทบจะไม่นุ่งซิ่นกันแล้ว ใส่แต่ยีนส์ กะส้นสูงเต็มเมืองไปหมดเลยนะครับ 555

ส่วนเรื่องวังเวียงนี่ ก็น่าจะลักษณะเดียวกัน พอมีนักท่องเที่ยว เข้ามาสัมผัสธรรมชาติ มันก็จะมีธุรกิจนำเที่ยว โรงแรม ร้าค้า ร้านอาหารตามเข้ามาเป็นพรวน

ก็คงต้องเลือกเอาระหว่าง การที่จะรักษาธรรมชาติอันแสนบริสุทธิ์ของวังเวียงไว้ หรือจะเอาใจ เอาเงินจากนักท่องเที่ยว เพราะการที่จะได้ทั้ง 2อย่างพร้อมกันนี่
เป็นไปได้ยากมากเลยนะครับ

ว่าแต่ว่าร้านผับ บาร์เบียร์ตรงไหนที่วังเวียงครับ ที่คุณแม่บุญเห็นนักท่องเที่ยวสาวเกาหลีแยะๆ
คุณแม่บุญ จดชื่อมาให้ อ.เต๊ะ หรือเปล่า อ.เต๊ะ จะได้ไปมั่ง แฮ่ๆ555

คุณแม่บุญบอก หนอยๆ ไอ้พ่อนักอนุรักษ์ ข้าเกือบจะหลงเชื่อเอ็งอยู่แล้ว เดี๊ยะๆ ให้มิเชลเอาบาเก็ต ยัดปากทั้งดุ้นเลยดีมั้ยเนี่ย 555

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

Maeboon Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: multiple

วันที่: 2 มิถุนายน 2559 เวลา:17:18:43 น.

ท้องทุ่งนาสวยจังค่ะ .... ยังมีบรรยากาศของการเก็บเกี่ยวแบบดั้งเดิม ... เดี๋ยวนี้บ้านเราใช้เครื่องจักรไถนา และเก็บเกี่ยว เป็นส่วนใหญ่แล้วนะคะ พี่เล่าเรื่องราวได้สนุก อ่านเพลินเช่นเคย ดีใจที่ยังทันตอนที่พี่ถึงหลวงพระบาง เมืองในฝันที่อยากไปเหมือนกันค่ะ

พี่ลงท้ายได้น่าคิดดี เคยสังเกตเหมือนกันค่ะ บางโอกาสที่เราไม่พบกับสิ่งดี ๆ อาจผิดหวัง แต่ในความผิดหวัง อาจมีเรื่องราวดี ๆ มาปลอบใจนะคะ :D

ขอบคุณพี่มาก ๆ ที่แวะไปที่บล็อกค่ะ ...

ปล. ช่วงนี้พยายามไม่ทานขนมมากเหมือนกันค่ะ เพราะตั้งแต่คริสต์มาส ที่กระหน่ำทำคุ้กกี้ ชิมมาหลาย ๆ สูตร พุงพลุ้ยสุด ๆ เลยค่ะพี่ .. มีช่วงหนึ่งที่ป่วย แล้วชั่งน้ำหนักดู ตกใจมาก เพราะ นน. ไม่เคยถึงขนาดนี้ ตอนนี้ลดพวกขนม และแป้ง พุงก็ลดฮวบลงมาอย่างพี่ว่า ดีใจ แต่ก็ยังต้องระวังตัวอีกมากค่ะ ^^"

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Tui Laksi Travel Blog ดู Blog
toor36 Education Blog ดู Blog
ตุ๊กจ้ะ Parenting Blog ดู Blog
เรียวรุ้ง Literature Blog ดู Blog
AppleWi Beauty Blog ดู Blog
haiku Fanclub Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: Tristy

วันที่: 2 มิถุนายน 2559 เวลา:20:44:19 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่

เห็นรูปแล้ว
นึกถึงเชียงใหม่เมื่อ 20 ปีที่แล้วครับ
ชอบบรรยากาศแบบนี้จังเลยครับ

ตอนนี้เชียงใหม่รถติด อากาศเสียไปหมดเลยครับ

โหวต travel ครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:6:22:52 น.

แวะมาโหวตค่า
Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน

วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:8:37:42 น.

ได้ไปแล้วก็ยังติดใจลาวอยู่ค่ะ
+

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:14:04:10 น.

อุ้ยตายว้ายกรี้ด ต้องขอบคุณคุณไวน์ที่มาแซวแม่บุญได้ที่เลยค่ะ
ตี๊ดจ๊าดเลยได้พลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วย
เวียงจันทร์ วังเวียง หลวงพระบางเนี่ย เส้นทางในฝันเตรียมเดินตามรอยใครสักคนเลยค่ะ
คราวนี้ได้ตามรอยแม่บุญแล้ว หลังจากเล็งแลว่าจะไปมา 3 ปีแระ ขอบคุณมากเลยนะคะ

Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: จี๊ดจ๊าด (บ้านต้นคูน

) วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:20:21:44 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

Maeboon Travel Blog ดู Blog

............................................

ห้องพักของแม่บุญเล็กกว่าห้องอื่นแต่เห็นวิวแม่น้ำ
มีได้อย่างก็มีเสียอย่าง
แม่บุญพาเที่ยวแล้วยังฝากข้อคิดให้อีกด้วย ขอบคุณนะคะ

อาหารที่แม่บุญเรียนทั้งเนื้อแกะย่างราดน้ำผัดกระเพรา
และข้าวเหนียวมะม่วงสีสวย อ่านชื่อก็น่าทานมากแล้วค่ะ

ขอบคุณแม่บุญสำหรับกำลังใจด้วยนะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:23:31:25 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ไก่

ผมเองก้เขียนบล็อกถึงเพื่อนเสร็จแล้วครับ
เขียนไว้สองบล็อก
รับรองไม่มีใครทายถูกแน่นอนครับ
ว่าผมเขียนถึงใคร

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 5 มิถุนายน 2559 เวลา:0:51:54 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 5 มิถุนายน 2559 เวลา:6:48:20 น.

สวัสดีค่ะคุณแม่บุญ
ตามไปเที่ยวลาวต่อ
ส่งกำลังใจค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog
ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog
สาวไกด์ใจซื่อ Travel Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: pantawan

วันที่: 5 มิถุนายน 2559 เวลา:21:59:39 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไก่

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ

ตอนนี้นั่งอ่านของพี่อุ้มสีครับ
พี่เค้าเขียนเก่งมาก
เรียบเรียงบล้อกที่เขียนถึงเพื่อนได้ 4 บล็อกแล้ว
สุดยอดมากๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 มิถุนายน 2559 เวลา:6:19:52 น.

ตามมาเดินทางต่อกับแม่บุญคร่า

โดย: จี๊ดจ๊าด (บ้านต้นคูน

) วันที่: 6 มิถุนายน 2559 เวลา:23:10:17 น.

Maeboon Travel Blog ดู Blog

สวัสดีค่ะแม่บุญ
ภาพสวย การบรรยายก็ละเียดลออด
หลับตาเห็นภาพเลยค่ะ เคยไปเที่ยวหลวง
พระบางและวังเวียงเมื่อประมาณเจ้ดแปดปี
ที่แล้ว ชอบมาก ดูรูปที่นี่แล้วรู้สึกว่าบ้าน
เมืองของเขายังเหมือนเดิม ซึ่งก็ดีนะคะ
เพราะมีความเป็นธรรมชาติมาก

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 7 มิถุนายน 2559 เวลา:23:11:43 น.

ทักทายค่ะแม่บุญ

แวะมาเยี่ยม และดูว่าเปลี่ยนหน้าใหม่หรือยังค่ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 9 มิถุนายน 2559 เวลา:13:53:28 น.

ชอบภาพระหว่างทางทุกภาพค่ะ

ถ้ามีโอกาส หนูจะไปเที่ยวหลวงพระบางให้ได้ค่ะ หวังว่า เมืองมรดกโลกนี้ คงไม่เปลี่ยนแปลงอะไรมาก กว่าจะได้ไปคงอีกนานค่ะ สาธุ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 9 มิถุนายน 2559 เวลา:16:49:27 น.

ส่งกำลังใจไปให้แม่บุญครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: **mp5**

วันที่: 9 มิถุนายน 2559 เวลา:17:01:54 น.

ใช่เลยค่ะ ตอนนี้ที่ยังมีธรรมชาติและคนลาวอยู่เยอะ เราต้องรีบไปชมวิถีชีวิต ก่อนที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เรียวรุ้ง Funniest Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
comicclubs Literature Blog ดู Blog
บ้านต้นคูน Food Blog ดู Blog
แมวเซาผู้น่าสงสาร Food Blog ดู Blog
ชลบุรีมามี่คลับ Literature Blog ดู Blog
Max Bulliboo Diarist ดู Blog
Maeboon Travel Blog ดู Blog

โดย: ตุ๊กจ้ะ

วันที่: 10 มิถุนายน 2559 เวลา:18:53:36 น.

ยังตามมาติดๆค่ะแม่บุญ รอๆๆ

โดย: จี๊ดจ๊าด (บ้านต้นคูน

) วันที่: 10 มิถุนายน 2559 เวลา:21:12:08 น.