เที่ยวตลาดบางนกแขวก ตลาดน้ำบางน้อย

กลับมาเมืองไทยทั้งทีต้องเที่ยวให้คุ้มกับระยะเวลาสั้น ๆ แค่หนึ่งเดือนว่าแล้วสองเฒ่า...ก็พากันตลุยเที่ยวตลาดเก่าโบราณที่ได้ไปเยือนมาแล้วหลายแห่งแต่ที่ยังไม่ได้ไปเยือนก็อีกเยอะ หนังสือคู่มือเที่ยวตลาดน้ำที่แถมมากับนิตยสารขวัญเรือนถูกเปิดแล้วเปิดอีกจนแทบมองไม่เห็นเค้าโครงเก่า เราพยักหน้าตกลงกันว่าจะไปตลาดน้ำที่สมุทรสงคราม แต่ไม่ไปอัมพวาเพราะไปมาแล้วและเบื่อหน่ายกับคนมากมายที่มาเที่ยวจนแทบจะไม่มีที่เดิน

รถตู้..ที่อนุสาวรีย์ชัยฯคือพาหนะที่สะดวกที่สุด จุดหมายปลายทางบอกไปแล้ว ค่ารถคนละสี่สิบบาท นั่งกันสบาย ๆชั่วโมงกว่า ๆ ก็ถึงที่หมาย รถไปจอดกลางจุดศูนย์กลางในเมืองจากนั้นแม่บุญก็เดินไปถามเจ้าถิ่นใหญ่...ตำรวจท้องที่ว่าจะไปขึ้นรถไปตลาดน้ำบางน้อยได้ที่ไหน ? พอรู้ที่ก็ดิ่งไปทันทีรถยังไม่มา...รอก่อน

รถอิซูซู..สีฟ้าที่ใช้วิ่งรับส่งผู้โดยสารตามหัวเมืองตามเคยเดินไปถามคนขับขอนั่งหน้า ที่ทำแบบนี้เพราะจะได้ถามไถ่ว่าที่ไหนน่าสนใจน่าไปเที่ยว ซึ่งก็ไม่ผิดหวัง เพราะพอขึ้นรถแม่บุญก็ฉีกยิ้มนำร่องไปก่อนจากนั้นก็ถามอย่างที่ว่า คนขับใจดีบอกสถานที่เที่ยว แถมบอกอีกว่ามีตลาดตามเส้นทางและสถานที่น่าสนใจหลายแห่ง แม่บุญหุผึ่ง รีบบอกมิเชลทันทีตกลงเราเลือกที่จะไป ตลาดบางนกแขวกก่อนเพราะไกลสุด แล้วค่อยเขยิบเข้ามาข้างใน

อากาศยามบ่ายร้อนจนเหงื่อไหลไคลย้อยไปทั้งตัวมิเชลดูจะหนักหน่อยเพราะไม่เคยชิน เสื้อแกเปียกไปทั้งหลังเราเดินไปตามทางที่ป้ายบอกไว้ เดินเข้าซอยแคบ ๆ ที่เป็นทางเข้า แล้วก็ไปโผล่ที่หน้าร้านขายอาหาร...มิเชลรีบเบรคไว้บอกว่าเดินให้เหนื่อยก่อนค่อยมากินนะแม่บุญ ห้ามใจไว้หน่อย ..รู้ใจกันจริง ๆ

ตลาดค่อนข้างเงียบ มีเพียงแม่บุญ มิเชลและผู้มาเยือนอีกสามสี่คน ไม่เหมือนที่ตลาดอัมพวา ที่แทบจะไม่มีที่เดินร้านค้าไม่มากมายเหมือนอัมพวา ปิดมั่ง เปิดมั่งเราเดินผ่านร้านขายของซึ่งมีไม่กี่ร้าน เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาสวัสดียิ้มหวานเชียว ชาวบ้านแถวนั้นชี้ให้ดูภาพถ่ายของหนูน้อยกับดาราดัง หมิว ลลิตา ลงในนสพ.บางกอกโพสต์ อ้อ..คราวนี้เข้าใจ หนูน้อยเดินมาจูงมือมิเชลให้ไปดูสินค้าที่ตั้งโชว์ในร้านคุยกันหนุงหนิง ดีที่มิเชลพูดภาษาไทยได้บ้าง เลยคุยกันรู้เรื่อง

แม่บุญอุดหนุนสินค้าเพราะสงสารคนขายที่นั่งอย่างหงอยเหงา กินก๋วยเตี๋ยวชามละสิบบาท กินปลาย่างสุดอร่อยแล้วก็เดินพากันเดินกลับออกมาที่ถนนใหญ่ กะว่าจะโบกรถสองแถวไปต่อพอดีเจอโบสถ์ใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่เลยเดินเข้าไปชมมิเชลสนใจมากเพราะไม่คิดว่าศาสนาคริสต์จะเผยแพร่มาถึงต่างจังหวัดที่นี่

จากนั้นก็นั่งรถสองแถวมาลงหน้าตลาดน้ำบางน้อยเช่นเคย...คนน้อยมาก น่าเห็นใจคนขายของ ร้านค้าที่มาเปิด หากไม่มีคนมาเที่ยวคงได้ปิดกิจการกันสักวันเราเดินดูจนทั่ว แม่ค้า พ่อค้า เรียกให้ช่วยซื้อของ ไม่รู้จะซื้ออะไรเพราะขนกลับกันไม่ไหว จะซื้อไปฝากก้ไม่รู้จะฝากใคร ? ตกลงเลยขึ้นรถกลับบ้าน จบกันดื้อ ๆ แบบนี้แหละ ....

ปล. ช่วย ๆกันกระจายรายได้ไปลาดสองแห่งนี้มั่ง อย่าไปรุมทึ้งแต่ที่ตลาดอัมพวาเลย ชาวบ้านจะได้มีรายได้บ้าง นึกว่าช่วย ๆ กันไทยช่วยไทย ๆ เจริญจ้า...

อีกนิด เที่ยวบ้านเราไปก่อน จบแล้วจะพาไปเที่ยวบ้านนอกของฝรั่งเศส รับรองไม่ผิดหวังกับภาพสวย ๆ ตอนนี้ยังอยู่ในระหว่างเดินทาง ยังไม่กลับจ้า ...สวัสดี