คิดไปเขียนไปตามสไตส์...แม่บุญ.....
Welcome to my little world .....
Group Blog
 
 
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
23 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
ดานัง

25 มีนาคม 2550

แม่บุญสะดุ้งตื่นตอนตี 5 เพราะฝันเห็นแม่ ตื่นแล้วเลยนอนไม่หลับอีก นอนพลิกไปพลิกมาจนเช้า ลุกอาบน้ำแต่งตัว 8 โมงเช้าได้เวลานัดกับโกแบและนิโคร์ล ไปหาอาหารเช้ากินกัน เช้าวันแรกที่ดานัง รถราวิ่งกันเต็มถนน ส่วนมากมีแต่มอเตอร์ไซค์ รถยนต์มีบ้างแต่น้อยกว่า สาว ๆ ที่นี่จะสวมหมวกปิดหน้า สวมถุงมือยาวถึงต้นแขนเวลาขับมอเตอร์ไซค์ เพราะไม่อยากให้ผิวไหม้และเปลี่ยนสีจากแสงแดดอันร้อนแรง

นั่งมองรถรากันเพลิน ริมทางเดิน พร้อมอาหารเช้าคือกาแฟเวียดนามกับขนมปังบาเก็ตแบบฝรั่งเศส ด้วยเหตุที่เคยเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส คนที่นี่เขาเลยรับวัฒนธรรมการกินขนมปังแบบฝรั่งเศสมาด้วย แต่ีการดัดแปลงใส่ไส้ต่าง ๆ มากมายหลายแบบจนกลายเป็นแซนวิสแบบเวียดนามไป ส่วนที่ลาวตามท้องตลาดหรือที่ไหน ๆ ก็เห็นมีขนมปังแบบนี้ขายไปทั่วเช่นกัน กินเสร็จคณะเราก็ออกเดินไปตามทางที่สร้างเรียบไปกับทะเล เดินไปจนสุดทางมีชายหาด พร้อมเก้าอี้ให้นั่งพัก มิเชลกับโกแบเลยถือโอกาสเล่นน้ำทะเลกัน ส่วนแม่บุญกับนิโคร์ลนั่งเฝ้าสมบัติ พร้อมคุยกันรู้เรื่องมั่ง ไม่รู้มั่ง เพราะภาษาฝรั่งเศสของแม่บุญตอนนั้น พึ่งเริ่มเรียนได้ไม่นาน เล่นเอาเมื่อยมือไปหมด

Photobucket


ใกล้ ๆ ที่ ๆ เรานั่งมีชาวประมงหาปลาขึ้นจากทะเลพอดี ไอ้เรือ
กลม ๆ ที่ทำจากไม้ไผ่นี่ไม่เลวเลย พาชาวบ้านไปหาปลาได้มาพอสมควร แม่บุญอยากกินปลาสด ๆ แต่จะให้หอบไปโรงแรมแล้วใครจะทำอาหารให้เรา ตกลงร้านอาหารแถวนั้นเลยอาสาจะย่างให้ โดยให้เราซื้อเอง ได้การละสิ เพราะแม่บุญเองก็คิด ๆ แบบนี้เหมือนกัน แม่บุญจ่ายค่าปิ้งปลาให้ด้วย แถมสั่งเครื่องดื่ม เบียร์ญวนมาดื่ม พร้อมปลาย่างสด ๆ ร้อน ๆ อร่อยจนหยุดแทบไม่ได้ ในที่สุดปลาที่ซื้อมาก็หมดเรียบ เหลือเพียงก้างปลาให้แมวหมาใกล้ ๆ มาแทะนิดหน่อยเท่านั้นเอง น่าสงสารจริง ๆ มันคงจำกลิ่นพวกเราไปอีกนานว่าจะไม่มานับญาติกันอีก ...

Photobucket


บ่ายคล้อยไปมาก ๆ คณะเราก็เดินกลับทางเก่า กลับที่พักไปพักผ่อน เพราะร้อนแดดมาก ๆ ก็ไม่ดี พอดีเดินผ่านตลาดเลยแวะเข้าไปชมเสียหน่อย เลยได้มีโอกาสเจอกรุ๊ปทัวร์จากเมืองไทยกลุ่มใหญ่เดินชมตลาดเช่นกัน แม่บุญพูดคุยกับคนไทยที่มาพร้อมคณะทัวร์ พอรู้ว่าพวกเขาจะไปฮอยอัน เลยบอกไปว่า ขอติดรถไปด้วยได้ไหม ? แล้วจะจ่ายค่ารถให้ เพราะเราสี่คนไม่อยากเช่ารถไปเอง
เเต่เมื่อเห็นท่าทางที่พวกเขาคุยกันแล้ว แม่บุญก็อดเสียใจไม่ได้ ที่คนไทยเหมือนกันแต่ทำไมไร้น้ำใจจัง มองเพียงเปลือกนอกว่าเราแต่งตัวปอน ๆ โดยเฉพาะโกแบกับนิโคร์ลที่แต่งตัวแบบฝรั่งตามถนนข้าวสาร ส่วนมิเชลกับแม่บุญก็ไม่ถึงขนาดนั้น ตกลงพวกเขาบอกเราว่าไม่ได้ ซึ่งแม่บุญเองก็นึกอยู่แล้ว แม่บุญเลยบอกไปว่าไม่เป็นไรหรอก เราจะเหมาแท็กซี่ไปกันเอง แล้วเราก็เดินจากมา พอดีเห็นแท็กซี่จอดอยู่ข้างถนน รถใหม่ใช้ได้ สอบถามราคาค่าเช่าไปฮอยอัน เขาขอสองแสนกว่าด่อง หารสี่ตกลงจ้า พรุ่งนี้เจอกันที่หน้าโรงแรม

ค่ำนั้นมิเชลบอกว่าตอนค่ำเราไปนั่งกินอาหารในเรือกัน เลยพากันรีบเดินกลับไปที่ท่าเรือที่เดินผ่านมา ไปได้ครึ่งทางมองเห็นเรือ ที่เป็นภัตตาคารไปด้วยในตัว กำลังวิ่งบ่ายหน้าสู่แม่น้ำเพื่อชมแสงสียามค่ำคืน มิเชลหนอมิเชล ช่างไม่รู้เสียบ้างเลยว่าเขาต้องจองก่อน ไม่ใช่อยากไปก็ไป ตกลงพวกเราเลยเดินคอตก กลับไปหาข้าวกินแถว ๆ โรงแรมอีกมื้อ ราคาไม่ถูกไม่แพง เป็นมื้อที่สองที่ดานัง



Create Date : 23 มกราคม 2554
Last Update : 23 มกราคม 2554 13:36:53 น. 0 comments
Counter : 629 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Maeboon
Location :
กรุงเทพฯ Belgium

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 87 คน [?]




แม่บุญ..เป็นหญิงไทยอายุเลยวัยรุ่นไปไกล จับพลัดจับพลูได้สามีเป็นฝรั่งแล้วก็หอบผ้าตามกันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา พอได้เวลาหยุดงานก็กระเตงกันไปเที่ยวตามประสาตายาย ไม่มีลูกกวนตัวกวนใจ แม่บุญนั้นชอบเขียน ชอบเล่า ชอบถ่ายรูป เป็นที่สุด จะเก็บไว้คนเดียวก็กระไรอยู่ เอามาแบ่งบันกันให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้อ่าน ได้ดูกันดีกว่า ส่วนฝีมือด้านอื่น ๆ นั้นก็พอจะมีอยู่บ้าง เช่น ทำอาหาร ก็เอามาแบ่งปันกันอีกนั่นแหละ ค่อย ๆ รู้จักกันไป รู้จักกันแล้วก็อย่าลืมเข้ามาคุยกันนะ


ปล....รูปภาพต่าง ๆ หากต้องการนำไปใช้ช่วยบอกที่มาที่ไปด้วยนะคะ เป็นการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน ซึ่งสังคมไทยเราค่อนข้างมองข้ามในเรื่องนี้ค่ะ

free counters
New Comments
Friends' blogs
[Add Maeboon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.