Bloggang.com : luvammie : ... อยากจะเจอเธอทุกๆ วันเลย ...

... อยากจะเจอเธอทุกๆ วันเลย ...

หลังจากเมื่อวันก่อนได้ไปเจอะเจอ "คนใจง่าย" กะ "คนหลายใจ" ในงานมินิคอนเสิร์ต

ก็เล่นเอาใจหายไม่อยู่กะเนื้อกะตัวอีกแล้ว แง้วแง้ว หุหุ

อาการคิดถึงมันกำเริบอย่างหนัก หมอที่ไหนก็คงช่วยไม่ได้

ไม่เป็นไร เพราะวันอาทิตย์ (18 พ.ย.) ที่ผ่านมามีงานโชว์ตัว

ที่ตู้ปลาสยามเซ็นเตอร์ กะที่ศูนย์วัฒนธรรม

เลยได้นัดรวมพลไปเชียร์ ไปกรี๊ดพี่นัทกัน

แต่งานนี้เสียดายไม่มีพี่โจ้ เหอเหอ

ไปถึงสยามเซ็นเตอร์ประมาณเที่ยง เห็นผู้คนรุมกันอยู่มากมายรอบๆ ตู้ปลา

ก็เลยเดินหากลุ่มแก๊งค์ชาวเสื้อฟ้า

เจอแล้วก็ได้รับการอนุเคราะห์พื้นที่ด้านหน้าติดกับรั้วให้

ต้องขอบคุณสมาชิกเสื้อฟ้าตรงนั้นมากมายค่ะ เห็นว่ามี่ตัวเล็กเลยให้อยู่ด้านหน้า

เห็นพี่นัทเกือบชัด มีเพียงแค่กระจกใสบางๆ ที่กั้นตรงกลางเท่าน้านนนน 555+

พี่นัทหันมาเห็นก็โบกไม้โบกมือ ยิ้มแย้มทักทายเหมือนเคย

คงแอบคิดในใจ 'ไหนตอนอุดรฯ มันบอกว่ามันจะหายไปไงฟระ

ทำไมยังเจอหน้ากันอยู่เกือบบ่อย หุหุ'

พี่นัทคอยหันมามอง เล่นกับพวกเราเป็นระยะ

ระหว่างที่ นลฝ คนอื่นเค้าขึ้นเวทีโชว์เพลง

มี่ก็จะแหกปากร้องตาม แต่ตาอ่ะไม่ได้อยู่ที่เวทีหร๊อกกกก

มองอยู่แต่ที่พี่นัทนั่นแหล่ะ

ยิ่งตอนเพลงกลุ่ม Spice ที่มี่แอบคิดไปว่า

เค้าแต่งมาให้อิชั้นร้องให้พี่นัท อ้ายมี่ยิ่งร้องดังใหญ่

มือก็ชี้ๆ ไปที่พี่นัทตลอด "ยังไม่รู้อีก ยังไม่รู้ตัว

ว่ามีใครชอบเธอ ชอบเธอ จนมีอาการ

เรียกแต่ชื่อเธอ อยากเจอะหน้าเธอ

อยากจะเจอทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน"

แล้วพี่นัทก็น่ารักได้อีก ช่วยอ้ายมี่ร้องใหญ่เลย

แล้วทำหน้าแบบลอยหน้าลอยตามากๆ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

รู้ใช่ม้ายยยย ว่ายิ่งทำคนเค้าก็ยิ่งหลงอ่ะ

พอเสร็จจากที่สยามเซ็นเตอร์ เราก็ไปกันต่อที่ศูนย์วัฒนธรรม

กินข้าวเก็บแรงไว้ก่อน (ตอนแรกแอบอยากไปเมืองทอง

หาพี่โจ้ "คนหลายใจ" ของมี่ แต่นะ .. ยังไงพี่นัทก็ที่ 1 เหอเหอ)

ถึงเวลาก็เข้าไปนั่งกันในฮอลล์ ตอนแรกได้ที่นั่งซะไกลเชียว

แต่พอเค้าประกาศให้เปลี่ยนที่นั่งได้

เท่านั้นแหล่ะ กลุ่มเรากว่า 20 คนก็รีบวิ่งไปนั่งหน้าๆ กันเลย

แต่ก็ยังช้าไปนิดส์ ได้แถวที่ 4-5 จากข้างหน้าเวที

แต่ก็มองเห็นหน้าพี่นัทกะเจ้าน้องแบบชัดๆ กันเลย อิอิ

ครั้งนี้ รับหน้าที่เป็นมือถ่ายดีวีดีค่ะ เลยไม่ได้กรี๊ด ไม่ได้ร้อง

ต้องนั่งนิ่งๆ ตลอดเลย เหอเหอ แอบโดนพี่หนูหน่อยกัดเล็กน้อย

ว่าคราวจังเกิ้ลอ้ายมี่ถ่ายติดพี่โจ้แยะปาย

คราวนี้พี่โจ้ไม่มาเลยไว้ใจให้ถ่ายได้ อ่ะน๊าาาา

ฝีมือถ่ายเค้าระดับเซียนนะเจ๊ หุหุ

พอเสร็จจากศูนย์วัฒนธรรมเราก็ไปกินข้าวกันแถว Town in Town

แล้วก็ตามพี่นัทไปที่บริษัท RS เพราะพี่นัทไปอัดรายการวิทยุ FM Max

ไปไม่ทันได้เห็นพี่นัทตอนเข้าหรอก

แต่ก็ยืนเม้าท์ๆ กันรอจนพี่นัทอัดรายการเสร็จ

พี่ รปภ ใจดีมาก ยอมให้เราเข้าไปได้ถึงข้างรถกันเลยทีเดียว

เลยได้เจอพี่นัท 1 แว๊บ แล้วอ้ายมี่ก็เหมือนเดิม

โดนเบียดหลุดจากวงโคจร ออกมาซะห่างพี่เลย -___-"

หันไปเจอต้อล เลยได้ทักเจ้าน้อง "ต้อลคร๊าบบบบ คิดถึงจัง"

ต้อลก็ได้อีก "อ้าวพี่ .. คิดถึงพี่เหมือนกัน" แล้วก็ยิ้มหวานนนน

อิน้องนี่จายิ้มหวาน ตาหวานไปไหน แค่นี้พี่ก็หลงเอ็งจะแย่แล้วลูก

มดเล่าให้ฟังว่าเมื่อวันเสาร์ (17 พ.ย.) ที่ไปเชียงใหม่กัน มี่ไม่ได้ไป

แต่เจ้าน้องถามถึงเฉยเลย "พี่คนที่ตัวเล็กๆ เค้าไม่มาด้วยเหรอครับ"

แน๊ .. อย่างนี้พี่จะไปไหนรอดล่ะต้อลเอ๊ยยยย

หลังๆ เลยรักน้องยิ่งกว่าเดิม 555+

กลับมาที่พี่นัท ขึ้นรถไปแล้ว คนรุมกันตรึม

แม้แต่หน้าประตูรถก็ยังออกันมิด

ต้องตะโกนบอกให้หลบทางให้น้องๆ นลฝ คนอื่นๆ ได้ขึ้นรถด้วย -___-"

ส่วนมี่เหรอ ยืนอยู่ตรงนั้น ยังไงก็ไม่เห็น

แอบเซร็ง และถอดใจ เออฟระ ไปดูห่างๆ ก็ได้

ถอยไปอยู่ซะริมเสา เอาแบบไม่ต้องเห็นกันเลย สะใจดี

พอรถพี่นัทเคลื่อนออกมา ผ่านตรงที่เรายืน

เลยได้โบกมือบ๋ายบายกันก่อนกลับ

เฮ้อ .. ก็เป็นอย่างนี้ทุกทีสิน่า

งานไหนคนตามน้อยๆ อ้ายมี่ไปมะได้

งานไหนคนตามแยะๆ อ้ายมี่ไป แต่ไม่ได้เห็นใกล้ๆ

ทำไมเกิดมาตัวเล็กได้ขนาดนี้ กรำ

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 21 พฤศจิกายน 2550 11:36:12 น.

0 comments

Counter : 599 Pageviews.