Bloggang.com : luvammie : เที่ยวคนเดียวโดดเดี่ยวเมืองลอดช่อง ตอนที่ 5

เที่ยวคนเดียวโดดเดี่ยวเมืองลอดช่อง ตอนที่ 5

ออกจากสวนนก เราก็จะไปเซ็นโตซ่ากันค่ะ นั่ง MTR จาก Boonlay ไปลงที่ Harbour Front ค่ะ เดี๋ยวรถไฟก็มาแล้ว อิอิ

ป้ายตามสถานีรถไฟฟ้าจะมีบอกว่าระยะเวลาจากสถานีหนึ่งไปสถานีหนึ่งใช้เวลากี่นาทีด้วยค่ะ ดีจัง

รถไฟว่างมากค่ะ ไม่มีคนเลย มีสาวน้อยนั่งตรงข้ามมี่ 2 คน ถือกระเป๋าใส่ชุดว่ายน้ำด้วย คงจะไปเล่นน้ำกันที่ Sentosa แน่ๆ เลยค่ะ ไม่กล้าถ่ายรูปมาค่ะ เดี๋ยวเค้าหาว่าเป็นคนโรคจิต :P

ในขบวนนั่งกันอยู่ไม่กี่คน เห็นแล้วนึกถึงหนังสยองขวัญ หุหุ

พอถึงสถานี ก็เดินไปหาทางออก จะเห็นว่ามีป้ายอะไรติดไว้ที่เสาตลอดทาง อืมมม มีรถ Shuttle ด้วยอ่ะ แต่ผ่านค่ะ อิอิ บอกแย้วเค้าจานั่ง Cable Car

พอใกล้ทางออก ก็เจอป้ายอีกแล้วค่ะ ป้ายแยะมาก ไม่ต้องกลัวหลงเลยค่ะ เราจะเลี้ยวซ้ายไปตามป้ายเลยค่ะ

ออกมาแล้วค่ะ มองไปข้างหน้าเจอป้ายนี้

หันหลังกลับไปทางที่เราออกมาค่ะ

เดินตามทางไปเลย ต้องข้ามไปอีกตึกนุงค่ะ

เจอบันไดเลื่อนค่ะ ลงไปเลย

มีป้ายบอกตลอดทางจริงๆ เหมือนเล่น Walk rally ตามล่าหา RC เลย อิอิ

กี๊ดๆๆๆ น่ากัว ทางเปลี่ยว เดินคนเดียวคงน่าหวั่น >.<

จริงๆ รูปถ่ายทางเดินจากสถานี MRT ไปยังตึก Harbor Front นี้มี่ถ่ายตอนขากลับค่ะ หุหุ มืดๆ คนไม่เแยะ ถ่ายสบาย

แล้วก็จะเจอเคาน์เตอร์ขายตั๋ว Cable Car อยู่ชั้นล่างของตึกค่ะ

ซื้อตั๋วเสร็จก็เดินไปทางซ้ายมือค่ะ จะไปยังลิฟท์ที่จะพาเราขึ้นไปบนหอคอย สถานีเริ่มต้นของ Cable Car ค่ะ

ลิฟท์กำลังค่อยๆ ขึ้นสูงไปเรื่อยๆ

เป็นลิฟต์แก้วค่ะ เริ่มตื่นเต้นแล้ว ซู้งงงสูงงง

พอขึ้นไปข้างบนก็ยืนรอปุ๊บเดียวค่ะ ได้กระเช้าสีชมพูด้วยล่ะ อิอิ มี่ซื้อแบบที่ไม่ใช่พื้นกระจกค่ะ ไม่งั้นคงเสียวแย่ แล้วนั่งคนเดียวกระเช้ามันเอียงค่ะ เอาเป้คู่ใจไปนั่งฝั่งตรงข้ามช่วยถ่วงน้ำหนัก (

เฮ่ย.. คิดไปได้ Y___Y )

ออกเดินทาง!!

ให้ดูค่ะ เค้าได้กระเช้าสีชมพูจริงๆ นะ คริคริ

ข้ามจุดพักมาแล้วค่ะ ตอนลงนี่หนุกหนาน อยู่คนเดียวยังแอบกรี๊ด

แอบทำใจกล้า ชะโงกดูข้างล่าง

ใกล้จะถึงแล้วค่ะ

แล้วมี่ก็มาถึงเกาะ Sentosa ค่ะ สถานีจะอยู่ติดกับร้านขาย Souvenir ค่ะ แวะซื้อน้ำผลไม้ 1 ขวด เพราะอากาศร้อนอบอ้าวจริงๆ

มี่เริ่มต้นด้วยการนั่งรถเที่ยวรอบเกาะค่ะ ไปสายสีส้มก่อนเลยค่ะ

แอบเห็นเจ้านี่ รถเปิดประทุน หุหุ อยากนั่งแต่แดดร้อนเหลือเกิน ไม่ไหวๆ

แล้วก็มาเจอขนมสุดฮิตในบ้านเรา (ตอนนั้น) แวะซื้อน้ำเลมอน 1 แก้ว กะจะดับความร้อนแต่ว่ารสชาติจืดสนิท T___T"

มี่ไปลงตรงไหนไม่แน่ใจค่ะ เป็นอาคารเหมือน Bus Interchange มี 7-11 ด้วยค่ะ ก็ซื้อไอติมกับน้ำดื่ม แล้วพอดีเห็นว่ามี Tram วิ่งไป Beach ก็เลยกระโดดขึ้นทันที อิอิ ได้เจอชายหาดแล้วค่ะ

บ้านน้อยของ รปภ ชายหาด อิอิ

ร้อนจริง ร้อนจัง เห็นแล้วอยากมีชุดว่ายน้ำติดมาบ้าง

ออกจากชายหาดมี่ก็นั่งรถเมล์สายสีน้ำเงินมาลงใกล้ๆ Merlion ค่ะ นัดกับน้องชายคนนั้นไว้ที่นี่

เจอกันแล้วก็เมาท์ๆๆ ใครไปไหนมาบ้าง แล้วก็หามุมเก็บรูปสิงโต ใครจะเก็บได้เต็มตัวกว่ากัน มี่ก้มซะแก้มติดพื้นเลย 555+

เดินกลับมาตรงจุดพัก ก็แวะพักค่ะ เห็นร้านไอศกรีมน่าอร่อย เลยแอบหม่ำซะหน่อย

ซูมมม หวาน มัน อร่อยดีค่ะ

แล้วก็ชี้ชวนกันสองคนพี่น้องไปขึ้นหอคอย Carlsberg ค่ะ อะไรสูงๆ นี่ชอบจริงนะ มี่เอ๊ยยย

มองเห็นได้รอบ 360 องศาเลยค่ะ

มองลงไปข้างล่าง

เค้าหันไปทางไหน มี่ก็กดชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ ได้เห็นครบรอบตัวเลยค่ะ

เห็น Merlion เล็กกะจิ๊ดเดียวเองด้วย

ในทะเลมีเรือเต็มไปหมดเลยค่ะ พระอาทิตย์เริ่มๆ จะคล้อยลงแล้ว

นิคมอุตสาหกรรมสิงคโปร์มังคะเนี่ย อิอิ

พอลงจากหอคอยก็ไปนั่งหม่ำแซนด์วิชกันที่ร้าน Subway ค่ะ แล้วก็ออกมาเดินไปนั่งรอดูการแสดงน้ำพุ ตอนนี้ง่วงมากๆ แบบว่าเหนื่อยด้วย ร้อนด้วย ก็นั่งเมาท์ๆ กันต่อ น้องเค้าก็นั่งเล็งถ่าย

รูปสาวๆ บริเวณนั้น นั่งกันตั้งแต่ 5 โมงกว่าๆ จนการแสดงเริ่ม สวยงามน่าตื่นตาตื่นใจดีค่ะ (แบบว่าเพิ่งได้ดูเป็นครั้งแรกอ่ะ) มี่ถ่ายเป็นคลิปมาจนแบตหมดเลยค่ะ :)

กว่าจะออกจาก Sentosa ก็เกือบ 3 ทุ่มค่ะ นั่ง Cable Car กลับออกมา มี่นัดเพื่อนชาวสิงคโปร์ไว้ที่สถานี MTR Dhobyghaut ค่ะ เลยแยกกันกับน้องที่สถานี MTR Harbor Front นั่นเอง

เพื่อนพาไปทานขนมปังสังขยาค่ะ ที่นี่ฮิตกันเหลือเกิน หุหุ

อร่อยดีค่ะ สังขยาเค้าไม่เหมือนที่ขายในกรุงเทพฯ เห็นเพื่อนบอกว่าจะเหมือนสังขยาทางภาคใต้อ่ะค่ะ เพื่อนสั่งให้เป็นสังขยา+ชีสค่ะ กรี๊ดๆๆๆ อร่อยมากมาย

โด๊ปไข่ลวกด้วย เพื่อนบอกว่าครั้งนี้มี่ดูโทรมๆ เหอเหอ ช้านก็ว่างั้นแหล่ะ เวลาจิตใจคนเราไม่แข็งแรง หน้าตาก็ดูไม่สดใสไปด้วยเนอะ

แล้วก็มีชาร้อนอีก 1 แก้วค่ะ มาซะเต็มปริ่มเชียว

ทานเสร็จแล้วก็เดินดูของกันนิดหน่อย แล้วเพื่อนก็พามาส่งที่ NSS ค่ะ แวะซื้อน้ำผลไม้ที่ 7-11 ก่อนเข้าที่พัก อาบน้ำนอนหลับสนิทอีกแล้วคับท่าน ไม่มีฝันถึงคนใจร้ายเลยด้วย หุหุ ยังดีนะที่หลับได้ไม่งั้นต้องโทรมแสนโทรมกว่านี้แน่ๆ