Bloggang.com : luvammie : ... สวัสดีคุณครู ...

... สวัสดีคุณครู ...

สวัสดีวันครู คิดถึงคุณครูจัง ตอนที่เรียนมี่มีคุณครูสุดที่รักอยู่หลายท่าน บางท่านก็เสียไปแล้วแต่มี่ก็ยังคิดถึงคุณครูอยู่เสมอ

ตอนเรียนโรงเรียนประถมต้นที่โรงเรียน มีคุณครูท่านหนึ่งสอนกีฬา จำได้ว่าคุณครูรูปร่างคล้ายๆ ลุงแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ ครูท่านนี้ใจดีมากๆ แล้วมี่ก็สนิทกับครูมากๆ เลย ครูเสียเมื่อตอนมี่เรียนประถมปลาย ครูเล่นบาสตอนเย็นหลังเลิกเรียนกับเพื่อนๆ ครูด้วยกัน แล้วครูก็หัวใจวาย ทั้งโรงเรียนเศร้ากันมาก เพราะคุณครูเป็นคนดี เป็นคุณครูที่ใจดีของพวกเราทุกคน ทุกวันนี้มี่เชื่อว่าพวกเราก็ยังคงระลึกถึงคุณครูกันอยู่เสมอ มี่ก็เช่นกันค่ะ

มี่ย้ายโรงเรียนครั้งแรกตอน ป.5 ช่วง ป.5 -6 มี่สนิทกับคุณครูท่านหนึ่ง สอนวิชาภาษาอังกฤษ คุณครูเป็นคนน่ารักมาก สอนให้มี่เข้าใจภาษาอังกฤษได้อย่างง่ายดาย และในที่สุดมี่ก็รักภาษาอังกฤษเหมือนคุณครู หนังสือเล่มที่คุณครูให้พวกเราใช้เรียนตอนนั้น มี่ยังเก็บมาจนถึงทุกวันนี้ ถือได้ว่าเป็นหนังสือภาษาอังกฤษที่เหมาะกับคนเริ่มต้นเรียนมากๆ

หลังจากจบ ป.6 มี่ก็สอบเข้าเรียนต่อโรงเรียนสตรีประจำจังหวัด ที่นั่น มี่ได้สนิทกับคุณครูหลายๆ ท่าน แต่ที่สนิทที่สุดก็เป็นคุณครูสอนวิชาภาษาอังกฤษอีกแล้ว คุณครูตัวเล็กๆ หน้าตาออกฝรั่งๆ คุณครูใจดีมากๆ และก็ให้ความกรุณากับมี่มากๆ มี่ได้มีโอกาสเรียนกับครูเพียงแค่ 2 ปี ก็ต้องย้ายเข้ากรุงเทพฯ

มี่มาเรียนต่อชั้น ม.3 ที่กรุงเทพฯ ตอนแรกก็รู้สึกแปลกๆ เพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัด แต่เพื่อนๆ กลับให้ความสนิทสนมและน่ารักกันมากๆ เลยทำให้มี่ปรับตัวได้ในเวลาไม่นาน แถมกลายเป็นว่ามี่กับน้องชายเป็นดาวเด่นของรุ่นเราไปเลยทีเดียว ฮ่าฮ่าฮ่า

ที่โรงเรียนเรามีคุณครูท่านหนึ่งสอนวิชาคณิตศาสตร์ ซึ่งท่านดุมากกกก แล้วก็มักจะลงโทษนักเรียนด้วยการตี นักเรียนส่วนใหญ่ไม่ชอบครู แต่มี่กลับชอบ เพราะคนที่ถูกตีก็คือคนที่ทำผิด ไม่ทำการบ้าน แต่สำหรับมี่ ครูให้ความรักและความเอ็นดูมาก เพราะมี่เป็นเด็กเรียบร้อย หุหุ ส่วนเจ้าน้องชายมี่ ครูก็รักค่ะ เพราะเค้าเรียนเก่งมาก คิดเลขเร็ว แต่มีปัญหากับครูตลอด เพราะชอบเถียง ฮ่าฮ่าฮ่า

หลังจากจบ ม.3 มี่ก็เข้าเรียนต่อโรงเรียนสายอาชีพแห่งหนึ่งแถวไชน่าทาวน์ เพราะอยากเรียนด้านภาษา ที่นี่มี่สนิทกับคุณครูหลายท่านเลย ทั้งครูสอนภาษาญี่ปุ่น ครูสอนภาษาไทย ครูสอนพิมพ์ดีด ครูสอนลีลาศ ครูสอนพละ ครูแนะแนว ครูสอนภาษาอังกฤษ ตอนแรกนึกว่าเรียนแค่ ปวช. จบก็จะไม่ได้เจอกัน แต่ที่ไหนได้ โชคชะตาทำให้มี่ได้เรียนอยู่ที่โรงเรียนนี้จนจบปริญญาตรี

7 ปีเชียวค่ะ ทำให้มี่ได้สนิทกับครูทุกท่านมากยิ่งๆ ขึ้น และในแต่ละปีมี่ก็จะมีคุณครูประจำใจเพิ่มมากขึ้น ในวันที่ปัจฉิมนิเทศ มี่ได้รับโอกาสเป็นตัวแทนเพื่อนๆ กล่าวคำอำลากับครูและเพื่อนๆ ทุกคน วันนั้นมี่แต่งบทกลอนพิเศษให้กับทุกๆ คนด้วย พอกล่าวคำอำลาและอ่านกลอนจบ มี่ก็เห็นว่านอกจากพวกเราลูกศิษย์แล้ว ครูหลายๆ ท่านก็ร้องไห้ไปกับพวกเราด้วย

จนถึงวันนี้ มี่อยากจะกราบขอบพระคุณ คุณครูทุกท่าน ที่สั่งสอน อบรม ให้มี่ได้เป็นคนดีอย่างทุกวันนี้

ถ้าหากไม่มีคนอย่างคุณครูทุกท่าน พวกเราก็คงไม่มีอนาคตดีๆ อย่างวันนี้หรอกค่ะ

นอกจากคุณครูที่เคยสอนหนังสือในโรงเรียนแล้ว มี่ก็อยากจะขอบพระคุณหลายๆ ท่าน ทั้งเจ้านาย พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในที่ทำงาน ทั้งป้าๆ น้าๆ อาๆ แถวบ้าน ทั้งเพื่อน พี่ น้องในห้องก้นครัว และทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ ที่สั่งสอนให้ความรู้กับมี่ ไม่ว่าจะด้วยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ

มี่ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก ดลบันดาลให้คุณครูทุกท่านของมี่ และคุณครูทุกท่านบนโลกใบนี้ มีแต่ความสุข ความเจริญ สมกับสิ่งที่คุณครูทุกท่านได้เสียสละเพื่อนักเรียนทุกคนค่ะ

มี่รักคุณครูทุกท่านค่ะ

Create Date : 16 มกราคม 2551

Last Update : 16 มกราคม 2551 16:46:58 น.

1 comments

Counter : 752 Pageviews.

สวัสดีจ๊ะ

โดย: หมิว IP: 203.113.17.172 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:52:08 น.