|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เรื่อยเปื่อย
สวัสดีออ
วันนี้เป็นอีกวันนึงที่ถือว่าตื่นเช้าผิดปกติ ทั้งที่เมื่อคืนไปเมามา กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาไปตีสี่แน่ะ แถมยังนอนไม่ค่อยหลับด้วย ตื่นบ่อยมาก แทบจะทุกชั่วโมง และทุกครั้งที่ตื่นก็พบว่าตัวเองเพิ่งฝันถึงเธอ สรุปคืนที่ผ่านมาฉันฝันถึงเธอหลายรอบทั้งคืนจนเช้าเลยหละ เลยตัดสินใจลุกขึ้นมาเปิดคอมเล่นน่าจะดีกว่า เพราะมันไม่ใช่ฝันดีซักเท่าไร ตั้งแต่เธอย้ายออกไปฉันไม่เคยมีฝันดีๆเกี่ยวกับเธอเลยนะรู้มั้ย ทั้งที่ฉันเฝ้าแต่คิดถึงวันดีๆเก่าๆที่เราเคยมีด้วยกัน
มันก็ตลกดีนะฉันเฝ้าคิดถึงเธอด้วยความโหยหาเศร้าสร้อย ส่วนเธอกลับมีความสุขกับชีวิตใหม่และคงไม่มีเวลาคิดถึงฉันหรอก
เธอคงไม่รู้หรอกนะว่าตั้งแต่วันที่เธอย้ายออกไป ฉันก็ได้แต่เฝ้าคิดถึงเธอ เฝ้าคอยเปิดประตูห้องเธอทุกวันๆละหลายๆรอบ ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก ก็แค่มอง มอง แล้วก็มองข้าวของที่เธอทิ้งไว้เกลื่อนกลาดและบอกว่าจะทยอยมาเก็บทีหลัง และฉันก็เฝ้ารอเธอทุกๆวันหยุดของเธอ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอจะกลับมาบ้านนี้บ้าง ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงไขกุญแจบ้าน ใจก็หวังอยากให้คนที่เปิดประตูเข้ามาเป็นเธอ ทุกครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดัง ใจก็คิดว่าอาจเป็นเธอที่โทรมาแจ้งเบอร์ใหม่ของเธอ แต่ก็เปล่าเลย ฉันต้องผิดหวังกับกการรอคอยสิ่งเหล่านี้ซ้ำแล้้วซ้ำเล่า แต่ทำไมนะฉันยังคงรอมันต่อไป
เธอรู้มั้ยว่าวันที่ฉันไปเอาซิมการ์ดจากเธอมาฉันก็เมา ฉันเสียใจมากอยากเดินกลับเข้าไปในร้้าน ไปขอโทษเธอและคืนซิมการ์ดให้เธอ แต่ก็ไม่กล้า ละอายใจเหลือเกินกับสิ่งที่ได้พูดและทำลงไป และคิดว่าเธอคงจะโกรธฉันมาก น้ำตาฉันเริ่มไหลแบบควบคุมไม่ได้ เลยตัดสินใจเดินหาร้านไวน์และซื้อมาสองขวด ระหว่างทางกลับบ้านฉันเอาแต่ร้องไห้โดยไม่แคร์สายตาคนบนรถไฟทั้งขบวนว่าพวกเค้าจะมองฉันแบบไหน คืนนั้นฉันเมามากอ้วกรดที่นอน อ้วกรดคอมจุ๋ม(อันนี้จุ๋มมันคงโกรธแหละ) รุ่งเช้าพอรู้สึกตัวได้ก็รีบไปเปิดห้องเธอหวังว่าจะเห็นเธอนอนอยู่บนเตียงและฉันก็ต้องผิดหวังเมื่อห้องนั้นมีแค่ฝน เมื่อคืนฉันคงฝันไป ฝันว่าเธอมาหาและถามฝนว่านีน่าเป็นไงบ้าง หุหุ ช่างตลกดีแท้ และจากวันนั้นมา ฉันก็เมาทุกวัน
ปล.วันนี้เธอแวะเข้ามาทำความสะอาดบ้าน ฉันตกใจมากไม่คิดว่าเธอจะมาเหยียบที่นี่ในวันที่ฉันอยู่บ้านแบบนี้ และก็ทำเอามือฉันสั่นจนแทบหยิบจับอะไรไม่ได้ และดูจากการแต่งกายแล้วคิดว่าคงมารถส่วนตัวและคงมีคนมารออยู่หน้าบ้านรอรับเธอกลับไปทันทีที่เธอเสร็จธุระ และมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
| Create Date : 20 เมษายน 2553 |
| Last Update : 20 เมษายน 2553 17:36:09 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 183 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [