|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
วันหยุดสุดที่เลิฟ
วันหยุด..เป็นอีกวันที่ฉันรู้สึกดีกับชีวิต เชื่อว่าอีกหลายคนก็คงเป็นเหมือนกัน หลังจากฝ่ามรสุมชีวิตมา 6 วัน 72 ชั่วโมงของการทำงาน บางทีมันก็ทำให้ฉันล้าแทบหมดแรง ทั้งๆที่งานที่ทำอยู่ก็ไม่ได้ใช้แรงอะไรมากมาย แต่มันก็มีเหนื่อยใจที่ต้องคอยแบกชีวิตคนอื่นไว้ หลายครั้งหงุดหงิดกับความมึนของตัวเอง หลายทีต้องเป็นที่รองรับอารมณ์คนอื่น จนบางทีก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันจะต้องมาแบกรับอะไรไว้ขนาดนี้
พอถึงวันหยุดฉันจึงมักจะหยุด.. หยุดทุกอย่าง ปล่อยสมองว่างเปล่า ใช้เวลาอยู่กับตัวเองทั้งวัน อย่าแปลกใจถ้าใครโทรมาหาวันเสาร์แล้วฉันไม่รับสาย ฉันแค่อยากพักบ้างเท่านั้นเอง ไม่อยากรับรู้อะไร ไม่ต้องรับผิดชอบชีวิตใคร
เช้าวันนี้ฉันตื่นมาด้วยความรู้สึกไม่สดชื่นนัก เพื่อนร่วมชายคาห้องใกล้กันลุกขึ้นมาตีกันแต่เช้า ฉันไม่รู้หรอกว่ามันกี่โมงรู้แต่ว่าหรี่ตามองไปนอกหน้าต่างแล้วฟ้ายังไม่สว่าง ทำไมวันหยุดของฉันมันต้องถูกทำลายด้วยเหตุการณ์อย่างนี้ด้วยนะ การโต้เถียงกันในเวลาที่ใครเค้ายังไม่ตื่นกันมันคงดังไปได้หลายตึกเลยมั๊ง ฉันพยายามข่มตาหลับลงอีกครั้ง ซึ่งมันก็ไม่ได้ยากเย็นนักในเวลาที่สมองไม่รับรู้อะไร
ตื่นขึ้นมาอีกทีเที่ยงกว่าเพราะความหิวมันบิดกระเพาะ งัวเงียไปเปิดตู้เย็นก็ไม่มีอะไรให้พออิ่มได้นอกจากน้ำส้มกล่องหนึ่ง กรอกเข้าปากไปหนึ่งแก้วเรียกความสดชื่นคืนมาได้นิดหน่อย
นั่งงง..เลื่อนลอยอีกครึ่งชั่วโมงถึงจะนึกได้ว่าต้องหาข้าวกิน ตั้งใจแล้วว่าวันนี้จะไม่ออกไปไหน จัดแจงหุงข้าวหนึ่งหม้อ...หย่อนไข่ใส่หม้อข้าวไปอีกสองฟอง แค่นี้ก็ได้ข้าวสวยร้อนๆพร้อมกับข้าวแสนคลาสสิคมาหนึ่งมื้อ
อิ่มหนำสำราญดีสมองเริ่มทำงานอีกครั้ง หันมองดูรอบห้อง..มีอะไรรอให้จัดการอีกหลายอย่าง เริ่มต้นด้วยการซักผ้าหนึ่งตะกร้า ตามมาด้วยการแยกพลูด่างจากกระถางเดิมมาใส่อีกกระถางหนึ่ง รดน้ำพลูด่างต้นที่เหลือหลังจากไม่ได้แยแสมันมา 6 วันเต็มๆ จากนั้นจัดแจงประกอบชั้นวางหนังสือใหม่ จริงๆก็ซื้อมาวางตั้งไว้เป็นเดือนแล้วแต่ไม่มีอารมณ์จะประกอบมัน เป็นอันว่าวันนี้ได้ชั้นใหม่อีกหนึ่งอัน...
หลังจากฟัดกับชั้นวางหนังสืออยู่พักใหญ่..เสียเหงื่อไปมากมาย ได้เวลาสวยซะที... วันหยุดฉันจะอาบน้ำนานมาก ไม่น่าเชื่อว่าฉันจะอยู่ในห้องน้ำได้เป็นชั่วโมง ออกมาก็ต้องประทินผิวซะหน่อย ทั้งซีรั่มทั้งครีมเสริมความงามทั้งหลายที่มีอยู่ถูกนำมากองไว้ บรรจงใช้ตามขั้นตอนทีละอย่าง..เสียเวลาไปประมาณครึ่งชั่วโมง ถ้าเป็นวันธรรมดาอย่าหวังว่าฉันจะแตะอุปกรณ์เพื่อความงามอย่างนี้เลย แค่อาบน้ำประแป้งไปทำงานได้ก็หรูจะแย่แล้ว แบบว่าคนมันงามอยู่แล้วต้องเข้าใจ ถ้าไม่เข้าใจก็พยายาม..ทำใจ
กว่าจะสวยเสร็จก็หิวใหม่อีกรอบ ข้าวที่หุงไว้ยังมี แต่กับข้าวนี่สิจะกินอะไร กลางวันไข่ต้ม เย็นนี้ไข่ตุ๋นละกันง่ายดี
เฮ้อ...แค่นี้ก็เกือบหมดไปอีกหนึ่งวัน แต่ก็ชาร์จแบตให้ตัวเองได้เยอะเลยแหละ
ถ้าจะให้แรงดีกว่านี้...อยากหยุดสักหนึ่งอาทิตย์อ่ะ
Create Date : 05 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 5 มิถุนายน 2553 19:06:59 น. |
|
1 comments
|
Counter : 356 Pageviews. |
|
|
|
โดย: onnamich IP: 115.67.255.226 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:4:15:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ขอให้ได้หยุดทีเถอะ สาธุ.....