เมื่อวันเก่า ฝันวันเก่า เราอ่อนแอแพ้อยู่ ไม้ใบอ่อน ย่อมโตใหญ่ ก้านกิ่งใบชอชู ท้าลมสู้ เช่นวันนี้เรา.
เมื่อกี้นี้ ขณะที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์คิดนู้นคิดนี่อยู่ จู่ๆ นกน้อยในใจผมมันก็ร้องเพลงนี้ขึ้นมา
เพลงนี้มักจะดังขึ้นมาในตอนที่ผมรู้สึกอยู่กับตัวเองมากๆ จะว่ารู้สึกเป็นตัวของตัวเอง กำลังหมกหมุ่นอยู่กับตัวเองก็ไม่ผิดนัก
เพลงนี้เป็นเพลงให้กำลังใจ ส่งเสริมความมั่นใจ เป็นเพลงเชียร์อัพ ความเป็นตัวของตัวเอง
เป็นหนึ่งในเพลงที่ฮัมบ่อยแบบประปราย คือสิบปีที่แล้ว เคยฮัมเพลงนี้ยังไง สิบปีผ่านมาก็ยังคงฮัมเพลงนี้อยู่
ต่างจากบางเพลง ที่จะมี "ช่วงฮิต" ของมันเอง ..เพลงนี้ ถ้าจะขึ้นแท่น เป็นหนึ่งในเพลงฮิตตลอดกาลก็ไม่ผิดนัก (นานๆ ร้องทีก็จริง - แต่ร้องทีไรก็อิน และเป็นสุขทุกครั้ง)
ได้เพลงนี้เชียร์อัพตัวเองมาเป็นสิบปีแล้ว (ผมยังไม่แก่หรอกนะ ยืนยัน!! เพราะไม่เคยอายุเกิน 25 มาหลายปีแล้ว อิอิ)
รอบนี้เล่นหุ้นทำผลงานได้ค่อนข้างดี
พยายามบอกตัวเอง ให้ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งหลงระเริง อย่าเผลอหลงตัวเอง เพราะในตลาดหุ้น หลงตัวเองเมื่อไหร่ คุณก็พลาดเมื่อนั่น
อีกอย่างหนึ่ง หนทางและเป้าหมายของเรายังอีกแสนไกล
ตั้งแต่ต้นปีคิดอะไรหลายเรื่อง(ไม่ใช่เรื่องหุ้นนะ) เป็นเรื่องของการที่ว่าจะใช้ชีวิตยังไงดี จะมีวิถีชีวิตยังไงดี
อยากจะสร้างรากฐานให้ตัวเอง อยากจะเตรียมนู้น เตรียมนี่ให้ตัวเอง แต่ทุกอย่าง ต้องใช้ทรัพยากรเงิน ทรัพยากรเวลา
การจะเลือกทำสิ่งใดๆ , มันจะมีความเป็นไปในทาง "กึ่งถาวร" คือถ้าเลือก หรือตัดสินใจจะทำแล้ว มันแปรเปลี่ยนอีกไม่ได้ง่ายๆ
ถ้าเลือกทำ สิ่งที่ตอบสนองความต้องการวันนี้ หรือสิ่งที่พอทำได้วันนี้ นั่นอาจจะหมายถึง เราอาจจะต้องละวาง หรือละทิ้ง สิ่งที่เราต้องการทำจริงๆ
สิ่งที่ต้องการทำจริงๆ คือการที่จะไม่อยู่กรุงเทพฯ คือการไปอยู่ตามหัวเมืองท่องเที่ยวที่ไหนสักแห่ง และอาจจะมีกิจการเล็กๆ ในเชิงเกี่ยวเนื่องกับการท่องเที่ยว
แต่จะทำสิ่งนั่น วันนี้ ..ยังทำไม่ได้ ด้วยเหตุผลหลายปัจจัย ทั้งในเรื่องความสัมพันธกับครอบครัว ทั้งเรื่องเงินทุน
..จะรอให้สิ่งเหล่านี้ลงตัว เมื่อไหร่จะถึงเวลานั้น มันคาดการณ์ลำบาก..
คิดอยู่ตลอด ที่จะตัดช่องน้อย , แต่ก็ไม่สามารถลงมือทำได้ลง (รู้สึกว่ามันเห็นแก่ตัวเกินไป และคงไม่มีเหตุผลเพียงพอ)
แต่เวลาก็ผ่านพ้นไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นๆ เรื่อยๆ (25 ปี ไม่เปลี่ยนแปลง อิอิ)
ถ้าไม่เริ่มทำอะไร ตอนที่พอจะทำได้ ถ้าไม่ผูกมัดตัวเอง ไว้กับความรับผิดชอบที่สูงกว่านี้ ..เกรงว่า วันหนึ่ง จะพบว่าตัวเองลอยเรื่อยไปไม่มีจุดหมายจริงๆ
ทั้งๆ ที่เราคิดเห็น รู้ว่า ตัวเราต้องการอะไรมาตลอด..
ขอเสียของการไร้คู่ ส่วนหนึ่งก็อยู่ตรงนี้ด้วย เพราะนอกจากว่า เราไม่รู้จะปรึกษากับใครในเรื่องความฝันของเราแล้ว เราก็ไม่มีคนร่วมฝัน เราไม่รู้จะต่อสู้เพื่อใครด้วย..
(จะต่อสู้เพื่อตัวเองเรอะ? ตัวเราเองก็ไม่ได้มีความมักใหญ่ใฝ่สูง ทะเยอทะยานมากมายจริงจังอะไร
มีก็แต่ความฝันบ้าๆ บอๆ ที่มีไว้เพื่อ ตอบสนอง ความเอาแต่ใจตัวเองเท่านั้น)
พอมาคิดว่า จะทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อเอาแต่ใจตัวเอง โดยอาจจะต้องละทิ้งความรับผิดชอบในบางหน้าที อันดีของความเป็นมนุษย์
พอเอาเหตุผมมาเทียบ , มาโต้แย้งตัวเอง เหตุผลการเอาแต่ใจตัวเอง ก็เป็นอันต้องตกลงไปทุกที..
จะทำสิ่งที่พอทำได้วันนี้ ..
ถ้าเลือกจะผูกมัดต้นเอง กับการเริ่มสร้างรากฐาน เราก็รู้ว่า สิ่งนี้ไม่ได้มาจากหัวใจเราจริงๆ
ถ้าจะเลือกทำสิ่งนี้ ก็เพราะ มันเป็นช่วงจังหวะ ที่ดูพร้อมที่จะทำ ..แต่ทำไปแล้ว มันคงไม่ตอบสนองตัวเราจริงๆ ถ้าไม่ทำ ก็เกรงว่า เวลาจะร่วงเลยไป จนเสียโอกาส เสียเวลา เสียวัยไปเปล่าๆ
หรือถ้าอยู่อย่างเดิมต่อไป , ก็คือการรอให้โอกาสเปิด ซึ่งก็คือความพร้อมทั้งส่วนตน และความพร้อมในส่วนรวม เมื่อมันมาลงตัวกันได้ (ซึ่งก็ไม่รู้อีกว่าเมื่อไร่)
สิ่งที่พอจะทำได้ และอาจจะควรกระทำในสายตาของคนทั่วๆ ไป ..ก็ไม่ใช่สิ่งที่หัวใจต้องการ
แต่ให้ไปทำสิ่งที่ใจปราถนา มันก็เป็นการตัดช่องน้อย , ดูจะเห็นแก่ตัวและขาดความรับผิดชอบมากไปหน่อย (บางที เราอาจจะยังไม่พร้อมเพียงพอ ที่จะทำมันจริงๆ ก็ได้)
สุดท้าย ก็ยังคงคิดไม่ได้คำตอบ ..บอกตัวเองว่า "ใจเย็นๆ"
ใจเย็นๆ ในเรื่องของวิถีชีวิต ที่ปราถนา ใจเย็นๆ กับงาน และสิ่งที่ทำอยู่ ..ถ้าเราใจเย็นๆ ในส่วนนี้ได้สำเร็จ ทำสำเร็จได้ตามเป้าหมาย กับงานที่ทำอยู่
บางที(ก็หวังว่า) มันจะสามารถทำให้ เรื่องส่วนตน และเรื่องส่วนรวม มันมาบรรจบกันเร็วขึ้น
ก็คิดบ้าบอทำนองนี้แหละ ระหว่างอ่านหสังสือพิมพ์ ดูโฆษณาต่างๆ นานา นกน้อยในใจมันก็ร้องเพลงนี้ขึ้นมา
ย้ำในความเป็นตัวของตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง..
"ร้องเพลงเถิด" เป็นเพลงในอัลบัม "ม๊อบ" ของวง 'ตาวัน'
อัลบัมเพลงนี้ เป็นอัลบัม ที่ผมจัดให้เป็น 1 ใน 20 อัลบัม เพลงไทยสากลที่ดีที่สุด ตลอดกาล.. (จะจัดให้เป็น 1 ใน 10 ก็เกรงใจอีกหลายอัลบัม ที่เราก็ยกย่องไว้)
เพลงที่เอามาลงนี้ คูณภาพเสียงไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ขออำภัยมา ณ ที่นี้ด้วย..
วงตาวัน-ม็อบ-03-ร้องเพลงเถิด.mp3 -
//www.imeem.com/people/wcGzBNc/music/jH5hdbFl/03-mp3/
ร้องเพลงเถิด..
-ตาวัน-
ร้องเพลงเถิด ร้องเพลงเถิด ให้โลกฟังความหมาย ร้องให้ดัง เสียงเราดัง ดังจากคนรุ่นใหม่ ใช่เราเด็ก ใช่เราอ่อน เช่นก่อนวันผ่านไป ล้วนโตใหญ่ ใจแจ่มใส ในชั่วดี..
เมื่อวันก่อน เมื่อเราอ่อน เราพากเพียนเรียนรู้ เมื่อวันเก่า ฝันวันเก่า เราอ่อนแอแพ้อยู่ ไม้ใบอ่อน ย่อมโตใหญ่ ก้านกิ่งใบชอชู ท้าลมสู้ เช่นวันนี้เรามั่นใจ..
จับมือกัน (อี้ย้อ) ..ร่วมร้องเพลงให้ก้อง เปล่งเสียงร้อง.. ให้ฟ้าดินทลาย จับมือกัน สร้างสรรค์วันคืนใหม่ ด้วยแรงใจ มาร่วมกันวันนี้
บนเส้นทางสายยาวไกล รอให้เราฝ่าฟัน สู้ด้วยแรง สู้ด้วยใจ ชนเข้าไปไม่หวั่น ล้มลงไป ลุกขึ้นใหม่ เดินก้าวไปเคียงกัน แสงตะวันคอยส่องนำทางแห่งเรา..
ร้องเพลงเถิด ร้องเพลงเถิด ให้โลกฟังความหมาย ร้องให้ดัง เสียงเราดัง ดังจากคนรุ่นใหม่ ฝันวันก่อน ฝันวันเก่า เราปล่อยมันเลยไป เพื่อวันใหม่ รอให้เราก้าวไปถึง..
จับมือกัน (อี้ย้อ) ..ร่วมร้องเพลงให้ก้อง เปล่งเสียงร้อง.. ให้ฟ้าดินทลาย จับมือกัน สร้างสรรค์วันคืนใหม่ ด้วยแรงใจ มาร่วมกันวันนี้ ..
(ลั้น ลัน ลา , ลั้น ลัน ลา , ลา ล่า ลา ลา ลา ลั้น ลัน ลา , ลั้น ลัน ลา , ลา ล่า ลา ล้า ล่า ลั้น ลัน ลา , ลั้น ลัน ลา , ลา ล่า ลา ลา ลา ลั้น ลัน ลา , ลั้น ลัน ลา , ลา ล่า ลา ล้า ล่า)
ร้องเพลงเถิด ร้องเพลงเถิด ให้โลกฟังความหมาย ร้องให้ดัง เสียงเราดัง ดังจากคนรุ่นใหม่ ฝันวันก่อน ฝันวันเก่า เราปล่อยมันเลยไป เพื่อวันใหม่ รอให้เราก้าวไปถึง..
จับมือกัน (อี้ย้อ) ..ร่วมร้องเพลงให้ก้อง เปล่งเสียงร้อง.. ให้ฟ้าดินทลาย จับมือกัน สร้างสรรค์วันคืนใหม่ ด้วยแรงใจ มาร่วมกันวันนี้ ..
จับมือกัน (อี้ย้อ) ..ร่วมร้องเพลงให้ก้อง เปล่งเสียงร้อง.. ให้ฟ้าดินทลาย จับมือกัน สร้างสรรค์วันคืนใหม่ ด้วยแรงใจ มาร่วมกันวันนี้ ..
****************
Create Date : 23 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 23 พฤษภาคม 2552 0:05:37 น. |
|
3 comments
|
Counter : 383 Pageviews. |
|
|
|
....
เพราะบางครั้งการที่ไม่มีผู้ร่วมทาง ทำให้เราไม่มีจุหมายปลายทาง......ที่อยากจะเดินไปให้ถึง หรือทำเวลาให้ไปให้ถึงให้ได้ อย่างนั้นหรือปล่าวคะ