Bloggang.com : weblog for you and your gang
...คิดว่ายังมีความหวัง ตราบที่ยังมีลมหายใจ...
Group Blog
กาพย์ โคลง กลอน
นิยายภาพ / การ์ตูน
นิยาย
เรื่องสั้น
นักสื่อสารสุขภาพ หรือ นสส.
สารคดี
ขำขัน
วาดรูป
<<
มีนาคม 2554
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
25 มีนาคม 2554
รวมเรื่องสั้น "จิตรกรนอกระบบ"
All Blogs
ฝันที่เป็นจริง
ชาวสวนสอนลูก
จิตรกรนอกระบบ(ตอนจบ)
รวมเรื่องสั้น "จิตรกรนอกระบบ"
เรื่องแรก(ในชีวิต)ที่เป็นเรื่องสั้น
ศิลปินข้างวัด ๒ (ตอนจบ)
ศิลปินข้างวัด
บ้านแสนสุข
เรื่องสั้น(ที่จัดว่าเป็น)เรื่องแรกในชีวิต
น้ำ ๖ แก้วกับผู้หญิงคนหนึ่ง
คิดไม่ถึง
เรื่องชุด "จิตรกรเร่"
ในวงล้อม
ลายข้างโลง
โจรปล้นหมอ
ม่ายแน่...มานอาจจะลีก็ล่าย
รวมเรื่องสั้น "จิตรกรนอกระบบ"
ขอขัดจังหวะเพื่อเปิดพื้นที่ให้กับหนังสือเล่มใหม่หน่อยนะครับ
จิตรกรรมชิ้นแรกและชิ้นเดียวในชีวิต
เ
ฟรมผ้าใบหลายสิบแผ่นถูกวางอยู่บนขาหยั่ง ในห้องกว้างของอาคารวิทยาลัยเพาะช่าง ขณะนั้นมีคนในห้องประมาณ 60 คนต่างนั่งเงียบ เพราะอาจารย์ผู้ควบคุมสอบยังแจ้งข้อตกลง หรืออบรมจริยธรรมแก่ผู้เข้าสอบยังไม่จบ
หน้าต่างทุกช่องและประตู ถูกขึงปิดด้วยม่านสีทึบแล้วเปิดไฟ อาจารย์ผู้ควบคุมหญิงและชายอีก 2 คน นั่งเฝ้าประตู คอยตรวจหลักฐานของผู้เข้าไปในห้อง อันผิดกับห้าหกวันที่ผ่านมา ที่ประตูและหน้าต่างเปิดโล่ง ใครจะเข้าจะออกไม่มีการเข้มงวด
ผมเป็นคนหนึ่งที่อยู่ในห้อง และกำลังนั่งใจสั่นโครมคราม ซึ่งอาจจะเป็นเพราะผมยังติดยึดในวัฒนธรรมไทย ที่อบรมและสั่งสอนกันมาให้เห็นการเปลือยร่างเป็นสิ่งลามกอนาจาร ขณะที่ชาวต่างชาติ ยุโรป อเมริกา แก้ผ้าอาบแดดและนอนเปลือยร่างตามชายหาดเป็นเรื่องปรกติ แต่ถ้าคนไทยไปทำเข้าบ้างจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ คือจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ไม่จบสิ้น อย่างที่ผมโดนสังคมข้างบ้านวิพากษ์มาก่อนจะมาสอบวาดเขียนเอกที่กรุงเทพฯ ไม่กี่วัน
การสอบวาดเขียนเอก วิชาวาดฟิกเกอร์หรือภาพคนทั้งตัวที่ผมจะต้องสอบ ผมรู้จากครูสอนกวดวิชาวาดเขียนที่ผมไปเรียนกับท่าน และรุ่นพี่ที่เคยสอบที่วิทยาลัยเพาะช่าง ที่กรุงเทพฯ ว่า เขาใช้นางแบบที่เป็นผู้หญิงจริง ๆ มานั่งแก้ผ้าให้ดูแล้ววาด
ปรกติของการสอบ แม้แต่สอบขับรถเพื่อจะเอาใบอนุญาตขับขี่ผู้สอบจะต้องฝึกฝน ต้องฝึกขับรถจนเกิดความชำนาญ ไม่ใช่ไปถึงก็สอบเลยโดยไม่ผ่านการฝึก ปัญหาของผมจึงอยู่ที่ผมไม่รู้จะไปฝึกกับใคร หรือใครจะยอมให้ผมฝึก
การวาดภาพคนเหมือน ผมวานให้ผู้หญิงใครก็ได้นั่งเป็นแบบเธอขี้คร้านเธอจะดีใจ เพราะวาดเสร็จเธออาจขอภาพที่ผมวาดกลับไปบ้าน แล้วถ้าผมวาดออกมาดี คือเหมือนและสวย(กว่าตัวจริง) ผมกับเธอก็จะยิ่งมีความสัมพันธ์อันดีต่อกันไปอีกนาน
แต่ถ้าผมไปขอว่า ช่วยมาแก้ผ้าให้ผมวาดภาพของคุณหน่อย ผมว่าไม่ทันพูดจบ อย่างเบาสุดคือโดนด่า อย่างกรุณาคือโดนตบ และอย่างสลบคือโดน(แฟนหรือพี่ชายเธอ)กระทืบ แล้วผมกับเธอก็สูญเสียสายสัมพันธ์อันดีกันไปตลอดชาติ ไม่ต้องมองหน้าคบหากันอีกต่อไป เห็นไหมครับว่าปัญหาของผมมันหนักขนาดไหน
ตอนที่ผมฝึกหัดวาดภาพกับครู ครูสอนว่าเวลาวาดรูปคนจะต้องวาดเป็นภาพเปลือยก่อน แล้วจึงค่อยให้สวมเสื้อผ้า ซึ่งผมก็จะวาดในลักษณะนี้ทุกครั้ง ยิ่งพอถึงระดับที่ผมจะต้องสอบวาดเขียนเอกอันเป็นขั้นสูงสุดสำหรับการสอบของบุคคลภายนอกที่ไม่มีโอกาสเรียนในสถาบัน (ผมไม่ได้เรียนในวิทยาลัยศิลปะ) ในตำรากายวิภาคศาสตร์หรือ ANATOMY สอนให้วาดคนจากโครงกระดูกก่อน แล้วค่อยมาใส่กล้ามเนื้อหรือผิวหนัง
เพราะถ้าวาดคนมีเสื้อผ้าสวมใส่มาเสร็จ ภาพจะออกมาเป็นตัวการ์ตูน หัวโต ตัวเล็กแขนขาสั้น การวาดรูปที่ถูกต้องจึงต้องเรียนรู้จากโครงสร้างภายใน ผมจึงวาดภาพคนแก้ผ้า(แบบนึกเอาแล้วร่างภาพ)วาดทั้งภาพคนแก่ เด็ก ผู้ชาย และผู้หญิง จนเรียกว่าชำนาญแต่มันก็เป็นแค่ภาพที่จินตนาการไม่ใช่ภาพจริง ซึ่งตามหลักการวาดที่ถูกต้อง ครูจะสอนให้วาดโดยดูจากของจริง เพื่อให้ได้แสงเงา สี และความมีชีวิต
ว่าที่จริงผู้ชายอายุ 24-25 อย่างผม ถ้าจะดูผู้หญิงแก้ผ้าไม่น่าจะเป็นเรื่องยาก ผมเคยปรึกษากับไอ้จ้อน (ลูกชายของน้าอายุอ่อนกว่าผม 3-4 ปี) เล่าให้มันฟังถึงปัญหาคับอก มันพูดว่า
พี่ไปกับผม พี่จะเลือกเอาคนรูปร่างแบบไหนมีให้เลือกเยอะแยะ แล้วพี่ไม่เพียงแต่จะวาดรูปเธอเท่านั้น พี่ยังทำอย่างอื่นที่มากกว่านั้นได้ด้วย
แล้วมันก็หัวเราะลั่นแต่ผมส่ายหน้า พลางนึกว่าหมู่นี้หน้าตาของไอ้จ้อนดูเซียว ๆ และเห็นไปที่คลินิก ให้หมอฉีดยาให้อยู่บ่อยๆ(โชคดีที่สมัยนั้นเอดส์ยังไม่มาถึงเมืองไทย) แต่ผมก็กลัว
ทางเลือกหนึ่งของผมจึงไปหยุดอยู่ที่
โปรดอ่านต่อได้ที่ "จิตรกรนอกระบบ" ในรูปเล่มต่อไปนี้
ปกแรกยังไม่สมบูรณ์
ปกที่ ๒ ก็ยังไม่สมบูรณ์
ต้องปกที่ ๓ นี่ จึงจะโอเค
การทำงานของทีมงานแต่ละขั้นตอนค่อนข้างยุ่งยาก ดูการทำงานได้ที่ facebook paiboon panmuang
ตัวอย่างภาพประกอบในเล่ม
ในเล่มประกอบด้วยเรื่องสั้น ๑๖ เรื่อง พร้อมภาพประกอบจากผู้เขียน
สนใจติดต่อผู้เขียน pantamuang@hotmail.com หรือดูรายละเอียดในfacebook paiboon panmuang
ส่วนนิยายที่ค้างอยู่จะเสนอต่อไปครับ
Create Date : 25 มีนาคม 2554
Last Update : 6 เมษายน 2554 10:42:03 น.
10 comments
Counter : 2328 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีครับคุณลุงบูลย์
ภาพนักศึกษากำลังวาดภาพจากหุ่นคนจริงที่มีเลือดมีเนื้อ และรูปทรงที่แปรผันไปตามความหนื่อยล้าของนางแบบ ลมหายใจที่ช้าลงตามการเต้นของหัวใจของทั้งนางแบบและคนวาดภาพ ความตื่นเต้นของผู้คนในห้องที่ปิดมิดชิดนี้คงมีอยู่บ้าง ผู้ที่มีประสบการณ์ในครั้งนี้คงประทับใจมิรู้ลืม
อ่านบางส่วนของเรื่องแล้ว เหมือนละครที่ชมตอนต้นก็ประทับใจแล้ว
ขออ่านต่อในหนังสือครับ
จองหนังสือทาง email ครับคุณลุงบูลย์
โดย:
Insignia_Museum
วันที่: 25 มีนาคม 2554 เวลา:22:06:50 น.
ขอบคุณคุณอิมครับ ผมต้องหาเงินเอาไปรักษาโรคครับ ค่ายาแพงมากเลยต้องใช้วิธีนี้ ตอนนี้ผมทุ่มเทเวลาให้กับงานเขียนทั้งหมด
ผลงานจะออกมาอีกหลายเล่มทีเดียว
ขอบคุณนะครับ
โดย:
pantamuang
วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:5:59:55 น.
ว้าว...ยินดีด้วยนะคะลุง
มีผลงานออกใหม่อีกเล่ม ขอให้ขายดีๆเนอะ
พวกนักศึกษาศิลปะ ไม่น่าพลาดนะเล่มนี้
เชื่อว่าคงมีเกร็ดอะไรมากมายที่คนรุ่นนี้หยิบไปใช้ได้เลย
เห็นความขยันของลุงแล้ว พวกหนุ่มสาวสมัยนี้ที่วันๆนั่งๆนอนๆอยู่หน้าจอทีวีต้องปรับตัวด่วนเลย
อยากทำงานให้ได้สักครึ่งของลุงจริงๆค่ะ
ชอบจัง...อายุมาก แต่การทำงานมีพลังยิ่งกว่าพวกวัยรุ่น
โดย:
นักล่าน้ำตก
วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:8:21:15 น.
คนที่รู้ตัวว่า เหลือเวลาอยู่น้อยกับเหลือเวลามาก ๆ ต้องประพฤติต่างกันแน่นอนครับ
ลุงยังอยากทำงานอีกมาก แต่กลัวว่าชีวิตที่เหลือจะไม่ได้ทำ
เมื่อวานนี้ก็ส่งนิยายเยาวชนไปที่ บ.นานมีนุ๊คส์
นี่ก็จะส่งสารคดีเยาวชนเรื่อง "เด็กวัดรุ่นคุณปู่" ไปให้ บ.นานมีอีกเรื่อง
ที่ไหนเงินดีแล้วชอบ ฮ่า ๆ ในบริษัทของคุณอัยย์(บ ชอบวณิชชา) ลุงเคยมีชื่อเป็นนักเขียนประจำของเขานะ พอเขาเลิกเกือบหมดเมื่อปี สี่หนึ่ง ก็ไม่มีเวลาเขียนอีกเลย
โดย:
pantamuang
วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:16:09:17 น.
สายัณห์สวัสดีค่ะลุงบูลย์
+==============================+
"จิตรกรนอกระบบ" รวมเรื่องสั้นเล่มนี้
คาดว่าจะหาซื้อยาก.. ณ บ้านนอก
หากปรารถนาอยากอ่านเช่นกันค่ะ
จัดส่งให้สาวฯ 1 เล่มนะคะ
รบกวนลุงบูลย์ แจ้งเลขที่ บ/ช ธนาคาร ด้วยค่ะ
จะโอนเงินให้ภายใน 3 วัน 7 วัน อะคึ่ ๆ
จากนั้น สาวฯ จะแจ้งบ้านเลขที่พร้อมโฉนด อะกึ๊ย!
เพื่อการจัดส่งหนังสือ ให้ตรงพิกัดและถูกต้องค่ะ
โดย:
สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:21:06:52 น.
สาวบ้านนอกจ๋า
เดี๋ยวจะส่งรายละเอียดให้ทางอีเมล์นะจ้ะ
Pantamuang@hotmail.com
โดย:
pantamuang
วันที่: 27 มีนาคม 2554 เวลา:14:45:29 น.
ย่างเบาสุดคือโดนด่า
อย่างกรุณาคือโดนตบ
และอย่างสลบคือโดนกระทืบ
อิอิ...คม...
วันนี้มีเรื่องสั้นที่เขียนแบบง่ายๆมาใหม่ค่ะลุง
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 61.90.9.173 วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:17:42:53 น.
แก้คำผิดค่ะ
อย่างเบาค่ะ ไม่ใช่ย่างเบา
ย่างเบาน่ะ หัวขโมยแระ
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 61.90.9.173 วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:17:44:45 น.
ตอนนี้ผมทยอยส่งหนังสือให้กับหลาย ๆ ท่านแล้วนะครับ
โดย:
pantamuang
วันที่: 4 เมษายน 2554 เวลา:8:55:46 น.
เรื่องที่แล้วลุงมะได้เมนต์นะคะ (รอลุงมากเลยเรื่องนี้)
วันนี้อัพเรื่องใหม่ค่ะ
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.96.83 วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:17:08:07 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
pantamuang
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [
?
]
ไม่อยู่อย่างอยาก แต่ยังอยากจะอยู่
อยู่อย่างไม่ลำบาก เวลาที่เหลือน้อยรีบสอยรีบคว้า
ก่อนจะหมดเวลาให้สอย
ดวงดาวบนฟ้าก็สอยได้ ถ้ารู้จักต่อด้ามฝันให้ยาวพอ
ฝันถึงไหนก็ได้ มีสิทธิ์ฝัน แต่จะเป็นจริงหรือไม่ช่างฝัน
เพราะสิ่งที่ฝันคือนวนิยาย..
ชีวิตก็คือนวนิยายเรื่องหนึ่ง ที่เราเป็นผู้เขียนและกำกับ.
เริ่ม 9 กันยายน 2550
Friends' blogs
หนอนเมืองกรุงฯ
pu_chiangdao
สีน้ำฟ้า
Mommy and me
สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
แพรจารุ
Insignia_Museum
ปลายแป้นพิมพ์
hyee
ชบาฉาย
นักล่าน้ำตก
ทีแปลง
seton
ดอกหญ้า บนทางดิน
panwat
หญิงแก่น
นางมารร้ายจีจี้
แนวเนี๊ยะ
หลวงเส
Webmaster - BlogGang
[Add pantamuang's blog to your web]
Links
ประพันธ์สาส์น
ท่านจันทร์
ประภัสสร เสวิกุล
นิตยสารสกุลไทย
ฮอตเมล์ดอทคอม
นายอินทร์
ไทยไรเตอร์
โกศล อนุสิม
colour code ป้ามด
โค้ดง่ายสำหรับบล็อก โดย ป้ามด
กระบี่ทูเดย์
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ภาพนักศึกษากำลังวาดภาพจากหุ่นคนจริงที่มีเลือดมีเนื้อ และรูปทรงที่แปรผันไปตามความหนื่อยล้าของนางแบบ ลมหายใจที่ช้าลงตามการเต้นของหัวใจของทั้งนางแบบและคนวาดภาพ ความตื่นเต้นของผู้คนในห้องที่ปิดมิดชิดนี้คงมีอยู่บ้าง ผู้ที่มีประสบการณ์ในครั้งนี้คงประทับใจมิรู้ลืม
อ่านบางส่วนของเรื่องแล้ว เหมือนละครที่ชมตอนต้นก็ประทับใจแล้ว
ขออ่านต่อในหนังสือครับ
จองหนังสือทาง email ครับคุณลุงบูลย์