หมา มอง เครื่อง บิน
คิด ถึง นาง ฟ้า
Group Blog
 
 
มีนาคม 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
9 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 
คุณนายวิฬารพาเพลิน



สบายจริงๆเลยเธอนี่
สาวงามคนนี้เธอชื่อไฝ
เป็นชื่อที่ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย ดูที่ข้างจมูกของหล่อนสิ
หล่อนเป็นลูกสาวครอกที่ 3 ของนังปุ๋ย ที่เราพาเธอไปไว้บ้านคุณตาคุณยาย เมื่อครั้งเรายังเด็ก
นังปุ๋ยเป็นแมวตัวนิ่มๆ ชอบกอดเป็นที่สุด
ลูกครอกแรกของหล่อนชื่อหนุ่มทิพย์ (เข้าใจว่าละครตอนนั้นกำลังฮิต)
แล้วก็ออกมาอีก 2 ตัวรุ่นต่อมา (จำไม่ได้แฮะ)
หลังจากนั้น เจ้า 2 ตัว ที่ออกมาก็ผลิตทายาทให้นังปุ๋ยได้เป็นยายแมว อยู่พักใหญ่
ก่อนที่หล่อนจะเป็นแม่แมวอีกรอบ
คราวนี้เธอมีมา ตัวผู้ 1 ตัวเมีย 1
1ใน นั้นคือคุณนายไฝที่จะพูดถึง

คุณนายไฝในตอนนั้น
เธอเป็นแมวตัวเดียวที่เหลือในบ้านคุณตาคุณยายที่ต่างจังหวัด
เธอเป็นแมวเย่อหยิ่ง ดุ ไม่ยอมให้ใครจับ
แม้กระทั่งคุณตาคุณยายของเราที่เป็นคนให้ข้าวให้น้ำเธอทุกวันก็ตาม ก็ยังไม่ยอมให้จับ
ชีวิตแมวบ้านสวนของหล่อนมีความสุขมาก
วันนึงก็เอากระรอกมาอวด
วันนึงเอาลูกนกมาอวด
แต่ไม่ยักจะเอาหนูในบ้านมาอวดบ้าง

ตามคำเรียกร้อง ในคืนนั้นเอง
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างมุ้ง
"แอ๊ววว"
"อะไรอะ" หันไปมอง คุณนายไฝนั่นเอง
ในปากเธอคาบหนูตัวนึง มิน่าถึงร้องเสียงแมวอู้อี้ "แอ๊วว"
เธอพยายามมุดเข้ามุ้งมา จะเอาหนูมาอวดให้ได้
"เก่งจ้ะเก่ง" ต้องชมแล้วให้มันออกไป
ดังนั้นคุณนายเลยวางน้องหนูอวดไว้นอกมุ้ง
โชคดี(หรือโชคร้ายของหนูตัวนั้น) น้องหนูยังไม่ตาย
หลังจากคุณนายวางลงก็รีบวิ่งจู้ดหนีคุณนาย
เดือดร้อนเรา ที่มาเล่นวิ่งไล่จับกันกลางดึก

ถึงเวลาที่เราจะพาคุณตาคุณยายมาอยู่ที่บ้านนี้ด้วยกัน
เราก็ต้องนำหล่อนใส่กรงมา มีกรงนกขุนทองมาด้วย
นกขุนทองอายุมากแล้วอยู่ที่บ้านได้ไม่นานก็จากเราไปในคืนวันนึง
เราตื่นเช้ามา เปิดตู้เย็นกินน้ำ
"อ้ากกก!!"
ภาพตรงหน้าคือคุณนกขุนทองนอนนิ่งๆในตู้เย็น
"แม่เล่นไรเนี่ย"
"มันตายเมื่อคืนไงลูก ว่าจะเอามาฝังตอนเช้า แต่กลัวจะเน่าซะก่อน"
"แต่นี่มันตู้เย็น ใส่ของกินนะ!"
"เดี๋ยวก็จะเอาไปฝังแล้ว แหม สงสารมัน"
".........."

ส่วนหล่อนดุเหลือคณา เราก็เลยพยายามเลี้ยงเธอในบ้าน ไม่ให้ออกข้างนอก
เธอไม่ใช่แมวเจ้าถิ่น หากพลัดออกไปกัดคนอื่นนอกบ้าน
ได้หลงทางกลับไม่ถูกแน่
จากนั้นเราเลยต้องพยายามทำให้เธอเป็นแมวบ้าน
ลูบขนไปสักพักเธอก็แว้งกัด แง้ววว!
เล่นกับเธอทีไรได้แผลตลอด
แต่เราไม่ย่อท้อ เล่นทุกวัน และใช้วิธี หนีทุกวัน
ได้ผล!!
ช่วงหลังๆเลยเปลี่ยนมาลองนั่งคุยกับหล่อนแทน

"เป็นไงบ้าง?"
"แง้ว"
"แล้วไงต่อ?"
"แหง่ว"
"แหง้วอย่างเดียวเลย"
"แหง้ววว"
"เลยแหง่วๆเลยหรอ"
"แง่ว"
จบบทสนทนา

ทำอย่างนี้ทุกวันจนเริ่มยอมให้อุ้ม อุ้มได้สัก 10 วิ ก็เริ่มหันมาแว้งกัด เอ้า!
แต่เธอยอมอยู่ 2 คน คือคุณตาคุณยาย
อย่างมากก็แค่หันมาดุเฉยๆ
กะเราทีไร ก็ "แง้ม!"

ปกติหล่อนจะนอนปลายเท้าคุณตาคุณยาย
แต่พอคุณยายจากพวกเราไป หล่อนก็ไปนอนแทนที่คุณยายซะอย่างนั้น

วันนึงคุณตาต้องไปหาหมอตามประสา
คุณนายที่ไม่เคยอ้อนใคร
มาร้องปลุกเราหน้าประตูห้อง
พอเราออกมาก็ทำท่าเหมือนจะให้ตามลงไป
เธอพาเราไปห้องคุณตาที่ว่างเปล่า
แล้วหันหน้ามาร้องถาม
เราก็เอาหล่อนมาอุ้มไว้แล้วลูบหัว
"คุณตาไปหาหมอ บ่ายๆกลับนะ"
ตามรูปแบบเดิม คุณนายดิ้น ถ้าไม่ปล่อยฉันจะแง้มเธอ ลงไปถึงพื้นปุ้บ ยังหันมาขู่อีกตะหาก
แหมม ดีกันได้แว้บเดียวนะ
ยัยแมวบูด!

วันก่อนนี้เองคุณตาจะไปผ่าตัดต้อกระจกที่ รพ.
คุณตาก็บอกหล่อนไว้แล้ว จะไม่อยู่ 2-3 วันนะ
ปรากฏว่า วันแรกหล่อนก็สงบเรียบร้อยดี
แต่เช้าวันต่อมา หล่อนก็ไปปลุกที่ห้องเหมือนเคย
พาไปห้องคุณตาที่ว่างเปล่าเหมือนเคย
เราลูบหัวแล้วบอก
"คุณตาไม่อยู่ไง อีก 2-3วันกลับ จำไม่ได้หรอ"
หล่อนรับคำแล้วนอนต่อ
เราก็ไปดูทีวีตามเรื่อง สักพักหล่อนก็ออกมาจากห้องคุณตา เหมือนจะถามอีก
"เดี๋ยวก็กลับนะ รออีกหน่อย"
คุณนายก็เดินไปกินน้ำ แล้วกลับมานอนต่อ
เราเดินตามไปดู ข้าวที่ชามไม่พร่องเลยแฮะ!
เป็นอย่างนี้อยู่ 2 วัน คุณตากลับบ้าน
แน่นอน คุณนายร้องเสียงยาวที่สุดในชีวิตแมวด้วยความคิดถึง
"แม๊วววว....ววว..วววววว"
ส่วนเราที่นั่งคุยกับหล่อนมา 2 วัน ก็ยังคงเป็นคู่อริกับหล่อนอยู่เหมือนเดิม
ลืมกันไปแล้วนะ ยัยแมวบูด!






Create Date : 09 มีนาคม 2549
Last Update : 15 มีนาคม 2549 10:06:16 น. 7 comments
Counter : 401 Pageviews.

 

เห็นใจในความพยายามของเอม จริง ๆ
แต่เจ้าไฝก็เป็นแมว "กุลสตรีไทย"
ห่วงเนื้อ ห่วงตัว ซะอย่างนั้น
Kambate kudasai !
พยายามต่อไป



โดย: Silent sigh IP: 203.144.241.41 วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:10:26:10 น.  

 
ภาพตรงหน้าคือคุณนกขุนทองนอนนิ่งๆในตู้เย็น
"แม่เล่นไรเนี่ย"
"มันตายเมื่อคืนไงลูก ว่าจะเอามาฝังตอนเช้า แต่กลัวจะเน่าซะก่อน

ewwww.....


โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:21:38:21 น.  

 
โถน้องแมวหวงตัว...

เห็นแล้วอยากเอามากอดมากเลยครับ


โดย: นายเบียร์ วันที่: 17 มีนาคม 2549 เวลา:9:03:04 น.  

 
แวะไปเยี่ยมบล้อกอยู่หลายคน มีแต่เรื่องเกี่ยวกับแมวทั้งนั้น
มันเกิดอะไรขึ้นหว่า ...นี่ปีหมานะครับปีหมา 555+

แอบชอบแมวตอนที่มันเข้ามาคลอเคลียครับ
อิอิอิ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:12:23:39 น.  

 
ง่า แต่ก่อนออนเจอบ่อย ๆ
ตอนนี้ เอ๋...นู๋ลูน่าหายไปไหนหนอ


โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 19 มีนาคม 2549 เวลา:16:44:15 น.  

 
ต้องใส่ถุงมือยางครับ อยากกัดๆไป ไม่รู้สึก เดี๋ยวก็เบื่อไปเอง


โดย: แป๊กก วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:9:19:40 น.  

 
มาเร็วจริงๆ ท่าจะยุ่ง ไม่ได้อัพเลยนิ


โดย: แป๊กก วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:9:56:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

LUNATIC SPACE
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จงภาคภูมิใจในเกียรติภูมิแห่งนักออกแบบโดยถ้วนทั่วกัน






adopt your own virtual pet!

Friends' blogs
[Add LUNATIC SPACE's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.